investigated (Fig. 2A). The average

investigated (Fig. 2A). The average biomethane potential yields in
the first 5 days from Ca(OH)2 pre-treated straw were 68 ± 4,
69 ± 6, 51 ± 22 and 70 ± 7 NmL g-VS1 higher than the enzyme supplementation
to 10, 3, 2, and 1.25 mm wheat straw, respectively.
This superiority of Ca(OH)2 pre-treatment, compared to the
addition of enzyme, can be attributed to the measured increase
of SCOD in the alkaline pre-treated wheat straw (Fig. 1A). It is likely
that the increased concentration of SCOD in the initial stages of
digestion reduced the requirement for hydrolytic activity.
Additionally, the average removal of SCOD from 10 mm wheat
straw by the Ca(OH)2 was the lowest of all the particle sizes after
their pre-treatment (Fig. 1A). This can explain why the 10 mm
milled wheat straw was more slowly converted to gas than the
smaller sizes in the initial 5 days, following Ca(OH)2 pre-treatment.
A further indication of the enhanced speeds of biomethane production
caused by the alkaline pre-treatment, was that Duncan’s MRT
found gas potential yields from Ca(OH)2 with 3, 2 and 1.25 mm
milled particle sizes did not significantly increase after 15 days.
Across all combinations of wheat straw treatments, these were
the only instances when additional digestion time was not found
to significantly enhance biomethane potential yields.
Some investigators have correlated lignin removal with
improved biogas potential yields after alkaline pre-treatment
(Monlau et al., 2012). Although in the work reported here, alkaline
pre-treatment improved biogas production, no significant removal
of lignin from straw by 20 C Ca(OH)2 pre-treatment, was seen in
the compositional analysis of the wheat straw samples. The results
of this investigation indicate that the removal of lignin contents is
not crucial for improving biomethane potential, from 30 days
anaerobic digestion of Ca(OH)2 pre-treated wheat straw material.
One possible explanation for this observation is that, in mild temperatures
(50 C or less), Ca2+ is more capable of retaining lignin by
forming cross-linkages between lignin molecules (Xu et al., 2010).
Furthermore Xu et al. (2010) reported that this retention of lignin
by Ca2+ had no detrimental impacts on improvement to hydrolysis
rates caused by Ca(OH)2 pre-treatment. The authors reported that
provided the bonding between the cell wall components was broken,
the access of the enzyme to the carbohydrate fraction would
