Wang Lin smiled and said, “That’s r

Wang Lin smiled and said, “That’s right. Once uncle has made a lot of money, he will go back and get married.”

Da Niu was about to speak when his father called him. Da Niu responded and said to Wang Lin, with a bitter smile, “I have to do ironworks again.” With that, he helplessly returned home.

From inside the ironworks shop came a few shouts from Da Niu’s father. Wang Lin took a sip of the wine and continued to sit outside. Slowly, snow began to fall and this year’s first snow silently appeared.

The temperature suddenly dropped.

The snowflakes hit Wang Lin’s face and quickly turned into ice water. Wang Lin raised his head and looked at the dim sky. He raised his hand and casually closed it. All of the snowflakes started to gather toward him.

Wang Lin took a deep breath and released his right hand. The snowflakes immediately scattered and drifted in all directions. This happened so quickly that none of the mortals noticed it as they quickly walked through the streets with their heads down.

As the sky darkened, there were less and less people walking around. Soon, there was no one left on the street. Even all the shops had closed down due to the cold. Everyone had gone home to their families to gather around the stove.

This type of warmth, besides the physical warmth, also warmed the soul. This type of warmth from being with the family could expel any coldness.

Slowly, sadness filled Wang Lin’s eyes. The coldness that the snow brought was really nothing to him, but at this moment, when he looked at all of the lights coming from the shops and his shop being the only one dark one, a sliver of coldness appeared in his heart.

This coldness wasn’t anything a fire or technique could help get rid of. This type of coldness came from comprehending the heavens and was a must to experience life.

In order to turn into an immortal, one must first turn into a mortal.

Although it was easy to turn into mortal, how could it be that easy? Right now, Wang Lin was experiencing loneliness. He knew that he needed to keep experiencing it.

This loneliness was nothing compared to years later, when everyone he knows dies one by one until he is the only one left. That is true loneliness

Wang Lin began to ponder. After a long time, he stood up. It seemed as if he had just aged a lot. He slowly picked up the chair, went back into the shop, and slowly closed the door.

After a long time, a fire lit up inside the shop. Although this fire looked like all the other shops’ fires, this one was hollow, and a deep sense of loneliness hid inside it.

