Yun Che’s chest swelled up violentl

Yun Che’s chest swelled up violently. He took a step forward and immediately kneeled on the ground, “Your child Yun Che greets Foster Father and Foster Mother.”

Mu Yurou and Yun Qinghong shared a glance as a joyous and delighted smile appeared on both their faces. Yun Qinghong clasped both his hands lightly and he sighed in a clearly emotional manner, “Good… Good… I, Yun Qinghong, have resented the heavens for these past few decades. But today, today can be counted as some compensation towards our family, to allow us to have yet another son.”

“Child, stand up, the floor is cold. Mu Yurou stood up and gently raised Yun Che up. Looking at her warm gaze which seemed to melt everything, Yun Che nearly lost control of himself and said in an emotional voice, “Can I… not address you as Foster Father and Foster Mother, and call you Father and Mother instead, like Yun Xiao?”

Once he had said those words, Yun Che immediately regretted it… It was merely a day, but he had become sworn brothers with Yun Xiao and recognized them as foster parents. These actions in and of themselves were way too impulsive. And these words he had just uttered were impulsive beyond belief. He hurriedly explained, “Since a young age, my birth parents had left me. And the foster parents who had taken me in soon left the world not long after I had been born. I was too young to even remember their faces and it was always Grandfather who had raised me into adulthood. So I don’t even know the feeling of being able to call someone Father or Mother, so…”

Yun Che’s words inadvertently pierced Mu Yurou’s heart. Her eyes instantly became hazy as she answered, “You are truly such a pitiful child… Che’er, as long as you don’t mind, we will be your father and mother from now on. And we will love and cherish you as though you are our very own. You can call us whatever you like.”

Yun Qinghong also lightly nodded his head.

Yun Che’s heart violently jumped and he knelt down once again. He gazed at them as he shouted softly, “Father… Mother…”

Even though he tried his best to control his voice, when he called out those two words, they still carried a heavy tremble.

This was the first time in both of his lives, the first time he was yelling out these two words which were beyond familiar to most people… Moreover, the ones he were addressing them to were his very own birth parents.

