Chapter 2[แก้ไข]Part 1[แก้ไข]--Nort

Chapter 2[แก้ไข]
Part 1[แก้ไข]
--North-eastern Boundary Wall, Business area. Corridor with red windows.

After Izayoi and Asuka entered the corridor covered with red windows, they blended themselves into the crowd, hiding from Kuro Usagi.

Both of them were hiding in an alleyway between two shops. Popping their head out of the red-brick wall, they spied on their surroundings.

".....Not there?"

"Un, probably not. But I didn't expect her to catch up with us so quickly..."

"This means that the bait to incite Kuro Usagi's anger worked, even though it was meant as a joke, it proved to be too effective."

Confirming the area to be safe, Asuka returned back to the main street, her skirt fluttering around when she turned back her body.

"Okay, then we should start the sight-seeing. Can I trouble you with the duty of being my escort, Izayoi-kun?"

"Oh? Looking at your attitude, I thought I was too unrefined and violent for you."

"Ah? If you mind such trivial things, you will never become a fine gentleman, right?"

Both of them started laughing, throwing sarcastic comments at each other.

As they were problematic children, both of them were congenial with one another.

Izayoi stood beside Asuka, shrugging his shoulders.

"Then let me take the liberty to act as an unprofessional escort for you, Ojou-sama. I think we should stroll down this red-colored corridor since this is a business street, it is filled with specialty or limited products, exploring here might be counted as the essence of sightseeing."

"Really? Since the unconventional Izayoi said so, it must be true then."

"Of course. Since Ojou-sama is also a girl, you might be interested in shopping right?"

".....Regarding that, maybe I like it, maybe I don't?"

A shadow flashed in Asuka's face.

Izayoi thought something was amiss, but Asuka pulled his hand and started advancing, making him lose the chance to ask.

"Okay, let's go. Maybe the shop there would sell the walking candlestick."

"Is that so...If Ojou-sama wants it, maybe I can forcefully take it from somewhere?"

"Ahhh, how could you do such things! That is just like breaking the law."

After Asuka shook her head, she revealed a mischievous and naughty smile.

"No matter what you want to get----You must first challenge a gift game and win. That is the rule of Little Garden right?"

"Haha, you're right."

When the smiling Asuka made such a declaration, Izayoi could only respond back by laughing.