Wang Lin sat next to the fire. It was very warm inside the shop, but his heart became even colder. After pondering for a long time, Wang Lin took out a wood carving and put it beside him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Lin วังยิ้ม และกล่าว ว่า "ถูกต้อง เมื่อลุงมีทำเงินเป็นจำนวนมาก เขาจะกลับไป และได้แต่งงาน"Niu ดาจะ พูดเมื่อพ่อของเขาเรียกเขาได้ ดานิวว่า Wang Lin ปิ้งขม "ฉันต้องทำ ironworks อีกครั้ง" และตอบ กับที่ เขาซมกลับบ้านจากภายใน ironworks ร้านมากี่ตะโกนจากพ่อดานิว Lin วังเอาจิบไวน์ และยังคงนั่งอยู่ด้านนอก ช้า หิมะเริ่มตก และหิมะแรกของปีนี้ปรากฏอยู่เบื้องหลังอุณหภูมิลดลงทันทีเกล็ดหิมะตีหน้าวัง Lin และอย่างรวดเร็วกลายเป็นน้ำแข็ง Lin วังยกศีรษะของเขา และมองไปที่ท้องฟ้าสลัว เขายกมือขึ้น และไม่ตั้งใจปิด เกล็ดหิมะทั้งหมดเริ่มต้นการรวบรวมต่อเขาLin วังเอาลมหายใจลึก และออกขวา เกล็ดหิมะกระจาย และลอยในทุกทิศทางทันที นี้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วว่า ปุถุชนไม่สังเกตเห็นมันทั้งอย่างรวดเร็วผ่านถนนกับหัวของพวกเขาลงขณะที่ท้องฟ้ามืดลง มีน้อย ลงผู้คนไปทั่ว เร็ว ๆ นี้ ได้หนึ่งไม่ซ้ายบนถนน แม้ทุกร้านได้ปิดลงเนื่องจากความเย็น ทุกคนไปบ้านครอบครัวรวบรวมบริเวณรอบ ๆ เตาอบอุ่น นอกจากความอบอุ่นทางกายภาพ ชนิดนี้ยังอุ่นจิตวิญญาณ ความอบอุ่นจากการมีครอบครัวประเภทนี้สามารถขับไล่ความหนาวเย็นใด ๆช้า ความโศกเศร้าเต็มไป Lin วังตา ความหนาวเย็นที่นำหิมะจริง ๆ อะไรเขา แต่ขณะนี้ เมื่อเขามองไปที่ไฟที่มาจากร้านค้าและร้านของเขาเป็นหนึ่งเดียวเท่านั้นที่มืดทั้งหมด คอนเสิร์ตความหนาวเย็นได้ปรากฏตัวในหัวใจของเขาความหนาวเย็นนี้ไม่อะไรไฟหรือเทคนิคที่จะช่วยกำจัด ความหนาวเย็นชนิดนี้มาจากสวรรค์ทำความเข้าใจ และถูกต้องสัมผัสชีวิตเพื่อกลายเป็นส่วนหนึ่งของอมตะ ต้องแรกกลายเป็นมนุษย์ถึงแม้ว่ามันเป็นเรื่องง่ายที่จะกลายเป็นมนุษย์ วิธีอาจจะเป็นว่าง่าย ขวานี้ Lin วังประสบความเหงา เขารู้ว่า ต้องพบมันนี้ความเหงาคือ อะไรเมื่อเทียบกับปีต่อมา เมื่อทุกคนเขารู้ตายหนึ่งจนเขาเป็นหนึ่งเดียวด้านซ้าย นั่นคือความเหงาที่แท้จริงWang Lin เริ่มที่จะไตร่ตรอง หลังจากเวลานาน เขายืนขึ้น ดูเหมือนกับว่า เขาได้เพียงอายุมาก เขาค่อย ๆ หยิบเก้าอี้ กลับไปที่ร้าน และค่อย ๆ ปิดประตูหลังจากเวลานาน ไฟสว่างภายในร้าน ถึงแม้ว่าไฟนี้เหมือนไฟทั้งหมดร้าน หนึ่งนี้กลวง และความลึกของความเหงาที่ซ่อนไว้ภายในLin วังนั่งถัดจากไฟ มันเป็นความอบอุ่นภายในร้าน แต่หัวใจของเขาก็ยังหนาวเย็น หลังจากขบคิดมาเป็นเวลานาน Lin วังเอาออกไม้แกะสลัก และวางอยู่ข้างเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วังหลินยิ้มและกล่าวว่า "ที่เหมาะสม เมื่อลุงได้ทำเงินเป็นจำนวนมากเขาจะกลับไปและได้รับการแต่งงาน. "

ดา Niu เป็นเรื่องที่จะพูดเมื่อพ่อของเขาเรียกเขาว่า ดา Niu ตอบและพูดกับวังหลินด้วยรอยยิ้มขม "ฉันต้องทำหลอมอีกครั้ง". กับที่เขาทำอะไรไม่ถูกกลับบ้าน

จากภายในร้านหลอมมาไม่กี่ตะโกนมาจากพ่อของดา Niu วังหลินเอาจิบไวน์และยังคงนั่งข้างนอก ช้าหิมะเริ่มตกและหิมะแรกของปีนี้ปรากฏอย่างเงียบ ๆ

อุณหภูมิลดลงอย่างกระทันหัน

เกล็ดหิมะตีใบหน้าวังหลินได้อย่างรวดเร็วและกลายเป็นน้ำแข็ง วังหลินยกศีรษะของเขาและมองไปที่ท้องฟ้าสลัว เขายกมือขึ้นและตั้งใจปิด ทั้งหมดของเกล็ดหิมะเริ่มรวบรวมต่อเขา

