At daybreak the monk walked down th

At daybreak the monk walked down the lane accepting food and other offerings from the devotees. As dawn turned into morning, making his way back to the monastery, the monk passed a pair of beggars-man and wife-moving unsteadily along at the start of their begging day. The monk’s metal bowl was full and heavy, the beggars’ plastic bowl empty. Thus they encountered one another nearly every morning, and the monk often wished to share the food in his bowl with the beggars. He had never done it, thought.
They met again this morning, like other mornings, but not quite. The monk sensed something different was about to happen. The beggars were standing under the awning in front of a shop-house with the grill-door locked as it was not yet opening time. They looked strangely furtive, the monk thought. A few steps forward and now he could see they were staring hard at him and whispering to each other. Covertly glancing at them, he quickened his pace, meaning to get past the spot where they were lurking as soon as possible. But no longer had he done so than the beggar’s wife dashed after him. Now she stood confronting him, barring his path.
The lane this morning was rather quiet, with only a few people going off to work and a few scavenging dogs among the dustbins.
The monk remained stock still, unable to keep his eyes from the woman’s hand, which was clutching something inside the grimy cloth bag hanging from her shoulder. He was also wondering how to get away. But at the moment the woman turned and went back to her husband, leaving the monk to hesitate whether to wait or be on his way. He did not hesitate long, steeped as he was in the discipline of monkhood and well-versed in the precept and practice of self-control. He waited and watched calmly as the woman helped her husband-her limping one legged husband with the crutch-come towards him. The hand inside the bag was twitching as if on the point of taking out whatever it might be. Might it be a knife, perhaps? The monk speculated. Well, if it were, I am young and strong enough to deal with it.
Now it came. Out and up it came. In a flash. No, not a knife. A small plastic bag it turned out to be, securely tied eith elastic band and containing boiled rice. The woman held it carefully with both hands, raised it to her forehead in a highly respectful gesture, then took her husband’s hands to join hers in presenting the bag to the monk.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เดย์เบรกที่ พระสงฆ์เดินลงเลนที่รับอาหารและอื่น ๆ เหนื่อยจากการเลือกสรรค์ เป็นเปิดรุ่งอรุณในตอนเช้า ทำให้เขากลับไปยังสำนักสงฆ์ พระสงฆ์ผ่านคู่ beggars คนและภรรยาย้าย unsteadily ไปที่จุดเริ่มต้นของวัน begging ชามโลหะของพระได้เต็ม และหนัก beggars ของพลาสติกชามเปล่า ดังนั้น พวกเขาพบกันเกือบทุกเช้า และมักปรารถนาจะแบ่งปันอาหารในชามของเขากับ beggars พระสงฆ์ เขาไม่เคยได้ทำมา คิดว่า พวกเขาได้พบอีกครั้งเช้านี้ เช่น เป่าอื่น ๆ แต่ไม่มาก พระสงฆ์ทรงสิ่งที่จะเกิดขึ้น Beggars