Kano Shuuya was well-known to be a

Kano Shuuya was well-known to be a liar. Everything he said should always be doubted, and the young man didn't mind that. In fact, he thought it was much better that way. After all, it was much easier to lie than to admit loneliness and pain. Kano didn't want to bother anyone, so he would go about his days lying constantly to everyone about everything.

But you wanted to change that. The more time you spent with the young man, the more you saw small pieces of who he truly was. They were small, unintentional slips on his part, but you still appreciated it. After all, that meant that Kano trusted you enough to accidentally speak the truth about himself and let down his defences.

You first "met" Kano when you were out shopping with your friends during one hot summer day; however, in the midst of having fun with your friends, the mall was suddenly in lock down, and you were held hostage along with the other people on the floor. You and your friends were bound and rounded up along with everybody else. As you sat there in fear of the terrorists, you could vaguely hear the hushed conversation of two males who sat nearby. It sounded like they were plotting something, but you weren't quite sure. All you knew was that one of the male's playful voices piqued your curiosity.

The terrorist incident was then resolved without any problems. Of course, you were confused as to what had happened, but you were just glad that you and your friends were able to make it out alive. While you were heading back home, you couldn't help but let your mind wander to the two males who sat close by you during that time. They were strange, but you couldn't help but wonder if there was something more to them.

The second time you met Kano, he had come up to you along with another strange-looking young man, asking if you had seen two children anywhere. You were just walking back from the park when the two approached you; you were a bit wary and anxious around them due to their strange appearance, but then you realized that they were jut searching for someone. You shook your head, saying that you hadn't seen any children that matched their description.

The two slumped their shoulders dejectedly when they heard your response. Your eyes softened at their disheartened expression, and you offered them a bit of your time to help them look for the two missing children.

"Is that really okay?" the young man asked you.

You nodded, "Yes. I'd feel bad if something happened to them when I could've helped in finding them."

"Thanks! I'm Kano, by the way. This guy here is named Konoha."

The white-haired male named Konoha gave a nod of acknowledgement upon being introduced. You smiled warmly at the two of them as you reciprocated your name. The three of you then started to walk around the area, in hopes of finding the two missing children.

"You look familiar," Kano commented suddenly, catching you off-guard.

Your head tilted to the side in curiosity, "Do I?"

The young man nodded, "Yeah. Um, were you perhaps one of the hostages during that terrorist attack at the mall a few days back?"

Upon being reminded of this incident, you suddenly remembered why Kano's voice sounded so familiar to you. You gasped and nodded furiously, "Yeah!"

"I thought so," Kano grinned, "There's no way I could forget a pretty face like yours."

"Oh, um...thanks...?" you answered lamely, surprised by the sudden compliment, leaving you unsure of how to answer. You decided to change the subject, "So, what's your relation to the two children we're looking for?"

"Oh, well, actually, I don't really have any relation to them; I'm just helping this strange guy here," Kano gestured behind him to where Konoha was supposed to be following behind both of you, except he was missing.

When Kano realized that Konoha was no longer there, he let out a nervous laugh. "Whoops, guess I lost him."

You just stared dubiously at the young man's easygoing nature of losing his friend in a crowd before you let out a soft laugh. You shook your hand in a dismissive manner as soon as you calmed down. "Sorry, I didn't mean to laugh."

Kano shook his head, "It's fine; you have a really cute laugh."

"Do you compliment every single girl you meet?" you asked, growing embarrassed with each compliment the young man gave you.

"Only the pretty ones," Kano answered mischievously, winking at you, prompting the corners of your mouth to curve upwards into a friendly smile.

Both you and Kano spent the entire remaining afternoon looking for the two missing children, along with the disappearance of Konoha. Eventually, the sun started to set, and it was getting awfully late. You checked the time on your cell phone and apologized to Kano.

"I should really be getting home now," you said.

Kano nodded in understanding, "Yeah, it is pretty late... I'll walk you home."

You shook your head, "It's alright. You don't have to."

"But I want to," Kano replied with a matter-of-factually tone. "I want to spend more time with you."

