Weed agonized over discovering a me

Weed agonized over discovering a method to destroy walls.

“There’s a long way to go before the fortress walls collapse, so we can capture it.”

As a blacksmith, he could create siege weapons. However, his proficiency to do so was still severely low.

“I don’t know how many siege weapons I’d have to make before I can get a useful one, either…”

If it requires as much weapon production proficiency as making a Great-Sword, it would take several long weeks! Material supply was also a problem, and the alliance tribes might try to return to their tribes again.

“Well, it’s not like I really have the confidence to beat the Embinyu Church’s Knights and Priests even when the walls fall down.”

Weed’s mind was eased. Since the solution wasn’t in siege weapon production, he had completely given up on it.

“A normal siege battle won’t do. Of course there isn’t an answer.”

No one would dare to attack the high, thick walls of the fortress when the people inside were well prepared to defend them.

The alliance tribes were outnumbered and at a disadvantaged when it comes to a group battle. The greatest roles the individuals could play were only in dogfights and hunting.

Weed had used his Tailoring and Blacksmithing skills to touch their gear up a bit, but with the alliance tribes’ fundamentally crappy armor, most of them would die from a concentrated attack even before they climbed the walls.

“Should I have listened to Smith’s advice and brought another person with me?”

But Weed shook his head. It was too late to regret it, and he couldn’t go back, either. Even if Pale, Zephyr, or SwordNoob were to come, the situation probably wouldn’t change much. Having personally experienced the enemy’s strength, it seems like the quest success would, at the very least, take a combat profession in the mid level 500s. It would take a force capable of destroying the gates with a sword blow or highly destructive skill, capable of subduing the Embinyu Church’s Priests with an ambush!

As a Knight, he could command the alliance tribes by demonstrating the peak of his Leadership. Although the tribes have gathered, they were merely rag-tag troops, but he made the alliance tribes fight past their limits with his Leadership and Charisma. Even if the alliance tribes took a lot of damage, he had to bring out their maximum potential to use them and look for an opportunity.

It could become a mighty victory worthy of being left in the Versailles Continent’s history.

Weed didn’t rate his own ability to command very highly.

“I only won the wars I could win.”

He didn’t have a scrap of desire to fight a battle with only a tiny chance of victory with the alliance tribes. Overcoming the quality and quantity of his troops, the terrain, and the state of their equipment wasn’t as easy as it sounded.

There was also a limit to granting life, a Sculptor’s advantage. He’d want to give it a go if he just had 100 sculpted lifeforms or so. He’d be able to see a chance of victory, too. But if he did that, Weed’s level would fall by at least 160.

“Even if I succeeded the quest, there’d be nothing left.”

At best, the life-granted sculptures would die brutally in the siege war.

If he successfully completed the quest but over half of his sculptures died, it would be a tremendous loss! He’d also have to start again from the beginning with a level below 200. Even if the quest succeeded, there’d be nothing left.

“This is what they call an unprofitable business.”

Weed decided to return to the basics and construct his plan again. Before starting the battle, he had to nitpick on many variables and choose a battlefield favorable for his forces. For now, Weed logged out for the first time in a long while to rest.

* * *

“Is this the library?”

Lee Hyun sought out the library for the first time since his admission into Korea University. He had neglected it until now because there weren’t any comic books at the university library.

“Though it was my dream ever since I was young.”

Reading comic books and making ramen to eat when he was hungry — it was a happy fantasy he’d wished for in his middle and high school days.

He was also a reader who diligently read the daily published comics while delivering newspapers.

“For a library to not have comic books, this school is truly rotten!”

Lee Hyun criticized the school library’s policies without reserve. Many other libraries collected comic books, but Korea University hadn’t put comic books out on their shelves yet.

The generous scholarships, study-abroad benefits, large state-of-the-art classrooms, and research facilities the school arranged to provide for the studying students were not subjected to his consideration.

“Seems like a backwards school if it lacks comic books. Rotten, it’s rotten. Where are they using all the tuition fees?”

The number of novels, economic books, dissertations, history books, and books about art was enormous. The whole building was a library.

“Hello, oppa.”
“You came, hyung?”

His classmates from the Virtual Reality Department recognized Lee Hyun and greeted him quietly. It seemed they were studying in groups of twos and threes in the library study rooms.

“Ah, yeah.” Lee Hyun simply nodded his head lightly.

It was the most important thing he had to watch out for while attending university.

‘I absolutely must not get close to those who are younger than me.’

If he became a senior, he would treat his juniors like robbers, because they’d have the impudence to chase him around asking to be treated to a free meal!

In Lee Hyun’s case, he’d already been asked a few times by other students to buy them food, since he was older than his classmates.

“I have to consider my health. I pack and bring my own lunch from home.”

He narrowly averted the crisis.

The views of the students had changed now.

‘A family man oppa who thinks of his health.’
‘He’ll never buy us a meal.’

Nevertheless, Lee Hyun was always careful. He didn’t know when someone would ask to be treated a meal. They could also ask for something to drink at the cafe or a snack at the cafeteria.

