LaRue in the photo More Demi Moore,

LaRue in the photo More Demi Moore, with Gair as the make-up artist and Annie Leibovitz as the photographer. Exactly one year later, she returned to the cover of the same magazine nude as a product of Gair and Leibovitz in a nearly equally as shocking body painting, Demi's Birthday Suit (pictured right).[18] Gair was the primary body painter of this art and the magazine cover art propelled Gair to fame. Fifteen years later, it continues to be considered the most well-known example of modern body painting.[19] The 1992 cover that entailed a thirteen-hour sitting for Gair and her team of make-up artists was a commemoration of the August 1991 photo. The shooting was storied because photographer Annie Leibovitz could not decide where to shoot and reserved two mobile homes, four hotel rooms and five houses.[20] The pop culture attention given to Gair and her body painting led Absolut Vodka to consider an Absolut Gair body painting promotion in 1993.[11]

Gair is considered a Trompe-l'œil body painter, but at times she describes herself more generally and colloquially as an illusionist.[3] She also refers to herself and others refer to her as an image-maker for her contributions to people's perceptions of others.[21][22] She was originally inspired to specialise in body painting by facial skin adornment of the indigenous Māori people of her native New Zealand.[7] However, the glam rockers and heavy metal rockers as well as white-face geishas, Native American Indians and Indian mehndi all contributed to her inspiration. She began using Sharpies to draw on people in 1977.[3] Her work, which became prominent with the August 1992 Vanity Fair cover of Demi Moore, has transcended various media and involved her with leading photographers, directors, super models and celebrities. Gair has worked with leading celebrities (Madonna, Cindy Crawford, Michelle Pfeiffer, Kim Basinger, Christina Aguilera, Gwyneth Paltrow, Sophia Loren and Celine Dion) and been in editorial (Vogue, W, Vanity Fair, Rolling Stone, Playboy, BlackBook, and Harper's Bazaar), fashion campaigns (Donna Karan, Versace, Victoria's Secret, Guess, and bebe), cosmetic companies (L'Oréal, Maybelline, Revlon, Oil of Olay, and Rimmel) and mega-brands such as Evian. At one point she was beauty editor of Black Book.[12][13] Her work with Madonna includes music videos such as Express Yourself, Vogue, Fever, Rain, Frozen, the Blonde Ambition Tour and its subsequent feature documentary Truth or Dare. When Madonna teamed up with Herb Ritts for black and white photographs, Gair did the eyelashes and make-up.[21] Gair has been the subject of numerous television programs and magazine articles, including what was the highest rated episode of Ripley's Believe It or Not?. Her first retrospective was exhibited at the Auckland Museum as part of the Vodafone Body Art exhibition in 2001 and early 2002.[1][8]