I am finally someone who also has parents now… Yun Che closed his eyes, basking in the feeling of being able to greet his parents. At this moment, he felt like his life had instantly gotten closer to completion, and the hole that had always quietly existed in his heart, the feeling that he was lacked something, vanished as well. It was also in this moment that he truly understood what it was that he lacked all this while…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยันเชออก swelled ขึ้นอย่างรุนแรง เขาก้าวไปข้างหน้า และ kneeled ทันทีบนพื้นดิน "เด็ก Yun Che ทักทายฟอสเตอร์บุพการีฟอสเตอร์"หมู่ Yurou และ Qinghong ยุนรวมรวดเร็วดังบนใบหน้าทั้งรอยยิ้มความสุข และความยินดี Qinghong ยุน clasped มือทั้งสองของเขาเบา ๆ และปี่ในลักษณะทางอารมณ์อย่างชัดเจน "ดี... ดี... ฉัน Qinghong ยุน มี resented สวรรค์สำหรับเหล่านี้ไม่กี่ทศวรรษ แต่วันนี้ วันนี้สามารถนับเป็นจ่ายค่าชดเชยต่อครอบครัวของเรา เพื่อให้เราสามารถมีลูกอีก""เด็ก ยืน พื้นเย็น หมู่ Yurou ยืนขึ้น และค่อย ๆ ยก Yun Che มองที่สายตาอบอุ่นของเธอซึ่งดูเหมือนจะละลายทุกอย่าง Yun Che เกือบสูญเสียตัวเอง และกล่าวในเสียงอารมณ์ "สามารถอัณฑะที่อยู่คุณเป็น พ่อฟอสเตอร์ และ แม่ฟอสเตอร์ และเรียกคุณพ่อ และแม่แทน เช่นเซียวยุน"เมื่อเขาได้กล่าวว่า คำเหล่านั้น ยุนเชอทันทีเสียใจอย่างนั้น... มันเป็นเพียงวัน แต่เขากลายเป็น พี่น้องฉบับกับเสี่ยวยุน และที่รู้จักพ่อแม่อุปถัมภ์เป็นพวกเขา การกระทำเหล่านี้ใน และ ของตัวเองถูกหุนหันพลันแล่นเกินไป และคำเหล่านี้เขามีเพียงพูดหุนหันพลันแล่นเหนือความเชื่อ เขารีบอธิบาย "ตั้งแต่วัยหนุ่มสาว พ่อเกิดมีทิ้งฉัน และพ่อแม่อุปถัมภ์ที่จะฉันในเร็ว ๆ นี้เหลือโลกไม่นานหลังจากที่ผมเคยเกิดขึ้น ผมเด็กเกินไปที่จะจำใบหน้า และเป็นปู่ที่มียกฉันในวัยผู้ใหญ่ ดังนั้นแม้จะไม่ทราบความรู้สึกของความสามารถในการเรียกคนพ่อหรือแม่ ดังนั้น. ... "คำยุน Che ตั้งใจเจาะหัวใจหมู Yurou ดวงตาของเธอทันทีกลายเป็นฟ้าหลัวเป็นเธอ "คุณอย่างแท้จริงดังกล่าวน่าสงสารเด็ก... Che'er ตราบใดที่คุณไม่ทราบ เราจะเป็นคุณพ่อ และคุณแม่จากนี้ และเราจะรัก และหวงแหนคุณว่าคุณเป็นของเราเอง คุณสามารถโทรหาเราหากคุณต้องการ"Qinghong ยุนยังเบา ๆ เลยต้องศีรษะของเขายุน Che หัวใจเพิ่มขึ้นอย่างรุนแรง และเขาทำลงอีกครั้ง เขาจ้องพวกเขาเป็นเขาตะโกนเบา ๆ "พ่อ... แม่..."แม้ว่าเขาพยายามเต็มที่ควบคุมเสียงของเขา เมื่อเขาเรียกสองคำเหล่านั้น พวกเขายังคงดำเนินสั่นหนักนี้เป็นครั้งแรกในชีวิตของเขา เป็นครั้งแรกที่เขาถูกตะโกนออกคำเหล่านี้สองซึ่งเกินกว่าที่คนส่วนใหญ่ที่คุ้นเคยทั้งสอง... นอกจากนี้ คนที่เขาถูกกำหนดให้ถูกพ่อแม่ของเขาเกิดเองผมก็คนที่ยัง มีพ่อแม่ตอนนี้... Che ยืนปิดตา ท่ามกลางความรู้สึกของความสามารถในการทักทายพ่อแม่ของเขา ขณะนี้ เขารู้สึกเหมือนชีวิตของเขามีอากาศได้ทันทีใกล้เสร็จสมบูรณ์ และหลุมที่มีเสมออย่างเงียบ ๆ อยู่ในใจ ความรู้สึกที่เขา ขาดบางสิ่งบางอย่าง ศาสดาเช่นกัน ก็ในขณะที่เขาอย่างแท้จริงเข้าใจถูกว่า เขาขาดทั้งหมดนี้ในขณะ นี้...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หน้าอก Yun เจ๊พองขึ้นอย่างรุนแรง เขาเอาก้าวไปข้างหน้าและทันทีที่คุกเข่าอยู่บนพื้นดิน "ลูกของคุณเจ๊ยุนฟอสเตอร์ทักทายพ่อและแม่อุปถัมภ์".

หมู่ Yurou และหยุน Qinghong ที่ใช้ร่วมกันได้อย่างรวดเร็วเป็นรอยยิ้มที่มีความสุขและความยินดีที่ปรากฏบนใบหน้าของพวกเขาทั้งสอง Yun Qinghong ประสานมือทั้งสองข้างของเขาเบา ๆ และเขาถอนหายใจในลักษณะอารมณ์อย่างชัดเจน "ดี ... ดี ... ฉัน Yun Qinghong ได้ไม่พอใจสวรรค์ไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมาเหล่านี้ แต่วันนี้วันนี้สามารถนับเป็นค่าตอบแทนบางอย่างที่มีต่อครอบครัวของเราที่จะช่วยให้เรามีลูกชายอีกเลย. "

" เด็กยืนขึ้นชั้นมีอากาศหนาวเย็น หมู่ Yurou ยืนขึ้นและค่อยๆยก Yun Che ขึ้น มองไปที่จ้องมองเธออบอุ่นซึ่งดูเหมือนจะละลายทุกอย่างยุนเจ๊เกือบจะสูญเสียการควบคุมของตัวเองและกล่าวในการให้เสียงอารมณ์ "ฉัน ... ไม่ได้อยู่ที่คุณเป็นฟอสเตอร์บิดาและฟอสเตอร์แม่และโทรหาคุณพ่อและแม่แทนเช่น Yun เสี่ยว ? "