You didn't know how to reply to that, but upon seeing the expression on his face, you couldn't bring yourself to refuse his offer. You nodded your head to which Kano grinned in satisfaction. As you were walking back home, you deliberately started walking at a much slower pace than before, revelling in Kano's company. The two of you talked about countless things that were completely mundane, but it was the most fun you've had in a while.

Soon enough, you had reached your destination. Before heading back inside your house, Kano had suggested to exchange cell phone numbers, and you agreed to it

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Shuuya กนกรู้จักจะ โกหกได้ ทุกอย่างที่เขากล่าวว่า ควรจะเป็น doubted และชายหนุ่มไม่ได้จิตใจที่ ในความเป็นจริง เขาคิดว่า มันถูกดีวิธี หลังจากที่ทุก ได้ง่ายมากที่จะนอนมากกว่าการยอมรับความเหงาและความเจ็บปวด กนกไม่ต้องตื๊อใคร ดังนั้นเขาจะไปเกี่ยวกับวันของเขาอยู่ตลอดเวลาทุกคนเกี่ยวกับทุกสิ่งทุกอย่างแต่คุณต้องการเปลี่ยนแปลงที่ เวลาเพิ่มเติมที่คุณใช้กับหนุ่มสาวแมน ยิ่งคุณเห็นใครเขาอย่างแท้จริงเป็นชิ้นเล็ก ๆ พวกใบเล็ก ตั้งใจในส่วนของเขา แต่คุณยังชื่นชมมัน หลังจากที่ทุก ซึ่งหมายความ ว่า เธอกับฉันเชื่อคุณพอเผลอพูดความจริงเกี่ยวกับตนเอง และให้ลง defences ของเขาคุณก่อน "ตรงกับ" กนกก็ออกไปซื้อกับเพื่อนระหว่างวันร้อนหนึ่ง อย่างไรก็ตาม ท่ามกลางสนุกสนานกับเพื่อน เดอะมอลล์ทันทีในล็อก และคุณถูกจับตัวประกันพร้อมกับคนอื่น ๆ บนชั้น คุณและเพื่อนของคุณถูกผูก และปัดเศษขึ้นกับทุกคนอื่น ขณะที่คุณนั่งในความกลัวของผู้ก่อการร้าย คุณสามารถได้ยินการสนทนา hushed ของสองชายผู้นั่งใกล้เคียงกับคลับ ได้แต่เพียงแห่งเช่นจะมีพล็อตเรื่อง แต่คุณไม่แน่ใจว่า ทั้งหมดที่คุณรู้ได้ว่า เสียงขี้เล่นของชายหนึ่ง piqued ของคุณอยากรู้เหตุการณ์ก่อการร้ายได้รับการแก้ไขแล้วไม่ มีปัญหาใด ๆ แน่นอน คุณกำลังสับสนกับสิ่งที่ได้เกิดขึ้น แต่คุณมีเพียงแค่ดีใจที่คุณและเพื่อนของคุณก็สามารถทำออกมามีชีวิตอยู่ ในขณะที่คุณกำลังมุ่งหน้ากลับบ้าน คุณไม่สามารถช่วย แต่ให้ใจเร่ไปตัวสองที่นั่งใกล้คุณในช่วงเวลานั้น พวกแปลก แต่คุณไม่สามารถช่วย แต่สงสัยว่า ถ้า มีอะไรเพิ่มเติมไปครั้งที่สองที่คุณพบกนก เขามีมาถึงคุณกับอื่นมองแปลก ๆ หนุ่ม ถ้า คุณเห็นเด็กสองคนเลยขอให้ คุณก็เดินกลับมาจากสวนเมื่อสองทาบทามคุณ คุณมีบิตระมัดระวัง และกังวลอยู่ล้อมรอบเนื่องจากลักษณะของแปลก แต่แล้ว คุณรู้ว่า พวก jut หาคน คุณจับหัวของคุณ บอกว่า คุณไม่ได้เห็นเด็กใด ๆ ที่ตรงกับคำอธิบายของพวกเขาสอง slumped ไหล่ของพวกเขา dejectedly เมื่อพวกเขาได้ยินคำตอบของคุณ ตาก่อที่นิพจน์ disheartened ของพวกเขา และคุณนำเสนอโดยบิตของเวลาของคุณเพื่อช่วยในการค้นหาเด็กที่หายไปสองคน"คือจริง ๆ ล่ะ" ชายหนุ่มถามคุณคุณพยักหน้า "ใช่ จะรู้สึกไม่ดีถ้าสิ่งที่เกิดขึ้นไปเมื่อเราไม่ได้ช่วยในการหาพวกเขา""ขอบคุณ ฉันเธอกับฉัน