The first is the way the film blurs

The first is the way the film blurs the distinction between non-representation and representation. It begins with a shot of abstract, fuzzy lights that were presumably created directly on the film; it then cuts to a shot of a flower-filled field. The use of a match-cut rather than a dissolve maintains a sufficient difference between the two shots to distinguish the ontological roles of the images, but there is such a striking similarity between them that those roles are made ambiguous. Later, there’s a shot of a metallic object standing on a rotating disk, such that the object appears periodically in the frame. When the object isn’t present, the frame contains only an abstract play of light and shadow, but when the object appears, it is obvious that we are viewing a physical scene. The shot hence periodically morphs between non-representation and representation, such that each is contained in the other.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครั้งแรกเป็นแบบฟิล์ม blurs ความแตกต่างระหว่างการแสดงและไม่แสดง เริ่มยิงไฟนามธรรม เอิบที่สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นโดยตรงบนแผ่นฟิล์ม แล้วตัดไปหนึ่งเขตที่เต็มไปด้วยดอกไม้ การใช้การตัดตรงมากกว่าการจางซ้อนรักษาพอความแตกต่างระหว่างสองภาพเพื่อแยกแยะบทบาทโต้ภาพ แต่มีคล้ายโดดเด่นระหว่างที่บทบาทเหล่านั้นจะไม่ชัดเจน ภายหลัง ได้ถ่ายภาพของวัตถุโลหะที่บนดิสก์หมุน ให้วัตถุปรากฏเป็นระยะ ๆ ในเฟรม เมื่อวัตถุไม่อยู่ เฟรมประกอบด้วยเพียงการเล่นบทคัดย่อของแสงและเงา แต่เมื่อวัตถุปรากฏ เป็นที่ชัดเจนว่า เรากำลังดูฉากจริง ยิงดังเป็นระยะ ๆ morphs ระหว่างมีการแสดงและการแสดง ที่แต่ละอยู่ในอีก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แรกเป็นวิธีที่ฟิล์มพร่าเลือนความแตกต่างระหว่างการเป็นตัวแทนที่ไม่ใช่และการเป็นตัวแทน มันเริ่มต้นด้วยการยิงของนามธรรม, ไฟเลือนที่ถูกสร้างขึ้นอย่างน่าโดยตรงบนแผ่นฟิล์ม; มันก็ตัดไปยิงของสนามเต็มไปด้วยดอกไม้ การใช้งานของการแข่งขันตัดมากกว่าละลายรักษาความแตกต่างเพียงพอระหว่างสองภาพที่จะแยกแยะบทบาท ontological ของภาพ แต่มีความคล้ายคลึงกันเช่นที่โดดเด่นระหว่างพวกเขาว่าบทบาทเหล่านี้จะทำให้คลุมเครือ ต่อมามีการยิงของวัตถุที่เป็นโลหะยืนอยู่บนดิสก์หมุนดังกล่าวว่าวัตถุที่ปรากฏขึ้นเป็นระยะ ๆ ในกรอบ เมื่อวัตถุที่ไม่อยู่ในกรอบมีเพียงการเล่นที่เป็นนามธรรมของแสงและเงา แต่เมื่อวัตถุที่ปรากฏจะเห็นได้ชัดว่าเรากำลังดูฉากทางกายภาพ จึงยิงระยะ morphs ระหว่างการแสดงที่ไม่ใช่และการเป็นตัวแทนเช่นว่าแต่ละคนจะมีอยู่ในที่อื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แรกคือวิธีภาพยนตร์ blurs ความแตกต่างระหว่างการแสดงไม่มีการเป็นตัวแทน มันเริ่มต้นด้วยการยิงของนามธรรมคลุมเครือ ไฟนั้น สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นโดยตรงบนฟิล์ม มันก็ตัดการยิงของดอกไม้เต็มทุ่งใช้ของราคาตัดมากกว่าละลายรักษาความแตกต่างระหว่างสองภาพเพียงพอที่จะแยกแยะบทบาทภววิทยาของภาพ แต่มันมีความคล้ายคลึงกันระหว่างพวกเขาที่โดดเด่นเหล่านี้จะทำให้บทบาทไม่ชัดเจน ต่อมา มีคนยืนอยู่วัตถุเป็นโลหะบนจานหมุน เช่น วัตถุที่ปรากฏเป็นระยะ ๆในกรอบเมื่อวัตถุที่ไม่ใช่ปัจจุบัน กรอบ มีเพียงการเล่นที่เป็นนามธรรมของ แสง และ เงา แต่เมื่อเป้าหมายปรากฏขึ้น มันชัดเจนว่า เรากำลังดูฉากทางกายภาพ เป็นระยะ ๆระหว่างการยิงจึงกลายเป็นไม่และการแสดง ซึ่งแต่ละที่มีอยู่ในอื่น ๆ .