‘This damn school, is it some kind of a restaurant? Why’s there so much to eat?’

It was so bad he had to avoid the vending machines, located in every building.

“Did you come to study?”
“No. I came to read books,” Lee Hyun replied as he lightly walked forward.

“Hyung, literature novels are on the 2nd floor.”
“I didn’t come to read a novel. There are just a few things I want to look for.”

“What did you come here to find?”
“Strategy, tactics, warfare. Y’know where they are?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Agonized วัชพืชเหนือค้นพบวิธีการที่จะทำลายกำแพง"มีเป็นแบบไปก่อนป้อมปราการกำแพงยุบ ดังนั้นเราสามารถจับภาพ"เป็นช่างตีเหล็ก เขาสามารถสร้างอาวุธปิดล้อม อย่างไรก็ตาม ความชำนาญของเขาดังนั้นยังต่ำอย่างรุนแรง"ฉันไม่รู้ว่าอาวุธล้อมหลายวิธีที่ผมจะต้องทำก่อนที่ฉันจะได้รับหนึ่งที่มีประโยชน์ ทั้ง..."ถ้าต้องการมากที่สุดความชำนาญผลิตอาวุธเป็นดาบใหญ่ มันจะใช้เวลาหลายสัปดาห์ยาว จัดหาวัสดุยังมีปัญหา และชนเผ่าพันธมิตรอาจพยายามที่จะกลับไปยังเผ่าของพวกเขาอีกครั้ง"ดี มันเป็นไม่เหมือนจริง ๆ มีความมั่นใจจะชนะม้าและพระสงฆ์ของคริสตจักร Embinyu แม้ผนังล้มลง"จิตใจของวัชพืชถูกบรรเทา เนื่องจากการแก้ปัญหาไม่ได้ในการผลิตอาวุธล้อม เขาสมบูรณ์มีให้ค่ามัน"การต่อสู้ล้อมปกติหมดไม่ แน่นอนไม่มีคำตอบ"ไม่มีใครจะกล้าที่จะโจมตีป้อมกำแพงหนา สูงเมื่อคนภายในที่พร้อมจะปกป้องพวกเขาชนเผ่าพันธมิตรถูกปล้นสะดม และ ในผู้เมื่อมันมาถึงการต่อสู้ของกลุ่ม บทบาทมากที่สุดที่บุคคลจะสามารถเล่นได้เฉพาะใน dogfights และล่าสัตว์วัชพืชมีใช้ทักษะของเขา Tailoring และ Blacksmithing สัมผัสเกียร์ค่า บิต แต่ มีพันธมิตรเผ่าของเกราะความเส็งเคร็งของพวกเขา ส่วนใหญ่จะตายจะโจมตีแบบเข้มข้นก่อนที่จะปีนกำแพง"ควรฉันได้ฟังคำแนะนำของสมิธ และนำบุคคลอื่นกับฉัน"แต่วัชพืชจับศีรษะของเขา ก็สายเกินไปเสียดายมัน และเขาไม่สามารถไปกลับ อย่างใดอย่างหนึ่ง แม้ว่าจาง เซเฟอร์ หรือ SwordNoob ได้มา สถานการณ์คงจะไม่เปลี่ยนมาก ส่วนตัวไม่มีประสบการณ์ความแข็งแกร่งของข้าศึก เหมือนสำเร็จเควส อย่างน้อย ใช้อาชีพต่อสู้ในระดับกลาง 500s มันจะใช้เวลาแรงสามารถทำลายประตูกับดาบเป่าหรือทักษะสูงทำลาย สามารถ subduing ปุโรหิตของคริสตจักร Embinyu กับการมาเป็นอัศวิน เขาสามารถสั่งเผ่าพันธมิตร โดยเห็นจุดสูงสุดของผู้นำของเขา แต่มีการรวบรวมชนเผ่า พวกเขาเพียงป้ายผ้าขี้ริ้วทหาร เขาทำ เผ่าพันธมิตรต่อสู้ผ่านขีดจำกัดของเขาเป็นผู้นำและคาริสม่า แม้ว่าเผ่าพันธมิตรเอาเสียมาก เขามีศักยภาพสูงสุดของพวกเขาใช้ และหาโอกาสให้มันอาจกลายเป็นชัยชนะอันยิ่งใหญ่สมควรที่จะถูกปล่อยไว้ในประวัติศาสตร์ของทวีปเวอเซียลเลสวัชพืชไม่ได้อัตราความสามารถของเขาเองการสั่งอย่างมาก"ฉันเท่านั้นชนะฉันสามารถชนะสงคราม"เขาไม่มีเศษซากของความปรารถนาที่จะสู้ในสงคราม