Suman is a rice cake originating fr

Suman is a rice cake originating from the Philippines. It is made from glutinous rice cooked in coconut milk, and often steamed wrapped in buli or buri palm (Corypha) leaves. It is usually eaten sprinkled with sugar. Suman is also known as budbod in the Visayan languages which dominate the southern half of the country.

Contents [hide]
1 Varieties
2 Suman wrapping
3 See also
4 References
Varieties[edit]

Sumang kamoteng kahoy (Cassava suman) smothered in latík
There are numerous varieties of suman, with almost every town or locality having its speciality. Some are described below:[1]

Binuo (or Suman sa Binuo) - A rare variety of suman, the glutinous rice is soaked, milled, mixed with coconut milk and sugar, wrapped in the leaves of the Tagbak plant, and steamed. The leaves give this variety of suman a uniquely balmy, minty flavor, and the suman itself is chewier than the whole-rice varieties.

Suman sa Ibus - A ubiquitous variety of suman in the Philippines, the glutinous rice is washed, and is then mixed with salt and coconut milk. The mixture is poured over pre-made coil containers of young palm leaves called Ibus or Ibos, and fixed with the leaf's central shaft. This is then steamed using water mixed with "luyang dilaw" (turmeric) — giving it that distinctly yellow colour — and served either with a mixture of shredded coconut and sugar, or latik — (reduce coconut milk until white lumps form and simmer until golden brown).

Suman sa Inantala - The ingredients are similar to the Ibus variety, but the Inantala differs in that the mixture itself is cooked, and then poured over a small square mat cut from banana leaves.

Sumang Kamoteng Kahoy - Cassava is finely ground, mixed with coconut milk, sugar, wrapped in banana leaves, and steamed.

Suman sa Lihiya - Soaked glutinous rice mixed with coconut milk is treated with lye, wrapped in banana leaves, and boiled for two hours. It is served especially with either of two varieties of latik — the brown one which has been darkened with extended cooking, and has a stronger coconut flavor or the white one which is more delicate.

Sumang Wilmacale - Cassava suman of more solid consistency, sweetened with brown sugar and cocojam, steamed in banana leaves and served skewered.

Suman wrapping[edit]

