By 1982, over two decades of nation

By 1982, over two decades of national development planning and economic transformation had reinforced the administrative, economic and symbolic dominance of the capital over the nation as never before. The Thai administrative title of the BMA capital region Krung Thep Mahanakhon recalled the old royal name of the city, but notwithstanding the state sponsored historical evocation of the Rattanakosin precinct in these years, the city's significance was rooted in its status as a capital of a modern nation state and the focus of economic accumulation and social advancement. The landscape of the city itself was a register of the major forces and contradictions marking the uneven development of previous decades The burgeoning slums belied the dreams of technocrats to forge a uniformly modern social and economic space. The governor of Bangkok's affirmative proclamation obscured the more complex realities of the metropolis and the ways it was experienced by ordinary people. At around the same time, the writer Wanich Jarunggidanan exposed a different image of the city in his short-story 'muang luang' (the capital). set in a nangkok bus in the middle of a traffic jam, the story evokes the indifference of the crowded city a place of alienation, grief and loss. The main character bemoans his fraught urban existence as an office clerk, dreaming of the simple and happy village life he forsook so long ago in search of advancement in the city. In the climax of the story, a labourer from Isan (the north east) spontaneously breaks into a traditional folk song about romance and loss, tears rolling down his face (Wanich 1985). The city is here defined as an oppressive, dehumanising force, a place to be endured, not lived. It the new urban dwellers the migrants to the city who now outnumbered the old-style Bangkokians who were born and bred in Krung Thep and its surrounds. Wanich was only one of numerous writers who depicted Bangkok as a place of alienation, commercialism and moral decadence at this time (see e.g. Lockard 1998: 178-83). In the decades after the Second World War Bangkok became an increasingly complex space, generated by the intersection of local transformations and transnational forces. Contrasting and varied images of the metropolis were a reflection of the ways Bangkok was experienced and encountered by its varied poppulation.
..................This chapter incorporates within a narrative of change the key agents that have shaped the sociospatial complex of Thailand's contemporary metropolis since the Second World War. These agents can be broadly summarised as the state, capital (domestic and foreign) and ordinary people who have actively created the metropolis in their search for livelihood and status. Their dynamic interaction has developed in relation to forces of regional and global levels. Over the period of three change at national decades from the late 1950s Thailand underwent transformations of massive proportions, transformations in which the capital city functioned as the key fulcrum and beneficiary, and from a less sanguine perspective their victim. In economic terms the period saw a transition towards an export-orientated industrial economy and the commercialisation of the agricultural sector. It was fuelled by overseas development aid and technical assistance, facilitated by a development-orientated state and embraced enthusiastically by an overwhelmingly urban-based financial and entrepreneurial elite. In demographic and social terms, Bangkok expanded rapidly into a major metropolis by world