Please see Table 1 for a summary of

Please see Table 1 for a summary of the baseline descriptive data and rates of PPA on quit day and throughout the follow-up period. At baseline,prior to quitting, smokers with asthma, relative to those without,did not significantly differ in terms of daily smoking rate, level of nicotine dependence, or motivation to quit smoking. Overall, 83% of the sample lapsed during the 28-days post-quit. Regarding time to first lapse, the median survival time for the entire sample was 2.1 days,with 71.3% lapsing on quit day (Day 0). Among smokers with asthma,69.6% lapsed on quit day and the median time to lapse was 2.2 days.Among smokers without asthma, 68.8% lapsed on quit day and the median time to lapse was 2.0 days. The model with covariates was
non-significant. There was a non-significant effect for non-white race(OR = 0.90, CI 95% = 0.58–1.39) and nicotine dependence (OR = 1.07,CI 95%=0.97–1.19), but asthma status did not increase the risk of timeto lapse (OR = 0.95, CI95% =0.66–1.56).A series of chi-square analyses indicated that smokers with and without asthma did not differ in terms of PPA on quit day or during
the follow up period, with the exception of day 14 post-quit. At this time point only, the rate of smoking abstinence was significantly higher among smoker with asthma (30.8%) relative to those without (10.0%;X2(1) = 5.274, p = 0.022). Results of the MLM analyses examining
group differences in likelihood of PPA over time showed a non-significant effect of group on smoking abstinence at quit day (b = −0.20,p=0.726). Nicotine dependence and race were non-significant predictors of abstinence likelihood on quit day. There was a significant effect of
time (b= −0.42, p = 0.014), such that smoking abstinence likelihood significantly decreased over time. The interaction of time × asthma status was non-significant (b=0.14, p=0.555), indicating the likelihood of abstinence did not change over time as a function of asthma status.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โปรดดูตารางที่ 1 สรุปการอธิบายข้อมูลพื้นฐานและราคาของ PPA เลิกวัน และ ตลอดระยะเวลาติดตามผล ที่พื้นฐาน ก่อนเลิก สูบบุหรี่กับโรคหอบหืด เมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่มี ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญแตกต่างกันในแง่ของวันอัตราสูบบุหรี่ ระดับของนิโคตินพึ่งพา หรือแรงจูงใจในการเลิกสูบบุหรี่ โดยรวม 83% ของตัวอย่างที่หมดอายุในระหว่างวัน 28 หลังออกจาก เกี่ยวกับเวลาการแรกแลปส์ ระยะเวลาอยู่รอดเฉลี่ยสำหรับตัวอย่างทั้งหมดถูกวัน 2.1, 71.3% lapsing บนเลิกวัน (0) ในผู้สูบบุหรี่กับ asthma,69.6% ผ่านพ้นจากวันที่ออกจากและล่วงเลยเวลาเฉลี่ยเป็นวัน 2.2 ในกลุ่มผู้สูบบุหรี่โดยไม่มีโรคหอบหืด 68.8 ตามลำดับ%หมดอายุในวันที่ออกจาก และล่วงเลยเวลาเฉลี่ย 2.0 วัน รูปแบบกับ covariatesไม่สำคัญ ก็ไม่ใช่ผลการแข่งขัน-ขาว (หรือ = 0.90, CI 95% = 0.58-1.39) และพึ่งพานิโคติน (หรือ = 1.07, CI 95% = 0.97 – 1.19), แต่สถานะโรคหอบหืดไม่เพิ่มความเสี่ยงของ timeto แลปส์ (หรือ = 0.95, CI95% = 0.66 – 1.56) ชุดของไคสแควร์การวิเคราะห์แสดงว่า ผู้สูบบุหรี่ที่มี และไม่ มีโรคหอบหืดไม่ได้แตกต่างกันในแง่ของ PPA ในวันเลิก หรือในระหว่างติดตามระยะเวลา ยกเว้นวันที่ 14 หลังออกจาก จุดนี้เวลาเท่านั้น อัตราการสูบบุหรี่งดเว้นอาคือนัยสำคัญในกลุ่มผู้สูบบุหรี่มีโรคหอบหืด (30.8%) เมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่มี (10.0% X2(1) = 5.274, p = 0.022) ผลการวิเคราะห์ MLM ที่ตรวจสอบกลุ่มความแตกต่างในโอกาสของ PPA ช่วงเวลาแสดงให้เห็นว่าปลอดผลกระทบของกลุ่มในบุหรี่ละเว้นวันเลิก (b = −0.20, p = 0.726) นิโคตินพึ่งพาอาศัยกันและการแข่งขันได้ไม่สำคัญทำนายของโอกาสละเว้นในวันเลิก มีผลกระทบของเวลา (b = −0.42, p = 0.014), ซึ่งโอกาสละเว้นการสูบบุหรี่อย่างมีนัยสำคัญลดลงตลอดเวลา ปฏิสัมพันธ์ของสถานะหืด×เวลาถูกไม่สำคัญ (b = 0.14, p = 0.555), บ่งชี้โอกาสของการละเว้นไม่ได้เปลี่ยนเวลาเป็นฟังก์ชันของสถานะโรคหอบหืด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โปรดดูตารางที่ 1 สรุปของข้อมูลพื้นฐานพรรณนาและอัตรา PPA ในวันเลิกและตลอดระยะเวลาการติดตามที่ ที่ baseline ก่อนที่จะเลิกสูบบุหรี่ที่มีโรคหอบหืดเมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่มีไม่ได้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในแง่ของอัตรารายวันบุหรี่, ระดับของการพึ่งพาสารนิโคตินหรือแรงจูงใจในการเลิกสูบบุหรี่ โดยรวม, 83% ของกลุ่มตัวอย่างที่ผ่านพ้นไปในช่วง 28 วันหลังเลิก เกี่ยวกับเวลาที่จะพ้นแรกเวลาการอยู่รอดเฉลี่ยของกลุ่มตัวอย่างทั้งหมดได้ 2.1 วันกับ 71.3% ผ่านพ้นไปในวันที่เลิก (วันที่ 0) ในหมู่ผู้สูบบุหรี่ที่มีโรคหอบหืด 69.6% หมดอายุในวันที่ลาออกและแบ่งเวลาหมดอายุถูก 2.2 สูบบุหรี่โดยไม่ต้อง days.Among หอบหืด, 68.8% หมดอายุในวันที่ลาออกและแบ่งเวลาหมดอายุเป็น 2.0 วัน รูปแบบที่มีตัวแปรเป็น
ไม่ใช่อย่างมีนัยสำคัญ มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญที่ไม่ใช่สำหรับการแข่งขันไม่ใช่สีขาว (OR = 0.90, 95% CI = 0.58-1.39) และการพึ่งพาสารนิโคติน (OR = 1.07, 95% CI = 0.97-1.19) ได้ แต่สถานะของโรคหอบหืดไม่ได้เพิ่มความเสี่ยง ของ timeto ล่วงเลย (OR = 0.95, CI95% = 0.66-1.56) ชุดลวด Cored Metallurgical ของการวิเคราะห์ไคสแควร์ชี้ให้เห็นว่าผู้สูบบุหรี่ที่มีและไม่มีโรคหอบหืดไม่แตกต่างกันในแง่ของสัญญาซื้อขายไฟฟ้าในวันที่ลาออกหรือในระหว่าง