Hanging such an elated expression on their faces, they started strolling down the windowed corridor that was dyed in red.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 2 [สิทธิการได้]ส่วนที่ 1 [สิทธิการได้]-ตะวันออกเฉียงเหนือผนังขอบ ย่านธุรกิจ ระเบียงกับหน้าต่างสีแดงหลังจากที่ป้อนทางเดินปกคลุมไป ด้วยสีแดง windows Izayoi และอาสึกะ พวกเขาผสมเองในฝูงชน ซ่อนจากบอร์กซางิทั้งสองของพวกเขาถูกซ่อนในปราบระหว่างสองร้าน Popping ผนังสีแดงอิฐส่วนใหญ่ของพวกเขา พวกเขา spied บนสิ่งแวดล้อม"..... ไม่มีหรือ""สหประชาชาติ คงไม่ แต่ไม่ต้องการเธอจับขึ้นกับเราอย่างรวดเร็ว...""นี้หมายความ ว่า เหยื่อยั่วโมโหบอร์กซางิที่ทำงาน แม้ว่ามันไม่ใช่ตลก พิสูจน์แล้วว่ามีประสิทธิภาพเกินไป"ยืนยันพื้นที่ปลอดภัย อาสุกะกลับไปถนนสายหลัก กระโปรงของเธอ fluttering รอบเมื่อเธอปิดร่างกายของเธอ"ตกลง แล้วเราควรเริ่มต้นชม สามารถฉันปัญหาคุณจะทำหน้าที่เป็น เพื่อนฉัน Izayoi kun ""โอ้ มองที่ทัศนคติของคุณ ผมคิดว่า ผมเกินไปไดโอด และรุนแรงสำหรับคุณ""อา ถ้าคุณทราบสิ่งต่าง ๆ เล็กน้อย คุณจะไม่กลายเป็นดีสุภาพบุรุษ ขวา"พวกเขาทั้งสองเริ่มต้นหัวเราะ การขว้างปาเห็นแดกดันกันเป็นพวกเด็กมีปัญหา พวกเขาทั้งสองได้เข้า ด้วยกันIzayoi ยืนอยู่ข้างอาสึกะ shrugging ไหล่ของเขา"แล้วผมใช้เสรีภาพในการทำหน้าที่เป็นพิทักษ์สะอาดสำหรับคุณ Ojou sama ผมคิดว่า เราควรเดินลงทางเดินสีแดงนี้เนื่องจากเป็นถนนธุรกิจ มันจะเติมพิเศษ หรือผลิตภัณฑ์จำกัด การสำรวจที่นี่อาจจะนับเป็นสาระสำคัญของคำ""จริง ๆ ตั้งแต่ Izayoi กระเป๋ากล่าวว่า ดังนั้น มันต้องเป็นจริงแล้วนั้น ""แน่นอน Ojou-sama เป็น ผู้หญิง คุณอาจจะสนใจในคำขวา""..... เกี่ยวกับว่า บางทีชอบ บางทีฉันไม่"เงาถ่ายในหน้าของอาสึกะIzayoi คิดว่า สิ่งที่มี แต่อาสึกะดึงมือของเขา และเริ่มก้าวหน้า ทำให้เขาสูญเสียโอกาสที่จะถาม"เอาล่ะ ลองไป ทีร้านมีจะขายลวดเดิน""จะว่าให้... ถ้า Ojou sama ต้องได้ บางทีฉันสามารถประใช้มันจากไหน""Ahhh วิธีคุณสามารถทำสิ่งต่าง ๆ ที่เป็นเหมือนกับการผิดกฎหมาย"หลังจากอาสึกะจับศีรษะของเธอ เธอเปิดเผยรอยยิ้มซน และซน"ไม่ว่าสิ่งที่คุณต้องการได้รับ---คุณต้องแรกท้าทายเกมของขวัญ และชนะ ซึ่งเป็นกฎของสวนน้อยขวา"ฮาฮา คุณขวา"เมื่ออาสึกะยิ้มทำการประกาศ Izayoi สามารถตอบกลับมาหัวเราะเท่านั้นแขวนเช่นร่าเริงนิพจน์บนใบหน้าของพวกเขา พวกเขาเริ่มเดินลงทางเดินเรียงที่ถูกย้อมเป็นสีแดง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 2 [แก้ไข]
ส่วนที่ 1 [แก้ไข]