Sumang kamoteng kahoy wrapped in banana leaves.
Suman wrapping is a unique art in itself, and can be traced to pre-colonial roots which have had contact with Indian traditions. Wrappers utilize a wide variety of indigenous materials such as palm, banana, anahaw and bamboo leaves, coconut shells, and others. Some wrappings are simple folds such as those found in the binuo and the kamoteng kahoy, resulting in rectangular suman. Others are in vertical coils like the inantala, giving it a tubular form. Still others are in pyramid-like shapes, like the balisungsong. Some forms of suman are eaten like ice cream–with cones made from banana leaves, and still others are in very complex geometric patterns like the pusu ("heart"). Some are woven into the shape of a banana blossom (which in the Philippines is referred to as the banana plant's "heart"), or the pinagi (from the word pagi, meaning stingray), a complex octahedral star.[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สุมานเป็นเค้กข้าวที่มาจากฟิลิปปินส์ ทำจากข้าวเหนียวต้มในกะทิ และมักจะนึ่งตัดใน buli หรือใบปาล์มบุรี (Corypha) มันมักจะกิน sprinkled กับน้ำตาล สุมานเรียกว่า budbod ในภาษา Visayan ซึ่งครองภาคใต้ครึ่งหนึ่งของประเทศเนื้อหา [ซ่อน] สายพันธุ์ที่ 12 สุมานตัด3 ดู4 อ้างอิงพันธุ์ [แก้ไข]Sumang kamoteng kahoy (สุมานมันสำปะหลัง) smothered ใน latíkมีพันธุ์สุมาน เกือบทุกเมืองหรือท้องถิ่นที่มีความพิเศษมากมาย บางอย่างที่อธิบายไว้ด้านล่าง: [1]Binuo (หรือ Binuo สุมาน sa) - หายากหลากหลายสุมาน ข้าวเหนียวที่เปี่ยมล้นไปด้วย ปลาย ผสมกับกะทิและน้ำตาล ห่อใบพืช Tagbak และนึ่ง ใบไม้ให้สุมานนี้หลากหลายรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์ minty และสุมานเองเป็น chewier มากกว่าพันธุ์ข้าวทั้งหมดสุมาน sa Ibus - หลากหลายสมบูรณ์สุมานในฟิลิปปินส์ ข้าวเหนียวเป็นน้ำล้าง แล้วผสมกับเกลือและกะทิ ส่วนผสมคือ poured ผ่านขดลวดทำภาชนะบรรจุของใบปาล์มหนุ่ม Ibus หรือ Ibos และถาวรกับก้านกลางของใบ นี้เป็นนึ่งแล้วใช้น้ำผสมกับ "luyang dilaw" (ขมิ้น) — ให้มันสีเหลืองอย่างเห็นได้ชัดว่า — และอาจ มีส่วนผสม ของมะพร้าวหั่น และน้ำตาล latik — (ลดกะทิจนน่าขาวฟอร์ม และประมาณจนสีเหลืองทอง)Suman sa Inantala - The ingredients are similar to the Ibus variety, but the Inantala differs in that the mixture itself is cooked, and then poured over a small square mat cut from banana leaves.Sumang Kamoteng Kahoy - Cassava is finely ground, mixed with coconut milk, sugar, wrapped in banana leaves, and steamed.Suman sa Lihiya - Soaked glutinous rice mixed with coconut milk is treated with lye, wrapped in banana leaves, and boiled for two hours. It is served especially with either of two varieties of latik — the brown one which has been darkened with extended cooking, and has a stronger coconut flavor or the white one which is more delicate.Sumang Wilmacale - Cassava suman of more solid consistency, sweetened with brown sugar and cocojam, steamed in banana leaves and served skewered.Suman wrapping[edit]Sumang kamoteng kahoy wrapped in banana leaves.Suman wrapping is a unique art in itself, and can be traced to pre-colonial roots which have had contact with Indian traditions. Wrappers utilize a wide variety of indigenous materials such as palm, banana, anahaw and bamboo leaves, coconut shells, and others. Some wrappings are simple folds such as those found in the binuo and the kamoteng kahoy, resulting in rectangular suman. Others are in vertical coils like the inantala, giving it a tubular form. Still others are in pyramid-like shapes, like the balisungsong. Some forms of suman are eaten like ice cream–with cones made from banana leaves, and still others are in very complex geometric patterns like the pusu ("heart"). Some are woven into the shape of a banana blossom (which in the Philippines is referred to as the banana plant's "heart"), or the pinagi (from the word pagi, meaning stingray), a complex octahedral star.