มีเพียงโอกาสเล็ก ๆ ของชัยชนะกับเผ่าพันธมิตร มากเพียงใดมีคุณภาพและปริมาณของพล ภูมิประเทศ และสถานะของอุปกรณ์ของพวกเขาไม่ได้ง่ายเหมือนมันแต่เพียงแห่งนอกจากนี้ยังมีการมอบชีวิต ประโยชน์ของประติมากรจำกัด เขาอยากให้มันไป ถ้าเพียงเขาไลฟ์ฟอร์มสบรรดา 100 หรือดังนั้น เขาจะสามารถมองเห็นโอกาสของชัยชนะ เกินไป แต่ถ้าเขาไม่ได้ที่ ระดับของวัชพืชจะลดลงจาก 160 น้อย"แม้ว่าฉันประสบความสำเร็จการแสวงหา จะมีอะไรเหลือ"ดีที่สุด รูปปั้นให้ชีวิตจะตายหฤโหดในสงครามการปิดล้อมถ้าเขาเสร็จเควสกว่าครึ่งหนึ่งของเขาเสียชีวิต มันจะขาดทุนมหาศาล เขาจะได้เริ่มต้นอีกครั้งตั้งแต่เริ่มต้นด้วยระดับต่ำกว่า 200 แม้ว่าการแสวงหาความสำเร็จ จะมีอะไรเหลือ"นี่คือสิ่งที่พวกเขาเรียกธุรกิจการปลอมขาดผลกำไร"วัชพืชที่ตัดสินใจกลับไปยังพื้นฐาน และสร้างแผนการของเขาอีกครั้ง ก่อนที่จะเริ่มการต่อสู้ เขามี nitpick ในหลายตัวแปร และเลือกสนามรบอันสำหรับกองทัพของ สำหรับตอนนี้ วัชพืชที่เข้าสู่ระบบออกเป็นครั้งแรกในระยะยาวส่วนที่เหลือ* * *"นี่คือรี"ลีฮยอนขอออกรีครั้งแรกตั้งแต่เขารับเข้ามหาวิทยาลัยเกาหลี เขาได้ละเลยมันจนถึงขณะนี้เนื่องจากไม่มีหนังสือการ์ตูนใด ๆ ที่ห้องสมุดมหาวิทยาลัย"แต่มันเป็นความฝันของฉันตั้งแต่สมัยหนุ่ม"อ่านหนังสือการ์ตูน และทำราเมนกินเมื่อหิว — มันเป็นแฟนตาซีความสุขที่เขามีปรารถนาในวันของเขากลางและโรงเรียนสูงขึ้นเขายังเป็นผู้ที่หมั่นอ่านการ์ตูนเผยแพร่ทุกวันในขณะที่ส่งหนังสือพิมพ์"สำหรับไลบรารีไม่มีหนังสือการ์ตูน โรงเรียนนี้คือเน่าอย่างแท้จริง"ลีฮยอนวิพากษ์วิจารณ์นโยบายของห้องสมุดโรงเรียนโดยไม่ต้องสำรอง ไลบรารีอื่น ๆ หลายรวบรวมหนังสือการ์ตูน แต่มหาวิทยาลัยเกาหลีไม่ได้ใส่หนังสือการ์ตูนออกบนชั้นวางของพวกเขายังทุนการศึกษาที่กว้างขวาง ศึกษาต่างประเทศประโยชน์ ห้องเรียนทันสมัยขนาดใหญ่ และสิ่งอำนวยความสะดวกการวิจัยที่โรงเรียนจัดให้สำหรับนักเรียนที่เรียนไม่ถูกต้องให้เขาพิจารณา"เหมือนโรงเรียนย้อนหลังถ้ามันขาดหนังสือการ์ตูน เน่า มันจะเน่า ที่พวกเขาใช้ค่าเล่าเรียนทั้งหมดหรือไม่"นิยาย หนังสือเศรษฐกิจ dissertations หนังสือประวัติศาสตร์ และหนังสือเกี่ยวกับศิลปะจำนวนมหาศาลได้ ทั้งอาคารมีไลบรารี"สวัสดี oppa""คุณมา hyung"เพื่อนร่วมชั้นของเขาจากภาคความเป็นจริงเสมือนลีฮยอนรับรู้ และรับการต้อนรับเขาอย่างเงียบ ๆ มันดูเหมือนพวกเขาได้เรียนในกลุ่มที และห้องเรียน threes ในไลบรารี"อา ใช่" ลีฮยอนเพียง nodded ศีรษะของเขาเบา ๆ ด้วยมันเป็นสิ่งสำคัญที่สุดที่เขาต้องระวังในขณะที่เรียนมหาวิทยาลัย'ฉันจริง ๆ ต้องไม่ได้ใกล้กับคนอายุน้อยกว่าฉัน'ถ้าเขากลายเป็นรุ่น เขาจะรักษาเขา juniors เช่นโจร