The Toronto District School Board (

The Toronto District School Board (TDSB) worked with an
independent, qualified playground consultant to develop a
methodology for assessing the compliance of all playground
equipment in its jurisdiction with the 1998 CSA standards and
1990 CSA guidelines. Details of the methodology are given in the
online appendix at www.cmaj.ca/cgi/content/full/172/11
/1443/DC1. In the spring of 2000, the same consultant assessed
all playground equipment in TDSB elementary schools (n = 398)
for CSA compliance and indicated whether the equipment in each
case should be left as is, repaired or retrofitted, or removed and
replaced. Two factors were considered in making the decision: the
severity of injury that could result from using the equipment and,
where equipment was noncompliant, the feasibility of achieving
compliance through repair or retrofit.
The assessment identified 136 schools with playground equipment
that represented a severe hazard (i.e., an imminent risk of
serious and permanent injury, usually indicating risk of a fall
from more than 1.5 m or a fall onto unsuitable surfacing), did not meet CSA standards and was impractical to retrofit to make safer
(Fig. 1). The equipment was removed from all 136 schools in the
summer of 2000. By Dec. 31, 2001, the equipment had been fully
replaced in 86 schools, which constituted the intervention group;
it had not been fully replaced in the remaining 50 schools, and
they were excluded from analysis (Fig. 2). Injury rates before and
after equipment replacement were compared in the intervention
schools. A total of 225 schools had equipment that did not require
replacement, and they constituted the nonintervention
schools; injury rates in this group served as an indicator of stability
of baseline injury rates in this natural experiment. A total of
34 557 students attended the intervention schools, and 88 417 attended
the nonintervention schools. All schools included grades
1 through 6 and were public schools.
A database of incident reports from the Ontario School Board
Insurance Exchange was used to identify all injury events occurring
at TDSB schools between January 1998 and December 2002
inclusive. Information in the database is provided by school staff
whenever an incident occurs in the school during school hours.
The threshold for completing a report is “whenever medical or
dental attention is required,” and this includes injuries attended
to by teachers or school staff, as well as those in which the child
went home or to a health facility. We included all injuries to children
4–11 years of age that occurred within the school playground.
Research assistants, blinded to the study purpose and