be greatly improved, irrespective of the lignin content.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตรวจสอบ (รูป 2A) Biomethane เฉลี่ยศักยภาพผลผลิตใน5 วันแรกจากฟางผ่าน Ca (OH) 2 ได้ 68 ± 4± 69 6, 51 22 และ 70 ±± 7 เอ็นเอ็มแอล g-VS 1 สูงกว่าการเสริมเอนไซม์10, 3, 2 และ 1.25 มม.ข้าวสาลี ฟาง ตามลำดับที่เหนือกว่านี้ของ Ca (OH) 2 ก่อนรักษา เมื่อเทียบกับการของเอนไซม์ อาจเป็นเพราะการเพิ่มขึ้นของวัดของ SCOD ในการด่างก่อนถือว่าฟางข้าวสาลี (รูปที่ 1A) มีแนวโน้มที่การเพิ่มความเข้มข้นของ SCOD ในขั้นเริ่มต้นของการย่อยอาหารลดลงความต้องการสำหรับกิจกรรมไฮโดรไลติกนอกจากนี้ การเฉลี่ยกำจัด SCOD จากข้าวสาลี 10 มม.สานโดย Ca (OH) 2 เป็นต่ำสุดของขนาดอนุภาคทั้งหมดที่หลังการรักษาของพวกเขาก่อน (รูปที่ 1A) นี้สามารถอธิบายได้ว่าทำไม 10 มม.ฟางข้าวสารข้าวสาลีช้าถูกแปลงเป็นก๊าซขนาดที่เล็กลงใน 5 วันแรก Ca (OH) 2 ก่อนรักษาต่อไปตัววัดความเร็วที่เพิ่มขึ้นการผลิต biomethane เพิ่มเติมเกิดจากก่อนรักษาอัลคาไลน์ ถูกดันแคนที่ MRTผลการพบก๊าซจาก Ca (OH) 2 กับ 3, 2 และ 1.25 มิลลิเมตรขนาดอนุภาคมากกว่าจึงไม่เพิ่มขึ้นมากหลังจาก 15 วันทั้งชุดทั้งหมดของฟางข้าวสาลี เหล่านี้ได้อินสแตนซ์เฉพาะเมื่อไม่พบเวลาย่อยอาหารเพิ่มเติมเพื่อช่วยเพิ่มผลผลิตศักยภาพ biomethaneนักวิจัยบางมีสัมพันธ์ลิกนิกำจัดด้วยปรับปรุงก๊าซชีวภาพศักยภาพของผลผลิตหลังจากก่อนรักษาอัลคาไลน์(Monlau et al. 2012) แม้ว่าในการทำงานรายงานนี่ อัลคาไลน์การผลิตก๊าซชีวภาพขึ้นก่อนรักษา กำจัดไม่สำคัญของลิกนิจากฟางโดย 20 C Ca (OH) 2 ก่อนรักษา ที่เห็นในการอัพอย่างฟางข้าวสาลี ผลลัพธ์การตรวจสอบนี้บ่งชี้ว่า การลบสารบัญลิกนิไม่สำคัญสำหรับการปรับปรุงศักยภาพ biomethane จาก 30 วันกระบวนการย่อยสลายวัสดุฟางข้าวสาลีผ่าน Ca (OH) 2อธิบายไปได้หนึ่งสำหรับการสังเกตนี้เป็น ในเย็น(50 C หรือน้อยกว่า), Ca2 + จะขึ้นสามารถรักษาลิกนิโดยรูปข้ามเชื่อมโยงระหว่างโมเลกุลของลิกนิ (Xu et al. 2010)นอกจากนี้ซู et al. (2010) รายงานว่า เก็บข้อมูลนี้ของลิกนิโดย Ca2 + มีผลกระทบอันตรายไม่ปรับปรุงการย่อยสลายราคาพิเศษที่เกิดจากก่อนรักษา Ca (OH) 2 ผู้เขียนรายงานว่าให้การยึดเกาะระหว่างส่วนประกอบของผนังเซลล์ถูกทำลายต้องการเข้าถึงของเอนไซม์ให้เป็นเศษส่วนของคาร์โบไฮเดรตมีขึ้น ไม่คำนึงถึงเนื้อหาของลิกนิ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การตรวจสอบ (รูป. 2A) ค่าเฉลี่ยของอัตราผลตอบแทนที่มีศักยภาพก๊าซมีเทนทางชีวภาพใน
ฟาง 5 วันแรกนับจาก Ca (OH) 2 ก่อนรับการรักษาเป็น 68 ± 4,
69 ± 6, 51 ± 22 และ 70 ± 7 NML G-VS? 1 สูงกว่าการเสริมเอนไซม์
ถึง 10 3, 2 และ 1.25 มมฟางข้าวสาลีตามลำดับ.
เหนือกว่าของ Ca นี้ (OH) 2 การรักษาก่อนเมื่อเทียบกับ
การเพิ่มขึ้นของเอนไซม์ที่สามารถนำมาประกอบกับการเพิ่มขึ้นที่วัด
ของ SCOD ในอัลคาไลน์ก่อนได้รับฟางข้าวสาลี (รูปที่ . 1A) มันอาจเป็นไป
ได้ว่าการเพิ่มความเข้มข้นของ SCOD ในขั้นเริ่มต้นของ
การย่อยอาหารลดความต้องการสำหรับกิจกรรมย่อยสลาย.
