Development economics was founded i

Development economics was founded in Britain during, and shortly after, World War II. Its founding economists doubted the usefulness of neoclassical economics, with its presumptions of smoothly operating markets, and saw the state as being key to the development process. Here the seminal work was by Paul Rosenstein-Rodan. He argued that industrialization of the “international depressed areas,” like eastern and south- eastern Europe, was in the general interest of the world as a whole. It was the way to achieve a more equal distribution of income between different areas of the world by raising incomes in depressed areas at a higher rate than in the rich areas. Rosenstein-Rodan found there to be an “agrarian excess population” amounting to 25% of the population that was totally or partly unemployed—a “waste of labor.” This waste could be solved either by transporting workers toward capital (emigration) or bringing capital toward labor (industrialization). Since emigration and resettlement would present special difficulties, industrialization was necessary. This could occur under a Russian model that aimed at self-sufficiency without international investment, and involved all aspects of industry, heavy industry, machine industries, as well as light industry, with the final result being a national economy built like a vertical industrial concern. But this approach entails disadvantages in that it could only proceed slowly, because capital had to be supplied internally at the expense of the standard of living and consumption, and implied heavy and unnecessary sacrifice. The alternative model of industrialization would fit eastern and southeastern Europe into the world economy, preserving the advantages of the international division of labor, and would therefore, in the end, produce more wealth for everybody. It would be based on substantial international investment or capital lending. The first task was to provide for training and the “skilling” of a million new industrial workers a year, a huge task requiring the setting up of a planning board within an “Eastern European Industrial Trust” rather than relying on private entrepreneurship—half the capital would come from domestic sources and half from creditor countries. It would involve large-scale planned industrialization, paying workers more than they previously earned in natura (in the rural areas), creating its own additional market and gaining external economies of scale (that is, lower costs of production due to many firms producing in an area). But even a bold, optimistic program of industrialization could not solve the whole problem of surplus population within a decade after the ending of the war—at best 70–80% of the unemployed workers could be employed, and emigration would still have to supplement industrialization (Rosenstein-Rodan 