เมื่อเขาได้กล่าวว่าคำพูดเหล่านั้นยุนเจ๊ทันทีเสียใจมัน ... มันเป็นเพียงวัน แต่เขาได้กลายเป็นพี่น้องสาบานกับหยุนเสี่ยวและเป็นที่ยอมรับพวกเขาเป็นพ่อแม่อุปถัมภ์ การกระทำเหล่านี้และของตัวเองเป็นวิธีที่ห่ามเกินไป และคำพูดเหล่านี้เขาได้เอ่ยออกมาเพียงแค่ห่ามเกินความเชื่อ เขารีบอธิบายว่า "ตั้งแต่วัยเด็กพ่อแม่ของฉันได้ทิ้งฉัน และพ่อแม่อุปถัมภ์ที่ได้รับผมในเร็ว ๆ นี้ออกจากวงการไม่นานหลังจากที่ฉันได้รับการเกิด ฉันยังเด็กเกินไปที่จะจำใบหน้าของพวกเขาและมันก็มักจะคุณปู่ที่เคยยกให้ผมเป็นผู้ใหญ่ ดังนั้นผมจึงไม่ได้ทราบความรู้สึกของความสามารถในการเรียกคนบิดาหรือมารดาดังนั้น ... "

คำพูดของยุนเจ๊เจาะโดยไม่ได้ตั้งใจหัวใจหมู่ Yurou ของ ดวงตาของเธอทันทีกลายเป็นหมอกขณะที่เธอตอบว่า "คุณเป็นเช่นอย่างแท้จริงเป็นเด็กที่น่าสงสาร ... Che'er ตราบใดที่คุณไม่ทราบเราจะเป็นพ่อและแม่ของคุณต่อจากนี้ไป และเราจะรักและหวงแหนคุณราวกับว่าคุณเป็นของเราเองมาก คุณสามารถโทรหาเราได้สิ่งที่คุณต้องการ. "

ยุน Qinghong ยังเบา ๆ พยักหน้า.

หัวใจหยุนเจ๊รุนแรงเพิ่มขึ้นและเขาคุกเข่าลงอีกครั้ง เขาจ้องมองพวกเขาในขณะที่เขาตะโกนเบา ๆ "พ่อ ... แม่ ... "

แม้เขาจะพยายามอย่างดีที่สุดในการควบคุมเสียงของเขาเมื่อเขาเรียกว่าออกมาทั้งสองคำก็ยังคงดำเนินสั่นหนัก.

นี้เป็นครั้งแรกที่ทั้งสองของเขา ชีวิตเป็นครั้งแรกที่เขาได้รับการตะโกนออกมาทั้งสองคำซึ่งเกินกว่าที่คุ้นเคยกับคนส่วนใหญ่ ... นอกจากนี้ยังมีคนที่เขาได้รับอยู่ให้พวกเขาเป็นพ่อแม่ของตัวเองมาก.

