Primordial Demon Immortal Plane!“Th

Primordial Demon Immortal Plane!

“Three wooden swords. Don’t tell me… they all came from here?” Having seen this enormous Demon Immortal Sect, Meng Hao could only imagine how intrepid it must have been in ancient times.

Even as his heart and mind trembled, his pupils suddenly constricted. That was because… he had just caught sight of a person on the fourth mountain!

It was a middle-aged man whose back was turned to Meng Hao. He seemed to be filled with infinite ancientness, as well as deep loneliness. Meng Hao was sure that the man was standing there on the peak of the fourth mountain, but when he blinked, the man was gone. This caused Meng Hao’s eyes to glow brightly.

Suddenly, this once intrepid Demon Immortal Sect, which was now nothing more than ruins, began to grow blurry. It was as if a vast mist had begun to cover over the entire world.

Even Meng Hao and the river of stars also began to grow blurry. Meng Hao’s heart began to pound.

He now had the feeling that the most critical point in the journey to the Primordial Demon Immortal Plane had arrived.

His eyes were fixed on the world up ahead as he rotated his Cultivation base. However, everything was just as blurry as before. Meng Hao clenched his jaw as he then employed the Celestial Vision technique that the parrot had taught him.

Suddenly, he could see!

What he saw caused his mind to be filled with shock. What existed beyond the blurriness was still the Demon Immortal Sect. However… it was no longer in ruins, but rather… bustling with activity!

Countless figures could be seen flying back and forth within the mountains. There were innumerable Cultivators practicing cultivation on the mountains, and the glow of magical techniques spread out in all directions. In the azure sky, countless elegant Immortal Beasts could be seen flying about.

The Flying Rain-Dragon on the first peak lifted its head up and roared. It suddenly moved, causing a huge gale-force wind to spring up. However, to this Flying Rain-Dragon, all it had done was stretch its neck.

When he saw the second mountain peak, Meng Hao had thought of the Black Bat. Sure enough, there was an enormous black-colored bat there now. It was shocking in appearance, and emanated an intense aura. As soon as Meng Hao saw it, he was shaken to the core.

The entire world, the entire Sect, contained not even a scrap of an aura of death. Everything was bursting with life. Off on the fifth mountain, voices rose and fell, as if sermons were being given regarding scriptures.

A bridge-like rainbow spanned the sky, glowing radiantly. People sat cross-legged in all locations, listening to scriptures being recited or gaining enlightenment of the Dao.

These Cultivators all had different appearances. Some were people, but others… were Demons!

Even as Meng Hao reeled with shock, he suddenly looked over at the fourth mountain peak. Yet again, he saw the same man, standing with his back toward him. He radiated ancientness, and caused Meng Hao to begin to breathe heavily.

It seemed almost as if the man could sense Meng Hao looking at him. He slowly turned to look at Meng Hao.

He couldn’t clearly see what the man looked like, but Meng Hao’s brain filled with roaring nonetheless. Suddenly, the world he was looking at began to shatter, layer by layer. It quickly vanished, like smoke into thin air. Instead of the flourishing Sect of ancient times, everything was now wreckage and ruins.

At the same time, the river of stars flowed toward the ruins of the ancient Demon Immortal Sect. As it swept across the ruins, all of the dust motes spread out and then began to descend down onto the enormous Sect.

Meng Hao was among the falling dots, as were the several dozen Cultivators from the great lands of South Heaven. All of them were scattered into different locations.

Meng Hao, of course, was the only one among their number who was awake. His mind spun as his body, completely out of his own control, shot down toward the ruins at incredible speed. The mountains in front of him grew larger and larger. An aura of death and rot blasted against his face, and then, he was shooting toward the second mountain peak. A roaring sound could then be heard, and it was in this instant that Meng Hao suddenly regained control of this body. The power of his Cultivation base exploded out, and he lifted up his right hand.

He landed onto the ground on one knee. Dust shot away from him in all directions, and his hair whipped about. When he looked up, his eyes were gleaming.