date of injury (i.e., before or after equipment removal), coded all
playground incidents on the basis of written descriptions from
the database. Injuries where equipment was explicitly mentioned
in the written description were flagged as “equipment related”
for subanalysis.
Playground injury rates (injuries per 1000 children per month)
were compared at the intervention schools and at the nonintervention
schools before equipment removal and after equipment
replacement. Person-time denominators used the average yearly
enrollment in each school multiplied by the number of months
that the school was in session. The same 10-month calendar periods
were selected before and after the intervention to avoid bias
related to seasonal variation in injury. The pre-intervention period
was from September 1999 to June 2000, and the postintervention
period was from January 2002 to December 2002
(excluding July and August). To adjust for clustering within
schools, injury rates and relative risks (RRs), along with their confidence intervals (CIs), were estimated using random-effect metaanalytic
methods as proposed by Thompson and colleagues.13
Expected post-intervention injury rates in the intervention
schools were calculated by multiplying the pre-intervention rates
in intervention schools by the ratio of post-intervention to preintervention
rates in the nonintervention schools. The proportion
of injuries prevented (etiological fractions)14 were calculated by
subtracting observed from expected rates and expressing the result
as a percentage of the expected rate. The analysis was repeated for
the subset of injuries flagged as equipment related.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คณะกรรมการโรงเรียนอำเภอโทรอนโต (TDSB) ทำงานด้วยการที่ปรึกษาอิสระ มีสนามเด็กเล่นเพื่อพัฒนาเป็นวิธีการประเมินการปฏิบัติตามกฎระเบียบของสนามเด็กเล่นทั้งหมดอุปกรณ์ในเขตอำนาจของตนด้วยมาตรฐาน CSA 1998 และแนวทางของ CSA 1990 รายละเอียดของวิธีการที่กำหนดในการภาคผนวกออนไลน์ที่ www.cmaj.ca/cgi/content/full/172/111443/DC1 ในฤดูใบไม้ผลิ 2000 บริษัทปรึกษาที่เดียวกันในการประเมินทั้งหมดอุปกรณ์สนามเด็กเล่นในโรงเรียนประถมศึกษา TDSB (n = 398)การปฏิบัติตามกฎระเบียบของ CSA และบ่งชี้ว่า อุปกรณ์ในแต่ละกรณีควรทิ้งเป็น ซ่อมแซม หรือ retrofitted หรือลบ และแทนที่ ปัจจัยที่สองถูกพิจารณาในการตัดสินใจ: การความรุนแรงของการบาดเจ็บที่อาจเกิดจากการใช้อุปกรณ์ และซึ่งอุปกรณ์ noncompliant ความเป็นไปได้ของการบรรลุเป้าหมายปฏิบัติซ่อมหรือตบแต่งใหม่การประเมินระบุโรงเรียน 136 อุปกรณ์สนามเด็กเล่นที่แสดงถึงอันตรายร้ายแรง (เช่น มีพายุฝนฟ้าคะนองความเสี่ยงจริงจัง และถาวรบาดเจ็บ มักจะบ่งชี้ความเสี่ยงตกอยู่กว่า 1.5 เมตรหรือใบไม้ร่วงไปซ่อมแซมผิวหน้าไม่เหมาะสม), ไม่เป็นไปตามมาตรฐาน CSA และก็ไม่สามารถทำการ retrofit ให้ปลอดภัย(Fig. 1) อุปกรณ์ถูกเอาออกจากโรงเรียนทั้งหมด 136 ในการฤดูร้อน 2000 โดย 31 ธ.