--North ตะวันออกเขตแดนกำแพงพื้นที่ธุรกิจ ทางเดินที่มีหน้าต่างสีแดง. หลังจาก Izayoi อะซึกะและเดินเข้ามาปกคลุมไปด้วยหน้าต่างสีแดงพวกเขาผสมตัวเองลงในฝูงชนที่ซ่อนตัวจาก Kuro Usagi. ทั้งสองของพวกเขาได้ซ่อนตัวอยู่ในซอกระหว่างสองร้านค้า โผล่หัวของพวกเขาออกมาจากกำแพงอิฐแดงที่พวกเขาสอดแนมสภาพแวดล้อมของพวกเขา. "..... ไม่ได้มี?" "อูอาจจะไม่. แต่ฉันไม่ได้คาดหวังของเธอที่จะจับขึ้นกับเราอย่างรวดเร็ว ... " "ซึ่งหมายความว่าเหยื่อที่จะปลุกระดมความโกรธ Kuro ยูซากิของทำงานแม้ว่ามันจะมีความหมายเป็นเรื่องตลกก็พิสูจน์ให้มีประสิทธิภาพมากเกินไป." ยืนยันพื้นที่เพื่อความปลอดภัยอะซึกะกลับไปยังถนนสายหลักกระโปรงของเธอกระพือรอบ เมื่อเธอหันกลับมาร่างกายของเธอ. "โอเคแล้วเราควรจะเริ่มต้นสายตาเห็น. ฉันสามารถให้คุณมีปัญหาในการปฏิบัติหน้าที่ของการเป็นคุ้มกันของฉัน Izayoi คุง?" "โอ้? มองไปที่ทัศนคติของคุณฉันคิดว่าฉันเป็นสากเกินไป และความรุนแรงสำหรับคุณ. " "อาหรือไม่ถ้าคุณคิดสิ่งที่น่ารำคาญเช่นนี้คุณจะไม่เป็นสุภาพบุรุษที่ดีใช่มั้ย?" ทั้งสองคนเริ่มหัวเราะโยนความคิดเห็นแดกดันที่แต่ละอื่น ๆ . ในฐานะที่พวกเขาเป็นเด็กที่มีปัญหาทั้งสองของพวกเขา ถูกใจกับคนอื่น. Izayoi ยืนอยู่ข้างๆอะซึกะ, ยักไหล่ของเขา. "จากนั้นให้ฉันใช้เสรีภาพในการทำหน้าที่เป็นคุ้มกันไม่เป็นมืออาชีพสำหรับคุณ Ojou-sama. ผมคิดว่าเราควรจะเดินลงทางเดินนี้สีแดงตั้งแต่นี้เป็นธุรกิจ ถนนก็เต็มไปด้วยผลิตภัณฑ์พิเศษหรือ จำกัด การสำรวจที่นี่อาจจะนับเป็นสาระสำคัญของการเที่ยวชมสถานที่. " "จริงเหรอ? เนื่องจากทางการ Izayoi กล่าวว่าดังนั้นมันต้องเป็นจริงแล้ว. " "แน่นอน ตั้งแต่ Ojou-sama ยังเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่คุณอาจจะสนใจในการช้อปปิ้งใช่มั้ย? " "..... เกี่ยวกับว่าบางทีฉันชอบมันฉันอาจจะทำไม่ได้?" เงาประกายในใบหน้าของอะซึกะ. Izayoi คิดว่าบางสิ่งบางอย่าง ผิดปกติ แต่ซึกะดึงมือของเขาและเริ่มที่ก้าวหน้าทำให้เขาสูญเสียโอกาสที่จะถาม. "เอาล่ะขอไป อาจจะมีร้านค้าที่จะขายเดินเทียน. " "นั่นคือเพื่อให้ ... ถ้า Ojou-sama ต้องการมันอย่างแข็งขันบางทีฉันสามารถใช้มันจากที่ไหนสักแห่ง?" "Ahhh วิธีที่คุณสามารถทำสิ่งดังกล่าว! นั่นคือเช่นเดียวผิดกฎหมาย. " หลังจากที่อะซึกะส่ายหัวของเธอเธอเผยให้เห็นรอยยิ้มซุกซนและซน. "ไม่ว่าสิ่งที่คุณต้องการที่จะได้รับ ---- ก่อนอื่นคุณต้องท้าทายเกมของขวัญและชนะ นั่นคือกฎของลิตเติ้ลการ์เด้นที่เหมาะสมหรือไม่ " "ฮ่า ๆ คุณขวา." เมื่อ Asuka ยิ้มทำคำประกาศดังกล่าว Izayoi เท่านั้นที่สามารถตอบสนองกลับโดยการหัวเราะ. แขวนเช่นการแสดงออกของความสุขบนใบหน้าของพวกเขาพวกเขาเริ่มเดินเล่น หน้าต่างทางเดินที่ถูกย้อมด้วยสีแดง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 2 [ แก้ไข ]
[ ]
-- ส่วนที่ 1 แก้ไขเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือติดพื้นที่ธุรกิจ ระเบียงกับหน้าต่างสีแดง