[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซูแมนเป็นเค้กข้าวที่มีต้นกำเนิดจากประเทศฟิลิปปินส์ มันทำจากข้าวเหนียวสุกในกะทิและนึ่งมักจะห่อใน Buli หรือบุรีปาล์ม (Corypha) ใบ มันเป็นเรื่องที่กินมักจะโรยด้วยน้ำตาล ซูแมนเป็นที่รู้จักกัน budbod ในภาษาวิซายันซึ่งครองครึ่งหนึ่งทางตอนใต้ของประเทศ. เนื้อหา [ซ่อน] 1 พันธุ์2 ซูแมนห่อ3 ดูเพิ่มเติม4 อ้างอิงพันธุ์[แก้ไข] Sumang kamoteng ไม้ (มันสำปะหลัง suman) smothered ในlatíkมีจำนวนมากสายพันธุ์ของ suman เกือบทุกเมืองหรือสถานที่ที่มีความพิเศษของ บางอย่างที่อธิบายไว้ด้านล่าง: [1] Binuo (หรือซูแมนสา Binuo) - ความหลากหลายที่หายากของ suman ข้าวเหนียวจะแช่แป้งผสมกับกะทิและน้ำตาลห่อใบของพืช Tagbak และนึ่ง ใบให้ความหลากหลายของนี้ suman อ่อนไม่ซ้ำรสมิ้นต์และ suman ตัวเองเป็น chewier กว่าพันธุ์ทั้งข้าว. ซูแมนสา Ibus - ความหลากหลายที่แพร่หลายของ suman ในฟิลิปปินส์ข้าวเหนียวจะถูกชะล้างและมีการผสมแล้ว ด้วยเกลือและกะทิ ส่วนผสมที่ถูกเทราดลงบนภาชนะบรรจุขดลวดที่ทำไว้ล่วงหน้าปาล์มหนุ่มสาวที่เรียกว่าใบ Ibus หรือ Ibos และแก้ไขด้วยใบของเพลากลาง นี้จะนึ่งแล้วใช้น้ำผสมกับ "Luyang dilaw" (ขมิ้น) - ให้มันว่าสีชัดเจนสีเหลือง - และทำหน้าที่อย่างใดอย่างหนึ่งที่มีส่วนผสมของมะพร้าวขูดและน้ำตาลหรือ latik - (ลดกะทิจนก้อนสีขาวและเคี่ยวจนเหลือง . สีน้ำตาล) ซูแมนสา Inantala - ส่วนผสมที่มีความคล้ายคลึงกับหลากหลาย Ibus แต่ Inantala แตกต่างกันในการที่มีส่วนผสมของตัวเองจะสุกแล้วเทราดลงบนแผ่นสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ ตัดจากใบกล้วย. Sumang Kamoteng ไม้ - มันสำปะหลังเป็นพื้นดินอย่างประณีต ผสมกับกะทิน้ำตาลห่อด้วยใบตองและนึ่ง. ซูแมนสา Lihiya - แช่ข้าวเหนียวผสมกับกะทิรับการรักษาด้วยน้ำด่างห่อใบกล้วยต้มสองชั่วโมง มันจะถูกเสิร์ฟโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับทั้งสองสายพันธุ์ของ latik - หนึ่งสีน้ำตาลที่ได้รับการมืดกับการทำอาหารที่ขยายและมีรสชาติมะพร้าวแข็งแกร่งหรือสีขาวซึ่งเป็นที่ละเอียดอ่อนมากขึ้น. Sumang Wilmacale - suman มันสำปะหลังของความมั่นคงที่มั่นคงมากขึ้น, หวานกับ น้ำตาลทรายแดงและ cocojam นึ่งใบตองและเสิร์ฟเสียบ. ห่อซูแมน [แก้ไข] Sumang kamoteng ไม้ห่อใบกล้วย. ห่อซูแมนเป็นศิลปะที่ไม่ซ้ำกันในตัวเองและสามารถโยงไปถึงรากก่อนอาณานิคมที่ได้มีการติดต่อกับอินเดีย ประเพณี ห่อใช้ความหลากหลายของวัสดุพื้นเมืองเช่นปาล์มกล้วย anahaw และใบไผ่, กะลามะพร้าวและอื่น ๆ ห่อบางคนมีเท่าที่เรียบง่ายเช่นที่พบใน binuo และไม้ kamoteng ผลใน suman สี่เหลี่ยม อื่น ๆ ที่อยู่ในขดลวดแนวตั้งเช่น inantala ให้มันเป็นรูปแบบท่อ คนอื่น ๆ ยังอยู่ในรูปทรงปิรามิดเหมือนเช่น balisungsong บางรูปแบบของ suman จะกินเช่นไอศกรีมกับกรวยที่ทำจากใบกล้วยและอื่น ๆ ยังคงอยู่ในรูปแบบทางเรขาคณิตที่ซับซ้อนมากเช่น Pusu (ที่ "หัวใจ") บางคนมีการทอเป็นรูปร่างของดอกกล้วย (ซึ่งในฟิลิปปินส์จะเรียกว่าเป็นโรงงานกล้วยของ "หัวใจ") หรือ pinagi (ตั้งแต่ pagi คำที่มีความหมายปลากระเบน) ซึ่งเป็นดาวแปดด้านที่ซับซ้อน. [1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้าวต้มมัดเป็นเค้กข้าวที่มาจากฟิลิปปินส์ ทำจากข้าวเหนียวสุกในกะทิและมักจะนึ่งห่อ buli บุรี ( corypha ) หรือปาล์มใบ มันมักจะกินโรยน้ำตาล ข้าวต้มมัดหรือที่เรียกว่า budbod ในกลุ่มภาษาอิตาลิกซึ่งครองทางตอนใต้ของประเทศ

