Against this background, Taylor (20

Against this background, Taylor (2007) put forth the idea that the Federal Reserve helped inflateU.S. housing prices by keeping rates too low for too long after 2002. His main argument departedfrom the observation that the policy rate was well below what implied by a standard Taylor rule,a good approximation to the conduct of monetary policy in the previous several years (Figure 1).As a consequence, “those low interest rates were not only unusually low but they logically werea factor in the housing boom and therefore ultimately the bust.”16Therefore, according to thisview, higher interest rates would have reduced both the probability and the severity of the bustthat led to the Great Recession.In this section we evaluate this claim against the qualitative predictions of our model. In partic-ular, we will show that Taylor’s argument can be rationalized within the logic of our model onlyif we make the following auxiliary assumptions: the policy authority is responsible for financialstability —in addition to the traditional objective of price stability— and it has only one instru-ment at its disposal. However, Taylor’s argument is no longer valid within the logic of our modelif the policy authority has two instruments to address the macroeconomic and the financial fric-tion or, as we showed in the previous section, when there are two different policy authorities formacroeconomic and financial stability with one instrument each. In the latter case, which is theinstitutional set-up prevailing in the United States, in response to a negative aggregate demandshock, the “optimal” response of the central bank is to slash interest rates without concern forfinancial stability, which is addressed with the second instrument (or by the other authority).As we discuss below, the evidence suggests that the U.S. regulators were at best ineffective incurbing the continued expansion of subprime mortgage lending well past the point at which primelending had started to decline. We conclude from this analysis that Taylor’s claim that U.S. mon-etary policy is to blame for the Great Recession is not justified within the logic of our model,given the regulatory regime prevailing in the United States and the evidence we report on its in-ability to curb subprime lending while monetary policy was tightening its stance during the 2004-06 period.To assess Taylor’s contention through the lenses of the model, consider a negative shock hittingthe economy, such as the one that occurred in March 2000 when the dot-com bubble burst. Setthe beginning of period 0 as the year 2000 and assume that