เพราะพวกเขาจะมี impudence ไล่เขารอบขอให้ถือว่าการรับประทานอาหารฟรีในกรณีของ Lee Hyun เขามีแล้วถูกต้องกี่ครั้งอื่น ๆ นักเรียนซื้ออาหาร มาตั้งแต่เก่ากว่าเพื่อนร่วมชั้นของเขา"แล้วต้องพิจารณาสุขภาพของฉัน ผมรวบรวม และนำอาหารของตัวเองจากที่บ้าน"เขาแคบ ๆ averted วิกฤตมุมมองของนักเรียนมีการเปลี่ยนแปลงนี้'เป็นคนครอบครัว oppa ที่คิดว่า สุขภาพของเขาด้วย''เขาจะไม่ซื้อเราอาหาร'อย่างไรก็ตาม ลีฮยอนได้เสมอระมัดระวัง ไม่ทราบเมื่อมีคนจะขอให้รับอาหาร นอกจากนี้พวกเขายังสามารถขอตัวไปดื่มที่คาเฟ่หรือขนมขบเคี้ยวที่โรงอาหาร' นี้ไอ้โรงเรียน มีบางประเภทของร้านอาหารหรือไม่ จะมีมากกินทำไม?'ก็ไม่ดีดังนั้นเขาต้องการหลีกเลี่ยงเครื่องขายแสตมป์อัตโนมัติ ตั้งอยู่ในอาคารทุก"ไม่ได้มาเรียนหรือไม่""หมายเลข" ผมมาอ่านหนังสือ ลีฮยอนตอบกลับเป็นเขาเบา ๆ เดินไปข้างหน้า"Hyung นวนิยายวรรณกรรมอยู่บนชั้น 2""ฉันไม่มาอ่านนวนิยาย มีเพียงไม่กี่สิ่งที่อยากจะหา""อะไรไม่ได้มาที่นี่หา""กลยุทธ์ กลยุทธ์ สงคราม Y'know "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัชพืชเห็นใจการค้นพบวิธีการที่จะทำลายกำแพง. "มีทางยาวไปก่อนป้อมปราการการล่มสลายของกำแพงเพื่อให้เราสามารถจับมัน." ในฐานะที่เป็นช่างตีเหล็กที่เขาสามารถสร้างอาวุธล้อม แต่ความสามารถของเขาที่จะทำเช่นนั้นก็ยังคงอยู่ในระดับต่ำอย่างรุนแรง. "ผมไม่ทราบว่าหลายอาวุธล้อมฉันต้องทำก่อนที่ฉันจะได้รับอย่างใดอย่างหนึ่งที่มีประโยชน์อย่างใดอย่างหนึ่ง ... " ถ้ามันต้องใช้อาวุธมากที่สุดเท่าที่ความสามารถในการผลิตการทำ ดาบที่ดีก็จะใช้เวลานานหลายสัปดาห์ที่ผ่านมา! วัสดุอุปทานยังเป็นปัญหาและชนเผ่าพันธมิตรอาจพยายามที่จะกลับไปยังเผ่าของพวกเขาอีกครั้ง. "ดีก็ไม่ชอบผมมีความเชื่อมั่นที่จะชนะอัศวินคริสตจักร Embinyu และพระสงฆ์แม้ในขณะที่ผนังล้มลง." ใจวัชพืชเป็น ปลดเปลื้อง เนื่องจากการแก้ปัญหาไม่ได้อยู่ในการผลิตอาวุธล้อมเขาได้รับสมบูรณ์ขึ้นบน. "การต่อสู้ล้อมปกติจะไม่ทำ แน่นอนมีไม่ได้คำตอบ. "ไม่มีใครจะกล้าที่จะโจมตีสูงกำแพงหนาของป้อมปราการเมื่อคนที่อยู่ภายในได้เตรียมความพร้อมที่จะปกป้องพวกเขา. เผ่าพันธมิตรถูกมากกว่าและที่ด้อยโอกาสเมื่อมันมาถึงกลุ่ม การต่อสู้ บทบาทที่ยิ่งใหญ่ที่สุดบุคคลสามารถเล่นได้เฉพาะใน dogfights และการล่าสัตว์. วัชพืชได้ใช้การตัดเย็บเสื้อผ้าและทักษะ Blacksmithing ของเขาที่จะสัมผัสเกียร์ขึ้นเล็กน้อย แต่มีชนเผ่าพันธมิตร 'เกราะพื้นฐานเส็งเคร็งส่วนใหญ่ของพวกเขาจะเสียชีวิตจากการโจมตีที่มีความเข้มข้นมากยิ่ง ก่อนที่จะปีนขึ้นผนัง. "ฉันควรจะได้ฟังคำแนะนำของสมิ ธ และนำคนอื่นกับผมได้ไหม" แต่วัชพืชส่ายหัว มันก็สายเกินไปที่จะเสียใจมันและเขาไม่สามารถกลับไปอย่างใดอย่างหนึ่ง แม้ว่าซีด, Zephyr หรือ SwordNoob