Previous Cha

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เครื่องบินแรกปีศาจอมตะ"สามดาบไม้ อย่าบอกฉัน... พวกเขาทั้งหมดมาจากที่นี่" ได้เห็นนี้มหาศาลปีศาจอมตะนิกาย เมงเฮาสามารถจินตนาการฉกาจอย่างไรก็ต้องได้รับในสมัยโบราณแม้เป็นหัวใจและจิตใจของเขา trembled นักเรียนของเขาก็ไป นั่นก็เพราะ...เขาเพิ่งจับสายตาของคนบนภูเขาสี่มันเป็นชายวัยกลางคนซึ่งหลังเปิดให้เฮาเมง เขาดูเหมือนจะเต็มไป ด้วย ancientness อนันต์ เป็นความเหงาลึก เมงเฮาก็แน่ใจว่า คนยืนบนจุดสูงสุดของภูเขาสี่ แต่เมื่อเขาคันนั้นกะพริบ ชายคนนั้นก็หายไป นี้เกิดจากเมงเฮาตาเรืองแสงสดใสทันใดนั้น นี้ฉกาจเมื่อปีศาจอมตะนิกาย ซึ่งขณะนี้อะไรมากกว่าซากปรักหักพัง เริ่มที่จะเติบโตเบลอ มันเป็นเหมือนหมอกมากมายก็เริ่มที่จะครอบคลุมไปทั่วทั้งโลกแม้งเฮาและแม่น้ำดาวก็เริ่มที่จะเติบโตไม่ชัด เมงห้าวหัวใจเริ่มกระหน่ำตอนนี้เขารู้สึกว่า มาถึงจุดวิกฤติที่สุดในการเดินทางกับระนาบแรกปีศาจอมตะตาของเขาได้รับการแก้ไขบนโลกขึ้นข้างหน้าเป็นเขาหมุนฐานการเพาะปลูกของเขา อย่างไรก็ตาม ทุกอย่างเป็นเพียงเป็นที่เบลอเป็นก่อน เฮา เมงกัดขากรรไกรของเขาเขาใช้เทคนิคมองท้องฟ้าที่นกแก้วได้สอนเขาแล้วทันใดนั้น เขาจะได้เห็นสิ่งที่เขาเห็นเกิดจากจิตใจของเขาจะเต็มไป ด้วยช็อต สิ่งที่อยู่นอกเหนือจากความพร่ามัวก็นิกาย อมตะของ ปีศาจ อย่างไรก็ตาม...ก็ไม่วิบัติ แต่...คึกคัก ด้วยกิจกรรมตัวเลขที่นับไม่ถ้วนอาจจะเห็นบินไปมาภายในภูเขา มีเครื่องพรวนดินนับไม่ถ้วนที่ฝึกเพาะปลูกบนภูเขา และแสงของขลังเทคนิคกระจายออกในทุกทิศทาง ในท้องฟ้า สัตว์อมตะหรูหรานับไม่ถ้วนอาจจะเห็นบินบินฝนมังกรบนยอดแรกยกหัวขึ้น และคำราม มันก็ย้าย ก่อให้เกิดลมแรงใหญ่เกลที่ทะลึ่ง อย่างไรก็ตาม การบินฝนมังกรนี้ ทั้งหมดที่มันทำได้ยืดคอของมันเมื่อเขาเห็นยอดเขาสอง เมงเฮาก็นึกค้างคาวดำ พอแน่ใจว่า ได้ค้างคาวสีดำขนาดใหญ่มีตอนนี้ มันน่าตกใจในลักษณะ และกลิ่นอายรุนแรงเล็ดลอดออกมา ทันทีที่เห็นเมงเฮา เขาเขย่าเพื่อหลักทั้งโลก นิกายทั้งหมด มีอยู่ไม่ได้ของเสียของกลิ่นอายแห่งความตาย ทุกอย่างก็เต็มไป ด้วยชีวิต ปิดบนภูเขาห้า เสียงโรส และ ตก ว่าจะได้รับพระธรรมเทศนาเกี่ยวกับพระคัมภีร์เหมือนสะพานรุ้งแผ่ขยายท้องฟ้า ฟังก์ชั่นเรืองแสงในดินเหนียว คนนั่งไขว่ห้างในสถานทั้งหมด ฟังคัมภีร์การตรัสรู้อัล หรือได้รับของดาวเครื่องพรวนดินเหล่านี้ทั้งหมดมีลักษณะที่แตกต่างกัน บางคน แต่ผู้อื่น...ถูกปีศาจแม้ในขณะที่เมงเฮาท่องกับช็อต เขาก็มองไปที่ยอดเขาสี่ อีกครั้ง เขาเห็นคนเดียว การยืนอยู่กับหลังของเขาไปทางเขา เขาแผ่ ancientness และเกิดเมงเฮาเริ่มหายใจหนักมันดูเหมือนเกือบเป็นถ้าคนสามารถรู้สึกห้าว Meng เขา เขาค่อย ๆ หันไปมองเมงเฮาเขาชัดเจนไม่เห็นอะไรคนเหมือน แต่สมองเมงเฮามีคำรามกระนั้น ทันใดนั้น โลกเขามองที่เริ่มแตก เลเยอร์โดยเลเยอร์ มันได้อย่างรวดเร็วไหล เช่นควันในอากาศบาง แทนนิกายเฟื่องฟูโบราณ เสร็จตอนนี้ดสมุทรศาสตร์และซากปรักหักพังในเวลาเดียวกัน แม่ของดาวที่ไหลสู่ซากโบราณปีศาจอมตะนิกาย มันกวาดข้ามซาก motes ฝุ่นทั้งหมดกระจายออก และจากนั้น เริ่มล่องลงสู่นิกายมหาศาลเมงเฮาได้ระหว่างจุดลดลง เช่นเครื่องพรวนดินโหลหลายจากแดนสวรรค์ใต้ดี พวกเขาทั้งหมดถูกกระจายเข้าไปในสถานต่าง ๆเฮา เมง แน่นอน เป็นเพียงหนึ่งในจำนวนของพวกเขาผู้ที่ตื่นตัว ใจสานเป็นร่างกายของเขา อย่างสมบูรณ์จากการควบคุมของเขาเอง ยิงไปทางซากความเร็วสูง เทือกเขาเติบใหญ่ และ กลิ่นอายแห่งความตายและเน่าเสียหายกับใบหน้าของเขา แล้ว เขาถูกถ่ายไปสู่ยอดเขาสอง แล้วได้ยินเสียงคำราม และมันเป็นในบัดนี้ว่า เมงเฮาก็ตีร่างกายนี้ ไฟฟ้าของการเพาะปลูกของเขาฐานขยายออก และเขายกขึ้นมือขวาของเขาเขาลงไปบนเข่าข้างหนึ่ง ฝุ่นถ่ายห่างจากเขาในทุกทิศทาง และผมวิปเกี่ยวกับ เมื่อเขามองขึ้น ตาของเขาถูกวับวาวPrevious Cha