standards, drawing waves of migrants from a over the country in search of profit, education, employment and survival. The nature and trajectory of Bangkok's physical, social and economic transformations were tied to historical legacies but intimately bound with the wider world economy. As used here, the term "Bangkok' refers to the whole metropolitan complex, not merely the territory delimited by the municipal administration of the BMA. But beyond this, we need to acknowledge that many "Bangkoks' emerged from the transformative processes i the post-war period, defined variously in terms of state representation and policy, urban functions, settlement patterns, ecologies and ways of life. Bangkok's existing functions as a centre of government and prestige were considerably enhanced, but new dimensions also emerged as economic change articulated with space and society Bangkok became simultaneously a key industrial city, a city of the poor, a city of the middle classes and a tourist city.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดย 1982 สองทศวรรษการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจ และวางแผนพัฒนาแห่งชาติมีเสริมครอบงำปกครอง เศรษฐกิจ และสัญลักษณ์ของเมืองหลวงผ่านประเทศที่เคยมีมาก่อน ชื่อไทยจัดการภาค BMA หลวงกรุงเทพมหานครยกเลิกชื่อเมืองหลวงเก่า แต่อย่างไรก็ตามรัฐสนับสนุน evocation ประวัติศาสตร์ของห้องรัตนโกสินทร์ในปีนี้ ความสำคัญของเมืองถูกใช้ในสถานะเป็นเมืองหลวงของรัฐประชาชาติสมัยใหม่และจุดเน้นของการสะสมทางเศรษฐกิจและความก้าวหน้าทางสังคม ภูมิทัศน์ของเมืองตัวเองทะเบียนของกองกำลังหลัก และฮฺที่ทำเครื่องหมายการพัฒนาที่ไม่สม่ำเสมอของทศวรรษก่อนหน้า slums ลัทธิ belied ฝันของ technocrats การปลอมแปลงพื้นที่ทางสังคม และเศรษฐกิจสมัยใหม่สม่ำเสมอเมื่อเทียบเคียง ผู้ว่าการของกรุงเทพมหานครประกาศยืนยันบดบังความเป็นจริงที่ซับซ้อนของการเมืองและวิธีที่มันถูกพบ โดยคนธรรมดา ที่ใกล้กัน ผู้เขียน Wanich Jarunggidanan สัมผัสรูปต่างเมืองของเขาเรื่องสั้น 'เมืองหลวง' (เมืองหลวง) ตั้งอยู่ในรถ nangkok ระหว่างการจราจรติดขัด เรื่อง evokes ท่านของเมืองหนาแน่นสุด ความเศร้าโศก และสูญเสีย ตัวละครหลัก bemoans อยู่เมืองของเขาเต็มไปเป็นเสมียนสำนักงาน ฝันของชีวิตที่เรียบง่าย และสุขวิลเลจเขา forsook ดังนั้นนานในการค้นหาความก้าวหน้าในเมือง ในจุดสุดยอดของเรื่อง กรรมกรจากภาคอีสาน (ตะวันออกเหนือ) ธรรมชาติแบ่งเป็นเพลงพื้นบ้านดั้งเดิมเกี่ยวกับความโรแมนติกและการสูญเสีย น้ำตาไหลลงใบหน้าของเขา (Wanich 1985) ที่นี่มีกำหนดเมืองเป็นการกดขี่ dehumanising แรง จะทน ไม่อยู่ มันใหม่ชาวเมืองอพยพไปยังเมืองที่ตอนนี้ กำลังออกกรุงเทพฯ เก่าแบบที่เกิด และ bred ในกรุงเทพและพื้นที่โดยรอบ Wanich เป็นเท่าหนึ่งของนักเขียนมากมายที่แสดงกรุงเทพเป็นสถานที่จำหน่าย พบ และสุขาคุณธรรมครั้งนี้ (ดูเช่น Lockard 1998:178 83) ในทศวรรษที่ผ่านมาหลังจากสงครามโลกครั้งที่สองกรุงเทพเป็นพื้นที่ซับซ้อนมากขึ้น สร้างขึ้น โดยแยกแปลงในท้องถิ่นและกองกำลังข้ามชาติ ภาพแตกต่างกัน และหลากหลายของนครสะท้อนให้เห็นวิธีที่กรุงเทพมีประสบการณ์ และประสบ poppulation ความแตกต่างกันได้ ..................This chapter incorporates within a narrative of change the key agents that have shaped the sociospatial complex of Thailand's contemporary metropolis since the Second World War. These agents can be broadly summarised as the state, capital (domestic and foreign) and ordinary people who have actively created the metropolis in their search for livelihood and status. Their dynamic interaction has developed in relation to forces of regional and global levels. Over the period of three change at national decades from the late 1950s Thailand underwent transformations of massive proportions, transformations in which the capital city functioned as the key fulcrum and beneficiary, and from a less sanguine perspective their victim. In