กำลังจะมาถึงสถานการณ์ที่อาจจะไม่เปลี่ยนแปลงมากนัก มีประสบการณ์ส่วนตัวความแข็งแรงของศัตรูดูเหมือนว่าประสบความสำเร็จในการแสวงหาจะอย่างน้อยที่สุดใช้เป็นอาชีพที่ต่อสู้อยู่ในระดับกลาง 500s มันจะใช้เวลาเป็นแรงสามารถทำลายประตูที่มีระเบิดดาบหรือทักษะการทำลายล้างสูง, ความสามารถในการขอแรงคริสตจักรของพระสงฆ์ Embinyu กับการซุ่มโจมตี! เป็นอัศวินที่เขาจะสั่งเผ่าพันธมิตรโดยการแสดงให้เห็นถึงจุดสูงสุดของความเป็นผู้นำของเขา แม้ว่าเผ่าได้รวบรวมพวกเขาเป็นเพียงทหารเศษแท็ก แต่เขาทำเผ่าพันธมิตรต่อสู้ที่ผ่านมาข้อ จำกัด ของพวกเขาด้วยความเป็นผู้นำและความสามารถพิเศษของเขา แม้ว่าเผ่าพันธมิตรที่เกิดความเสียหายจำนวนมากที่เขาจะต้องนำมาออกที่มีศักยภาพสูงสุดของพวกเขาจะใช้พวกเขาและมองหาโอกาส. มันอาจจะกลายเป็นชัยชนะอันยิ่งใหญ่ที่คุ้มค่าของการถูกทิ้งไว้ในประวัติศาสตร์ทวีปแวร์ซายส์. วัชพืชไม่ได้ประเมินของเขา ความสามารถของตัวเองให้เป็นผู้บังคับบัญชาอย่างมาก. "ผมได้รับรางวัลเพียงสงครามที่ฉันสามารถชนะ." เขาไม่ได้มีเศษของความปรารถนาที่จะต่อสู้ในการต่อสู้ที่มีเพียงโอกาสเล็ก ๆ ของชัยชนะกับชนเผ่าพันธมิตร เอาชนะคุณภาพและปริมาณของทหารภูมิประเทศและสถานะของอุปกรณ์ของพวกเขาก็ไม่ง่ายอย่างที่มันฟัง. นอกจากนี้ยังมีข้อ จำกัด เกี่ยวกับการอนุญาตให้ชีวิตมีความได้เปรียบของประติมากร เขาต้องการที่จะให้มันไปถ้าเขาเพิ่งมี 100 ขยันขันแข็งแกะสลักหรือดังนั้น เขาต้องการจะสามารถมองเห็นโอกาสของการประสบความสำเร็จอีกด้วย แต่ถ้าเขาไม่ว่าระดับของวัชพืชจะลดลงอย่างน้อย 160 "แม้ว่าผมจะประสบความสำเร็จในการแสวงหา, มันน่าจะมีอะไรเหลือ." ที่ดีที่สุดประติมากรรมชีวิตได้รับจะตายอย่างทารุณในสงครามล้อม. ถ้าเขาประสบความสำเร็จ เสร็จสิ้นการแสวงหา แต่กว่าครึ่งหนึ่งของรูปปั้นของเขาเสียชีวิตก็จะเป็นความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่! นอกจากนี้เขายังจะต้องเริ่มต้นอีกครั้งจากจุดเริ่มต้นที่มีระดับต่ำกว่า 200 แม้ว่าการแสวงหาประสบความสำเร็จจะต้องมีอะไรเหลือ. "นี่คือสิ่งที่พวกเขาเรียกเป็นธุรกิจที่ไม่ได้ประโยชน์." วัชพืชตัดสินใจที่จะกลับไปที่พื้นฐานและสร้าง แผนของเขาอีกครั้ง ก่อนที่จะเริ่มการต่อสู้ที่เขาจะต้อง nitpick กับตัวแปรหลายสนามรบและเลือกที่ดีสำหรับกองกำลังของเขา สำหรับตอนนี้วัชพืชออกจากระบบเป็นครั้งแรกในขณะที่ยาวส่วนที่เหลือ. * * * * * * * * * * * * "นี่ห้องสมุด?" ลีฮยอนขอออกห้องสมุดเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่เข้ารับการรักษาของเขาเข้าไปในมหาวิทยาลัยเกาหลี เขาเคยให้ความสนใจมันจนในขณะนี้เพราะมีไม่ใด ๆ หนังสือการ์ตูนที่ห้องสมุดมหาวิทยาลัย. "แม้ว่ามันจะเป็นความฝันของฉันนับตั้งแต่ผมยังเป็นเด็ก." การอ่านหนังสือการ์ตูนและการทำราเมนที่จะกินเมื่อเขาหิว - มันเป็นจินตนาการที่มีความสุข