โดยวิธีการ ผู้ชายคนนี้นี่เป็นชื่อสาธารณะ Konoha"สาธารณะ Konoha ชื่อของชายขาว haired ให้พยักหน้ายอมรับเมื่อถูกนำมาใช้ คุณยิ้มอย่างอบอุ่นที่เขาทั้งสองเป็นคุณ reciprocated ชื่อของคุณ สามของคุณแล้วเริ่มเดินไปรอบ ๆ บริเวณ ไปหาเด็กที่หายไปสองคน"คุณดูคุ้นเคย กนกความเห็นทันที จับคุณปิดยามหัวของคุณยืดด้านในเห็น "ทำฉัน"ชายหนุ่มพยักหน้า "ใช่ Um ถูกคุณทีหนึ่งของการควบคุมในระหว่างที่ผู้ก่อการร้ายโจมตีที่เดอะมอลล์ไปกี่วัน"เมื่อมีการเตือนของเหตุการณ์นี้ คุณก็จำทำไมเสียงของกนกแต่เพียงแห่งคุ้นเคยให้กับคุณ คุณ gasped และพยักหน้าอย่างดุเดือด "ใช่""ฉันคิดดังนั้น กนก grinned "ได้ฉันไม่ลืมหน้าสวยเหมือนของคุณ""โอ้ อึม...ขอบคุณ...? " คำตอบคือ lamely ใจสั่งทันที ออกคุณแน่ใจว่าตอบ คุณตัดสินใจที่จะเปลี่ยนชื่อเรื่อง, "ดังนั้น สิ่งของสัมพันธ์กับเด็กสอง เรากำลังมองหา? ""โอ้ ดี จริง จริง ๆ ไม่มีความสัมพันธ์ไป ฉันเป็นแค่ช่วยผู้ชายคนนี้แปลกที่นี่ กนก gestured หลังเขาไปที่สาธารณะ Konoha ควรตามหลังทั้งสองของคุณ แต่เขาไม่เมื่อเธอกับฉันรับรู้ว่า สาธารณะ Konoha ที่ไม่มี เขาให้ออกประสาทหัวเราะ "Whoops เดาหายเขา"คุณเพียงแค่จ้องไป dubiously ที่ธรรมชาติสบาย ๆ ของชายหนุ่มสูญเสียเพื่อนในฝูงชนก่อนคุณให้ออกนุ่มหัวเราะ คุณจับมือของคุณในลักษณะ dismissive เป็นคุณสงบ "ขออภัย ฉันเลย หัวเราะ"เธอกับฉันจับเขาใหญ่ "ไม่เป็นไร คุณมีเสียงหัวเราะน่ารักจริงๆ""ทำคุณชมเชยทุกสาวเดี่ยวที่คุณตอบสนอง" คุณถาม ขึ้นอายกับชมเชยแต่ละหนุ่มให้คุณ"เฉพาะสวยคน กนกตอบถึง ขยิบตาที่คุณ พร้อมท์มุมปากของคุณกับเส้นโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มที่เป็นมิตรทั้งคุณและเธอกับฉันใช้เวลาช่วงบ่ายที่เหลือทั้งหมดมองหาเด็กหายไปสอง พร้อมกับการหายตัวไปของสาธารณะ Konoha ในที่สุด อาทิตย์เริ่มตั้ง และได้รับช้าชะมัด คุณตรวจสอบเวลาในโทรศัพท์ของคุณ และอุ้มไปกนก"ฉันควรจริง ๆ ได้รับบ้านขณะนี้ คุณกล่าวกนกพยักหน้าเข้าใจ "ใช่ มันเป็นสายสวย... ผมจะแนะนำให้คุณภายในบ้าน"คุณจับหัวของคุณ "ได้ครับ ไม่ได้""แต่ฉันต้องการ กนกตอบกลับ ด้วยเสียงเรื่องของส่ง "อยากใช้เวลากับคุณ"คุณไม่ทราบวิธีการตอบที่ แต่เมื่อเห็นนิพจน์บนใบหน้าของเขา คุณไม่สามารถนำตัวเองที่จะปฏิเสธข้อเสนอของเขา คุณ nodded หัวของคุณที่กนก grinned ในความพึงพอใจ ขณะที่คุณกำลังเดินกลับบ้าน คุณตั้งใจเริ่มต้นเดินที่เป็นมากช้าก้าวกว่าก่อน revelling ในบริษัทของเธอกับฉัน ทั้งสองของคุณพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่นับไม่ถ้วนที่โลกีย์อย่างสมบูรณ์ แต่ก็สนุกสนานได้ในขณะพอ เร็ว ๆ นี้ คุณได้ถึงปลายทางของคุณ ก่อนกลับมาภายในบ้านของคุณ กนกแนะนำแลกเปลี่ยนหมายเลขโทรศัพท์ และคุณตกลงจะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Kano Shuuya เป็นที่รู้จักกันดีจะเป็นคนโกหก ทุกอย่างที่เขากล่าวว่าควรจะสงสัยและชายหนุ่มไม่ได้ใจว่า ในความเป็นจริงเขาคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ดีกว่าวิธีการที่ หลังจากที่ทุกคนมันเป็นเรื่องง่ายที่จะนอนมากกว่าที่จะยอมรับความเหงาและความเจ็บปวด คาโนไม่อยากจะรบกวนใครเพื่อที่เขาจะไปเกี่ยวกับวันที่เขานอนอยู่อย่างต่อเนื่องให้กับทุกคนเกี่ยวกับทุกสิ่ง. แต่คุณต้องการที่จะเปลี่ยนที่ เวลาที่คุณใช้กับชายหนุ่มที่มากกว่าที่คุณเห็นชิ้นเล็ก ๆ ของผู้ที่เขาเป็นอย่างแท้จริง พวกเขามีขนาดเล็ก, ใบโดยไม่ได้ตั้งใจในส่วนของเขา แต่คุณยังคงชื่นชมมัน หลังจากที่ทุกคนนั่นหมายความว่าคุณคาโนที่เชื่อถือได้มากพอที่จะเผลอพูดความจริงเกี่ยวกับตัวเองและให้ลงป้องกันของเขา. คุณครั้งแรก "ได้พบกับ" คาโนเมื่อคุณได้ออกไปซื้อของกับเพื่อนของคุณในช่วงฤดูร้อนวันหนึ่ง แต่ในท่ามกลางที่มีความสนุกสนานกับเพื่อนของคุณ, ห้างสรรพสินค้าที่เป็นอยู่ ๆ ก็ในการล็อคลงและคุณถูกจับเป็นตัวประกันพร้อมกับคนอื่น ๆ ที่อยู่บนพื้น คุณและเพื่อนของคุณถูกมัดและโค้งมนพร้อมกับคนอื่น ๆ ในขณะที่คุณนั่งอยู่ที่นั่นในความกลัวของผู้ก่อการร้ายที่คุณรางสามารถได้ยินเสียงการสนทนาของทั้งสองเงียบเพศชายซึ่งนั่งอยู่บริเวณใกล้เคียง มันฟังเหมือนพวกเขากำลังวางแผนอะไรบางอย่าง แต่คุณไม่ได้ค่อนข้างแน่ใจว่า ทั้งหมดที่คุณรู้ว่าเป็นที่หนึ่งของเสียงขี้เล่นชายของป่องๆอยากรู้ของคุณ. เหตุการณ์การก่อการร้ายได้รับการแก้ไขแล้วไม่มีปัญหาใด ๆ แน่นอนที่คุณกำลังสับสนว่าสิ่งที่เกิดขึ้น แต่คุณก็ดีใจเพียงแค่ว่าคุณและเพื่อนของคุณก็สามารถที่จะทำให้มันออกมามีชีวิตอยู่ ในขณะที่คุณกำลังมุ่งหน้ากลับบ้านที่คุณไม่สามารถช่วย แต่ขอให้ใจของคุณเดินทั้งสองเพศผู้นั่งใกล้คุณในช่วงเวลานั้น พวกเขาแปลก แต่คุณไม่สามารถช่วย แต่สงสัยว่ามีบางสิ่งบางอย่างมากขึ้นกับพวกเขา. ครั้งที่สองที่คุณพบคาโนเขามาขึ้นอยู่กับคุณพร้อมกับคนอื่นแปลกมองชายหนุ่มคนหนึ่งถามว่าคุณเคยเห็นเด็กสองคนที่ใดก็ได้ . คุณเพียงแค่เดินกลับมาจากสวนสาธารณะเมื่อทั้งสองเดินเข้ามาใกล้ท่าน คุณเป็นบิตระมัดระวังและกังวลรอบตัวพวกเขาเนื่องจากลักษณะที่แปลกประหลาดของพวกเขา แต่แล้วคุณรู้ว่าพวกเขาได้ยื่นค้นหาคน คุณส่ายหัวของคุณบอกว่าคุณไม่เคยเห็นเด็ก ๆ ที่ตรงกับคำอธิบายของพวกเขา. ทั้งสองลดลงไหล่ของพวกเขาคอตกเมื่อพวกเขาได้ยินคำตอบของคุณ ดวงตาของคุณนิ่มที่แสดงออกท้อแท้ของพวกเขาและคุณนำเสนอพวกเขาบิตของเวลาของคุณที่จะช่วยให้พวกเขามองหาเด็กสองคนที่หายไป. "นั่นคือโอเคจริงๆ?" ชายหนุ่มถามคุณ. คุณพยักหน้า "ใช่. ฉันรู้สึกไม่ดีถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับพวกเขาเมื่อฉันจะได้ช่วยในการหาพวกเขา." "ขอบคุณฉันคาโนโดยวิธีการที่. ผู้ชายคนนี้เป็นชื่อที่นี่ โคโนฮะ. "ชายสีขาวที่มีผมชื่อโคโนฮะให้พยักหน้ารับทราบเมื่อได้รับการแนะนำ คุณยิ้มอย่างอบอุ่นที่สองของพวกเขาในขณะที่คุณจิชื่อของคุณ ทั้งสามท่านจากนั้นก็เริ่มเดินไปรอบ ๆ พื้นที่ในความหวังของการหาเด็กสองคนที่หายไป. "คุณมองที่คุ้นเคย" คาโนแสดงความคิดเห็นอย่างกระทันหันจับคุณออกยาม. หัวของคุณเอียงไปด้านข้างในอยากรู้อยากเห็น "ฉัน? "ชายหนุ่มพยักหน้า" ใช่. อืมเป็นคุณอาจจะเป็นหนึ่งในตัวประกันในช่วงที่การโจมตีของผู้ก่อการร้ายที่ห้างสรรพสินค้าไม่กี่วันกลับมาได้หรือไม่ "เมื่อถูกเตือนให้รำลึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้คุณก็จำได้ว่าทำไมเสียงของคาโนฟังเพื่อให้คุ้นเคยกับคุณ คุณอ้าปากค้างและพยักหน้าคึก "ใช่!" "ผมคิดว่าเป็นเช่นนั้น" คาโนยิ้ม "ไม่มีทางที่ฉันจะลืมใบหน้าสวยอย่างคุณ." ไม่ได้"โอ้หนอ ... ขอบคุณ ... ?" คุณตอบอย่างขากะเผลก, ประหลาดใจโดยฉับพลันชมเชยทิ้งคุณไม่แน่ใจในวิธีที่จะตอบ คุณตัดสินใจที่จะเปลี่ยนเรื่อง "ดังนั้นสิ่งที่เป็นความสัมพันธ์ของคุณกับลูกสองคนที่เรากำลังมองหา?" "โอ้ดีจริงผมไม่ได้จริงๆมีความสัมพันธ์กับพวกเขาใด ๆ ฉันแค่ช่วยให้ผู้ชายคนนี้แปลก ที่นี่ "คาโนชี้หลังเขาไปยังที่ที่โคโนฮะควรจะได้รับต่อไปนี้ที่อยู่เบื้องหลังทั้งสองของคุณยกเว้นเขาหายไป. เมื่อรู้ว่าคาโนโคโนฮะก็ไม่ได้มีเขาให้ออกหัวเราะประสาท "ขออภัยคิดว่าผมหายไปเขา." คุณเพียงแค่จ้องสงสัยที่ธรรมชาติพิถีพิถันชายหนุ่มของการสูญเสียเพื่อนของเขาในฝูงชนก่อนที่คุณจะให้ออกหัวเราะนุ่ม คุณจับมือคุณในลักษณะที่ไม่ไยดีทันทีที่คุณสงบลง ". ขอโทษนะฉันไม่ได้หมายความว่าจะหัวเราะ" คาโนส่ายหัว "มันเป็นเรื่องที่ดี. คุณมีหัวเราะน่ารักจริงๆ"? "คุณชมเชยทุกสาวเดียวที่คุณตอบสนอง" ที่คุณถามเติบโตอายกับแต่ละชมเชยชายหนุ่มให้คุณ. "เพียงคนสวย" คาโนตอบซุกซน, ขยิบตาให้คุณกระตุ้นมุมปากของคุณเพื่อโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มที่เป็นมิตร. ทั้งคุณและคาโนใช้เวลาทั้งหมด ที่เหลือในช่วงบ่ายมองหาเด็กสองคนที่ขาดหายไปพร้อมกับการหายตัวไปของโคโนฮะ ในที่สุดดวงอาทิตย์เริ่มที่จะตั้งค่าและจะได้รับอย่างมากในช่วงปลาย คุณตรวจสอบเวลาในโทรศัพท์มือถือของคุณและขอโทษคาโน. "ผมควรจะได้รับที่บ้านตอนนี้" คุณกล่าวว่า. คาโนพยักหน้าในการทำความเข้าใจ "ใช่มันสวยปลาย ... ฉันจะเดินไปบ้านคุณ." คุณ ส่ายหัวของคุณ "มันไม่เป็นไร. คุณจะได้ไม่ต้อง." "แต่ผมต้องการที่จะ" คาโนตอบด้วยน้ำเสียงเรื่องของจริง "ผมอยากจะใช้เวลาอยู่กับคุณ." คุณไม่ได้รู้วิธีที่จะตอบ แต่เมื่อเห็นการแสดงออกบนใบหน้าของเขาที่คุณไม่สามารถนำตัวเองที่จะปฏิเสธข้อเสนอของเขา คุณพยักหน้าหัวของคุณที่คาโนยิ้มในความพึงพอใจ ในขณะที่คุณกำลังเดินกลับบ้านคุณจงใจเริ่มเดินที่ก้าวช้ากว่าก่อนปลาบปลื้มใน บริษัท คาโน คุณสองคนพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่นับไม่ถ้วนที่มีความสมบูรณ์ทางโลก แต่มันก็สนุกที่สุดที่คุณเคยมีในขณะที่. เร็ว ๆ นี้พอคุณมาถึงปลายทางของคุณ ก่อนที่จะมุ่งหน้ากลับเข้าไปในบ้านของคุณคาโนได้แนะนำการแลกเปลี่ยนหมายเลขโทรศัพท์มือถือและคุณตกลงที่จะมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คาโนะ ชูยะเป็นที่รู้จักกันดีที่จะโกหก ทุกอย่างที่เขาพูด ควรสงสัย และชายหนุ่มก็ไม่รังเกียจหรอก ในความเป็นจริง เขาคิดว่ามันเป็นดีกว่า แบบนั้น หลังจากที่ทุก , มันเป็นเรื่องง่ายที่จะโกหกมากกว่าที่จะยอมรับความเหงาและความเจ็บปวด คาโนะ ไม่อยากจะรบกวนใคร ดังนั้น เขาจะไปเกี่ยวกับวันของเค้าอยู่ตลอดเวลากับทุกคนทุกเรื่อง

แต่อยากเปลี่ยนที่ยิ่งเวลาที่เธออยู่กับชายหนุ่ม ยิ่งเห็นชิ้นเล็ก ๆของผู้ที่เขาจริงๆคือ พวกเขามีขนาดเล็ก , หลุดโดยไม่ทราบสาเหตุในส่วนของเขา แต่ยังชื่นชมมัน หลังจากทั้งหมด นั่นหมายความว่า คาโนไว้ใจเธอมากพอที่จะเผลอพูดความจริงเกี่ยวกับตัวเองและให้กองทัพของเขาลง

เจ้าแรก " พบ " คาโนะ เมื่อคุณไปช้อปปิ้งกับเพื่อนของคุณในระหว่างวันฤดูร้อนที่ร้อน ;อย่างไรก็ตาม ในท่ามกลาง มีความสนุกกับเพื่อนในห้างก็ปิด และถูกจับเป็นตัวประกันพร้อมกับคนอื่น ๆบนพื้น คุณและเพื่อนของคุณถูกผูกไว้ และปัดขึ้นพร้อมกับทุกคน ขณะที่คุณนั่งอยู่ในความกลัวของผู้ก่อการร้าย จะไม่ค่อยฟังบทสนทนาของชายสองคนนั่งเงียบที่ใกล้เคียง ดูเหมือนพวกเขากำลังวางแผนบางอย่างแต่คุณไม่ได้ค่อนข้างแน่ใจ คุณรู้ว่านั่นเป็นเสียงผู้ชายขี้เล่นกระตุ้นต่อมความอยากรู้ของคุณ

