Then, the catalytic performance of

Then, the catalytic performance of NiOx-loaded TiO2 samples was tested and the results obtained are also shown in Fig. 1. The rate of H2 evolution changed with the calcination temperature in a similar manner as observed with the NiOx-unloaded samples. The maximum H2 evolution appeared at the same temperature of 450 °C, being 900 μmol g−1 h−1. It was about three times larger compared to the maximum with the NiOx-unloaded sample calcined at 450 °C. Thus, the loading of NiOx to TiO2 can improve its photocatalytic performance. The total amount of CO2 and CO formed was comparable to that of H2 evolved for either 250 °C or 450 °C calcined NiOx/TiO2 catalyst. However, the ratio of CO2 against CO is different, being 1.8 and 5.4 for the former and latter catalysts, respectively. CH4 was also detected to form for the 650 °C calcined sample.

In addition, the performance of NiO alone was tested under the same reaction conditions. The NiO powder was prepared by calcining Ni(NO3)2 at 450 °C in an air stream of 50 cm3 min−1 for 3 h and grinding in a mortar. This treatment changed Ni(NO3)2 to NiO, which was confirmed by XRD (not shown). It was found that H2, CO, and CH4 were evolved at rates of 91, 2124, and 917 μmol g−1 h−1, respectively. That is, compared to the above-mentioned NiOx/TiO2 sample calcined at the same temperature, the amount of H2 was even smaller while those of CO and CH4 were even larger. Hence, reactions with NiO alone are different from those with NiOx/TiO2 catalysts and so NiO is not effective for our target H2 production from aqueous glycerol solution, for which the significance of NiOx–TiO2 junction/contact is again illustrated.

Hydrogen could be produced through the two reactions in which one is photo-splitting of water and the other is photo-reforming of glycerol with water (Scheme 1). To examine the significance of the two reactions, the NiOx/TiO2 samples calcined at 250 °C, 450 °C, and 650 °C were also tested for the photocatalytic H2 production from water in the absence of glycerol. The maximum H2 production was observed to occur for the 450 °C calcined sample. However, it was only 6.6 μmol g−1 h−1, which was smaller by two orders of magnitude than that in the presence of glycerol. Hence, for a mixture of glycerol and water, the H2 was evolved through photocatalytic reaction between the two.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทดสอบประสิทธิภาพตัวเร่งปฏิกิริยาของ TiO2 โหลด NiOx ตัวอย่าง แล้วผลลัพธ์ที่ได้จะแสดงในรูปที่ 1 ราคา H2 วิวัฒนาการเปลี่ยนอุณหภูมิเผาในลักษณะคล้ายกันเนื่องจากพบว่า กลุ่มตัวอย่างยกเลิกการโหลด NiOx H2 วิวัฒนาการสูงสุดปรากฏที่ 450 ° C ถูก 900 h−1 g−1 ไมโครโมลอุณหภูมิเดียวกัน มันถูกประมาณสามครั้งใหญ่เมื่อเทียบกับจำนวนสูงสุดที่ มีตัวอย่างยกเลิกการโหลด NiOx เผาผลิตภัณฑ์ที่อุณหภูมิ 450 องศาเซลเซียส ดังนั้น โหลดของ NiOx กับ TiO2 สามารถปรับปรุงประสิทธิภาพของกระ ยอดรวมของ CO2 และ CO ที่เกิดขึ้นมาเทียบเคียงกับ H2 ที่พัฒนาสำหรับทั้ง 250 ° C หรือตัวเร่งปฏิกิริยา NiOx/TiO2 calcined 450 ° C อย่างไรก็ตาม อัตราส่วนของ CO2 กับ CO จะแตกต่าง เป็น 1.8 และสำหรับตัวเร่งปฏิกิริยาในอดีต และหลัง 5.4 ตามลำดับ นอกจากนี้ยังตรวจพบ CH4 ฟอร์มสำหรับตัวอย่างโค้ก 650 ° Cนอกจากนี้ ประสิทธิภาพของ NiO คนเดียวได้รับการทดสอบภายใต้เงื่อนไขปฏิกิริยาเดียวกัน ผง NiO ถูกเตรียมเผา Ni (NO3) 2 ที่ 450 ° C ในกระแสอากาศ 50 cm3 min−1 สำหรับ 3 ชั่วโมงและบดในครก รักษานี้เปลี่ยน Ni (NO3) 2 กับ NiO ซึ่งได้รับการยืนยัน โดย XRD (ไม่แสดง) พบว่า H2, CO และ CH4 ถูกพัฒนาในอัตรา 91, 2124 และ 917 ไมโครโมล g−1 h−1 ตามลำดับ นั่นคือ เมื่อเทียบกับตัวอย่าง NiOx/TiO2 ดังกล่าวเผาผลิตภัณฑ์ที่อุณหภูมิเดียวกัน จำนวน H2 ได้เล็ก ๆ ในขณะที่ของ CO และ CH4 ใหญ่ ดังนั้น กับ NiO เพียงอย่างเดียวแตกต่างจากผู้ที่มีตัวเร่งปฏิกิริยา NiOx/TiO2 และดังนั้น NiO จะมีเป้าหมายการผลิต H2 จากกลีเซอรอลอควีโซลูชัน ซึ่งความสำคัญของการเชื่อมต่อ/ติดต่อ NiOx – TiO2 มีอีกภาพประกอบไฮโดรเจนสามารถผลิตผ่านปฏิกิริยาสองที่หนึ่งคือการแบ่งภาพของน้ำ และอื่น ๆ ที่เป็นภาพปฏิรูปของกลีเซอรอลกับน้ำ (แผน 1) การตรวจสอบความสำคัญของปฏิกิริยาสอง ตัวอย่าง NiOx/TiO2 เผาผลิตภัณฑ์ที่อุณหภูมิ 250 ° C, 450 ° C และยังทดสอบ 650 ° C สำหรับกระผลิต H2 จากน้ำขาดของกลีเซอรอล การผลิต H2 สูงสุดพบว่า จะเกิดขึ้นสำหรับตัวอย่างโค้ก 450 ° C อย่างไรก็ตาม มันเป็นเพียง 6.6 ไมโครโมล g−1 h−1 ซึ่งมีขนาดเล็ก โดยอันดับสองของขนาดกว่าที่ในกลีเซอรอล ดังนั้น สำหรับส่วนผสมของกลีเซอรอลและน้ำ H2 ถูกพัฒนามาถึงกระปฏิกิริยาระหว่างสอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากนั้นการเร่งปฏิกิริยาของกลุ่มตัวอย่าง TiO2 NiOx โหลดได้รับการทดสอบและผลที่ได้รับนอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นในรูป 1. อัตราการ H2 วิวัฒนาการการเปลี่ยนแปลงกับอุณหภูมิในการเผาในลักษณะที่คล้ายกันเป็นที่สังเกตกับตัวอย่าง NiOx-ยกเลิกการโหลด วิวัฒนาการ H2 สูงสุดปรากฏตัวขึ้นที่อุณหภูมิเดียวกัน 450 ° C เป็น 900 ไมโครโมล G-1 H-1 มันเป็นเรื่องของสามครั้งใหญ่เมื่อเทียบกับสูงสุดกับตัวอย่าง NiOx-ถอดเผาที่อุณหภูมิ 450 องศาเซลเซียส ดังนั้นในการโหลดของ NiOx เพื่อ TiO2 สามารถปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานของปฏิกิริยา จำนวนเงินรวมของ CO2 และ CO รูปแบบที่เป็นเทียบเท่ากับที่ของ H2 พัฒนาทั้ง 250 องศาเซลเซียสหรือ 450 องศาเซลเซียสเผา NiOx / TiO2 ตัวเร่งปฏิกิริยา อย่างไรก็ตามอัตราส่วนของ CO2 กับ บริษัท ที่แตกต่างกันเป็น 1.8 และ 5.4 สำหรับตัวเร่งปฏิกิริยาในอดีตและหลังตามลำดับ CH4 ยังถูกตรวจพบในรูปแบบสำหรับตัวอย่างเผา 650 ° C.