ก็ยืนอยู่ภายใต้ม่านหน้าร้านบ้านกับย่างประตูล็อคก็ไม่ได้เวลาเปิด พระสงฆ์คิดว่า ดูลับ ๆ ล่อ ๆ แพงกว่า ขั้นตอนหน้า และตอนนี้ เขาอาจดูหนักจ้องเขา และวิสเปอริงกัน ทิวทัศน์ที่ประสงค์ เขา quickened ก้าว เขาหมายความว่า จะผ่านจุดที่พวกเขาถูกซุ่มซ่อนโดยเร็วที่สุด แต่ไม่มีเขาทำมากกว่าภรรยาของขอทานเส้นประเขา ตอนนี้ เธอยืนเผชิญเขา เข้าเส้นทางของเขา เลนเช้านี้ไม่สงบ มีเพียงไม่กี่คนไปปิดการทำงานและ scavenging กี่สุนัขระหว่าง dustbins พระสงฆ์ยังคงหุ้นยัง ไม่ให้ดวงตาของเขาจากมือของผู้หญิง ซึ่งถูกกำบางสิ่งบางอย่างภายในถุงผ้า grimy ห้อยจากไหล่ของเธอ นอกจากนี้เขายังถูกสงสัยว่า จะได้รับ แต่ในขณะที่ ผู้หญิงที่เปิด และกลับไปสามีของเธอ ปล่อยพระลังเลว่าจะรอ หรืออยู่บนเขา เขาไม่ลังเลนาน คุณค่าที่เขาอยู่ในวินัยของพระ และกว้าง precept และฝึกอารมณ์ เขารอ และเฝ้าดูเบา ๆ เป็นผู้หญิงช่วยสามีเธอ limping หนึ่งขาเปลือยสามีกับมา crutch ไปทางเขา มืออยู่ภายในถุงมี twitching ว่ามุ่งการออกสิ่ง ที่มันอาจจะ มันอาจเป็นมีด ที พระสงฆ์คาด ดี นั้น ฉันเป็นหนุ่ม และแข็งแรงพอที่จะจัดการกับมัน ตอนนี้มา ออก และขึ้น มา ในแฟลช ไม่มี ไม่มีด ถุงพลาสติกขนาดเล็กก็ให้ eith แถบยางยืดและประกอบด้วยข้าวต้มมัดแน่น ผู้หญิงถืออย่างระมัดระวัง ด้วยสองมือ ยกหน้าผากของเธอในท่าเคารพสูง นั้นเอามือของสามีเข้าร่วมเธอนำเสนอถุงพระสงฆ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในตอนเช้าพระภิกษุสงฆ์เดินลงช่องการรับอาหารและการให้บริการอื่น ๆ จากการที่ชื่นชอบ ในฐานะที่เป็นรุ่งอรุณกลายเป็นเช้าวันทำให้ทางของเขากลับไปที่วัดพระภิกษุสงฆ์ที่ผ่านมาคู่ของขอทานคนและภรรยาเคลื่อนไหวโทงเทงพร้อมในช่วงเริ่มต้นของวันขอทานของพวกเขา ชามโลหะของพระภิกษุสงฆ์ได้เต็มรูปแบบและหนักขอทาน 'ชามพลาสติกเปล่า ดังนั้นพวกเขาพบกับอีกคนหนึ่งเกือบทุกเช้าและพระภิกษุสงฆ์มักจะอยากจะแบ่งปันอาหารในชามของเขากับขอทาน เขาไม่เคยทำมันคิด.
พวกเขาพบกันอีกครั้งในเช้าวันนี้เช่นเดียวกับเช้าวันอื่น ๆ แต่ไม่มาก สิ่งที่พระภิกษุสงฆ์รู้สึกที่แตกต่างกันเป็นเรื่องที่จะเกิดขึ้น ขอทานกำลังยืนอยู่ภายใต้กันสาดด้านหน้าของบ้านร้านค้าที่มีตะแกรงประตูล็อคในขณะที่มันยังไม่เปิดเวลา พวกเขาดูแปลกแอบแฝงพระภิกษุสงฆ์คิด เพียงไม่กี่ก้าวไปข้างหน้าและตอนนี้เขาจะได้เห็นพวกเขากำลังจ้องมองอย่างหนักที่เขาและกระซิบบอกตัวอื่น ๆ ซ่อนเร้น glancing ที่พวกเขาเขาเร่งฝีเท้าของเขามีความหมายที่จะได้รับที่ผ่านมาจุดที่พวกเขากำลังซุ่มซ่อนเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ แต่ก็ไม่ได้เขาทำดังนั้นกว่าภรรยาขอทานประหลังจากเขา ตอนนี้เธอยืนเผชิญหน้ากับเขายกเว้นเส้นทางของเขา.
เลนในเช้าวันนี้เป็นที่เงียบสงบ แต่มีเพียงไม่กี่คนที่จะออกไปทำงานและสุนัขไล่ไม่กี่หมู่ถังขยะ.
พระภิกษุสงฆ์ยังคงหุ้นยังคงไม่สามารถที่จะให้ดวงตาของเขาจากผู้หญิง มือซึ่งถูกกำสิ่งที่อยู่ภายในถุงผ้าสกปรกแขวนจากไหล่ของเธอ นอกจากนี้เขายังสงสัยว่าจะได้รับออกไป แต่ในขณะที่ผู้หญิงคนนั้นหันหลังและเดินกลับไปที่สามีของเธอออกจากพระภิกษุสงฆ์ที่จะลังเลว่าจะรอหรือจะเป็นในทางของเขา เขาไม่ลังเลที่ยาวแพร่หลายในขณะที่เขาอยู่ในระเบียบวินัยของพระภิกษุและรอบรู้ในธรรมะและการปฏิบัติของการควบคุมตนเอง เขารอและเฝ้าดูอย่างใจเย็นเป็นผู้หญิงช่วยสามีของเธอคลานสามีของเธอขาหนึ่งเดียวกับไม้เท้ามาต่อเขา มือภายในถุงถูกกระตุกราวกับว่าในประเด็นของการออกสิ่งที่มันอาจจะเป็น มันอาจจะเป็นมีดอาจ? พระภิกษุสงฆ์สันนิษฐาน ดีถ้ามันเป็นฉันหนุ่มสาวและแข็งแรงพอที่จะจัดการกับมัน.