เหตุการณ์ก่อการร้ายก็แก้ไขได้โดยไม่มีปัญหาใด ๆ แน่นอน คุณกำลังสับสนว่าเกิดอะไรขึ้น แต่คุณจะดีใจที่คุณและเพื่อนของคุณสามารถทำให้มันออกมามีชีวิตอยู่ ขณะที่คุณกำลังมุ่งหน้ากลับบ้านคุณไม่สามารถช่วย แต่ปล่อยใจให้เลื่อนลอยไป ชาย 2 คน คนที่นั่งใกล้ๆคุณในช่วงเวลานั้น มันแปลก แต่คุณไม่สามารถช่วย แต่สงสัยว่ามันมีอะไรมากกว่านั้น

ครั้งที่สองที่เจอ คาโน เขาก็เข้ามาหา พร้อมกับอีกแปลกมองชายหนุ่ม ถามว่าคุณเคยเห็นเด็กสองคนก็ได้คุณเพิ่งเดินกลับมาจากสวนสาธารณะเมื่อสองเข้าหาคุณ คุณเป็นบิตระมัดระวังและกังวล รอบ ๆเนื่องจากลักษณะแปลกของพวกเขา แต่แล้วคุณก็ตระหนักได้ว่า พวกเขายื่นค้นหาใครบางคน คุณสั่นหัวของคุณว่าคุณไม่ได้เจอเด็กๆ ที่ตรงกับคำอธิบายของพวกเขา .

สองลดลงบ่าอย่างผิดหวังเมื่อได้ยินคำตอบของคุณตานิ่มที่ท้อแท้ การแสดงออก และคุณให้พวกเขาบิตของเวลาของคุณเพื่อช่วยให้พวกเขามองหาสองเด็กที่ขาดหายไป

" มันไม่เป็นไรจริงๆเหรอ ? " ชายหนุ่มถามคุณ

คุณพยักหน้า " ครับ ฉันรู้สึกไม่ดี ถ้าบางอย่างเกิดขึ้นกับพวกเขาเมื่อฉันสามารถช่วยในการหาพวกเขา . "

" ขอบคุณ ! ผม คาโน โดยใช้วิธี คนนี้ชื่อ "

konoha .ชายผมขาวที่ชื่อ konoha ให้ nod ยอมรับเมื่อถูกแนะนำ เธอยิ้มอย่างอบอุ่นที่ สองของพวกเขาเช่นเดียวกับคุณเสียกับชื่อของคุณ คุณทั้งสามก็เริ่มเดินไปรอบ ๆพื้นที่ ในความหวังของการหาสองเด็กที่ขาดหายไป

" คุณดูคุ้นๆนะ " คาโนะ และก็จับเธอไว้

หัวเอียงไปด้านข้างอย่างสงสัย " ฉัน ? "

ชายหนุ่มพยักหน้า " ใช่ เอ่อ คุณอาจจะหนึ่งในตัวประกันระหว่างผู้ก่อการร้ายโจมตีในห้างไม่กี่วันกลับ ? "