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดั่งปีศาจอมตะเครื่องบิน! "สามดาบไม้ อย่าบอกนะว่า ... พวกเขาทั้งหมดมาจากที่นี่? "มีเห็นนี้มหาศาลปีศาจอมตะนิกายเม้งเฮาเท่านั้นสามารถจินตนาการว่ากล้าหาญจะต้องได้รับในสมัยโบราณ. แม้ในขณะที่หัวใจและความคิดของเขาสั่นนักเรียนของเขาทันใดนั้นตีบ นั่นเป็นเพราะ ... เขาได้จับแค่สายตาของคนที่อยู่บนภูเขาที่สี่! มันเป็นชายวัยกลางคนที่มีกลับหันเม้งเฮา ดูเหมือนว่าเขาจะเต็มไปด้วย ancientness ไม่มีที่สิ้นสุดเช่นเดียวกับความเหงาลึก เม้งเฮาแน่ใจว่าคนที่ได้รับการยืนอยู่บนยอดของภูเขาที่สี่ แต่เมื่อเขากระพริบตาผู้ชายคนนั้นก็หายไป เรื่องนี้ทำให้เกิดตาเม้งเฮาจะเรืองแสงสดใส. ทันใดนี้กล้าหาญครั้งเดียวปีศาจอมตะนิกายซึ่งเป็นตอนนี้ไม่มีอะไรมากไปกว่าซากปรักหักพังเริ่มที่จะเติบโตพร่ามัว มันเป็นเหมือนหมอกกว้างใหญ่ก็เริ่มที่จะครอบคลุมกว่าคนทั้งโลก. แม้เม้ง Hao และแม่น้ำของดาวก็เริ่มที่จะเติบโตพร่ามัว หัวใจเม้งเฮาเริ่มปอนด์. ตอนนี้เขามีความรู้สึกว่าเป็นจุดที่สำคัญที่สุดในการเดินทางไปยังลำดับปีศาจอมตะเครื่องบินมาถึง. ดวงตาของเขาได้รับการแก้ไขในโลกขึ้นไปข้างหน้าในขณะที่เขาหมุนฐานการเพาะปลูกของเขา แต่ทุกอย่างเป็นเพียงเป็นตาพร่าเป็นมาก่อน เม้งเฮา clenched ขากรรไกรของเขาในขณะที่เขาแล้วลูกจ้างเทคนิคสวรรค์วิสัยทัศน์ที่นกแก้วได้สอนเขา. ทันใดนั้นเขาจะได้เห็น! สิ่งที่เขาเห็นเกิดจากความคิดของเขาจะเต็มไปด้วยความตกใจ สิ่งที่มีอยู่เกินเบลอก็ยังคงปีศาจอมตะนิกาย แต่ ... มันก็ไม่ได้อยู่ในซากปรักหักพัง แต่ ... คึกคักไปด้วยกิจกรรม! ตัวเลขที่นับไม่ถ้วนอาจจะเห็นการบินที่บินไปมาอยู่ภายในภูเขา มีนับไม่ถ้วนพรวนฝึกเพาะปลูกบนภูเขาและการเรืองแสงของเทคนิคขลังกระจายออกไปในทุกทิศทุกทาง ในท้องฟ้าสีฟ้านับไม่ถ้วนที่สง่างามอมตะสัตว์อาจจะเห็นเกี่ยวกับการบิน. บินเรนดราก้อนบนยอดเขาครั้งแรกยกหัวขึ้นและคำราม มันก็ย้ายที่ก่อให้เกิดลมพายุแรงมากที่จะกระโดดขึ้น อย่างไรก็ตามเพื่อให้การบินนี้ฝนมังกรทั้งหมดก็ไม่ได้ทำก็ยืดคอของมัน. เมื่อเขาเห็นยอดเขาสองเม้งเฮาคิดของค้างคาวดำ พอแน่ใจว่ามีขนาดใหญ่ค้างคาวสีดำมีตอนนี้ มันเป็นที่น่าตกใจในลักษณะและกลิ่นอายเล็ดลอดออกมารุนแรง