ตอนนี้มันมา ออกมาและขึ้นมา แผล็บๆ ไม่มีไม่มีด ถุงพลาสติกขนาดเล็กก็เปิดออกมาจะผูกอย่างปลอดภัย eith วงยืดหยุ่นและมีข้าวต้ม ผู้หญิงคนหนึ่งที่จัดขึ้นอย่างระมัดระวังด้วยมือทั้งสองยกมันขึ้นมาที่หน้าผากของเธอในท่าทางเคารพอย่างสูงแล้วเอามือของสามีของเธอเธอจะเข้าร่วมในการนำเสนอถุงเพื่อพระภิกษุสงฆ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รุ่งเช้าพระสงฆ์เดินลงช่องทางการรับอาหารและข้อเสนออื่น ๆจากสาวก . เมื่อรุ่งอรุณกลายเป็นเช้า ทำวิธีของเขากลับไปยังวัด พระผ่านคู่ของขอทานชายและภรรยาย้ายเก้ๆกังๆตามที่เริ่มต้นของพวกเขาขอทานวัน ชามโลหะของหลวงพ่อก็แน่นและหนัก ขอทานชามพลาสติกที่ว่างเปล่าดังนั้น พวกเขาเจอกันเกือบทุกเช้า และพระมักจะปรารถนาที่จะแบ่งปันอาหารในชามของเขากับขอทาน เขาไม่เคยทำ คิด
พวกเขาก็ได้พบกันอีกครั้งเช้านี้ เป็นเช้าอีก แต่ไม่มาก พระรู้สึกบางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างกันคือเรื่องที่จะเกิดขึ้นขอทานที่ยืนอยู่ใต้กันสาดด้านหน้าของร้านบ้านที่มีประตูล็อคเป็นย่างมันยังไม่เปิดเลย พวกเขามองลอกแลกแปลกๆ พระว่า ไม่กี่ก้าว ไปข้างหน้า และในตอนนี้เขาได้เห็นพวกเขายากที่จะมองเขาและกระซิบกับแต่ละอื่น ๆ แอบส่งสายตาให้เขา quickened ก้าวของเขาความหมายผ่านจุดที่พวกเขาถูกซ่อนอยู่โดยเร็วที่สุด แต่ไม่มีเขาทำมากกว่าภรรยาขอทานวิ่งตามเขา ตอนนี้เธอยืนเผชิญหน้ากับเขา ยกเว้นเส้นทางของเขา .
เลนเช้านี้ค่อนข้างเงียบ มีเพียงไม่กี่คนที่ไปทำงานและไม่กี่การสุนัขใน dustbins
พระเหลือหุ้นอยู่ไม่สามารถให้ดวงตาของเขาจากมือของหญิงสาว ซึ่งคว้าบางสิ่งบางอย่างภายในกระเป๋าผ้าสกปรกที่ห้อยจากไหล่ของเธอ เขายังสงสัยว่าวิธีที่จะได้รับไป แต่ในขณะนี้ผู้หญิงหันไปกลับไปให้สามีทิ้งพระ ลังเลว่าจะรอหรือจะอยู่ในทางของเขา เขาไม่ลังเลเลยยาวดองเป็นเขาในวินัยของพระ และรอบรู้ในศีล ฝึกการควบคุมตนเอง เขารอและดูเยือกเย็น เป็นผู้หญิงช่วยสามีของเธอเดินโยกเยกขาเดียวสามีด้วยไม้เท้ามาหาเขา มือในถุงก็กระตุกเหมือนในประเด็นของการเอาสิ่งที่มันอาจจะ มันอาจเป็นมีดก็ได้ สงฆ์จังหวัด เอ่อ ถ้ามันเป็นฉันยังเด็กและแข็งแรงพอที่จะจัดการกับมัน .
ตอนนี้มันมา ออกมา และมันก็มา ในแฟลช ไม่ ไม่ใช่มีด เล็กพลาสติกถุงมันเป็นอย่างปลอดภัยและผูกด้วยสายรัดยางยืดที่มีข้าวต้ม ผู้หญิงที่ถือด้วยสองมือ ยกไว้บนหน้าผากเธอ ในท่าทางที่เคารพอย่างสูง แล้วจับมือสามีของเธอเข้าร่วมของเธอในการนำเสนอกระเป๋าเพื่อพระ