Theodor Adorno was one of the forem

Theodor Adorno was one of the foremost continental philosophers of the twentieth century. Although he wrote on a wide range of subjects, his fundamental concern was human suffering—especially modern societies’ effects upon the human condition. He was influenced most notably by Hegel, Marx, and Nietzsche. He was associated with The Institute for Social Research, in the Frankfurt School, which was a social science and cultural intellectual hub for promoting socialism and overthrowing capitalism. It was responsible for the creation of the philosophical form called critical theory, which takes the stand that oppression is created through politics, economics, culture, and materialism, but is maintained most significantly through consciousness. Therefore the focus of action must come from consciousness. The Institute of Social Research deviated from orthodox Marxism in its argument that social and cultural factors played as important a role as economics in oppression.

Adorno made many contributions to critical theory, notably his view that reason had become entangled with domination and suffering. Adorno coined the tern ‘identity thinking’ to describe the process of categorical thought in modern society, by which everything becomes an example of an abstract, and thus nothing individual in its actual specific uniqueness is allowed to exist. He lamented that the human race had gone from understanding the world through myth to understanding it through scientific reasoning, but that this latter ‘enlightenment’ was the same as understanding the world through myth. Both modes create a viewpoint that the subjective must conform to an outside world to which it has no control. Within this argument, Adorno saw morality as being stuck within this powerless subjective: in a world that values only recognizable facts, morality becomes nihilistic, a mere prejudice of individual subjectivity. Adorno is also known for his critique of the ‘the culture industry.’ He felt that the entertainment industry of modern society is just as mechanical, formulaic, and dominating as the workplace. He argued that humans in modern society are programmed at work and in their leisure, and though they seek to escape the monotony of their workplace, they are merely changing to another piece of the machine – from producer to consumer. There is no chance of becoming free individuals who can take part in the creation of society, whether at work or play.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เธโอดอร์เว Theodor เป็นนักปรัชญายุโรปที่สำคัญที่สุดของศตวรรษยี่สิบอย่างใดอย่างหนึ่ง แม้ว่าเขียนที่หลากหลายวิชา เขาพื้นฐานกังวลมนุษย์ทุกข์ — ผลของสังคมสมัยใหม่โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมนุษย์ เขาได้รับอิทธิพลโดยส่วนใหญ่จาก Hegel, Marx และทดี เขาถูกเชื่อมโยงกับสถาบันการวิจัยสังคม ในโรงเรียนแฟรงค์เฟิร์ต สังคมและวัฒนธรรมทางปัญญาฮับส่งเสริมสังคมนิยม และทุนนิยมโค่น มันเป็นความรับผิดชอบสำหรับการสร้างแบบฟอร์มทางปรัชญาที่เรียกว่าทฤษฎีสำคัญ ซึ่งใช้เวลายืนที่กดขี่ถูกสร้างผ่านการเมือง เศรษฐกิจ วัฒนธรรม และระเริง แต่เก็บรักษามากที่สุดผ่านจิตสำนึก ดังนั้น จุดเน้นของการดำเนินการต้องมาจากจิตสำนึก สถาบันวิจัยสังคมตรวจจากลัทธิมากซ์ดั้งเดิมในอาร์กิวเมนต์ที่สังคม