วังหลินเอาลมหายใจลึกและปล่อยมือขวาของเขา เกล็ดหิมะกระจัดกระจายทันทีและลอยในทุกทิศทาง เรื่องนี้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนไม่มีมนุษย์สังเกตเห็นมันได้อย่างรวดเร็วขณะที่พวกเขาเดินผ่านถนนที่มีหัวของพวกเขาลง

ในฐานะที่เป็นท้องฟ้ามืดมีคนน้อยลงและน้อยเดินไปรอบ ๆ เร็ว ๆ นี้ไม่มีใครทิ้งไว้บนถนน แม้ทุกร้านค้าได้ปิดตัวลงเนื่องจากความหนาวเย็น ทุกคนได้ไปที่บ้านเพื่อครอบครัวของพวกเขาที่จะรวบรวมรอบเตา

ประเภทของความอบอุ่นนี้นอกจากความอบอุ่นทางกายภาพยังอุ่นจิตวิญญาณ ประเภทนี้ของความอบอุ่นจากการได้อยู่กับครอบครัวสามารถขับไล่ความหนาวเย็นใด ๆ

ช้าความเศร้าที่เต็มไปด้วยตาวังหลิน ความเย็นที่มีหิมะตกมาเป็นจริงๆไม่มีอะไรกับเขา แต่ในขณะนี้ เมื่อเขามองไปที่ทั้งหมดของไฟมาจากร้านค้าและร้านของเขาเป็นเพียงคนเดียวที่หนึ่งมืดเศษไม้จากความหนาวเย็นปรากฏตัวในหัวใจของเขา

เย็นนี้ไม่ได้เป็นสิ่งที่เกิดไฟไหม้หรือเทคนิคที่จะช่วยกำจัด ประเภทของความหนาวเย็นนี้มาจากการทำความเข้าใจชั้นฟ้าทั้งหลายและเป็นสิ่งจำเป็นที่จะได้สัมผัสชีวิต

เพื่อที่จะกลายเป็นอมตะหนึ่งต้องกลายเป็นมนุษย์

แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องง่ายที่จะกลายเป็นมนุษย์ว่ามันอาจเป็นไปได้ว่าง่ายหรือไม่ ตอนนี้วังหลินกำลังประสบความเหงา เขารู้ว่าเขาต้องการที่จะให้ประสบมัน

ความเหงานี้ได้ไม่มีอะไรเทียบกับปีต่อมาเมื่อทุกคนเขารู้ว่าตายหนึ่งโดยหนึ่งจนกว่าเขาจะเป็นเพียงคนเดียวที่เหลือ นั่นคือความเหงาความจริง

วังหลินเริ่มที่จะไตร่ตรอง หลังจากที่เวลานานเขาลุกขึ้นยืน มันดูเหมือนกับว่าเขาอายุแค่เป็นจำนวนมาก เขาค่อย ๆ หยิบขึ้นเก้าอี้เดินกลับเข้าไปในร้านและค่อยๆปิดประตู

หลังจากที่เวลานานไฟสว่างขึ้นภายในร้าน แม้ว่าไฟนี้ดูเหมือนไฟทุกร้านค้าอื่น ๆ 'หนึ่งนี้เป็นกลวงและความรู้สึกลึก ๆ ของความเหงาซ่อนอยู่ข้างใน