เมื่อถูกเตือนของเหตุการณ์นี้ เธอเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าทำไมเสียงคาโน่ก็ฟังดูคุ้นเคยกับคุณ คุณอ้าปากค้างและพยักหน้าอย่างร่าเริง " ใช่ ! "

" ฉันคิดอย่างนั้น " คาโนะเลยด้วย " ไม่มีทางที่ผมจะลืมหน้าสวยเหมือนของคุณ . "

" เอ่อ . . อืม . . . . . . . . . ขอบคุณ . . . . . . . ?" เธอตอบกะเผลก , ประหลาดใจโดยการชมเชยทันที ปล่อยให้คุณไม่แน่ใจของวิธีการที่จะตอบ คุณตัดสินใจที่จะเปลี่ยนเรื่อง " แล้วความสัมพันธ์ของคุณกับเด็กสองคน เรากำลังมองหา ?

" อ๋อ อืม จริงๆแล้ว ผมไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกับเขา ผมแค่ช่วยคนที่แปลกนี่ " คาโนะชี้นิ้วบอกว่าหลังเขาที่ไหน konoha ควรจะเดินตามทั้งสองคนยกเว้นเขาหายไป

เมื่อคาโนตระหนักว่า konoha ก็ไม่มีอีกต่อไป เขาปล่อยหัวเราะออกมา ประสาท " อุ๊บ ว่าฉันเสียเขาไป "

เธอจ้องอย่างสงสัยที่ชายหนุ่มเป็นคนง่าย ๆธรรมชาติของการสูญเสียเพื่อนของเขาในฝูงชน ก่อนที่จะออกนุ่มหัวเราะ คุณจับมือของคุณในลักษณะ dismissive ทันทีที่คุณสงบลง " ขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจจะหัวเราะ "

คาโนะส่ายหัว " ไม่เป็นไร ;คุณจะหัวเราะน่ารักจริงๆ "

" คุณชมทุกๆ สาวที่คุณพบ ? คุณถาม เติบโตอายกับแต่ละชมเชยชายหนุ่มให้คุณ

" ภาพสวย " คาโนะตอบอย่างซุกซน ขยิบตาให้คุณแจ้งมุมปากโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มเป็นกันเอง

ทั้งเธอและคาโนใช้เวลาที่เหลือทั้งบ่าย ตามหาเด็กทั้งสองหายไปพร้อมกับการหายตัวไปของ konoha . ในที่สุด พระอาทิตย์ก็เริ่มตก มันก็จะแย่แล้ว คุณดูเวลาบนโทรศัพท์มือถือของคุณ และขอโทษ คาโนะ

" ฉันควรจะกลับบ้านได้แล้ว " คุณพูด

คาโน่พยักหน้าอย่างเข้าใจ " ใช่ มันดึกไปหน่อย . . . . . . . ผมจะเดินไปส่งคุณที่บ้าน "

คุณสั่นหัวของคุณ " ไม่เป็นไร คุณไม่ต้อง . . . "

" แต่ฉันต้องการ" ส่วนเรื่องของ factually ตอบกลับมาด้วยเสียง " . ฉันต้องการที่จะใช้เวลามากขึ้นกับเธอ "

ไม่รู้ว่าจะตอบ แต่เมื่อเห็นสีหน้าของเขา คุณไม่สามารถนำตัวเองที่จะปฏิเสธข้อเสนอของเขา เธอพยักหน้าให้หัวของคุณ ซึ่ง คาโนะ ยิ้มจนเห็นฟันในความพึงพอใจ เพราะคุณกำลังเดินกลับบ้าน คุณจงใจจะเริ่มเดินที่ก้าวช้ามาก กว่า เดิมrevelling ในบริษัทคาโน . พวกเธอพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่นับไม่ถ้วนที่ถูกเกี่ยว แต่มันเป็นสิ่งที่สนุกที่สุดที่คุณมีในขณะ

อีกไม่นาน คุณได้มาถึงปลายทางของคุณ ก่อนกลับเข้าบ้าน คาโนะได้เสนอแนะแลกเปลี่ยนหมายเลขโทรศัพท์มือถือและคุณเห็นด้วยกับมัน