และปัจจัยทางวัฒนธรรมที่สำคัญมีบทบาทเป็นเศรษฐศาสตร์ในอธิปไตยเธโอดอร์เวได้มีส่วนร่วมทฤษฎีสำคัญมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งมุมมองของเขาที่เหตุผลได้กลายเป็นทอดกับการปกครองและความทุกข์ทรมาน เธโอดอร์เวคือนกนางนวลแกลบ 'คิดรหัสประจำตัว' เพื่ออธิบายกระบวนการของการแตกความคิดในสังคมสมัยใหม่ โดยที่ทุกอย่างกลายเป็นตัวอย่างของบทคัดย่อ และจึง ไม่ละในเอกลักษณ์เฉพาะของตนแท้จริงที่อนุญาตให้มี เขา lamented ที่มนุษย์ได้เข้าใจโลกผ่านตำนานความเข้าใจโดยใช้เหตุผลทางวิทยาศาสตร์ แต่ที่นี้หลัง 'ธรรม' ได้เหมือนกับการทำความเข้าใจโลกผ่านตำนาน ทั้งสองโหมดสร้างจุดชมว่า ในเรื่องต้องสอดคล้องกับโลกภายนอกซึ่งนอกจากการควบคุม ภายในอาร์กิวเมนต์ เธโอดอร์เวเห็นศีลธรรมเป็นการติดอยู่ภายในนี้ไม่มีอำนาจเรื่อง: ในโลกที่มีค่าเดียวรู้จักข้อเท็จจริง จริยธรรมกลายเป็น nihilistic เพียงกระทบของ subjectivity ละ เธโอดอร์เวเป็นที่รู้จักกันสำหรับคำวิจารณ์ของเขาของการ 'วัฒนธรรมอุตสาหกรรม' เขารู้สึกว่า วงการบันเทิงของสังคมสมัยใหม่เป็นเพียงเป็นกล คำนวณจากสูตร และ dominating เป็นสถานทำงาน เขาโต้เถียงว่า มนุษย์ในสังคมสมัยใหม่มีโปรแกรม ที่ทำงาน และ ในทาง และแม้ว่าพวกเขาพยายามหนีบคคลเหล่าที่ทำงานของพวกเขา มีเพียงการเปลี่ยนแปลงอีกชิ้นของเครื่อง – จากผู้ผลิตถึงผู้บริโภค มีโอกาสของการเป็น บุคคลที่สามารถมีส่วนร่วมในการสร้างสังคม ว่าที่ทำงาน หรือเล่น ฟรี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เทโอดอร์ดอร์โน่เป็นหนึ่งในนักปรัชญาเนลตัลที่สำคัญที่สุดของศตวรรษที่ยี่สิบ แม้ว่าเขาจะเขียนเกี่ยวกับความหลากหลายของวิชาพื้นฐานความกังวลของเขาเป็นผลกระทบที่ทุกข์ทรมานของมนุษย์โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ทันสมัยสังคม 'อยู่กับสภาพของมนุษย์ เขาได้รับอิทธิพลสะดุดตามากที่สุดโดย Hegel มาร์กซ์และนิท เขาได้รับการเชื่อมโยงกับสถาบันเพื่อการวิจัยทางด้านสังคมในโรงเรียนแฟรงค์เฟิร์ตซึ่งเป็นวิทยาศาสตร์ทางสังคมและเป็นศูนย์กลางทางวัฒนธรรมทางปัญญาเพื่อส่งเสริมสังคมนิยมและทุนนิยมโค่น มันเป็นความรับผิดชอบสำหรับการสร้างรูปแบบที่เรียกว่าปรัชญาทฤษฎีที่สำคัญซึ่งจะยืนที่กดขี่ถูกสร้างขึ้นผ่านการเมืองเศรษฐกิจวัฒนธรรมและวัตถุนิยม แต่จะยังคงอยู่อย่างมีนัยสำคัญมากที่สุดผ่านจิตสำนึก ดังนั้นจุดสำคัญของการดำเนินการที่จะต้องมาจากจิตสำนึก สถาบันวิจัยสังคมเบี่ยงเบนจากร์โธดอกซ์มาร์กซ์ในการโต้แย้งว่าปัจจัยทางสังคมและวัฒนธรรมที่สำคัญเล่นบทบาทเป็นเศรษฐศาสตร์ในการบีบบังคับ. ดอร์โน่ทำผลงานหลายทฤษฎีที่สำคัญสะดุดตามุมมองของเขาด้วยเหตุผลที่ว่าได้กลายเป็นยุ่งกับการปกครองและความทุกข์ทรมาน ดอร์โน่ประกาศเกียรติคุณนกนางนวล 'ตัวตน' คิดเพื่ออธิบายกระบวนการของความคิดเด็ดขาดในสังคมสมัยใหม่โดยที่ทุกอย่างจะกลายเป็นตัวอย่างของนามธรรมและทำให้แต่ละอะไรในความเป็นเอกลักษณ์เฉพาะของตนที่เกิดขึ้นจริงได้รับอนุญาตให้อยู่ เขาเสียใจที่การแข่งขันของมนุษย์ได้หายไปจากความเข้าใจโลกผ่านตำนานในการทำความเข้าใจมันผ่านการใช้เหตุผลทางวิทยาศาสตร์ แต่ที่ว่านี้หลัง 'ตรัสรู้' เป็นเช่นเดียวกับการทำความเข้าใจโลกผ่านตำนาน ทั้งสองโหมดสร้างมุมมองที่อัตนัยจะต้องสอดคล้องกับโลกภายนอกที่มันไม่สามารถควบคุมได้ ภายในอาร์กิวเมนต์นี้ Adorno เห็นคุณธรรมเป็นต้องติดอยู่ภายในอัตนัยหมดหนทางนี้ในโลกที่มีค่าเพียงข้อเท็จจริงที่รู้จักศีลธรรมกลายเป็นพวกทำลายอคติเพียงการกระทำของแต่ละบุคคล ดอร์โน่ยังเป็นที่รู้จักของเขาวิจารณ์ของ 'อุตสาหกรรมวัฒนธรรม. เขารู้สึกว่าวงการบันเทิงของสังคมสมัยใหม่เป็นเพียงกล formulaic และมีอำนาจเหนือเป็นสถานที่ทำงาน เขาแย้งว่ามนุษย์ในสังคมสมัยใหม่มีโปรแกรมที่ทำงานและในการพักผ่อนของพวกเขาและแม้ว่าพวกเขาพยายามที่จะหลบหนีความน่าเบื่อของการทำงานของพวกเขาพวกเขาเป็นเพียงการเปลี่ยนชิ้นส่วนของเครื่องอื่น - จากผู้ผลิตไปยังผู้บริโภค มีโอกาสที่จะกลายเป็นบุคคลฟรีที่สามารถมีส่วนร่วมในการสร้างสังคมที่ไม่เป็นไม่ว่าจะเป็นที่ทำงานหรือเล่น