ค. 2001 อุปกรณ์ได้ครบถ้วนแทนที่ในโรงเรียน 86 ซึ่งทะลักแทรกแซงกลุ่มจะได้ไม่ถูกเต็มแทนที่ในโรงเรียน 50 เหลือ และพวกเขาถูกแยกออกจากการวิเคราะห์ (Fig. 2) ราคาบาดเจ็บก่อน และหลังจากเปลี่ยนอุปกรณ์ถูกเปรียบเทียบในการแทรกแซงโรงเรียน จำนวน 225 โรงเรียนมีอุปกรณ์ที่ไม่จำเป็นต้องทดแทน และพวกเขา nonintervention ที่ทะลักโรงเรียน อัตราการบาดเจ็บในกลุ่มนี้เป็นตัวบ่งชี้ความมั่นคงอัตราการบาดเจ็บพื้นฐานในการทดลองนี้ตามธรรมชาติ ผลรวมของ34 นักเรียน 557 ร่วมสู่โรงเรียน และ 88 417 เข้าร่วมโรงเรียน nonintervention เกรดโรงเรียนรวมทั้งหมด1 ถึง 6 โรงเรียนฐานข้อมูลรายงานเหตุการณ์จากบอร์ดโรงเรียนของออนตาริโอแลกเปลี่ยนประกันถูกใช้เพื่อระบุเหตุการณ์การบาดเจ็บทั้งหมดที่เกิดขึ้นโรงเรียน TDSB ระหว่างเดือนมกราคมปี 1998 และ 2002 ธันวาคมรวม ในฐานข้อมูลโดยเจ้าหน้าที่เมื่อใดก็ตามเหตุการณ์เกิดในโรงเรียนระหว่างชั่วโมงเรียนขีดจำกัดสำหรับการทำรายงาน "เมื่อใดก็ ตามที่ทางการแพทย์ หรือใส่ฟันจำเป็นต้อง" และรวมถึงการบาดเจ็บที่เข้าร่วมการ โดยครู หรือโรงเรียน รวมทั้งผู้ที่เด็กไปบ้าน หรือไปเป็นสุขภาพ เรารวมเด็กทั้งหมดบาดเจ็บอายุ 4 – 11 ปีที่เกิดภายในสนามเด็กเล่นโรงเรียนวิจัยผู้ช่วย มองไม่เห็นการศึกษาวัตถุประสงค์ และวันที่ของการบาดเจ็บ (เช่น ก่อน หรือหลัง จากการกำจัดอุปกรณ์), รหัสทั้งหมดปัญหาเด็กโดยใช้คำอธิบายเป็นลายลักษณ์อักษรจากฐานข้อมูล บาดเจ็บซึ่งอุปกรณ์กล่าวถึงอย่างชัดเจนในคำอธิบายเขียนถูกตั้งค่าสถานะเป็น "อุปกรณ์ที่เกี่ยวข้อง"สำหรับ subanalysisเด็กบาดเจ็บราคา (บาดเจ็บต่อ 1000 คน/เดือน)มีการเปรียบเทียบโรงเรียนแทรกแซง และ ที่ nonintervention ที่โรงเรียน ก่อนถอดอุปกรณ์ และอุปกรณ์ทดแทน Denominators เวลาคนใช้รายปีเฉลี่ยลงทะเบียนในแต่ละโรงเรียนที่คูณ ด้วยจำนวนเดือนว่า โรงเรียนที่อยู่ในเซสชัน รอบระยะเวลา 10 เดือนปฏิทินเดียวกันเลือกก่อน และ หลังการแทรกแซงเพื่อหลีกเลี่ยงความโน้มเอียงที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลในการบาดเจ็บ ระยะเวลาก่อนการแทรกแซงได้จาก 1999 กันยายน 2000 june และ postintervention ที่รอบระยะเวลาจาก 2545 พ.ศ.ถึง 2002 ธันวาคม(ยกเว้นช่วงเดือนกรกฎาคมและสิงหาคม) การปรับปรุงสำหรับคลัสเตอร์ภายในโรงเรียน อัตราการบาดเจ็บ และความเสี่ยงสัมพัทธ์ (RRs), พร้อมกับช่วงความเชื่อมั่นของพวกเขา (CIs), ถูกประเมินโดยใช้การสุ่มผล metaanalyticวิธีการตามที่เสนอโดยทอมสันและ colleagues.13คาดว่าอัตราการบาดเจ็บหลังการแทรกแซงในการแทรกแซงโรงเรียนมีคำนวณ โดยการคูณราคาแทรกแซงก่อนในโรงเรียนการแทรกแซงโดยอัตราส่วนของหลังการแทรกแซงเพื่อ preinterventionราคาพิเศษในโรงเรียน nonintervention สัดส่วนของการบาดเจ็บป้องกัน (etiological เศษ) 14 ถูกคำนวณโดยลบจากราคาที่คาดไว้และแสดงผลเป็นเปอร์เซ็นต์ของราคาที่คาดไว้ ไม่ซ้ำกันในย่อยของการบาดเจ็บถูกตั้งค่าสถานะเป็นอุปกรณ์ที่เกี่ยวข้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โตรอนโตคณะกรรมการโรงเรียน (TDSB) ทำงานร่วมกับอิสระที่ปรึกษาสนามเด็กเล่นที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะพัฒนาวิธีการในการประเมินการปฏิบัติตามทั้งหมดของสนามเด็กเล่นอุปกรณ์ในเขตอำนาจของตนที่มีมาตรฐานCSA 