The New York Times ran the photo, a

The New York Times ran the photo, and readers were eager to find out what happened to the child—and to criticize Carter for not coming to his subject’s aid. His image quickly became a wrenching case study in the debate over when photographers should intervene. Subsequent research seemed to reveal that the child did survive yet died 14 years later from malarial fever. Carter won a Pulitzer for his image, but the darkness of that bright day never lifted from him. In July 1994 he took his own life, writing, “I am haunted by the vivid memories of killings & corpses & anger & pain.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นิวยอร์กไทม์สวิ่งภาพ และผู้อ่านก็อยากจะหาอะไรให้เด็ก — และวิพากษ์คาร์เตอร์มาช่วยเรื่องของเขาไม่ ภาพของเขาเป็น wrenching กรณีศึกษาการอภิปรายผ่านอย่างรวดเร็วเมื่อช่างภาพควรแทรกแซง วิจัยตามมาดูเหมือนจะ เปิดเผยว่า เด็กรอด แต่เสียชีวิต 14 ปีภายหลังจากไข้มาเลเรีย คาร์เตอร์ได้รับรางวัลพูลิตเซอร์ในภาพของเขา แต่ความมืดของวันที่สดใสไม่เคยยกมาจากเขา กรกฎาคม 1994 เขาเอาชีวิตของเขาเอง เขียน "ฉัน:ผีสิง โดยความทรงจำที่สดใสของฆาตกรรม และศพ และความโกรธ และความเจ็บปวด"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เดอะนิวยอร์กไทม์วิ่งภาพและผู้อ่านมีความกระตือรือร้นที่จะหาสิ่งที่เกิดขึ้นกับเด็กและคาร์เตอร์จะวิพากษ์วิจารณ์ไม่ได้มาช่วยเรื่องของเขา ภาพของเขาอย่างรวดเร็วกลายเป็นกรณีศึกษา wrenching ในการอภิปรายมากกว่าเมื่อช่างภาพควรแทรกแซง ภายหลังการวิจัยดูเหมือนจะแสดงให้เห็นว่าเด็กไม่เอาตัวรอดยังเสียชีวิต 14 ปีต่อมาจากไข้มาลาเรีย คาร์เตอร์ได้รับรางวัลพูลิตเซอร์สำหรับภาพของเขา แต่ความมืดของวันที่สดใสที่ไม่เคยยกมาจากเขา ในกรกฎาคม 1994 เขาเข้ามาในชีวิตของเขาเองเขียน "ฉันกำลังหลอกหลอนด้วยความทรงจำที่สดใสของการฆ่าและศพและความโกรธและเจ็บปวด."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นิวยอร์กไทม์สวิ่งภาพ และผู้ที่มีความกระตือรือร้นที่จะหาสิ่งที่เกิดขึ้นกับเด็ก และวิพากษ์วิจารณ์ คาร์เตอร์ ที่ไม่ได้มาเพื่อช่วยเขา เรื่องของ ภาพลักษณ์ของเขาได้อย่างรวดเร็วกลายเป็น wrenching กรณีศึกษาในการอภิปรายเมื่อช่างภาพควรแทรกแซง การวิจัยต่อไปจะพบว่าเด็กไม่รอดหรอกตาย 14 ปีต่อมาจากไข้มาเลเรีย คาร์เตอร์ได้รับรางวัลรางวัลพูลิตเซอร์สำหรับภาพของเขา แต่ความมืดของวันอันสดใสไม่เคยยกจากเขา ในเดือนกรกฎาคมปี 1994 เขาเอาชีวิตของเขาเอง , การเขียน , “ผมถูกหลอกหลอนด้วยความทรงจำที่สดใสของการฆ่า ศพ ความโกรธและความเจ็บปวด "