เขาต้องการอยากให้อยู่ตรงกลางและวันที่โรงเรียนมัธยมของเขา. เขายังเป็นผู้อ่านที่ขยันขันแข็งอ่านหนังสือการ์ตูนที่ตีพิมพ์ในชีวิตประจำวันในขณะที่การส่งมอบหนังสือพิมพ์. "สำหรับห้องสมุดที่จะได้มีหนังสือการ์ตูนโรงเรียนนี้เน่าเสียอย่างแท้จริง!" ลีฮยอนวิพากษ์วิจารณ์ นโยบายห้องสมุดโรงเรียนโดยไม่ต้องสำรอง ห้องสมุดอื่น ๆ อีกมากมายที่เก็บรวบรวมหนังสือการ์ตูน แต่มหาวิทยาลัยเกาหลีไม่ได้นำออกมาจากหนังสือการ์ตูนบนชั้นวางของพวกเขายัง. ทุนการศึกษาใจกว้างศึกษาในต่างประเทศได้รับประโยชน์ห้องเรียนรัฐของศิลปะขนาดใหญ่และสิ่งอำนวยความสะดวกการวิจัยโรงเรียนจัดให้มีการ นักเรียนที่เรียนถูกยัดเยียดไม่ได้ที่จะพิจารณา. "ดูเหมือนว่าโรงเรียนหลังถ้ามันขาดหนังสือการ์ตูน เน่าก็เน่าเสีย พวกเขาจะอยู่ที่ไหนใช้ทั้งหมดค่าเล่าเรียน? "จำนวนนวนิยายหนังสือเศรษฐกิจวิทยานิพนธ์, หนังสือประวัติศาสตร์และหนังสือเกี่ยวกับศิลปะเป็นอย่างมาก ทั้งอาคารเป็นห้องสมุด. "สวัสดีค่ะพี่." "คุณมาพี่?" เพื่อนร่วมชั้นของเขาจากกรมเสมือนจริงได้รับการยอมรับและลีฮยอนได้รับการต้อนรับเขาอย่างเงียบ ๆ มันดูเหมือนว่าพวกเขากำลังศึกษาอยู่ในกลุ่มของเจ้าตัวและสามในห้องทำงานห้องสมุด. "อาใช่." ลีฮยอนเพียงแค่พยักหน้าเบา ๆ . มันเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดที่เขาจะต้องระวังขณะร่วมมหาวิทยาลัย. 'ฉันอย่าง จะต้องไม่ได้ใกล้ชิดกับผู้ที่มีอายุน้อยกว่าฉัน. 'ถ้าเขากลายเป็นผู้อาวุโสเขาจะปฏิบัติต่อรุ่นน้องของเขาเหมือนโจรเพราะพวกเขาต้องการมีอหังการที่จะไล่เขาไปรอบๆ ขอให้ได้รับการปฏิบัติอาหารฟรี! ในลีฮยอน กรณีที่เขาต้องการได้รับแล้วถามกี่ครั้งโดยนักเรียนคนอื่น ๆ จะซื้อพวกเขาอาหารตั้งแต่เขาอายุมากกว่าเพื่อนร่วมชั้นของเขา. "ผมต้องพิจารณาสุขภาพของฉัน ผมแพ็คและนำอาหารกลางวันของตัวเองจากที่บ้าน. "หวุดหวิดเขาหันวิกฤต. มุมมองของนักเรียนได้เปลี่ยนแปลงในขณะนี้. 'A คนในครอบครัวพี่ที่คิดว่าสุขภาพของเขา.' 'เขาจะไม่ซื้ออาหารที่เรา. อย่างไรก็ตาม ลีฮยอนระวังเสมอ เขาไม่ได้รู้ว่าเมื่อมีคนจะขอให้ได้รับการรักษาอาหาร พวกเขายังสามารถขอสิ่งที่จะดื่มเครื่องดื่มที่ร้านกาแฟหรือขนมที่โรงอาหารได้. โรงเรียนนี้ด่ามันเป็นชนิดของร้านอาหารบางอย่าง? ทำไมมีมากที่จะกินหรือ? 'มันก็ไม่ดีดังนั้นเขาจะต้องหลีกเลี่ยงเครื่องจำหน่ายที่ตั้งอยู่ในอาคารทุก. "คุณมาศึกษา?" "ฉบับที่ ฉันมาที่จะอ่านหนังสือ "ลีฮยอนตอบเบา ๆ ในขณะที่เขาเดินไปข้างหน้า." ฮยองนวนิยายวรรณกรรมอยู่บนชั้นที่ 2. "" ผมไม่ได้มาอ่านนวนิยาย มีเพียงบางสิ่งที่ฉันต้องการที่จะมองหา. "" สิ่งที่คุณไม่ได้มาที่นี่เพื่อหา? "" กลยุทธ์กลยุทธ์สงคราม y รู้ที่พวกเขาอยู่? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัชพืช ทรมานกับการค้นพบวิธีการที่จะทำลายผนัง