Gair has earned many motion picture credits for work as a make-up artist. In 1996 & 1997, she was employed on three of Moore's films (Striptease, If These Walls Could Talk & G.I. Jane). In addition, she earned a 1997 credit on Playboy: Farrah Fawcett, All of Me for Farrah Fawcett. In 2002, she earned a make-up credit on People I Know for working with Kim Basinger. She also earned a 2003 credit for work on the short documentary The Work of Director Chris Cunningham.[4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

LaRue รูปมากสีมัวร์ Gair เป็นศิลปินแต่งหน้ากับแอนนี่นนีเลโบวิตช์เป็นถ่ายภาพ เหมือนหนึ่งปีต่อมา เธอกลับครอบคลุมของ nude นิตยสารเดียวกันเป็นผลิตภัณฑ์ Gair และนนีเลโบวิตช์ในเกือบเท่า ๆ กันเป็นการวาดภาพร่างกาย เหมาะกับวันเกิดของสี (ภาพขวา) ตกตะลึง [18] Gair ถูกวาดร่างหลักของศิลปะนี้ และภาพหน้าปกนิตยสารจาก Gair คอฟฟี่ช็อป ห้าปีต่อมา มันยังเป็นตัวอย่างที่รู้จักมากที่สุดของการวาดภาพร่างกายที่ทันสมัย [19] 1992 ตามปกที่ entailed นั่ง 13 ชั่วโมง Gair และทีมของเธอของศิลปินแต่งหน้า ถูกปของภาพ 1991 สิงหาคม ถ่ายภาพเป็นชั้นเนื่องจากช่างภาพแอนนี่นนีเลโบวิตช์ได้ตัดสินใจที่จะยิง และจองบ้านมือสอง ห้องสี่ และห้าบ้าน [20] ความสนใจวัฒนธรรมป๊อปให้ Gair และวาดภาพร่างกายของเธอนำ Absolut วอดก้าพิจารณามี Gair ลุทร่างจิตรกรรมโปรโมชั่น 1993 [11]Gair is considered a Trompe-l'œil body painter, but at times she describes herself more generally and colloquially as an illusionist.[3] She also refers to herself and others refer to her as an image-maker for her contributions to people's perceptions of others.[21][22] She was originally inspired to specialise in body painting by facial skin adornment of the indigenous Māori people of her native New Zealand.[7] However, the glam rockers and heavy metal rockers as well as white-face geishas, Native American Indians and Indian mehndi all contributed to her inspiration. She began using Sharpies to draw on people in 1977.[3] Her work, which became prominent with the August 1992 Vanity Fair cover of Demi Moore, has transcended various media and involved her with leading photographers, directors, super models and celebrities. Gair has worked with leading celebrities (Madonna, Cindy Crawford, Michelle Pfeiffer, Kim Basinger, Christina Aguilera, Gwyneth Paltrow, Sophia Loren and Celine Dion) and been in editorial (Vogue, W, Vanity Fair, Rolling Stone, Playboy, BlackBook, and Harper's Bazaar), fashion campaigns (Donna Karan, Versace, Victoria's Secret, Guess, and bebe), cosmetic companies (L'Oréal, Maybelline, Revlon, Oil of Olay, and Rimmel) and mega-brands such as Evian. At one point she was beauty editor of Black Book.