the economy comes back to its pre-shock level of activity after four years, namely at the beginning of 2004 —consistent with the factthat the policy rate was raised for the first time in July 2004. Therefore, each time period in ourmodel corresponds to about 4 years in the data.16John Taylor, interviewed by Bloomberg at the American Economic Association’s annual meeting, Atlanta,January 5, 2010, available at:http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=newsarchive&sid=a44P5KTDjWWY

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลังนี้ เทย์เลอร์ (2007) นำมาคิดว่า เฟดช่วย inflateU.S บ้านราคา โดยให้ราคาต่ำเกินไปสำหรับยาวเกินไปหลังจาก 2002 Departedfrom ของอาร์กิวเมนต์หลักสังเกตว่าอัตราดอกเบี้ยนโยบายทั้งด้านล่างอะไรนัยโดยกฎ Taylor มาตรฐาน ที่ดีประมาณเพื่อการดำเนินนโยบายการเงินในก่อนหน้าหลายปี (รูปที่ 1) ผล, "ดอกเบี้ยดังกล่าวไม่เฉพาะต่ำผิดปกติแต่พวกเขาทางตรรกะ werea ปัจจัยในบูมบ้านและในที่สุดหน้าอก" 16Therefore ตาม thisview อัตราดอกเบี้ยสูงขึ้นจะได้ลดลงทั้งความเป็นไปได้ และความรุนแรงของ bustthat ที่นำไป Recession.In ดีส่วนนี้เราประเมินนี้เรียกร้องกับการคาดคะเนคุณภาพของรูปแบบของเรา ใน partic-ular เราจะแสดงว่า สามารถ rationalized อาร์กิวเมนต์ของเทย์เลอร์ในตรรกะของ onlyif ของเรารุ่น เราให้สมมติฐานเสริมต่อไปนี้: หน่วยงานนโยบายรับผิดชอบ financialstability — นอกเหนือจากวัตถุประสงค์ดั้งเดิมของเสถียรภาพราคา — และมีเพียงหนึ่ง instru-ติดขัดในการกำจัดของ อย่างไรก็ตาม เทย์เลอร์ของอาร์กิวเมนต์ไม่ถูกต้องในแบบตรรกะของ modelif ของเรา หน่วยงานนโยบายมีมือสองอยู่ที่เศรษฐกิจมหภาคและแทรกข้างลิ้นสเตรชันเงิน หรือ เป็นดังที่ในส่วนก่อนหน้านี้ มีสองแตกต่างกัน formacroeconomic เจ้าหน้าที่นโยบายและความมั่นคงทางการเงินกับเครื่องดนตรีแต่ละ นเมื่อ ซึ่งเป็นการตั้งค่า theinstitutional ขึ้นในสหรัฐอเมริกา การ demandshock รวมการลบ การตอบสนองที่ "เหมาะสม" ของธนาคารกลางจะเฉือนดอกเบี้ยโดยไม่ต้องกังวล forfinancial มั่นคง ซึ่งต่าง กับเครื่องมือสอง (หรือ โดยหน่วยงานอื่น ๆ) ขณะที่เราสนทนาด้านล่าง หลักฐานแนะนำว่า เคร่งครัดสหรัฐฯ ได้ incurbing ที่สุดผลการขยายตัวอย่างต่อเนื่องของฤตจำนองสินเชื่อผ่านจุดที่ primelending ที่ดีได้เริ่มลดลง เราสรุปจากการวิเคราะห์นี้เคลมของเทย์เลอร์ที่สหรัฐจันทร์ etary นโยบายจะตำหนิสำหรับภาวะถดถอยมากไม่เป็นธรรมภายในตรรกะของแบบจำลองของเรา ให้การกำกับดูแลระบอบการปกครองขึ้นในประเทศสหรัฐอเมริกาและหลักฐานที่ เรารายงานในสามารถรั้งให้ยืมฤตในขณะที่นโยบายการเงินมีขันท่าทางของช่วง 2004-06 การประเมินช่วงชิงงานบนของเทย์เลอร์ผ่านเลนส์ของรุ่น พิจารณาลบช็อต hittingthe เศรษฐกิจ เช่นเกิดขึ้นในเดือน 2000 มีนาคมเมื่อระเบิดของฟองสบู่ดอตคอม Setthe เริ่มต้นของรอบระยะเวลาที่ 0 เป็นปี 2000 และสมมติว่า เศรษฐกิจถึงกลับช็อกก่อนระดับของกิจกรรมหลังจากสี่ปี ได้แก่ในช่วงต้นปี 2004 ซึ่งสอดคล้องกับ factthat อัตราดอกเบี้ยนโยบายขึ้นครั้งแรกในเดือน 2004 กรกฎาคม ดังนั้น แต่ละช่วงเวลาใน ourmodel ตรงไปประมาณ 4 ปีใน data.16John Taylor สัมภาษณ์ โดยอาร์ซีของสมาคมเศรษฐกิจอเมริกันประจำปีประชุม แอตแลนตา 5 มกราคม 2010 ใน: http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=newsarchive และ sid = a44P5KTDjWWY