" มีทางยาวไปก่อนที่ป้อมกำแพงถล่ม เราจึงสามารถจับมัน . "

เป็นช่างตีเหล็ก เขาสามารถสร้างอาวุธล้อม อย่างไรก็ตาม ของเขาความสามารถแล้วยังต่ำอย่างรุนแรง

" ไม่รู้กี่ล้อมอาวุธผมต้องทำก่อนที่ฉันจะได้รับประโยชน์หนึ่งเหมือนกัน . . . . . . . "

ถ้ามันต้องใช้มากในการผลิตอาวุธเป็นดาบใหญ่ก็จะใช้เวลานานหลายสัปดาห์ ! จัดหาวัสดุยังเป็นปัญหา และพันธมิตรเผ่าอาจพยายามที่จะกลับตระกูลอีก

" แต่มันไม่เหมือนฉันมีความมั่นใจที่จะเอาชนะอัศวินที่ embinyu โบสถ์และพระสงฆ์ แม้เมื่อกำแพงพังลง "

วัชพืชในใจถูกปลดเปลื้อง .เนื่องจากแก้ปัญหาไม่ได้ในการผลิตอาวุธล้อม เขาได้ทิ้งมัน

" ปกติการต่อสู้ไม่ได้ แน่นอนมันไม่ได้เป็นคำตอบ "

ไม่มีใครกล้าโจมตีสูง ผนังหนาของป้อมปราการ เมื่อคนที่อยู่ข้างในกำลังเตรียมที่จะปกป้องพวกเขา .

พันธมิตรเผ่าที่ด้อยโอกาสและมีจำนวนมากกว่าเมื่อมันมาถึงการต่อสู้ของกลุ่มที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่บุคคลสามารถเล่นเพียงบทบาทใน dogfights และล่าสัตว์ .

ใช้ตัดวัชพืชของเขาและทักษะช่างตีเหล็กสัมผัสเกียร์ขึ้นเล็กน้อย แต่กับพันธมิตรเผ่า ' ภาระเส็งเคร็งเกราะ ส่วนใหญ่ของพวกเขาจะตาย จากการมุ่งโจมตีแม้กระทั่งก่อนที่พวกเขาปีนผนัง

" ฉันควรจะมี ฟังคำแนะนำของ Smith และนำบุคคลอื่นมาด้วย ? "

แต่วัชพืชส่ายหน้า มันสายไปแล้วที่จะเสียใจ และเขาไม่สามารถกลับไป ถ้าซีด หีนยาน หรือ swordnoob ต้องเข้ามา สถานการณ์ก็ไม่ได้เปลี่ยนมาก มีประสบการณ์ด้วยตนเอง กำลังของศัตรู เหมือนเควสสำเร็จ จะ อย่างน้อย ต้องต่อสู้กับอาชีพในระดับกลาง 480 .มันต้องใช้แรงสามารถทำลายประตูกับดาบระเบิด หรือ ทักษะ ทําลายสูง ความสามารถในการขจัดการ embinyu โบสถ์ของพระสงฆ์กับการซุ่มโจมตี !

เป็นอัศวิน เขาจะสั่งพันธมิตรเผ่า โดยแสดงยอดของผู้นำของเขา ถึงแม้ว่าเผ่าได้รวมตัวกัน พวกเขาเป็นเพียงผ้าขี้ริ้วป้ายทหารแต่เขาทำให้พันธมิตรเผ่าต่อสู้ผ่านขีดจำกัดกับความเป็นผู้นำและความสามารถ แม้ว่าพันธมิตรเผ่าเอาความเสียหายมาก เขาต้องพาออกสูงสุดของพวกเขาที่มีศักยภาพที่จะใช้พวกเขาและหาโอกาส

มันอาจกลายเป็นชัยชนะอันน่าถูกซ้ายในประวัติศาสตร์ Versailles ทวีป

วัชพืชไม่ได้คะแนนของตัวเองความสามารถในการสั่งการมาก

" ฉันชนะสงครามแล้วจะชนะได้ "

เขาไม่ได้มีเศษเสี้ยวของความปรารถนาที่จะต่อสู้กับโอกาสเล็ก ๆของชัยชนะกับพันธมิตรต่าง ๆ การปริมาณและคุณภาพของทหารของเขา ภูมิประเทศ และสภาพของอุปกรณ์ของพวกเขาไม่ง่ายอย่างที่ฟังดู

มีขีด จำกัด เพื่อให้ชีวิต , ประโยชน์ของประติมากรเขาต้องการที่จะให้มันไป ถ้าเค้ามีแบบ 100 ตัว หรือดังนั้น เขาจะได้เห็นโอกาสของชัยชนะด้วย แต่ถ้าเขาทำอย่างนั้น ระดับของวัชพืชจะลดลงอย่างน้อย 160 .

" ถ้าผมทำสำเร็จเควส ก็จะไม่เหลืออะไรเลย "

ที่ ดี ที่สุด ชีวิต ได้รับรูปปั้นจะตายโหดร้ายในสงครามล้อม

ถ้าเขาสำเร็จเควส แต่กว่าครึ่งของประติมากรรม ตายมันจะเป็นความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ ! เขาจะต้องเริ่มต้นอีกครั้งจากจุดเริ่มต้นที่มีระดับต่ำกว่า 200 ถ้าภารกิจสำเร็จ ก็คงไม่มีอะไร

" นี่คือสิ่งที่พวกเขาเรียกธุรกิจไม่ได้ประโยชน์ "

วัชพืชตัดสินใจที่จะกลับไปที่พื้นฐานและสร้างแผนการของเขาอีกครั้ง ก่อนที่จะเริ่มสงคราม เขาได้เลือกในหลายตัวแปรและเลือกสนามรบที่ดีสำหรับกองกำลังของเขาสำหรับตอนนี้ วัชพืชออกจากระบบสำหรับครั้งแรกในเวลานานในขณะที่ส่วนที่เหลือ

* * *

" นี่เป็นห้องสมุด "

ลีฮยอนค้นหาห้องสมุดเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่เขาเข้าชมในเกาหลีมหาวิทยาลัย เขาได้ละเลยมัน จนตอนนี้เพราะไม่มีหนังสือการ์ตูนที่ห้องสมุดมหาวิทยาลัย .