นอกจากนี้การกำจัดเฉลี่ยของ SCOD จาก 10 มมข้าวสาลี
ฟางโดย Ca (OH) 2 เป็นต่ำสุดของทุกขนาดอนุภาคหลัง
ก่อนการรักษาของพวกเขา (รูป. 1A) นี้สามารถอธิบายได้ว่าทำไม 10 มม
ขัดสีฟางข้าวสาลีที่ถูกดัดแปลงช้ากว่าก๊าซกว่า
ขนาดเล็กเริ่มต้น 5 วัน, ต่อไป Ca (OH) 2 การรักษาก่อน.
บ่งชี้ต่อไปของความเร็วที่เพิ่มขึ้นของการผลิตก๊าซมีเทนทางชีวภาพ
ที่เกิดจากอัลคาไลน์ การรักษาก่อนนั่นคือ MRT ดันแคน
พบว่าอัตราผลตอบแทนที่มีศักยภาพก๊าซจาก Ca (OH) 2 3, 2 และ 1.25 มม
ข้าวสารขนาดอนุภาคไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญเพิ่มขึ้นหลังจาก 15 วัน.
ข้ามรวมกันทั้งหมดของการรักษาข้าวสาลีฟางเหล่านี้เป็น
กรณีเฉพาะเมื่อ เวลาย่อยอาหารเพิ่มเติมไม่พบ
จะมีนัยสำคัญเพิ่มอัตราผลตอบแทนที่มีศักยภาพก๊าซมีเทนทางชีวภาพ.
นักวิจัยบางคนได้มีความสัมพันธ์กับการกำจัดลิกนิน
ก๊าซชีวภาพที่ดีขึ้นอัตราผลตอบแทนที่อาจเกิดขึ้นหลังจากที่อัลคาไลน์รักษาก่อน
(Monlau et al., 2012) แม้ว่าในการทำงานที่มีการรายงานที่นี่อัลคาไลน์
รักษาก่อนการปรับปรุงการผลิตก๊าซชีวภาพไม่มีการกำจัดอย่างมีนัยสำคัญ
ของลิกนินจากฟาง 20? C Ca (OH) 2 การรักษาก่อนที่เห็นใน
การวิเคราะห์องค์ประกอบของตัวอย่างข้าวสาลีฟาง ผลการ
วิจัยนี้แสดงให้เห็นว่าการกำจัดของเนื้อหาลิกนินคือ
ไม่ได้สำคัญสำหรับการปรับปรุงศักยภาพก๊าซมีเทนทางชีวภาพจาก 30 วัน
แอนแอโรบิคของ Ca (OH) 2 ก่อนได้รับฟางข้าวสาลีวัสดุ.
หนึ่งคำอธิบายที่เป็นไปได้สำหรับการสังเกตนี้ก็คือว่าในอุณหภูมิอ่อน
(50? C หรือน้อยกว่า) Ca2 + คือความสามารถในการรักษาลิกนินโดย
การขึ้นรูปข้ามความเชื่อมโยงระหว่างโมเลกุลของลิกนิน (Xu et al., 2010).