ฉันกำลังคนสุดท้ายที่ยังมีพ่อแม่ตอนนี้ ... ยุนเจ๊ปิดของเขา ตา basking ในความรู้สึกของความสามารถในการทักทายพ่อแม่ของเขา ขณะนี้เขารู้สึกเหมือนชีวิตของเขามีอากาศทันทีใกล้ชิดที่จะเสร็จสิ้นและหลุมที่เคยมีชีวิตอยู่อย่างเงียบ ๆ ในหัวใจของเขารู้สึกว่าเขาขาดบางสิ่งบางอย่างหายไปเช่นกัน มันก็ยังเป็นอยู่ในขณะนี้ว่าเขาเข้าใจอย่างแท้จริงว่ามันคืออะไรที่เขาขาดทั้งหมดในขณะนี้ ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หน้าอกของยุนเชบวมอย่างรุนแรง เขาเอาขั้นตอนต่อไปและรีบคุกเข่าบนพื้น " เชยุนลูกของคุณทักทายพ่อเลี้ยงและแม่อุปถัมภ์ "มู yurou และยุน Qinghong ร่วมกันได้อย่างรวดเร็วเป็นปีติ และยินดี รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของทั้งสองของพวกเขา ยุน Qinghong ไว้ทั้งสองมือของเขาเบาๆ เขาถอนหายใจในลักษณะทางอารมณ์อย่างชัดเจน ดี " . . . . . . . . . . . . ฉัน ยุน Qinghong มีโกรธสวรรค์สำหรับไม่กี่ทศวรรษ แต่ในวันนี้ในวันนี้สามารถนับเป็นเงินชดเชย ต่อครอบครัวของเรา ช่วยให้เราได้ แต่ลูกอีก "" เด็กยืน พื้นมันเย็น มู yurou ยืนขึ้นและค่อยๆยกยุนเช . มองเธออย่างอบอุ่น สายตาที่ดูเหมือนจะละลายทุกอย่าง ยุนเช เกือบจะเสียการควบคุมตัวเอง และพูดในเสียงอารมณ์ " ฉัน . . . ไม่เรียกท่านว่าพ่อเลี้ยงและแม่อุปถัมภ์ และเรียกคุณว่าพ่อและแม่แทน ชอบยุนเสี่ยว ? "เมื่อพระองค์ตรัสคำเหล่านั้น ยุนเชทันที เสียใจ . . . . . . . มันเป็นเพียงวันเดียว แต่เขาเป็นพี่น้องร่วมสาบานกับยุนเสี่ยว และรู้จักพวกเขาเป็นพ่อแม่บุญธรรม การกระทำเหล่านี้ในและของตัวเอง คือวิธีที่หุนหันพลันแล่น และเหล่านี้คำที่เขาเพิ่งพูดถูกห่ามเกินความเชื่อ เขาพยายามอธิบายว่า " ตั้งแต่อายุยังน้อย พ่อแม่ของฉันทิ้งฉันไป และพ่อแม่บุญธรรมที่ฉันได้ยึดแล้วจากไปไม่นานหลังจากที่ฉันเกิด ฉันยังเด็กเกินไปที่จะจำหน้าพวกเขาได้ และมีแต่คุณปู่ที่เลี้ยงดูฉันเป็นผู้ใหญ่ ดังนั้นฉันไม่รู้ความรู้สึกที่ได้เรียกใคร พ่อหรือแม่ ดังนั้น . . . . . . . "ยุนเช คำพูดที่ไม่ได้ตั้งใจแทงหัวใจของมู yurou . ตาของเธอทันทีพร่ามัวเมื่อเธอตอบว่า " เจ้าเป็นเด็กน้อยที่น่าสงสาร . . . . . . . che"er ตราบใดที่คุณไม่รังเกียจ พวกเราจะเป็นพ่อและแม่ของคุณตอนนี้ และเราก็จะรักและดูแลคุณราวกับคุณเป็นของเราเอง คุณสามารถโทรหาเรา อะไรก็ตามที่คุณชอบ .ยุน Qinghong ยังพยักหน้าเบา ๆ .หัวใจของยุนเชอย่างรุนแรงเพิ่มขึ้น เขาคุกเข่าลงอีกครั้ง เขาจ้องมองพวกเขาขณะที่เขาตะโกนเบาๆ ว่า " พ่อ . . . แม่ . . . "ทั้งๆ ที่เขาพยายามของเขาที่ดีที่สุดที่จะควบคุมเสียงของเขา เมื่อเขาเรียกสองคำนั้น พวกเขายังถือสั่นหนักนี่เป็นครั้งแรกในชีวิต ครั้งแรกที่เขาร้องตะโกนออกมาทั้ง 2 คำ ซึ่งนอกเหนือจากที่คุ้นเคยกับคนส่วนใหญ่ . . . . . . . และคนที่เขากำลังเรียกให้เขาเป็นเจ้าของวันเกิดพ่อแม่ในที่สุด ผม ใครที่ยังมีพ่อแม่อยู่ . . . . . . . ยุนเช หลับตา basking ในความรู้สึกที่ได้ทักทายพ่อแม่ของเขา ในตอนนี้ เขารู้สึกเหมือนชีวิตของเขาได้ทันทีเริ่มใกล้เสร็จสมบูรณ์ และหลุมที่ยังเงียบๆอยู่ในหัวใจของเขา รู้สึกว่าเขาขาดอะไร ก็หายไปเช่นกัน นอกจากนี้ ในช่วงเวลานี้ที่เขาจริงๆเข้าใจที่เขาขาดตลอดมา . . . . . . .