In keeping with current literature7

In keeping with current literature7 this study
observed non-clinically significant restrictive reductions
in respiratory function for the restraint positions
investigated. The lack of clinical significance was supported
by unchanged HR and SpO2 measures in all
positions compared with baseline. Parkes et al.9 did,
however, observe ‘operationally significant’ reductions
in respiratory restriction in restraint positions
that limited ventilatory capacity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการรักษาด้วย literature7 ปัจจุบันนี้การศึกษาสังเกตลดสำคัญไม่ทางคลินิกจำกัดในการหายใจสำหรับตำแหน่งความยับยั้งชั่งใจตรวจสอบ ได้รับการสนับสนุนขาดความสำคัญทางคลินิกโดยไม่เปลี่ยนแปลง HR และ SpO2 มาตรการในทั้งหมดตำแหน่งเปรียบเทียบกับพื้นฐาน คส์ et al.9 ได้อย่างไรก็ตาม ปฏิบัติลด 'operationally สำคัญ'ข้อจำกัดด้านระบบทางเดินหายใจในตำแหน่งความยับยั้งชั่งใจที่จำกัดกำลังการผลิต ventilatory

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการรักษาด้วย literature7 ปัจจุบันการศึกษาครั้งนี้
สังเกตเห็นการลดข้อ จำกัด ที่ไม่ใช่ทางคลินิกอย่างมีนัยสำคัญ
ในการทำงานของระบบทางเดินหายใจสำหรับตำแหน่งยับยั้งชั่งใจ
สอบสวน ขาดความสำคัญทางคลินิกได้รับการสนับสนุน
โดยไม่เปลี่ยนแปลงทรัพยากรบุคคลและมาตรการ SpO2 ในทุก
ตำแหน่งเมื่อเทียบกับพื้นฐาน ปาร์กส์และ al.9 ไม่,
แต่สังเกต 'ในการดำเนินงานอย่างมีนัยสำคัญ' ลด
ข้อ จำกัด ในระบบทางเดินหายใจในตำแหน่งยับยั้งชั่งใจ
ที่ จำกัด กำลังการผลิตเครื่องช่วยหายใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการรักษาด้วย literature7 ปัจจุบันการศึกษาทางการแพทย์อย่างเข้มงวด ซึ่งสังเกตไม่

ในสมรรถภาพการหายใจสำหรับการตรวจสอบตำแหน่ง
. ไม่มีความสำคัญทางคลินิกได้รับการสนับสนุน
โดย HR ไม่เปลี่ยนแปลง และ SpO2 มาตรการทั้งหมด
ตำแหน่งเมื่อเทียบกับพื้นฐาน ปาร์กส์ et al . ,
แต่สังเกต ' สำคัญ '
( ดีในทางเดินหายใจจำกัดในตำแหน่งความยับยั้งชั่งใจ
ที่ จำกัด การช่วยหายใจความจุ