การติดตามระยะเวลาการยกเว้น ของวันที่ 14 โพสต์เลิก ณ จุดเวลานี้เท่านั้นอัตราการเลิกบุหรี่การสูบบุหรี่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในหมู่ผู้สูบบุหรี่ที่มีโรคหอบหืด (30.8%) เมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่มี (10.0%; X2 (1) = 5.274, P = 0.022) ผลการ MLM วิเคราะห์การตรวจสอบ
ความแตกต่างในกลุ่มน่าจะเป็นของ PPA เมื่อเวลาผ่านไปพบว่ามีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญที่ไม่ใช่ของกลุ่มสูบบุหรี่เลิกบุหรี่ที่เลิกวัน (B = -0.20, P = 0.726) การพึ่งพาสารนิโคตินและการแข่งขันทำนายไม่ใช่อย่างมีนัยสำคัญของการเลิกบุหรี่ในโอกาสวันเลิก มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญของการเป็น
เวลา (ข = -0.42, P = 0.014) เช่นว่าการสูบบุหรี่โอกาสเลิกบุหรี่ลดลงอย่างมีนัยสำคัญในช่วงเวลา ปฏิสัมพันธ์ของเวลา×สถานะโรคหอบหืดก็ไม่ใช่อย่างมีนัยสำคัญ (B = 0.14, P = 0.555) แสดงให้เห็นความน่าจะเป็นของการเลิกบุหรี่ไม่ได้เปลี่ยนแปลงเมื่อเวลาผ่านไปเป็นหน้าที่ของสถานะโรคหอบหืด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โปรดดูที่ตารางที่ 1 สรุปข้อมูลเชิงบรรยายข้อมูลและราคาของหุ้นที่ออกวันและตลอดระยะเวลาการ ที่ baseline ก่อนออก สูบบุหรี่ด้วยโรคหืด เมื่อเทียบกับพวกที่ไม่มี ไม่มีความแตกต่างในแง่ของอัตราการสูบบุหรี่ทุกวัน ระดับการติดนิโคติน หรือแรงจูงใจในการเลิกสูบบุหรี่ โดยรวม , 83% ของตัวอย่างที่พลาดไปในช่วง 28 วัน หลังออกจาก เกี่ยวกับเวลา lapse ครั้งแรก , มัธยฐานระยะเวลาการอยู่รอดสำหรับกลุ่มตัวอย่างทั้งหมดเป็น 2.1 วัน กับ % การเสื่อมถอยในหยุดวัน 71.3% ( วันที่ 0 ) ของการสูบบุหรี่กับโรคหืด , 69.6 % หมดอายุในวัน และเวลา โดยการเลิกล่วงเลยได้ 2 วัน ของการสูบบุหรี่โดยไม่หืด , 68.8 % หมดอายุในวัน และเวลา โดยการเลิกล่วงเลยเป็น 2.0 วัน นางแบบกับความรู้คือไม่สําคัญ มีไม่แตกต่างกันผลการแข่งขันไม่ใช่สีขาว ( OR = 0.90 , CI 95% = 0.58 ( 1.39 ) และการติดนิโคติน ( OR = 1.07 , 95% CI = 0.97 ) 1.19 ) แต่สถานะไม่เพิ่มความเสี่ยงของโรคหอบหืดเวลาล่วงเลย ( OR = 0.95 , ci95 % = 0.66 ) 1.56 ) ชุดของการวิเคราะห์ไคสแควร์ พบว่า ผู้สูบบุหรี่ที่มีและไม่มีโรคหืดไม่ได้แตกต่างกันในแง่ของการเติบโตในช่วงวัน หรือ ลาออกการติดตามเวลา , มีข้อยกเว้นของวันที่ 14 หลังเลิก เวลานี้จุดเท่านั้น อัตราการสูบบุหรี่ของผู้สูบบุหรี่เลิกบุหรี่สูงกว่าผู้ป่วยโรคหืด ( 4 % ) เมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่มี ( 10.0 % ; X2 ( 1 ) = 5.274 , p = 0.022 ) ผลของการวิเคราะห์ตรวจสอบเครือข่ายความแตกต่างระหว่างโอกาสของมหาชนในช่วงเวลาแสดงผลของกลุ่มที่ไม่สูบบุหรี่เลิกบุหรี่ที่ลาออกวัน ( B = − 0.20 , p = 0.726 ) การพึ่งพาสารนิโคตินและเชื้อชาติ พบว่าตัวทำนาย โอกาสเว้นวันเลิก มี ผลของเวลา ( B = − 0.42 , p = 0.014 ) เช่น ที่สูบบุหรี่เลิกบุหรี่โอกาสลดลงเมื่อเวลาผ่านไป ปฏิสัมพันธ์ของเวลา×หืดสถานะไม่แตกต่างกัน ( b = 0.14 , p = 0.555 ) แสดงความเป็นไปได้ของการเปลี่ยนไม่เกินเวลาที่เป็นฟังก์ชันของสถานะของโรคหอบหืด