นอกจากนี้ประสิทธิภาพการทำงานของ NiO เพียงอย่างเดียวได้รับการทดสอบภายใต้เงื่อนไขปฏิกิริยาเดียวกัน ผง NiO ถูกจัดทำขึ้นโดยการเผา Ni (NO3) 2 ที่ 450 ° C ในกระแสอากาศ 50 นาที cm3-1 เป็นเวลา 3 ชั่วโมงและบดในครก การรักษานี้มีการเปลี่ยนแปลง Ni (NO3) 2 NiO ซึ่งได้รับการยืนยันจาก XRD (ไม่แสดง) มันก็พบว่า H2, โคโลราโดและ CH4 ถูกพัฒนาในอัตรา 91, 2124 และ 917 ไมโครโมล G-1 H-1 ตามลำดับ นั่นคือเมื่อเทียบกับการดังกล่าวข้างต้นตัวอย่าง NiOx / TiO2 เผาที่อุณหภูมิเดียวกันปริมาณของ H2 คือแม้มีขนาดเล็กในขณะที่ผู้ร่วมและ CH4 มีขนาดใหญ่ ดังนั้นปฏิกิริยากับ NiO คนเดียวที่แตกต่างจากผู้ที่มีตัวเร่งปฏิกิริยา NiOx / TiO2 และอื่น NiO ไม่ได้มีประสิทธิภาพสำหรับการผลิต H2 เป้าหมายของเราจากสารละลายกลีเซอรีนน้ำที่สำคัญของ NiOx-TiO2 ชุม / การติดต่อที่จะแสดงอีกครั้ง.