1998 และ1990 แนวทาง CSA รายละเอียดของวิธีการที่จะได้รับในภาคผนวกออนไลน์ได้ที่ www.cmaj.ca/cgi/content/full/172/11 / 1443 / DC1 ในฤดูใบไม้ผลิของปี 2000 ที่ปรึกษาเดียวกันการประเมินอุปกรณ์สนามเด็กเล่นในโรงเรียนประถมTDSB (n = 398) ในการปฏิบัติตาม CSA และชี้ให้เห็นว่าอุปกรณ์แต่ละกรณีควรจะเหลือเป็นมีการซ่อมแซมหรือดัดแปลงหรือเอาออกไปและแทนที่ สองปัจจัยที่ได้รับการพิจารณาในการตัดสินใจคือความรุนแรงของการบาดเจ็บที่อาจเกิดจากการใช้อุปกรณ์และที่อุปกรณ์ก็ไม่ปฏิบัติตามกฎความเป็นไปได้ของการบรรลุ. ปฏิบัติผ่านการซ่อมแซมหรือติดการประเมินระบุ 136 โรงเรียนที่มีอุปกรณ์สนามเด็กเล่นที่เป็นตัวแทนเป็นอันตรายอย่างรุนแรง(เช่นความเสี่ยงที่ใกล้ของได้รับบาดเจ็บสาหัสและถาวรมักจะแสดงให้เห็นความเสี่ยงของฤดูใบไม้ร่วงจากกว่า1.5 เมตรหรือฤดูใบไม้ร่วงลงบนพื้นผิวที่ไม่เหมาะสมก), ไม่เป็นไปตามมาตรฐาน CSA และเป็นไปไม่ได้ที่จะ retrofit ที่จะทำให้ปลอดภัยมากขึ้น(รูปที่ 1). อุปกรณ์ที่ถูกลบออกจากทั้งหมด 136 โรงเรียนในช่วงฤดูร้อนของปี2000 โดย 31 ธันวาคม 2001 อุปกรณ์ที่ได้รับอย่างเต็มที่แทนที่ใน86 โรงเรียนซึ่งประกอบด้วยกลุ่มแทรกแซง; มันไม่ได้ถูกแทนที่อย่างเต็มที่ในส่วนที่เหลืออีก 50 โรงเรียนและพวกเขาได้รับการยกเว้นจากการวิเคราะห์ (รูปที่. 2) อัตราการบาดเจ็บก่อนและหลังการเปลี่ยนอุปกรณ์ที่ได้มาเปรียบเทียบในการแทรกแซงโรงเรียน ทั้งหมด 225 โรงเรียนมีอุปกรณ์ที่ไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนและพวกเขาประกอบด้วยแทรกแซงโรงเรียน; อัตราการบาดเจ็บในกลุ่มนี้ทำหน้าที่เป็นตัวบ่งชี้ของเสถียรภาพของอัตราการบาดเจ็บพื้นฐานในการทดลองนี้ธรรมชาติ รวม34 557 นักเรียนเข้าเรียนในโรงเรียนการแทรกแซงและ 88 417 เข้าร่วมโรงเรียนแทรกแซง ทุกโรงเรียนรวมเกรด1 ถึง 6 และโรงเรียนของรัฐ. ฐานข้อมูลของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจากรายงานของคณะกรรมการโรงเรียนออนตาริแลกเปลี่ยนประกันถูกใช้ในการระบุเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้รับบาดเจ็บทั้งหมดที่เกิดขึ้นในโรงเรียนTDSB ระหว่างเดือนมกราคมปี 1998 และธันวาคม 2002 รวม ข้อมูลในฐานข้อมูลที่ให้บริการโดยเจ้าหน้าที่ของโรงเรียนเมื่อใดก็ตามที่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเกิดขึ้นในโรงเรียนในระหว่างเวลาเรียน. เกณฑ์สำหรับการรายงานคือ "เมื่อใดก็ตามที่ทางการแพทย์หรือความสนใจทางทันตกรรมเป็นสิ่งจำเป็น" และรวมถึงการบาดเจ็บที่เข้าร่วมการโดยครูหรือเจ้าหน้าที่ของโรงเรียนเป็นรวมทั้งผู้ที่อยู่ในที่เด็กกลับบ้านหรือไปยังสถานที่เพื่อสุขภาพ เรารวมบาดเจ็บทั้งหมดให้กับเด็ก4-11 ปีซึ่งเป็นอายุที่เกิดขึ้นภายในสนามเด็กเล่นโรงเรียน. ผู้ช่วยวิจัยตาบอดกับวัตถุประสงค์การศึกษาและวันที่ของการบาดเจ็บ (เช่นก่อนหรือหลังการกำจัดอุปกรณ์) รหัสทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในสนามเด็กเล่นบนพื้นฐานของการเขียนรายละเอียดจากฐานข้อมูล ได้รับบาดเจ็บที่อุปกรณ์ที่ถูกกล่าวถึงอย่างชัดเจนในรายละเอียดเป็นลายลักษณ์อักษรที่ถูกตั้งค่าสถานะเป็น "อุปกรณ์ที่เกี่ยวข้อง" สำหรับ subanalysis. สนามเด็กเล่นอัตราการบาดเจ็บ (การบาดเจ็บต่อ 1000 