" แต่มันคือความฝันของผมตั้งแต่เด็กๆ

"การอ่านหนังสือการ์ตูนและการทำราเม็งกินเมื่อมันหิว มันก็มีความสุข จินตนาการ เขาปรารถนาของเขาในกลางและโรงเรียนมัธยม

เขาก็อ่าน ใครขยันอ่านทุกวัน หนังสือการ์ตูน ในขณะที่การส่งหนังสือพิมพ์

" สำหรับห้องสมุดที่ไม่มีหนังสือ โรงเรียนนี้มันเน่า อย่างแท้จริง ! "

ลีฮยอนวิพากษ์วิจารณ์นโยบายของห้องสมุด โดยไม่ต้องสำรองห้องสมุดอื่น ๆอีกมากมายสะสมหนังสือการ์ตูน แต่ไม่ได้เรียนเกาหลีใส่หนังสือการ์ตูนออกบนชั้นวางเลย

ทุนการศึกษาใจกว้าง เรียนต่อต่างประเทศ ประโยชน์ ของ ห้องเรียนขนาดใหญ่ และสิ่งอำนวยความสะดวกการวิจัยโรงเรียนจัดให้เรียนนักศึกษาไม่ต้องพิจารณาของเขา . . . . . .

" เหมือนโรงเรียนถอยหลังถ้า ในหนังสือการ์ตูน เน่า ,มันเน่า ที่พวกเขาใช้ค่าธรรมเนียมค่าเล่าเรียน ? "

เลขของนวนิยาย , หนังสือ , เศรษฐกิจ งาน หนังสือ ประวัติศาสตร์ และหนังสือเกี่ยวกับศิลปะถูกมหาศาล อาคารเป็นห้องสมุด

" สวัสดีครับ พี่ . . . . "
" มาแล้วเหรอพี่ ? "

เขาเป็นเสมือนจริงได้รับการยอมรับจากกรมลีฮยอนและทักทายเขาอย่างเงียบๆมันดูเหมือนพวกเขากำลังศึกษา อยู่ในกลุ่มของ สอง สาม ใน ห้องสมุดและห้องการศึกษา .

" เอ่อ ใช่ " ลีฮยอนก็พยักหน้าเบา ๆ .

มันคือสิ่งที่สำคัญที่สุด ที่เขาต้องคอยระวังขณะเรียนมหาวิทยาลัย .

" ต้องไม่เข้าใกล้ผู้น้อง กว่าผม . . .

ถ้าเขาเป็นรุ่นพี่ เขาจะทำกับน้องเขาเหมือนโจรเพราะพวกเขามีความอวดดีไล่เขาไปถามจะได้รับอาหารฟรี !

ในคดีของ ลี ฮุน เขาได้ถามไม่กี่ครั้งโดยนักเรียนคนอื่น ๆที่จะซื้อพวกเขาอาหารตั้งแต่เขาอายุแก่กว่าเพื่อนร่วมชั้นของเขา . . . . . .

" ฉันต้องพิจารณาสุขภาพของฉัน ฉันเก็บของและนำอาหารกลางวันของฉันเอง "

เขาหวุดหวิดหลีกเลี่ยงวิกฤต

มุมมองของนักศึกษาเปลี่ยนไป

ตอนนี้ .' ครอบครัวพี่แมนที่คิดว่าของสุขภาพของเขา เขาจะไม่ซื้อ '
กาก

แต่เรา ' ลีฮุนก็ระวังตัวเสมอ เขาไม่ได้รู้ว่าเมื่อมีใครถามต่อเลยนะครับ พวกเขายังสามารถขออะไรดื่มที่ร้านกาแฟหรือขนมที่โรงอาหาร โรงเรียนบ้า

นี่มันเป็นร้านอาหาร ทำไมมันเยอะจังกิน '

มันแย่มาก เขาต้องหลบตู้กดน้ำ ตั้งอยู่ในตึก

" คุณมาเพื่อเรียน "
" ไม่ครับ ผมมาอ่าน หนังสือ " ลีฮยอนตอบกลับเบาๆ ขณะที่เขาเดินไป

" พี่ นิยาย วรรณกรรม อยู่บนชั้น 2 "
" ผมไม่ได้มาอ่านนิยาย มีบางอย่างที่ผมต้องการที่จะมองหา "

" แล้วเธอมาที่นี่เพื่อหา ? "
" กลยุทธ์ , กลยุทธ์ , สงครามรู้ไหมมันอยู่ที่ไหน ? "