ไฮโดรเจนสามารถผลิต ผ่านสองปฏิกิริยาในที่หนึ่งที่เป็นภาพแยกน้ำและอื่น ๆ เป็นภาพการปฏิรูปของกลีเซอรอลกับน้ำ (โครงการ 1) เพื่อตรวจสอบความสำคัญของทั้งสองปฏิกิริยาที่ตัวอย่าง NiOx / TiO2 เผาที่อุณหภูมิ 250 ° C, 450 ° C และ 650 องศาเซลเซียสนอกจากนี้ยังมีการทดสอบสำหรับการผลิต H2 ออกไซด์จากน้ำในตัวตนของกลีเซอรอล การผลิต H2 สูงสุดเป็นข้อสังเกตที่จะเกิดขึ้นสำหรับตัวอย่างเผา 450 ° C แต่มันก็เป็นเพียง 6.6 ไมโครโมล G-1 H-1 ซึ่งมีขนาดเล็กสองคำสั่งของขนาดกว่านั้นในการปรากฏตัวของกลีเซอรอล ดังนั้นสำหรับส่วนผสมของกลีเซอรอลและน้ำ H2 ถูกพัฒนาผ่านปฏิกิริยาปฏิกิริยาระหว่างคนทั้งสอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากนั้น การปฏิบัติการ niox โหลด ) ตัวอย่างการทดสอบ และผลลัพธ์ที่ได้จะแสดงในรูปที่ 1 อัตราของวิวัฒนาการ H2 เปลี่ยนกับอุณหภูมิการเผาในลักษณะที่คล้ายกันเป็นสังเกตกับ niox โหลดตัวอย่าง วิวัฒนาการของราคาสูงสุดที่ปรากฏอยู่ที่อุณหภูมิเดียวกัน 450 องศา C เป็น 900 μ mol G − 1 H − 1 มันคือประมาณสามเท่าเมื่อเทียบกับสูงสุดด้วย niox โหลดตัวอย่างเผาที่ 450 องศา ปาน โหลด niox TiO2 รีที่จะสามารถปรับปรุงประสิทธิภาพของ ยอดรวมของ CO2 และร่วมก่อตั้งที่เทียบเท่ากับที่ของ H2 วิวัฒนาการทั้ง 250 ° C หรือ 450 องศา C เผา niox ตัวเร่งปฏิกิริยา . อย่างไรก็ตาม สัดส่วนของ CO CO2 กับที่แตกต่างกันเป็น 1.8 และ 5.4 สำหรับก่อนและหลังตัวเร่งปฏิกิริยาตามลำดับ นอกจากนี้ยังพบร่างแบบฟอร์มสำหรับ 650 ° C เผาตัวอย่างนอกจากนี้ ประสิทธิภาพของนีโอคนเดียวถูกทดสอบภายใต้เงื่อนไขปฏิกิริยาเดียวกัน ที่นีโอผงเตรียมเผา Ni ( 3 ) 2 ที่ 450 องศา C ในกระแสอากาศ 50 cm3 มิน− 1 3 H และบดในครก การเปลี่ยนแปลง ( 3 ) ชั้น 2 นีโอ ซึ่งได้รับการยืนยันโดย XRD ( ไม่แสดง ) พบว่า H2 , CO และร่างถูกพัฒนาในอัตราของ 91 2124 , 917 μ G − 1 H − 1 โมล ตามลำดับ นั่นคือเมื่อเทียบกับกล่องดังกล่าว niox / TiO2 ตัวอย่างเผาที่อุณหภูมิเดียวกัน ปริมาณของ H2 เป็นแม้มีขนาดเล็ก ส่วนของ Co และร่างจะใหญ่ ดังนั้น ปฏิกิริยากับนีโอคนเดียวจะแตกต่างจากผู้ที่มีตัวเร่งปฏิกิริยา niox / TiO2 และนีโอไม่ที่มีประสิทธิภาพสำหรับเป้าหมายของเรา ผลิตจากสารละลายกลีเซอรอลแต่ส่วนประกอบที่สำคัญ niox – TiO2 ชุมทาง / ติดต่อจะแสดงอีกครั้งไฮโดรเจนสามารถผลิตผ่านสองปฏิกิริยา ซึ่งเป็นแยกภาพถ่ายของน้ำและอื่น ๆ เป็นรูปปฏิรูปกลีเซอรอลกับน้ำ ( โครงการ 1 ) ศึกษาความสำคัญของทั้งสองปฏิกิริยา , niox / TiO2 ตัวอย่างเผาที่ 250 องศา C , 450 องศา C และ 650 ° C ยังทดสอบสำหรับ Photocatalytic H2 ผลิตจากน้ำในการขาดงานของกลีเซอรอล . การผลิตสูงสุดซึ่งเกิดขึ้นแต่สำหรับ 450 องศา C เผาตัวอย่าง อย่างไรก็ตาม , มันเป็นเพียง 6.6 μ mol − 1 G H − 1 ซึ่งมีขนาดเล็กลง โดยคำสั่งของขนาดสองที่ในการแสดงตนของกลีเซอรอล . ดังนั้น สำหรับส่วนผสมของกลีเซอรอลและน้ำ , H2 ถูกพัฒนามาจากปฏิกิริยาโฟโตแคตาไลติกระหว่างสอง