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กับพื้นหลังนี้เทย์เลอร์ (2007) นำออกมาความคิดที่ว่าธนาคารกลางสหรัฐช่วย inflateU.S ราคาที่อยู่อาศัยโดยการรักษาอัตราที่ต่ำเกินไปนานเกินไปหลังจากปี 2002 เหตุผลหลักของเขา departedfrom สังเกตว่าอัตราดอกเบี้ยนโยบายเป็นสิ่งที่ดีกว่าโดยนัยกฎเทย์เลอร์มาตรฐานประมาณที่ดีในการดำเนินการของนโยบายการเงินในหลายปีที่ผ่านมา (รูปที่ 1) .As ผลให้ "ผู้ที่อัตราดอกเบี้ยต่ำไม่เพียงต่ำผิดปกติ แต่พวกเขามีเหตุผล werea ปัจจัยในการบูมที่อยู่อาศัยและในที่สุดจึงหน้าอก." 16Therefore ตาม thisview อัตราดอกเบี้ยที่สูงขึ้นจะมีการลดทั้งความน่าจะเป็นและ ความรุนแรงของ bustthat นำไปสู่​​การที่ดี Recession.In ส่วนนี้เราประเมินเรียกร้องกับการคาดการณ์ของคุณภาพรูปแบบของเรานี้ ใน-ular partic เราจะแสดงให้เห็นว่าข้อโต้แย้งที่เทย์เลอร์สามารถให้เหตุผลตรรกะภายในของรูปแบบของเราที่เราทำ onlyif สมมติฐานเสริมต่อไปนี้: อำนาจนโยบายเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับ financialstability -in นอกเหนือไปจากวัตถ​​ุประสงค์ดั้งเดิมของ stability- ราคาและมันจะมีเพียง หนึ่ง instru-ment ในการกำจัด อย่างไรก็ตามข้อโต้แย้งเทย์เลอร์ไม่ถูกต้องภายในตรรกะของ modelif ของเราอำนาจนโยบายมีสองตราสารที่อยู่ในเศรษฐกิจมหภาคและการเงิน Fric-การหรือในขณะที่เราแสดงให้เห็นในส่วนก่อนหน้าเมื่อมีสองหน่วยงานนโยบายที่แตกต่างกัน formacroeconomic และการเงิน ความมั่นคงกับหนึ่งในเครื่องมือที่ใช้ในแต่ละ ในกรณีหลังซึ่งเป็น theinstitutional การตั้งค่าที่เกิดขึ้นในประเทศสหรัฐอเมริกาในการตอบสนองต่อ demandshock รวมเชิงลบการตอบสนอง "ที่ดีที่สุด" ของธนาคารกลางคือการลดอัตราดอกเบี้ยโดยไม่ต้องกังวลเสถียรภาพ forfinancial ซึ่งอยู่ที่อยู่กับที่สอง เครื่องดนตรี (หรือโดยผู้มีอำนาจอื่น ๆ ) .As เราจะหารือด้านล่างหลักฐานที่แสดงให้เห็นว่าหน่วยงานกำกับดูแลของสหรัฐอยู่ที่ไม่ได้ผลที่ดีที่สุด incurbing การขยายตัวต่อเนื่องของสินเชื่อจำนองซับไพรม์ที่ผ่านมาดีจุดที่ primelending ได้เริ่มต้นที่จะลดลง เราสรุปจากการวิเคราะห์นี้ที่อ้างว่าเทย์เลอร์ว่านโยบายจันทร์-etary สหรัฐที่จะตำหนิสำหรับภาวะถดถอยครั้งใหญ่ไม่เป็นธรรมที่อยู่ในตรรกะของรูปแบบของเราที่ได้รับระบอบการปกครองของกฎระเบียบที่เกิดขึ้นในประเทศสหรัฐอเมริกาและหลักฐานที่เรารายงานในความสามารถ เพื่อลดการปล่อยสินเชื่อซับไพรม์ในขณะที่นโยบายการเงินที่ได้รับการกระชับท่าทางในช่วง 2004-06 period.To ประเมินการต่อสู้ของเทย์เลอร์ผ่านเลนส์ของรูปแบบการพิจารณาช็อกเศรษฐกิจเชิงลบ hittingthe เช่นหนึ่งที่เกิดขึ้นมีนาคม 2000 เมื่อดอตคอม ฟองสบู่ setthe จุดเริ่มต้นของระยะเวลาเป็น 0 ในปี 2000 และคิดว่าเศรษฐกิจจะกลับมาระดับก่อนช็อตของกิจกรรมหลังจากสี่ปีคือที่จุดเริ่มต้นของปี 