เด็กต่อเดือน) ถูกนำมาเปรียบเทียบในโรงเรียนและการแทรกแซงที่ไม่แทรกแซงโรงเรียนก่อนที่จะกำจัดอุปกรณ์และหลังจากที่อุปกรณ์ทดแทน denominators คนเวลาที่ใช้โดยเฉลี่ยต่อปีการลงทะเบียนในแต่ละโรงเรียนคูณด้วยจำนวนเดือนที่โรงเรียนอยู่ในเซสชั่น เช่นเดียวกับ 10 เดือนระยะเวลาในปฏิทินได้รับการคัดเลือกก่อนและหลังการแทรกแซงเพื่อหลีกเลี่ยงอคติที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลได้รับบาดเจ็บ ช่วงก่อนแทรกแซงจากกันยายน 1999 ถึงเดือนมิถุนายน 2000 และ postintervention ระยะเวลาคือตั้งแต่เดือนมกราคม 2002 ถึงธันวาคม 2002 (ไม่รวมเดือนกรกฎาคมและสิงหาคม) เพื่อปรับการจัดกลุ่มที่อยู่ในโรงเรียนอัตราการบาดเจ็บและความเสี่ยงสัมพัทธ์ (RRs) พร้อมกับช่วงความเชื่อมั่นของพวกเขา (CIS) กำลังประเมินผลโดยใช้สุ่ม metaanalytic วิธีการตามที่เสนอโดย ธ อมป์สันและ colleagues.13 คาดว่าอัตราการบาดเจ็บหลังการแทรกแซงในการแทรกแซงโรงเรียนจะถูกคำนวณโดยการคูณอัตราก่อนการแทรกแซงในโรงเรียนการแทรกแซงโดยอัตราส่วนของการแทรกแซงที่จะโพสต์ preintervention อัตราในโรงเรียนไม่แทรกแซง สัดส่วนของการบาดเจ็บการป้องกัน (เศษส่วนสาเหตุ) 14 จะถูกคำนวณโดยการลบสังเกตได้จากอัตราการคาดหวังและแสดงผลเป็นเปอร์เซ็นต์ของอัตราคาดว่า การวิเคราะห์ซ้ำสำหรับส่วนหนึ่งของการบาดเจ็บตั้งค่าสถานะเป็นอุปกรณ์ที่เกี่ยวข้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โตรอนโตคณะกรรมการเขตโรงเรียน ( tdsb ) ที่ทำงานร่วมกับ
อิสระที่มีคุณภาพสนามเด็กเล่น ที่ปรึกษาเพื่อพัฒนาวิธีการประเมินการปฏิบัติตาม

อุปกรณ์สนามเด็กเล่นในสังกัดกับ 1998 มาตรฐาน CSA CSA
1990 และแนวทาง รายละเอียดของวิธีการได้รับใน
ออนไลน์ภาคผนวกที่ www.cmaj . CA / cgi / เนื้อหา / เต็ม / 172 / 11
/ 1276 / dc1 . ในฤดูใบไม้ผลิของปี 2000ที่ปรึกษาด้านเดียวกันประเมิน
อุปกรณ์สนามเด็กเล่นใน tdsb โรงเรียนประถม ( n = 398 )
สำหรับ CSA ความสอดคล้อง และพบว่าอุปกรณ์ในแต่ละ
คดีควรด้านซ้ายเป็น การซ่อมแซม หรือการดัดแปลง หรือลบออกและ
แทน สองปัจจัยที่ได้รับการพิจารณาในการตัดสินใจ :
ความรุนแรงของการบาดเจ็บที่อาจเกิดขึ้นจากการใช้อุปกรณ์ และอุปกรณ์ที่เป็น noncompliant
,ความเป็นไปได้ของการบรรลุความสอดคล้องผ่านการซ่อมแซมหรือปรับปรุง
.
การประเมินระบุ 136 โรงเรียนมีสนามเด็กเล่นอุปกรณ์
ที่แสดงอันตรายที่รุนแรง ( เช่น การขเสี่ยง
จริงจังและถาวรมักจะบ่งชี้ความเสี่ยงของการบาดเจ็บล้ม
จากกว่า 1.5 เมตร หรือล้มลงบนพื้นผิวที่ไม่เหมาะสม ไม่ตรงกับมาตรฐาน CSA ) และก็ไม่ได้ปรับปรุงให้ปลอดภัย
( รูปที่ 1 )อุปกรณ์ที่ถูกลบออกจากทั้งหมด 136 โรงเรียน
ฤดูร้อน 2000 โดย 31 ธันวาคม 2001 อุปกรณ์มีครบ
แทนที่ใน 86 โรงเรียน ซึ่งคือกลุ่ม ;
ไม่เคยเต็มแทนที่เหลือ 50 โรงเรียน และพวกเขาถูกแยกออกจากการวิเคราะห์
( รูปที่ 2 ) อัตราการบาดเจ็บก่อนและหลังการเปลี่ยนอุปกรณ์เปรียบเทียบ

ในส่วนของโรงเรียนทั้งหมด 225 โรงเรียนมีอุปกรณ์ที่ไม่ได้ใช้
แทน และพวกเขาคือ การไม่รุกราน
โรงเรียน ; อัตราการบาดเจ็บในกลุ่มนี้ที่ใช้เป็นตัวชี้วัดความมั่นคงของฐาน
อัตราการบาดเจ็บในการทดลองธรรมชาติแบบนี้ ทั้งหมดของนักเรียนที่เข้าร่วมกิจกรรมโรงเรียน
34 , 417
น้ำซีอิ้วและ 88 เข้าร่วมโรงเรียน โรงเรียนเกรด
รวม