[12][13] Her work with Madonna includes music videos such as Express Yourself, Vogue, Fever, Rain, Frozen, the Blonde Ambition Tour and its subsequent feature documentary Truth or Dare. When Madonna teamed up with Herb Ritts for black and white photographs, Gair did the eyelashes and make-up.[21] Gair has been the subject of numerous television programs and magazine articles, including what was the highest rated episode of Ripley's Believe It or Not?. Her first retrospective was exhibited at the Auckland Museum as part of the Vodafone Body Art exhibition in 2001 and early 2002.[1][8]Gair has earned many motion picture credits for work as a make-up artist. In 1996 & 1997, she was employed on three of Moore's films (Striptease, If These Walls Could Talk & G.I. Jane). In addition, she earned a 1997 credit on Playboy: Farrah Fawcett, All of Me for Farrah Fawcett. In 2002, she earned a make-up credit on People I Know for working with Kim Basinger. She also earned a 2003 credit for work on the short documentary The Work of Director Chris Cunningham.[4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วีลในภาพอื่น ๆ เดมี่มัวร์กับ Gair เป็นศิลปินแต่งหน้าและแอนนี่ Leibovitz เป็นช่างภาพ ว่าหนึ่งปีต่อมาเธอกลับไปที่หน้าปกของนิตยสารเดียวกันเปลือยเป็นผลิตภัณฑ์ของ Gair และ Leibovitz ในร่างภาพที่น่าตกใจเกือบเท่า ๆ กันที่เหมาะกับวันเกิดของ Demi (ภาพขวา). [18] Gair เป็นจิตรกรร่างกายหลักของเรื่องนี้ ศิลปะและการปกนิตยสารขับเคลื่อน Gair เพื่อชื่อเสียง สิบห้าปีต่อมาก็ยังคงได้รับการพิจารณาเป็นตัวอย่างที่รู้จักกันดีที่สุดของการวาดภาพร่างกายที่ทันสมัย. [19] 1992 ปกที่ยกสิบสามชั่วโมงนั่ง Gair และทีมงานของเธอศิลปินแต่งหน้าเป็นของที่ระลึกในเดือนสิงหาคมปี 1991 ภาพถ่าย ยิงเป็นชั้นเพราะช่างภาพแอนนี่ Leibovitz ไม่สามารถตัดสินใจที่จะถ่ายภาพและสงวนสองบ้านมือถือสี่ห้องของโรงแรมและห้าบ้าน. [20] ความสนใจวัฒนธรรมป๊อปได้รับการ Gair และการวาดภาพร่างของเธอนำ Absolut Vodka ที่จะต้องพิจารณาตัว Absolut Gair โปรโมชั่นภาพวาดในปี 1993 [11] Gair ถือเป็นจิตรกรร่างกาย Trompe-l'œil แต่ในครั้งที่เธออธิบายตัวเองมากขึ้นโดยทั่วไปและเรียกขานว่านักมายากล. [3] นอกจากนี้เธอยังพูดกับตัวเองและคนอื่น ๆ หมายถึงเธอเป็นภาพ -maker สำหรับผลงานของเธอในการรับรู้ของผู้คนของคนอื่น ๆ . [21] [22] เธอได้รับแรงบันดาลใจจากเดิมที่จะมีความเชี่ยวชาญในการวาดภาพร่างกายโดยการตกแต่งผิวหน้าของคนMāoriพื้นเมืองของบ้านเกิดของเธอนิวซีแลนด์. [7] อย่างไรก็ตามโยกน่ามองและ โยกโลหะหนักเช่นเดียวกับ geishas สีขาวใบหน้าพื้นเมืองอเมริกันอินเดียและอินเดีย Mehndi ส่วนร่วมทุกคนที่จะเป็นแรงบันดาลใจของเธอ เธอเริ่มใช้ Sharpies การวาดคนในปี 1977 [3] การทำงานของเธอซึ่งกลายเป็นที่โดดเด่นด้วยสิงหาคม 1992 ปก Vanity Fair