economic terms the period saw a transition towards an export-orientated industrial economy and the commercialisation of the agricultural sector. It was fuelled by overseas development aid and technical assistance, facilitated by a development-orientated state and embraced enthusiastically by an overwhelmingly urban-based financial and entrepreneurial elite. In demographic and social terms, Bangkok expanded rapidly into a major metropolis by world standards, drawing waves of migrants from a over the country in search of profit, education, employment and survival. The nature and trajectory of Bangkok's physical, social and economic transformations were tied to historical legacies but intimately bound with the wider world economy. As used here, the term "Bangkok' refers to the whole metropolitan complex, not merely the territory delimited by the municipal administration of the BMA. But beyond this, we need to acknowledge that many "Bangkoks' emerged from the transformative processes i the post-war period, defined variously in terms of state representation and policy, urban functions, settlement patterns, ecologies and ways of life. Bangkok's existing functions as a centre of government and prestige were considerably enhanced, but new dimensions also emerged as economic change articulated with space and society Bangkok became simultaneously a key industrial city, a city of the poor, a city of the middle classes and a tourist city.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยปี 1982 กว่าสองทศวรรษของการวางแผนการพัฒนาประเทศและการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจได้เสริมการบริหารการปกครองเศรษฐกิจและสัญลักษณ์ของเมืองหลวงทั่วประเทศไม่เคยมาก่อน ชื่อเรื่องการบริหารไทยของทุนภูมิภาคกรุงเทพมหานครกรุงเทพมหานครจำได้ว่าชื่อพระราชเก่าแก่ของเมือง แต่แม้จะมีรัฐสนับสนุนขอร้องทางประวัติศาสตร์ของบริเวณกรุงรัตนโกสินทร์ในปีนี้อย่างมีนัยสำคัญของเมืองที่ได้รับการฝังรากอยู่ในสถานะของการเป็นเมืองหลวงของที่ทันสมัยได้ รัฐชาติและความสำคัญของการสะสมความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจและสังคม ภูมิทัศน์ของเมืองที่ตัวเองได้ลงทะเบียนของกองกำลังที่สำคัญและทำเครื่องหมายความขัดแย้งการพัฒนาไม่สม่ำเสมอของทศวรรษที่ผ่านมาก่อนที่กำลังบูมสลัมปฏิเสธความฝันของ technocrats การปลอมพื้นที่ทางสังคมและเศรษฐกิจที่ทันสมัยอย่างสม่ำเสมอ ผู้ว่าราชการจังหวัดของการประกาศยืนยันของกรุงเทพฯบดบังความเป็นจริงที่ซับซ้อนมากขึ้นของมหานครและวิธีการที่มันถูกที่มีประสบการณ์โดยคนธรรมดา ในช่วงเวลาเดียวกันนักเขียนวาณิช Jarunggidanan สัมผัสภาพที่แตกต่างกันของเมืองในของเขาสั้นเรื่อง 'เมืองหลวง (ทุน) ตั้งอยู่ในรถบัส nangkok ในช่วงกลางของการจราจรติดขัดในเรื่องกระตุ้นไม่แยแสของเมืองที่แออัดสถานที่ของการโอนความเศร้าโศกและความสูญเสีย ตัวละครหลักอาวรณ์การดำรงอยู่ของเขาในเมืองที่เต็มไปเป็นเสมียนสำนักงานฝันของชีวิตในหมู่บ้านที่เรียบง่ายและมีความสุขพระองค์ทรงทอดทิ้งนานที่ผ่านมาในการค้นหาของความก้าวหน้าในเมือง ในจุดสำคัญของเรื่องการใช้แรงงานจากภาคอีสาน (ตะวันออกเฉียงเหนือ) เป็นธรรมชาติแบ่งเป็นเพลงพื้นบ้านแบบดั้งเดิมเกี่ยวกับความโรแมนติกและการสูญเสียน้ำตากลิ้งลงบนใบหน้าของเขา (วาณิช 1985) เมืองที่ถูกกำหนดให้ที่นี่เป็นที่กดขี่บังคับทวนสถานที่ที่จะทนไม่ได้อาศัยอยู่ มันอาศัยอยู่ในเมืองใหม่อพยพไปยังเมืองที่ตอนนี้มากกว่าแบบเก่ากรุงเทพฯที่เกิดและเติบโตในกรุงเทพและธรรมชาติโดยรอบ วาณิชเป็นเพียงหนึ่งในนักเขียนหลายคนที่ปรากฎกรุงเทพฯเป็นสถานที่ของการจำหน่ายพ่อค้าและความเสื่อมโทรมทางศีลธรรมในเวลานี้ (ดูเช่น Lockard 1998: 178-83) ในทศวรรษหลังสงครามโลกครั้งที่สองกรุงเทพฯกลายเป็นพื้นที่ที่มีความซับซ้อนมากขึ้นที่เกิดจากจุดตัดของการเปลี่ยนแปลงในท้องถิ่นและกองกำลังข้ามชาติ ตัดกันและภาพที่แตกต่างกันของมหานครภาพสะท้อนของกรุงเทพฯวิธีการที่มีประสบการณ์และมีพบโดย poppulation ที่แตกต่างกัน.
