Political philosophy presents a sta

Political philosophy presents a static conception of childhood as a state of lack, a condition where intellectual, physical, and moral capacities are undeveloped. This view, referred to by David Kennedy as the deficit view of childhood, is problematic because it systematically disparages certain universal features of humanitydependency and growthand incorrectly characterizes them as features of childhood only. Thus there is a strict separation between childhood and adulthood because adults are characterized as fully autonomous agents who have reached the end of their moral and cognitive development. I argue that this view is mistaken, and limits both the developmental abilities of adults and ongoing moral development within an organized state. I propose that we view dependency as a human condition. By doing so, children and adults form the kind of relationship with one another that encourages the growth and development of our moral sense in both childhood and adulthood.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปรัชญาการเมืองนำเสนอความคิดแบบคงที่ของเด็กเป็นอันขาด สภาพที่ยังคงความสามารถในทางปัญญา และ มุมมองนี้ เรียก โดยเดวิดเคนเนดีว่าขาดมุมมองของเด็ก เป็นปัญหาเนื่องจากมันเป็นระบบ disparages บางคุณสมบัติสากลของ humanitydependency และ growthand ไม่ถูกต้องลักษณะเหล่านั้นเป็นคุณสมบัติของเด็กเท่านั้น จึง มีแยกเข้มงวดระหว่างวัยเด็กและวัยผู้ใหญ่ เพราะผู้ใหญ่มีลักษณะเป็นตัวแทนอิสระอย่างเต็มที่ได้ถึงจุดสิ้นสุดของการพัฒนาคุณธรรม และความรู้ความเข้าใจ โต้แย้งว่า มุมมองนี้เป็นการเข้าใจผิด และจำกัดความสามารถพัฒนาการของผู้ใหญ่และพัฒนาคุณธรรมอย่างต่อเนื่องภายในสถานะเป็นระเบียบทั้ง ผมเสนอว่า เราดูอ้างเป็นเงื่อนไขมนุษย์ การทำเช่นนั้น เด็กและผู้ใหญ่แบบชนิดของความสัมพันธ์กับคนอื่นที่ช่วยกระตุ้นการเจริญเติบโตและพัฒนาของสำนึกทางศีลธรรมในวัยเด็กและวัยผู้ใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปรัชญาการเมืองนำเสนอความคิดแบบคงที่ในวัยเด็กของรัฐจากการขาดสภาพที่ทางปัญญาทางกายภาพและความสามารถทางศีลธรรมมีการพัฒนาเป็น มุมมองนี้จะเรียกโดยเดวิดเคนเนดีเป็นมุมมองของการขาดดุลในวัยเด็กเป็นปัญหาเพราะมันเป็นระบบสากล disparages คุณสมบัติบางอย่างของ humanitydependency และ growthand ไม่ถูกต้องเป็นลักษณะเฉพาะของพวกเขาเป็นคุณสมบัติของวัยเด็กเท่านั้น ดังนั้นจึงมีการแยกเข้มงวดระหว่างวัยเด็กและวัยผู้ใหญ่เพราะมีความโดดเด่นเป็นตัวแทนอย่างอิสระที่ได้มาถึงจุดสิ้นสุดของการพัฒนาทางศีลธรรมและความรู้ความเข้าใจของพวกเขา ผมยืนยันว่ามุมมองนี้เป็นที่เข้าใจผิดและข้อ จำกัด ทั้งความสามารถในการพัฒนาการของผู้ใหญ่และการพัฒนาคุณธรรมอย่างต่อเนื่องภายในรัฐจัด ผมเสนอว่าเราดูพึ่งพาเป็นสภาพของมนุษย์ โดยการทำเช่นเด็กและผู้ใหญ่รูปแบบชนิดของความสัมพันธ์กับคนอื่นที่เอื้อให้เกิดการเจริญเติบโตและการพัฒนาของความรู้สึกทางศีลธรรมของเราทั้งในวัยเด็กและวัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปรัชญาทางการเมือง เสนอความคิดแบบคงที่ของวัยเด็กเป็นรัฐขาดแคลน ภาวะที่ทั้งทางกาย สติปัญญา ความสามารถ และคุณธรรมเป็นแกน วิวนี้ที่อ้างถึงโดยเดวิด เคนเนดี้ เป็นดุลมุมมองของวัยเด็กเป็นปัญหาเพราะมันเป็นระบบสากล disparages บางคุณลักษณะของ humanitydependency เจริญไม่ถูกต้องและลักษณะเป็นคุณลักษณะของเด็กเท่านั้น ดังนั้นจึงมีการแยกอย่างเข้มงวดระหว่างวัยเด็กและวัยผู้ใหญ่ เพราะผู้ใหญ่มีลักษณะเป็นอย่างอิสระตัวแทนที่ได้มาถึงจุดสิ้นสุดของศีลธรรม และพัฒนาการด้านสติปัญญา ผมยืนยันว่ามุมมองนี้เข้าใจผิดและข้อ จำกัด ทั้งการพัฒนาความสามารถของผู้ใหญ่ และมีพัฒนาการต่อเนื่องภายในองค์กรของรัฐ ผมขอเสนอให้เราดูพึ่งพาเป็นเงื่อนไขของมนุษย์ โดยการทำเช่นนั้น เด็กและผู้ใหญ่แบบชนิดของความสัมพันธ์กับคนอื่นที่กระตุ้นการเจริญเติบโตและพัฒนาศีลธรรมของเราทั้งในวัยเด็กและผู้ใหญ่