2004 -consistent กับ factthat อัตราดอกเบี้ยนโยบายถูกยกขึ้นเป็นครั้งแรกในเดือนกรกฎาคม ปี 2004 ดังนั้นในแต่ละช่วงเวลาใน ourmodel สอดคล้องกับประมาณ 4 ปีใน data.16John เทย์เลอร์สัมภาษณ์โดยบลูมเบิร์กที่สมาคมเศรษฐกิจอเมริกันประชุมประจำปี, แอตแลนตา, 5 มกราคม 2010 สามารถดูได้ที่: http: //www.bloomberg co.th / ปพลิเคชัน / ข่าว? pid = newsarchive และซิด = a44P5KTDjWWY

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลังนี้เทย์เลอร์ ( 2550 ) ออกไอเดียว่า Federal Reserve ช่วย inflateu ราคาบ้านสหรัฐ โดยรักษาอัตราต่ำเกินไปสำหรับยาวเกินไปหลังจากที่ 2002 พระองค์อาร์กิวเมนต์หลัก departedfrom สังเกตว่าอัตราดอกเบี้ยนโยบายเป็นอย่างดีด้านล่างสิ่งที่เป็นนัยโดยมาตรฐาน เทย์เลอร์ กฎที่ดีประมาณการดำเนินนโยบายการเงินในช่วงหลายปี ( รูปที่ 1 )ผลที่ตามมา , " ต่ำอัตราดอกเบี้ยไม่เพียง แต่พวกเขาสามารถต่ำผิดปกติ werea ปัจจัยในบูมที่อยู่อาศัยและดังนั้นในที่สุดหน้าอก " 16therefore ตาม thisview อัตราดอกเบี้ยที่สูงจะลดลงทั้งโอกาสและความรุนแรงของ bustthat นำไปสู่ภาวะถดถอยที่ดีในส่วนนี้เราประเมินการเรียกร้องนี้กับการคาดการณ์โดยแบบจำลองของเรา ใน partic ular เราจะแสดงให้เห็นว่าข้อโต้แย้งของเทเลอร์สามารถเป็นเหตุผลในตรรกะของรูปแบบของเรา onlyif เราให้สมมติฐานเสริมดังต่อไปนี้อำนาจนโยบายรับผิดชอบ financialstability นอกเหนือไปจากวัตถุประสงค์ดั้งเดิมของเสถียรภาพราคาและมีเพียงหนึ่งชุด อุปกรณ์ใช้ในการกำจัดของมัน อย่างไรก็ตาม อาร์กิวเมนต์ของเทย์เลอร์ ที่ไม่ถูกต้องในตรรกะของ modelif ของเรานโยบายอำนาจมีสองเครื่องมือที่อยู่ในเศรษฐกิจมหภาคและการเงิน fric tion หรือที่เราพบในส่วนก่อนหน้าเมื่อมีสองที่แตกต่างกันนโยบายและเจ้าหน้าที่ formacroeconomic ความมั่นคงทางการเงิน กับตราสารแต่ละ ในกรณีหลังนี้ซึ่งเป็นสถาบันที่เกิดขึ้นในประเทศสหรัฐอเมริกาในการตอบสนองเชิงลบโดยรวม demandshock , " คำตอบที่ดีที่สุด " ของธนาคารกลางคือเฉือนอัตราดอกเบี้ยโดยไม่ forfinancial กังวลเสถียรภาพ ,ที่เขียนด้วยเครื่องมือ ( หรือโดยหน่วยงานอื่น ๆ ) ในขณะที่เราหารือด้านล่าง , หลักฐานแสดงให้เห็นว่าสหรัฐฯ ควบคุมได้ที่ดีที่สุดไม่ได้ผล incurbing การขยายตัวต่อเนื่องของสินเชื่อจำนอง subprime ผ่านจุดที่ primelending เริ่มลดลง เราสรุปได้จากการวิเคราะห์ว่า เทย์เลอร์ อ้างว่า สหรัฐฯนโยบาย etary มอญจะโทษเศรษฐกิจที่ดีไม่ชอบธรรมในตรรกะของนางแบบ ให้กฎระเบียบการปกครองที่เกิดในสหรัฐอเมริกา และหลักฐานที่เรารายงานในความสามารถที่จะระงับสินเชื่อซับไพรม์ในขณะที่นโยบายการเงินก็ขันท่าทางของมันในช่วง 2004-06 เป็นระยะ เพื่อประเมินการต่อสู้ของเทย์เลอร์ ผ่านเลนส์ของ โมเดลพิจารณาลบช็อต hittingthe เศรษฐกิจดังกล่าวเป็นหนึ่งที่เกิดขึ้นในเดือนมีนาคม 2000 เมื่อดอทคอมฟองแตก setthe เริ่มต้นของระยะเวลา 0 เมื่อปี 2000 และสมมติว่าเศรษฐกิจกลับมาก่อนช็อกของระดับของกิจกรรม หลังจากสี่ปี คือตั้งแต่ปี 2004 - สอดคล้องกับที่ว่าอัตราดอกเบี้ยนโยบายเพิ่มขึ้น ครั้งแรกในกรกฎาคม 2004 ดังนั้น