Life from waking up at morning dawn

Life from waking up at morning dawn, without time to even eat, without the mind/spirit to work and study
Just recently some time ago, I thought that these are necessary processes to become a great person in the future

But in this book, although they are poor, they help and cherish each other
They each lost their enjoyment and laughter/smiles while time-saving,
The warm and peaceful village soon changed into a cold grey world with emotionless working people and who doesn’t care for each other.
These people gain from valuing time but in the heart they became poor.
풍요속’s word Poverty(궁핍) just fits perfectly.
An unsatisfying life with lots of things and An grateful life with least of things.
Which life is happier?
For me, even just from now on, I will be grateful for all the things given to me and I will cherish-ly be here!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชีวิตจากตื่นนอนในตอนรุ่งอรุณยามเช้า ไม่มีเวลาจะได้กิน ไม่ มีจิตใจ/จิตวิญญาณการทำงาน และศึกษาเพิ่ง ผ่านมา บางครั้งคิดว่า นี่คือกระบวนการจำเป็นเป็น คนดีในอนาคตแต่ในหนังสือเล่มนี้ แม้ว่าพวกเขาจะยากจน พวกเขาช่วย และหวงแหนกันพวกเขาแต่ละหลงเพลิน และรอยยิ้ม/หัวเราะในขณะที่ประหยัดเวลาอบอุ่น และเงียบสงบหมู่บ้านเร็ว ๆ นี้ มีการเปลี่ยนแปลงในโลกสีเทาเย็นคนทำ emotionless และการที่ไม่ดูแลกันคนเหล่านี้ได้รับจากการคะเนเวลา แต่ใน พวกเขาเป็นดีคำ풍요속ของ Poverty(궁핍) เพียงพอดีมีชีวิต unsatisfying มีจำนวนมากของสิ่งมีชีวิตขอบคุณมีน้อยสิ่งชีวิตที่จะมีความสุขสำหรับฉัน แม้แต่จากตอนนี้บน ฉันจะขอบคุณสำหรับทุกสิ่งที่ให้กับฉันและฉันจะแหนแท้ๆ ได้ที่นี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชีวิตจากการตื่นขึ้นมาในยามเช้าตอนเช้าโดยไม่มีเวลาที่จะได้กินได้โดยไม่ต้องใจ / จิตวิญญาณในการทำงานและการศึกษา
เมื่อเร็ว ๆ นี้เพียงแค่เวลาที่ผ่านมาผมคิดว่าเหล่านี้เป็นกระบวนการที่จำเป็นที่จะกลายเป็นคนที่ดีในอนาคตแต่ในหนังสือเล่มนี้แม้ว่า พวกเขาจะไม่ดีพวกเขาช่วยและหวงแหนแต่ละอื่น ๆพวกเขาแต่ละคนสูญเสียความสุขและเสียงหัวเราะ / รอยยิ้มในขณะที่ประหยัดเวลาของพวกเขาอบอุ่นและเงียบสงบหมู่บ้านเปลี่ยนแปลงเร็ว ๆ นี้เข้าสู่โลกสีเทาเย็นกับอารมณ์คนทำงานและผู้ที่ไม่ได้ดูแลซึ่งกันและกันคนเหล่านี้ได้รับจากการประเมินมูลค่าเวลา แต่ในใจของพวกเขากลายเป็นคนยากจน. 풍 요 속 ของคำว่าความยากจน ( 궁 핍 ) เพียงลงตัว. ชีวิตพอใจที่มีจำนวนมากและสิ่งที่ชีวิตรู้สึกขอบคุณที่มีน้อยของสิ่งที่. ชีวิตซึ่งเป็นความสุข? สำหรับฉัน แม้เพียงแค่จากนี้ไปผมจะขอบคุณสำหรับทุกสิ่งที่มอบให้กับผมและผมจะหวงแหน-เหมือนอยู่ที่นี่!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชีวิตที่ตื่นรับอรุณยามเช้า ไม่มีเวลาแม้แต่จะกิน ไม่มีจิตใจ / จิตวิญญาณเพื่อทำงาน
เพิ่งไม่นานมานี้ ฉันคิดว่า นี้ เป็น สิ่ง จำเป็น กระบวนการที่จะเป็นคนที่ดีในอนาคต

แต่ในหนังสือเล่มนี้ แม้ว่าพวกเขาจะยากจน พวกเขาช่วยและดูแลซึ่งกันและกัน
พวกเขาแต่ละคนเสียความสุขและเสียงหัวเราะ / ยิ้มในขณะที่ประหยัดเวลา
,หมู่บ้านที่เงียบสงบและอบอุ่น แล้วเปลี่ยนเป็นเย็นชาสีเทาโลกกับคนที่ทำงานและอารมณ์ที่ไม่สนใจกัน คนเหล่านี้ได้จากค่า
เวลา แต่ในใจพวกเขากลายเป็นคนจน
ความยากจนคำ풍요속 ( 궁핍 ) แค่พอดี .
ชีวิตไม่พอใจกับสิ่งต่างๆ มากมาย และเป็นชีวิต ขอบคุณ ด้วยอย่างน้อยๆ .
ซึ่งชีวิตก็มีความสุข
ขอแค่จากนี้ไปผมจะขอบคุณสำหรับทุกสิ่งที่มอบให้กับผม และผมจะทะนุถนอมเหมือนที่นี่