เร็วที่สุดเท่าที่เม้งเฮาเห็นก็ถูกเขย่าไปยังแกน. ทั้งโลกนิกายทั้งหมดที่มีอยู่ไม่ได้เศษกลิ่นอายของการเสียชีวิตต่อ A ทุกอย่างถูกระเบิดที่มีชีวิต ปิดบนภูเขาห้าเสียงเพิ่มขึ้นและลดลงเช่นถ้าพระธรรมเทศนาถูกกำหนดเกี่ยวกับพระคัมภีร์. สะพานเหมือนรุ้งทอดท้องฟ้าแจ่ม radiantly คนนั่งไขว่ห้างในทุกสถานที่, ฟังพระคัมภีร์ถูกอ่านหรือดึงดูดการตรัสรู้ของดาว. พรวนดินเหล่านี้ทุกคนจะได้ปรากฏตัวที่แตกต่างกัน บางคน แต่คนอื่น ๆ ... ถูกปีศาจ! แม้ในขณะที่เม้งเฮาท่องด้วยความตกใจเขามองอย่างกระทันหันในช่วงที่ยอดเขาที่สี่ อีกครั้งที่เขาเห็นชายคนเดียวที่ยืนอยู่กับหลังของเขาที่มีต่อเขา เขาแผ่ ancientness และก่อให้เกิดเม้งเฮาจะเริ่มต้นในการหายใจอย่างหนัก. มันดูเหมือนเกือบจะเป็นถ้าคนที่รู้สึกได้ถึงความเม้งเฮามองเขา เขาค่อย ๆ หันมามองที่เม้งเฮา. เขาไม่สามารถเห็นได้อย่างชัดเจนสิ่งที่มนุษย์เหมือน แต่สมองเม้งเฮาส์ที่เต็มไปด้วยคำรามกระนั้น ทันใดนั้นโลกที่เขาถูกมองที่เริ่มที่จะสลายชั้นโดยชั้น มันได้อย่างรวดเร็วหายไปเหมือนควันในอากาศบาง แทนการเฟื่องฟูของนิกายสมัยโบราณทุกอย่างตอนนี้ซากปรักหักพังและซากปรักหักพัง. ในเวลาเดียวกันแม่น้ำของดาวไหลไปยังสถานที่ปรักหักพังของโบราณปีศาจอมตะนิกาย ในขณะที่มันกวาดไปทั่วซากปรักหักพังทั้งหมด motes ฝุ่นกระจายออกไปและจากนั้นก็เริ่มที่จะลงมาลงบนนิกายมหาศาล. เม้งเฮาเป็นหนึ่งในจุดลดลงเช่นเดียวกับโหลพรวนจากหลายดินแดนที่ดีของภาคใต้สวรรค์ ทั้งหมดของพวกเขากระจัดกระจายเข้าไปในสถานที่ที่แตกต่างกัน. เม้งเฮาแน่นอนเป็นเพียงหนึ่งในจำนวนของพวกเขาซึ่งเป็นผู้ตื่น จิตใจของเขาปั่นเป็นร่างกายของเขาสมบูรณ์ออกจากการควบคุมของตัวเองยิงลงไปซากปรักหักพังที่ความเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ ภูเขาในด้านหน้าของเขาใหญ่ขึ้นและมีขนาดใหญ่ กลิ่นอายของความตายและเน่าเสียหายกับใบหน้าของเขาแล้วเขาก็ยิงไปยังยอดเขาที่สอง เสียงคำรามแล้วอาจจะได้ยินและมันก็เป็นในทันทีที่เม้งเฮากึกควบคุมของร่างกายนี้ พลังของฐานการเพาะปลูกของเขาระเบิดออกและทรงยกพระหัตถ์ขวาของพระองค์. เขาเป็นเจ้าของที่ดินบนพื้นดินบนเข่าข้างหนึ่ง ฝุ่นยิงออกไปจากเขาในทุกทิศทางและผมของเขาเกี่ยวกับวิปปิ้งครีม เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมองตาของเขาถูกแพรว. ก่อนหน้าชะอำ