เนื้อหา [ ซ่อน ]
1
2
3 พันธุ์ข้าวต้มมัดห่อดู

4 อ้างอิงพันธุ์ [ แก้ไข ]

sumang kamoteng Wood ( มันสำปะหลังข้าวต้มมัด ) smothered ในลาดí k
มีหลายพันธุ์ของข้าวต้มมัด กับเกือบทุกเมืองหรือท้องถิ่นมีลักษณะเฉพาะของมัน บางอย่างที่อธิบายไว้ด้านล่าง : [ 1 ]

binuo ( หรือข้าวต้มมัด ซา binuo ) - ความหลากหลายที่หายากของข้าวต้มมัด , ข้าวเหนียวแช่ บด ผสมกับกะทิ และน้ำตาล ห่อในใบของพืช tagbak และนึ่งใบให้ความหลากหลายของข้าวต้มมัดรสชาติเฉพาะ เอาแต่มิ้นตี้ และข้าวต้มมัด ตัวเองเป็น chewier กว่าข้าวพันธุ์ทั้งหมด

โทษทีซา ibus - ความหลากหลายที่แพร่หลายของข้าวต้มมัดในฟิลิปปินส์ , ข้าวเหนียวล้าง แล้วผสมกับเกลือและกะทิ ส่วนผสมเทลงไปก่อนทำม้วนบรรจุใบลาน เรียกว่า ibus หรือไอบอสหนุ่ม ,และแก้ไขด้วยใบกลางของเพลา นี้แล้วนึ่งใช้น้ำผสมกับ " luyang เหลือง " ( ขมิ้น ) - ให้มันเหลืองอย่างเห็นได้ชัด สี และเสิร์ฟให้กับส่วนผสมของมะพร้าวขูดฝอย และน้ำตาล หรือ latik - ( ลดกะทิจนก้อนสีขาวแบบที่เคี่ยวจนน้ำตาลทอง )

โทษทีซา inantala - วัสดุคล้าย การ ibus หลากหลายแต่ inantala ตรงที่ผสมตัวเองสุกแล้วเทมากกว่าสี่เหลี่ยมเล็กๆตัดเสื่อจากใบกล้วย

sumang kamoteng ไม้ - มันสำปะหลังเป็น บดละเอียด ผสมกับกะทิ น้ำตาล มะพร้าว ห่อด้วยใบไม้ ใบตอง และนึ่ง

โทษทีซา lihiya - แช่ข้าวเหนียวผสมกับกะทิ การรักษาด้วยขี้เถ้าห่อในใบกล้วย และต้มเป็นเวลาสองชั่วโมงมันเป็นหน้าที่โดยเฉพาะกับทั้งสองสายพันธุ์ของ latik - น้ำตาลซึ่งได้รับการขยายไปทำอาหาร และมีแข็งแกร่งมะพร้าวรสหรือสีขาวซึ่งเป็นที่ละเอียดอ่อนมากขึ้น

sumang wilmacale - มันสำปะหลังข้าวต้มมัดของแข็งมากขึ้นสอดคล้อง หวานจากน้ำตาลและ cocojam นึ่งในใบตองเสิร์ฟเสียบ

ข้าวต้มมัดห่อ [ แก้ไข ]

sumang kamoteng ไม้ห่อในใบกล้วย ข้าวต้มมัดห่อเป็นศิลปะ
เป็นเอกลักษณ์ในตัวเอง และสามารถติดตามรากก่อนอาณานิคมซึ่งได้มีการติดต่อกับประเพณีอินเดีย การห่อใช้ความหลากหลายของวัสดุพื้นเมือง เช่น ปาล์ม ไผ่ กล้วย anahaw ใบ , เปลือกมะพร้าว , และคนอื่น ๆ มีบางห่อ พับง่าย เช่นที่พบใน binuo และไม้ kamoteng ,ส่งผลให้สี่เหลี่ยมข้าวต้มมัด . คนอื่นจะม้วนแนวตั้ง เช่น inantala , ให้มันเป็นรูปแบบท่อ ยังผู้อื่นในพีระมิดเป็นรูปทรงเหมือน balisungsong . บางรูปแบบของข้าวต้มมัดจะกิน เช่น ไอศกรีม และกรวยที่ทำจากใบกล้วย และคนอื่น ๆ ยังคงเป็นในรูปแบบทางเรขาคณิตที่ซับซ้อนมาก เช่น pusu ( หัวใจ )บางคนจะทอเป็นรูปร่างของหัวปลี ( ซึ่งในฟิลิปปินส์เรียกว่า กล้วยพันธุ์ " หัวใจ " ) , หรือ pinagi ( มาจากคำว่า ปากี ความหมายปลากระเบน ) , ดาวแปดด้านคอมเพล็กซ์ [ 1 ]