Oxygen was discovered independently

Oxygen was discovered independently by Carl Wilhelm Scheele, in Uppsala, in 1773 or earlier, and Joseph Priestley in Wiltshire, in 1774, but Priestley is often given priority because his work was published first. The name oxygen was coined in 1777 by Antoine Lavoisier,[8] whose experiments with oxygen helped to discredit the then-popular phlogiston theory of combustion and corrosion. Its name derives from the Greek roots ὀξύς oxys, "acid", literally "sharp", referring to the sour taste of acids and -γενής -genes, "producer", literally "begetter", because at the time of naming, it was mistakenly thought that all acids required oxygen in their composition.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ออกซิเจนถูกค้นพบอย่างอิสระ โดย Carl Wilhelm Scheele ในอุปซาลา ในปีพ.ศ. 2316 หรือก่อนหน้า นี้ และ Joseph Priestley ในวิลท์เชอร์ ใน 1774 แต่ Priestley มักจะให้ความสำคัญเนื่องจากงานของเขาถูกตีพิมพ์ครั้งแรก ออกซิเจนชื่อแต่งใน 1777 โดย Antoine ลาวอยซิเออร์, [8] ซึ่งมีการทดลองกับออกซิเจนช่วยดิสเครดิตทฤษฎีโฟลจิสตันนั้นนิยมการเผาไหม้และการกัดกร่อน ชื่อของมันมาจากกรีกรากὀξύς oxys "กรด" อักษร "คม" หมายถึงรสเปรี้ยวของกรดและ - γενής-ยีน "ผลิต" อักษร "begetter" เพราะเวลาของการตั้งชื่อ เข้าใจผิดคิดว่า กรดทั้งหมดที่ต้องใช้ออกซิเจนในองค์ประกอบของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ออกซิเจนที่ถูกค้นพบโดยอิสระโดยคาร์ลวิลเฮล์ Scheele ใน Uppsala ใน 1773 หรือก่อนหน้านี้และโจเซฟวิลต์เชียร์ใน 1774 แต่พรีมักจะให้ความสำคัญเพราะการทำงานของเขาได้รับการตีพิมพ์ครั้งแรก ชื่อออกซิเจนประกาศเกียรติคุณใน 1777 โดยแอนทอนเยร์ [8] ซึ่งมีการทดลองกับออกซิเจนช่วยในการทำลายชื่อเสียงของทฤษฎี phlogiston แล้​​วเป็นที่นิยมของการเผาไหม้และการกัดกร่อน ชื่อของมันมาจากภาษากรีกὀξύς oxys, "กรด" ตัวอักษร "คม" หมายถึงรสเปรี้ยวของกรดและ -genes -γενής "ผลิต" ตัวอักษร "ก่อให้เกิด" เพราะในช่วงเวลาของการตั้งชื่อก็คือ หลงผิดคิดว่ากรดทั้งหมดที่จำเป็นออกซิเจนในองค์ประกอบของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ออกซิเจนถูกค้นพบได้อย่างอิสระ โดย คาร์ล วิลเฮล์ม ชิล ใน Uppsala , 2316 หรือก่อนหน้านี้ โจเซฟ พริสต์ลีย์ในมณฑลวิลท์เชอร์ใน 1745 แต่เพรสลีย์มักให้ความสำคัญ เพราะงานของเขาได้รับการตีพิมพ์เป็นครั้งแรก ชื่อเจนได้รับการประกาศเกียรติคุณในอย่าโดยอองตวน ลาวัวซิเยร์ [ 8 ] ที่มีการทดลองกับออกซิเจนช่วยเสียแล้ว นิยม phlogiston ทฤษฎีของการเผาไหม้และการกัดกร่อน ชื่อของมันมาจากรากภาษากรีกὀξύς oxys " กรด " หมาย " คม " หมายถึง มีรสเปรี้ยวของกรด - γενής - ยีน " , ผู้ผลิต " หมาย " มรดก " เพราะในช่วงเวลาของการตั้งชื่อ มันเข้าใจผิดคิดว่าต้องใช้ออกซิเจน กรดทั้งหมดในองค์ประกอบของพวกเขา