หลังจากที่ซาโย กะเข้าไปและทางเดินที่ปกคลุมด้วยหน้าต่างสีแดงที่พวกเขาผสมตัวเองเข้าไปในฝูงชน ซ่อนตัวจากคุโระ อุซางิ .

ทั้งคู่หลบอยู่ในตรอกระหว่างสองร้าน โผล่ศีรษะออกมาจากผนังอิฐสีแดง พวกเขามองดูสิ่งรอบข้าง .

" . . . . .ไม่มีเหรอ ? "

" ยูเอ็น อาจจะไม่ แต่ผมไม่คิดว่าเธอจะตามเราทัน เร็วมาก . . . . . . . "

" นี้หมายความว่าเหยื่อยั่วยุคุโระ อุซางิ โกรธได้ ถึงแม้ว่ามันเป็นเรื่องตลก มันพิสูจน์แล้วว่ามีประสิทธิภาพเหมือนกัน "

ยืนยันพื้นที่ปลอดภัย กะกลับมาที่ถนนกระโปรงของเธอกระพือรอบเมื่อเธอหันกลับมา ร่างของเธอ

" โอเคงั้นเราควรเริ่มสายตาที่มองเห็น ขอรบกวนคุณทำหน้าที่คุ้มกันฉัน ซาโย คุง ?

" โอ้ ? ดูทัศนคติของคุณ ฉันคิดว่าฉันมันซกมกและรุนแรงสำหรับคุณ "

" ห๊ะ ? ถ้าคุณคิดไม่เป็นเรื่อง คุณจะไม่กลายเป็นสุภาพบุรุษ ไม่เป็นไรใช่มั้ย ? "

ทั้งคู่เริ่มหัวเราะประชดความคิดเห็นโยนที่แต่ละอื่น ๆ .

ขณะที่พวกเขาเป็นเด็กปัญหาทั้งคู่คบกัน

ซาโย ยืนอยู่ข้างๆ กะ ๆไหล่ของเขา . . . . . .

" งั้นให้ฉันใช้เสรีภาพในการทำหน้าที่พิทักษ์มืออาชีพสำหรับคุณ คุณหนูซามะ ฉันคิดว่าเราควรจะเดินลงทางเดินสีแดงนี้ตั้งแต่นี้เป็นถนนธุรกิจ มันเต็มไป ด้วยสินค้าพิเศษ หรือ จำกัด การมาที่นี่อาจจะนับว่าเป็นสาระสําคัญของเมือง "

" จริงๆเหรอ ?ตั้งแต่ซาโย แหวกแนวว่างั้น มันต้องเป็นจริงแล้ว "

" แน่นอน ตั้งแต่คุณหนูท่านยังสาว คุณอาจจะสนใจในการซื้อสินค้าใช่มั้ย ? "

" . . . . . เรื่องนั้น บางทีผมอาจจะชอบมัน ฉันอาจจะไม่ ?

เงาแว้บในใบหน้าของอาสุกะ

ซาโย คิดว่าต้องมีอะไรผิดปกติ แต่กะดึงมือของเขาและเริ่มก้าว ทำให้เขาสูญเสียโอกาสที่จะถาม

" โอเค ไปกันเถอะบางทีที่ร้านก็ขายเดินเชิงเทียน "

" งั้น . . . . . . . ถ้าคุณหนูท่านต้องการมัน ฉันอาจจะแย่งมันมาจากที่ไหน ?

" อ๊าาาาาา ทำไมคุณทำแบบนี้ ที่เป็นเหมือนกฏ "

หลังจากกะสั่นศีรษะ เธอพบว่าซนและซนยิ้ม

" ไม่ว่าสิ่งที่คุณต้องการคุณจะต้องท้าทายเกม , ของขวัญและชนะนั่นเป็นกฎของขวาสวนเล็ก ๆน้อย ๆ ? "

" ฮ่าๆ นายพูดถูก "

เมื่อยิ้ม กะทำปฏิญญา ซาโย เท่านั้นสามารถตอบสนองกลับมาหัวเราะ ร่าเริง

แขวนเช่นการแสดงออกบนใบหน้าของพวกเขา พวกเขาก็เริ่มเดินเล่นลงหน้าต่างทางเดินที่ย้อมด้วยสีแดง