.................. บทนี้จะรวมภายในการเล่าเรื่องของการเปลี่ยนแปลงที่ ตัวแทนที่สำคัญที่มีรูปที่ซับซ้อน sociospatial ของมหานครร่วมสมัยของไทยนับตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สอง สารเหล่านี้สามารถสรุปได้ในวงกว้างเป็นรัฐเมืองหลวง (ในประเทศและต่างประเทศ) และคนธรรมดาที่ได้สร้างเมืองอย่างแข็งขันในการค้นหาของพวกเขาสำหรับการดำรงชีวิตและสถานะ การทำงานร่วมกันแบบไดนามิกของพวกเขาได้มีการพัฒนาในความสัมพันธ์กับกองกำลังในระดับภูมิภาคและระดับโลก ในช่วงสามทศวรรษที่ผ่านมาการเปลี่ยนแปลงในระดับชาติจากปลายปี 1950 ประเทศไทยได้รับการเปลี่ยนแปลงของสัดส่วนขนาดใหญ่ซึ่งการเปลี่ยนแปลงในเมืองหลวงทำหน้าที่เป็นศูนย์กลางที่สำคัญและได้รับผลประโยชน์และจากมุมมองที่สดใสน้อยเหยื่อของพวกเขา ในแง่เศรษฐกิจระยะเวลาที่เห็นการเปลี่ยนแปลงไปสู่เศรษฐกิจอุตสาหกรรมการส่งออกปรับและการค้าของภาคเกษตร มันได้รับการผลักดันจากความช่วยเหลือการพัฒนาในต่างประเทศและความช่วยเหลือด้านเทคนิค, อำนวยความสะดวกโดยการพัฒนาของรัฐที่เน้นและกอดอย่างกระตือรือร้นโดยเมืองตามโด่งชนชั้นทางการเงินและผู้ประกอบการ ในแง่ประชากรและสังคมกรุงเทพฯขยายอย่างรวดเร็วในเมืองที่สำคัญโดยมาตรฐานโลก, การวาดภาพคลื่นของแรงงานข้ามชาติจากทั่วประเทศในการค้นหาของผลกำไรการศึกษาการจ้างงานและการอยู่รอด ธรรมชาติและวิถีของกรุงเทพฯทางกายภาพการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและเศรษฐกิจที่ถูกผูกติดอยู่กับมรดกทางประวัติศาสตร์ แต่ผูกพันอย่างใกล้ชิดกับเศรษฐกิจโลกกว้าง ในฐานะที่ใช้ที่นี่คำว่า "กรุงเทพฯ 'หมายถึงความซับซ้อนและปริมณฑลทั้งที่ไม่ได้เป็นเพียงดินแดนที่คั่นด้วยการบริหารงานของเทศบาลกทม. แต่นอกเหนือจากนี้เราต้องยอมรับว่าหลายคน" กรุงเทพฯ' โผล่ออกมาจากกระบวนการเปลี่ยนแปลงฉันโพสต์ ระยะเวลา -war กำหนดแตกต่างในแง่ของการเป็นตัวแทนของรัฐและนโยบายการทำงานในเมืองรูปแบบการตั้งถิ่นฐานระบบนิเวศน์และวิถีชีวิต ฟังก์ชั่นที่มีอยู่ในกรุงเทพฯเป็นศูนย์กลางของรัฐบาลและศักดิ์ศรีที่ถูกเพิ่มขึ้นมาก แต่มิติใหม่ก็โผล่ออกมาในขณะที่การเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจก้องที่มีพื้นที่และสังคมกรุงเทพฯกลายเป็นพร้อมกันเป็นเมืองอุตสาหกรรมที่สำคัญเมืองของคนยากจนที่เมืองชนชั้นกลางและสถานที่ท่องเที่ยวที่ เมือง.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดย 1982 กว่าสองทศวรรษของการพัฒนาประเทศและการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจ มีการเสริมการบริหาร เศรษฐกิจ และสัญลักษณ์การปกครองของเมืองหลวง ผ่านประเทศ อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน การปกครองไทยชื่อเรื่องของกรุงเทพมหานครเมืองหลวงกรุงเทพมหานครจำชื่อพระเก่าของเมืองแต่แม้จะมีรัฐสนับสนุน evocation ทางประวัติศาสตร์ของกรุงรัตนโกสินทร์ที่เขตในปีนี้ ความสำคัญของเมืองคือมีสถานะเป็นเมืองหลวงของประเทศรัฐสมัยใหม่ และเน้นการสะสมทางเศรษฐกิจและความก้าวหน้าทางสังคมภูมิทัศน์ของเมืองตัวเองเป็นทะเบียนของทหารหลักและการทำเครื่องหมายการพัฒนาไม่สม่ำเสมอของทศวรรษก่อนหน้านี้ burgeoning สลัมปฏิเสธความฝันของ technocrats ปลอมโดยสังคมสมัยใหม่และพื้นที่เศรษฐกิจผู้ว่าราชการจังหวัดกรุงเทพมหานครยืนยันประกาศบดบังความเป็นจริงที่ซับซ้อนมากขึ้นของกรุงเทพมหานครและวิธีการมันเป็นประสบการณ์โดยคนธรรมดา ในรอบเวลาเดียวกัน นักเขียนวานิช jarunggidanan เปิดเผยภาพที่แตกต่างกันของเมืองในเรื่องราวสั้นของเขาเมืองหลวง ' ( เมืองหลวง ) ตั้งอยู่ใน Nangkok รถบัสท่ามกลางการจราจรติดขัดเรื่องราวความไม่แยแสของแออัดเมืองสถานที่แปลกแยก ความเศร้าโศก และ ความสูญเสีย ตัวละครหลัก bemoans มีอยู่เมืองของเขาซึ่งเป็นสำนักงานของเสมียน ฝันที่เรียบง่ายและมีความสุข ชีวิตของหมู่บ้านเขาทอดทิ้งมานานในการค้นหาของความก้าวหน้าในเมือง ในจุดสุดยอดของเรื่องแรงงานจากภาคอีสาน ( ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ) ได้แบ่งเป็นเพลงเกี่ยวกับความรัก และการสูญเสีย พื้นบ้าน น้ำตากลิ้งลงบนใบหน้าของเขา ( วานิช 1985 ) เมืองมากำหนดเป็น oppressive dehumanising บังคับ ที่ต้องอดทน ไม่รอดมันใหม่ ชาวเมืองผู้อพยพเข้าเมืองที่ตอนนี้ได้น้อยกว่าแบบเก่าและที่กำลังเกิดและโตที่กรุงเทพ และสงบเงียบ วานิชเป็นเพียงหนึ่งของหลายนักเขียนที่กล่าวถึงกรุงเทพฯเป็นสถานที่ของการเสื่อมโทรมทางศีลธรรมและความแปลกแยกในเวลานี้ ( ดูเช่น lockard 1998 : 178-83 )ในทศวรรษหลังสงครามโลกครั้งที่สอง กรุงเทพฯ กลายเป็นพื้นที่ที่ซับซ้อนมากขึ้นที่สร้างขึ้นโดยตรงการแปลงท้องถิ่นและกองกำลังข้ามชาติ ตัดภาพและหลากหลายของมหานครเป็นภาพสะท้อนของวิธีการที่กรุงเทพฯ ที่มีประสบการณ์และพบโดยหลากหลาย poppulation .
.บทนี้ประกอบด้วยภายในการเปลี่ยนแปลงตัวแทนกุญแจที่มีรูปของมหานครที่ซับซ้อน sociospatial ร่วมสมัยของไทย ตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สอง ตัวแทนเหล่านี้สามารถเป็นวงกว้างเข้าเป็นรัฐ ทุน ( ในและต่างประเทศ ) และประชาชนทั่วไปที่ได้รับการแข็งขันสร้างเมืองในการค้นหาของพวกเขาสำหรับชีวิตและสถานะการโต้ตอบแบบไดนามิกของพวกเขาได้พัฒนาความสัมพันธ์กับกองกำลังในระดับภูมิภาคและระดับโลก ในช่วงสามทศวรรษที่ผ่านมาจากการเปลี่ยนแปลงที่ชาติประเทศไทยได้รับการแปลงปลาย 1950 สัดส่วนใหญ่ แปลงที่เมืองหลวงซึ่งเป็นศูนย์กลางที่สำคัญและผลประโยชน์ จากร่าเริงน้อยลง มุมมองของเหยื่อของพวกเขาในแง่เศรษฐกิจช่วงนี้เห็นการเปลี่ยนแปลงไปสู่การส่งออก orientated เศรษฐกิจอุตสาหกรรมและการค้าของภาคเกษตรกรรม มันเป็นเชื้อเพลิงโดยความช่วยเหลือเพื่อการพัฒนาจากต่างประเทศและความช่วยเหลือทางเทคนิคสนับสนุน โดยพัฒนาตามสภาพและโอบกอดอย่างกระตือรือร้นโดยขาดลอย เมืองตามทางการเงินและยอดผู้ประกอบการ ในด้านประชากรและสังคม