วังหลินนั่งถัดจากไฟไหม้ มันเป็นที่อบอุ่นมากภายในร้าน แต่หัวใจของเขาก็ยิ่งหนาวเย็น หลังจากขบคิดเป็นเวลานานวังหลินเอาออกไม้แกะสลักและวางไว้ข้างเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หวังหลินยิ้มและกล่าวว่า " ใช่แล้ว เมื่อลุงมีเงินเยอะเลย เขาจะกลับไปแต่งงาน”ดา เ ียวกำลังจะพูดเมื่อพ่อของเขาเรียกเขา ต้าหนิวตอบและกล่าวแก่ หวัง หลิน กับรอยยิ้มขื่นๆ " ฉันต้องทำให้ได้อีกครั้ง " นั่นทำให้เขาหมดหนทาง กลับมาบ้านจากภายในร้านมาได้ไม่กี่ เสียงตะโกนจากพ่อของต้าหนิว . หวังหลินจิบไวน์ และ ยังคงนั่งอยู่ข้างนอก ช้าๆ หิมะเริ่มตก และหิมะแรกของปีนี้อย่างเงียบ ๆ ปรากฏอุณหภูมิลดลงฉับพลันเกล็ดหิมะตีใบหน้าของหวังหลินและได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นน้ำแข็ง . หวังหลินเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าที่มืด เขาโบกมือของเขาและก็ปิดมัน ทั้งหมดของเกล็ดหิมะเริ่มที่จะรวบรวมไปทางเขาหวังหลินเอาลมหายใจลึกและปล่อยมือข้างขวาของเขา เกล็ดหิมะทันที กระจัดกระจาย และเดินทางได้ทุกเส้นทาง มันเกิดขึ้นเร็วมาก ไม่มีปุถุชนสังเกตเห็นเช่นที่พวกเขาได้อย่างรวดเร็วเดินผ่านถนนกับหัวของพวกเขาลงเมื่อท้องฟ้ามืด มีจำนวนน้อย และคนน้อย เดินอยู่รอบๆ เร็ว ๆ นี้ ไม่มีใครบนถนน แม้ทุกร้านค้าก็ปิดตัวลงเนื่องจากความเย็น ทุกคนกลับบ้านหมดแล้ว เพื่อครอบครัว เพื่อรวบรวมรอบเตาความอบอุ่น ชนิดนี้ นอกจากความอบอุ่นทางกายภาพ ยังอบอุ่นหัวใจ ชนิดของความอบอุ่นจากการถูกับครอบครัว จะขับไล่ความหนาวช้าๆเศร้าเต็มวังลินตา ความหนาวเย็นที่หิมะมาก็ไม่มีอะไรกับเขา แต่ ณเวลานี้ เมื่อเขามองดูแสงไฟที่มาจากร้านค้าและร้านของเขาเป็นคนเดียวที่มืดมน เศษไม้จากความเย็นชาที่ปรากฏอยู่ในจิตใจของเขาเย็นนี้ไม่ได้อะไร ไฟ หรือเทคนิคที่สามารถช่วยกำจัด ของไข้หวัดชนิดนี้มาจากความเข้าใจสวรรค์และต้องมีประสบการณ์ชีวิตเพื่อที่จะกลายเป็นอมตะ หนึ่งต้องกลายเป็นมนุษย์ถึงแม้ว่ามันเป็นเรื่องง่ายที่จะกลายเป็นมนุษย์ มันจะง่ายขนาดนั้น ? ตอนนี้ หวังหลินประสบความเหงา เขารู้ว่าเขาต้องการที่จะเก็บประสบมันความเหงานี่มันไม่มีอะไรเลย เมื่อเทียบกับปีต่อมา เมื่อทุกคนที่เขารู้จัก ตายหนึ่งโดยหนึ่งจนกว่าเขาจะเป็นเพียงคนเดียว นั่นคือความเหงาจริงหวังหลินเริ่มครุ่นคิด หลังจากที่เวลานาน เขาลุกขึ้นยืน มันดูเหมือนเป็นถ้าเขาแก่ไปเยอะ เขาค่อยๆหยิบเก้าอี้ ก็กลับเข้าไปในร้าน แล้วค่อยๆ ปิดประตูหลังจากที่เวลานาน ไฟสว่างขึ้นภายในร้าน แม้ว่าไฟเหมือนร้านทั้งหมดอื่น ๆไฟ อันนี้เป็นกลวงและความรู้สึกลึก ๆของความเหงาซ่อนอยู่ข้างในหวังหลินนั่งข้างกองไฟ มันอบอุ่นมากภายในร้าน แต่หัวใจของเขาก็ยังหนาว หลังจากครุ่นคิดมานาน หวังหลินเอาไม้แกะสลัก และวางไว้ข้างๆ