นอกจาก Xu et al, (2010) รายงานว่าการเก็บข้อมูลของลิกนินนี้
โดย Ca2 + จะไม่มีผลกระทบที่เป็นอันตรายในการปรับปรุงการย่อยสลาย
อัตราเกิดจาก Ca (OH) 2 การรักษาก่อน ผู้เขียนรายงานว่า
มีให้พันธะระหว่างส่วนประกอบของผนังเซลล์ที่ถูกทำลาย
การเข้าถึงของเอนไซม์เพื่อส่วนคาร์โบไฮเดรตจะ
ดีขึ้นมากโดยไม่คำนึงถึงเนื้อหาลิกนิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตรวจสอบ ( รูปที่ 2A ) โดยไบโอมีเทนเฉลี่ยศักยภาพผลผลิตในแรก 5 วัน จาก Ca ( OH ) 2 ก่อนปฏิบัติ ฟางเป็น 68 ± 469 ± 6 51 ± 22 70 ± 7 NML g-vs1 สูงกว่าเอนไซม์เสริม4 , 3 , 2 , 1 และ 1.25 มม. ฟางข้าวสาลี ตามลำดับนี้เหนือกว่าของ Ca ( OH ) 2 ผล เมื่อเปรียบเทียบกับเพิ่มเอนไซม์ สามารถประกอบกับวัดเพิ่มของ 20 ในด่างก่อนปฏิบัติ ฟางข้าวสาลี ( รูปที่ 1A ) มันมีโอกาสที่ความเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นของ 20 ในขั้นเริ่มต้นของการย่อยอาหาร ลดความต้องการสำหรับกิจกรรมย่อยสลาย .นอกจากนี้ มีการกำจัดข้าวสาลี 20 จาก 10 มม.ฟางโดย Ca ( OH ) 2 ต่ำสุดของขนาดอนุภาคหลังผลของพวกเขา ( รูปที่ 1A ) นี้สามารถอธิบายได้ว่า ทำไม 10 มม.สีฟางข้าวสาลีเปลี่ยนเป็นช้าเป็นแก๊สมากกว่าขนาดเล็กขนาดครั้งแรกใน 5 วัน ตาม Ca ( OH ) 2 และ .เป็นข้อบ่งชี้เพิ่มเติมของเพิ่มความเร็วของการผลิตไบโอมีเทนเกิดจากผลด่าง ที่ดันแคนรถไฟฟ้าใต้ดินพบว่าผลผลิตก๊าซที่อาจเกิดขึ้นจาก Ca ( OH ) 2 กับ 3 , 2 และ 1.25 มม.ข้าวสารขนาดอนุภาคไม่เพิ่มขึ้นหลังจาก 15 วันผ่านชุดทั้งหมดของฟางข้าวสาลี , การรักษา เหล่านี้ คือเพียงอินสแตนซ์เมื่อเวลาย่อยอาหารไม่พบเพิ่มเติมที่จะมีการเพิ่มไบโอมีเทนศักยภาพผลผลิตนักวิจัยได้มีการกำจัดลิกนินกับบางพัฒนาศักยภาพผลผลิตหลังด่างและก๊าซชีวภาพ( monlau et al . , 2012 ) แม้ว่าในงานรายงานที่นี่ อัลคาไลน์และปรับปรุงการผลิตก๊าซชีวภาพไม่พบ กำจัดของลิกนิน จากฟาง 20 c Ca ( OH ) 2 ผล ก็เห็นในการวิเคราะห์ส่วนประกอบของฟางข้าวสาลีตัวอย่าง ผลลัพธ์การศึกษานี้ แสดงให้เห็นว่าการกำจัดลิกนินเนื้อหาคือไม่สําคัญสําหรับการปรับปรุงศักยภาพไบโอมีเทน จาก 30 วันระบบการย่อยอาหารของ Ca ( OH ) 2 ก่อนปฏิบัติ ฟางข้าวสาลีวัสดุคำอธิบายเดียวที่เป็นไปได้สำหรับการสังเกตนี้คือว่าในอุณหภูมิที่ไม่รุนแรง( 50 องศาเซลเซียสหรือน้อยกว่า ) , แคลเซียม + คือความสามารถในการรักษาปริมาณโดยสร้างความเชื่อมโยงระหว่างโมเลกุลของน้ำข้าม ( Xu et al . , 2010 )นอกจากนี้ Xu et al . ( 2010 ) รายงานว่าการคงอยู่ของลิกนินโดยแคลเซียม + ไม่มีผลกระทบที่เป็นอันตรายในการปรับปรุงการย่อยอัตราที่เกิดจาก Ca ( OH ) 2 และ . ผู้เขียนรายงานว่ามีพันธะระหว่างเซลล์ชิ้นส่วนผนังเสียการเข้าถึงของเอนไซม์จะเป็นเศษจะได้รับการปรับปรุงอย่างมาก ไม่ว่าของลิกนิน .