ของเดมี่มัวร์ได้เข้าข่ายสื่อต่างๆและมีส่วนร่วมของเธอกับช่างภาพชั้นนำของกรรมการซุปเปอร์โมเดลและดารา Gair ได้ทำงานร่วมกับดาราชั้นนำ (มาดอนน่า, ซินดี้ครอว์ฟ, มิเชลไฟเฟอร์คิมบาซิงเจอร์, Christina Aguilera, กวินเน็ ธ พัลโทรว์, โซเฟียลอเรนและเซลีนดิออน) และอยู่ในกองบรรณาธิการ (Vogue, W, Vanity Fair, โรลลิงสโตนเพลย์บอย BlackBook และ ฮาร์เปอร์บาซาร์) แคมเปญแฟชั่น (Donna Karan, Versace, ความลับของวิคตอเรีย, Guess และ bebe) บริษัท เครื่องสำอาง (L'Oreal, เมย์เบล, เรฟลอน, น้ำมันของโอเลย์และ Rimmel) และเมกะแบรนด์เช่นเอเวียง เมื่อมาถึงจุดหนึ่งที่เธอเป็นบรรณาธิการความงามของหนังสือสีดำ. [12] [13] การทำงานของเธอกับมาดอนน่ารวมถึงมิวสิควิดีโอเช่นเอ็กซ์เพรส Yourself, Vogue, ไข้ฝนแช่แข็งทัวร์ Ambition สีบลอนด์และคุณลักษณะตามมาสารคดีความจริงหรือกล้า เมื่อมาดอนน่าร่วมกับสมุนไพร Ritts สำหรับการถ่ายภาพขาวดำ Gair ไม่ขนตาและการแต่งหน้า. [21] Gair ได้รับเรื่องของรายการโทรทัศน์จำนวนมากและบทความในนิตยสารรวมทั้งสิ่งที่เป็นตอนจัดอันดับสูงสุดของริปลีย์เชื่อหรือ ไม่?. ย้อนหลังแรกของเธอได้รับการจัดแสดงที่พิพิธภัณฑ์โอ๊คแลนด์เป็นส่วนหนึ่งของการจัดนิทรรศการศิลปะบนร่างกายของโวดาโฟนในปี 2001 และต้นปี 2002 [1] [8] Gair ได้รับเครดิตหลายภาพเคลื่อนไหวสำหรับการทำงานในฐานะศิลปินแต่งหน้า ในปี 1996 และปี 1997 เธอได้รับการทำงานในสามของภาพยนตร์ของมัวร์ (เปลื้องผ้า, กำแพงเหล่านี้ถ้าได้คุยและ GI Jane) นอกจากนี้เธอได้รับ 1,997 เครดิตในเพลย์บอย: Farrah Fawcett ทั้งหมดของฉันสำหรับฟาร์ราห์ฟอว์เซตต์ ในปี 2002 เธอได้รับเครดิตการแต่งหน้าในคนที่ฉันรู้สำหรับการทำงานกับคิมบาซิงเจอร์ นอกจากนี้เธอยังได้รับ 2,003 เครดิตสำหรับการทำงานในสารคดีสั้นงานของผู้อำนวยการคริสคันนิงแฮม. [4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลารูในรูปมากกว่า เดมี่ มัวร์ กับแกเป็นช่างแต่งหน้า และ แอนนี เลโบวิตช์เป็นช่างภาพ อีกหนึ่งปีต่อมา เธอกลับมาที่หน้าปกของนิตยสารเดียวกันเปลือยเป็นผลิตภัณฑ์ของแก และ เลโบวิตช์ในเกือบเท่าบอดี้เพ้นท์ตกตะลึง , Demi เป็นชุดวันเกิด ( ภาพขวา )[ 18 ] แกเป็นหลักตัวจิตรกรศิลปะนี้และปกนิตยสารศิลปะดันแกะเพื่อชื่อเสียง 15 ปีต่อมา ก็ยังคงถือเป็นตัวอย่างที่รู้จักกันดีที่สุดของภาพวาดร่างกายสมัยใหม่ [ 19 ] 1992 ครอบคลุมที่ entailed 13 ชั่วโมงนั่งแกะ และทีมงานของศิลปินแต่งหน้าได้รับของที่ระลึกของภาพสิงหาคม 2534ถ่ายภาพ ช่างภาพ แอนนี เลโบวิตช์เป็นชั้น ๆเพราะไม่อาจตัดสินใจที่จะยิงและจองห้องพักโรงแรมสองบ้านมือถือ , สี่และห้าบ้าน [ 20 ] ป๊อปวัฒนธรรมความสนใจแกร์และร่างกายวาดภาพของเธอแอบโซลูทวอดก้า absolut LED พิจารณาแกะบอดี้เพ้นท์โปรโมชั่นใน 1993 . [ 11 ]

แกถือว่าเป็น ศิลปะเชิง 3 มิติตัวจิตรกรแต่เวลาที่เธออธิบายตัวเองมากขึ้นโดยทั่วไป และเรียกขานในฐานะนักมายากล [ 3 ] เธอยังหมายถึงตัวเองและคนอื่น ๆ พูดถึงเธอว่าเป็นผู้สร้างภาพสำหรับผลงานของเธอเพื่อการรับรู้ของประชาชนคนอื่น ๆ [ 21 ] [ 22 ] เดิมทีเธอเป็นแรงบันดาลใจที่จะเชี่ยวชาญในบอดี้เพ้นท์โดยตกแต่งผิวหน้าของพื้นบ้านม. อุบาสก โอริคนนิวซีแลนด์พื้นเมืองของเธอ [ 7 ] อย่างไรก็ตาม