1943). Rosenstein-Rodan’s thesis was seen as applicable to the problems of many Third World countries and came to be known as the “big push” theory, implying the need for a coordinated expansion and the intervention of the state in development planning. The basic idea was that investment was restricted by the small size of the market in poor regions, but a number of projects begun simultaneously in different industries might provide markets for one another. So, there was a need for a broad attack to get an economy out of its vicious cycle of poverty: “A wave of new investments in different branches of production can economically succeed, enlarge the total market and so break the bonds of the stationary equilibrium of underdevelopment” (Nurkse 1953: 15). This was also known as “balanced growth,” in the sense that a whole set of complementary investments would be made.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การพัฒนาเศรษฐกิจได้รับการก่อตั้งขึ้นในสหราชอาณาจักรในระหว่างและหลังสงครามโลกครั้งที่สอง นักเศรษฐศาสตร์ก่อตั้งสงสัยประโยชน์ของเศรษฐศาสตร์นีโอคลาสสิมีการณ์ของตลาดการดำเนินงานได้อย่างราบรื่นและเห็นรัฐในฐานะที่เป็นกุญแจสำคัญในการพัฒนากระบวนการ ที่นี่การทำงานของเชื้อได้โดย paul-Rodan เซนสไตน์ เขาแย้งอุตสาหกรรมของ "พื้นที่ความสุขระหว่างประเทศที่"เช่นเดียวกับภาคตะวันออกและตะวันออกเฉียงใต้ยุโรปอยู่ในความสนใจทั่วไปของโลกโดยรวม มันเป็นวิธีการที่จะบรรลุการกระจายเท่าเทียมกันของรายได้ระหว่างพื้นที่ต่างๆของโลกด้วยการยกรายได้ในพื้นที่ที่มีภาวะซึมเศร้าในอัตราที่สูงกว่าในพื้นที่ที่อุดมไปด้วยเซนสไตน์-Rodan พบจะต้องมี "ประชากรส่วนเกินกร" จำนวน 25% ของประชากรที่ได้รับทั้งหมดหรือบางส่วนตกงาน-"เสียแรงงาน." เสียนี้สามารถแก้ไขได้โดยการขนส่งแรงงานต่อทุน (อพยพ) หรือการนำ เงินทุนที่มีต่อแรงงาน (อุตสาหกรรม) ตั้งแต่การอพยพและการตั้งถิ่นฐานใหม่จะนำเสนอความยากลำบากเป็นพิเศษอุตสาหกรรมเป็นสิ่งจำเป็น นี้อาจเกิดขึ้นภายใต้รูปแบบรัสเซียที่มุ่งเป้าไปที่การพึ่งตัวเองโดยไม่ต้องลงทุนระหว่างประเทศและมีส่วนร่วมในทุกด้านของอุตสาหกรรมอุตสาหกรรมหนักอุตสาหกรรมเครื่องเช่นเดียวกับที่อุตสาหกรรมเบาด้วยผลสุดท้ายเป็นเศรษฐกิจของประเทศสร้างขึ้นเช่นความกังวลอุตสาหกรรมในแนวตั้ง .แต่วิธีนี้มีข้อเสียรายละเอียดในการที่จะจะสามารถดำเนินการต่อไปอย่างช้าๆเพราะเงินทุนที่จะต้องจัดภายในที่ค่าใช้จ่ายของมาตรฐานของการใช้ชีวิตและการบริโภคและความเสียสละหนักและไม่จำเป็นโดยนัย รูปแบบทางเลือกของอุตสาหกรรมจะพอดีกับทิศตะวันออกและทิศตะวันออกเฉียงใต้ยุโรปเข้าสู่เศรษฐกิจโลกการรักษาข้อได้เปรียบของการแบ่งระหว่างประเทศของแรงงานและจะดังนั้นในท้ายที่สุดการผลิตความมั่งคั่งมากขึ้นสำหรับทุกคน มันจะขึ้นอยู่กับการลงทุนระหว่างประเทศที่สำคัญหรือให้ยืมเงินทุน งานแรกคือการจัดให้มีการฝึกอบรมและการ "skilling" ของหนึ่งล้านคนงานในอุตสาหกรรมใหม่ปีเป็นงานใหญ่ที่ต้องใช้การตั้งค่าขึ้นของคณะกรรมการการวางแผนภายใน "ความไว้วางใจอุตสาหกรรมภาคตะวันออกยุโรป" มากกว่าการพึ่งพาผู้ประกอบการครึ่งเงินทุนภาคเอกชนจะมาจากแหล่งในประเทศและครึ่งหนึ่งจากประเทศเจ้าหนี้ มันจะเกี่ยวข้องกับการขนาดใหญ่อุตสาหกรรมการวางแผนการจ่ายเงินคนงานมากขึ้นกว่าที่พวกเขาได้รับก่อนหน้านี้ในธรรมชาติ (ในเขตชนบท)การสร้างตลาดที่เพิ่มขึ้นของตัวเองและได้รับการประหยัดจากขนาดภายนอก (ซึ่งก็คือค​​่าใช้จ่ายที่ลดลงของการผลิตเนื่องจากหลาย บริษัท ที่ผลิตในพื้นที่) แต่ถึงแม้จะเป็นตัวหนาโปรแกรมในแง่ดีของอุตสาหกรรมไม่สามารถแก้ปัญหาทั้งหมดของประชากรส่วนเกินภายในหนึ่งทศวรรษหลังจากตอนจบของสงครามที่ดีที่สุด 70-80% ของแรงงานที่ตกงานอาจจะมีงานที่และผู้อพยพยังคงมีการเสริมอุตสาหกรรม (Rodan เซนสไตน์-1943) วิทยานิพนธ์เซนสไตน์-Rodan ที่ถูกมองว่าเป็นที่เกี่ยวข้องกับปัญหาของหลายประเทศโลกที่สามและต่อมาเป็นที่รู้จักในฐานะ "ใหญ่ดัน" ทฤษฎีหมายความจำเป็นที่จะต้องขยายการประสานงานและการแทรกแซงของรัฐในการวางแผนพัฒนาแนวคิดพื้นฐานคือการที่ลงทุนถูก จำกัด ด้วยขนาดของตลาดในภูมิภาคท​​ี่ยากจน แต่จำนวนโครงการเริ่มพร้อมกันในอุตสาหกรรมที่แตกต่างกันอาจให้ตลาดอีกคนหนึ่งสำหรับ จึงมีความจำเป็นสำหรับการโจมตีในวงกว้างที่จะได้รับทางเศรษฐกิจออกจากวงจรอุบาทว์ของความยากจน "คลื่นของการลงทุนใหม่ในสาขาที่แตกต่างกันของการผลิตทางเศรษฐกิจสามารถประสบความสำเร็จขยายตลาดโดยรวมและเพื่อสลายพันธะของความสมดุลนิ่งของล้าหลัง "(nurkse 1953: 15) นี้ยังเป็นที่รู้จักในฐานะ "เจริญเติบโตที่สมดุล" ในแง่ที่ว่าทั้งชุดของการลงทุนที่สมบูรณ์จะทำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เศรษฐศาสตร์พัฒนาได้ก่อตั้งขึ้นในสหราชอาณาจักรในระหว่าง และหลัง จาก สงครามโลกครั้งที่สอง นักเศรษฐศาสตร์ก่อตั้งของ doubted ประโยชน์ฟื้นฟูคลาสสิกเศรษฐศาสตร์ กับความ presumptions ของตลาด ที่ทำงานได้อย่างราบรื่น และเห็นสถานะเป็น กุญแจสู่การพัฒนา ที่นี่งานบรรลุถึงได้โดย Paul Rosenstein Rodan เขาโต้เถียงที่ทวีความรุนแรงมากของ"ประเทศตกต่ำ"คนตะวันออก และใต้ - ยุโรปตะวันออก อยู่ในความสนใจทั่วโลกทั้งหมด มันเป็นวิธีการให้มีการกระจายมากเท่าของรายได้ระหว่างส่วนต่าง ๆ ของโลกโดยการเพิ่มรายได้ในพื้นที่ต่ำในอัตราสูงกว่าในพื้นที่อุดมสมบูรณ์ Rosenstein-Rodan มีพบต้อง มี "แผนเกินประชากร" เกิน 25% ของประชากรที่คนตกงานทั้งหมด หรือบางส่วนซึ่งเป็น "เสียแรงงาน" ขยะนี้สามารถแก้ไขได้ โดยการส่งคนไปยังเมืองหลวง (emigration) หรือนำทุนต่อแรงงาน (ทวีความรุนแรงมาก) ตั้งแต่ emigration และตั้งถิ่นฐานใหม่จะนำเสนอปัญหาพิเศษ จำเป็นทวีความรุนแรงมาก นี้อาจเกิดขึ้นภายใต้รูปแบบรัสเซียที่มุ่งการพึ่งพาตัวเองโดยไม่ต้องลงทุน และทุกแง่มุม ของอุตสาหกรรม อุตสาหกรรมหนัก เครื่องจักรอุตสาหกรรม อุตสาหกรรมเบา ที่เกี่ยวข้องกับผลสุดท้ายการเศรษฐกิจแห่งชาติสร้างขึ้นเช่นกังวลอุตสาหกรรมแนวตั้ง แต่วิธีนี้มีข้อเสียที่ไม่เฉพาะต่อไปช้า เพราะทุนมีการป้อนค่าภายในค่าใช้จ่ายมาตรฐานการดำรงชีวิต และการใช้ และเสียสละอย่างหนัก และไม่จำเป็นโดยนัย รูปแบบอื่นของทวีความรุนแรงมากจะพอดีกับยุโรปตะวันออก และตะวันออกเฉียงใต้เข้าสู่เศรษฐกิจโลก รักษาข้อดีของกองแรงงานนานาชาติ และจะดังนั้น ในตอนท้าย ผลิตเพิ่มเติมอีกมากมายให้สำหรับทุกคน มันจะสามารถตามพบลงทุนหรือให้กู้ยืมเงินกองทุน งานแรกคือการ ให้การฝึกอบรม "ทักษะ" ของคนอุตสาหกรรมใหม่ล้านปี งานใหญ่ที่ต้องการตั้งค่าค่าของวางแผนภายในเป็น "ตะวันออกยุโรปอุตสาหกรรมเชื่อ" แทนที่จะพึ่งพาผู้ประกอบการส่วนตัว — ทุนครึ่งหนึ่งจะมาจากแหล่งภายในประเทศและจากประเทศเจ้าหนี้ครึ่งหนึ่ง มันจะเกี่ยวข้องกับทวีความรุนแรงขนาดใหญ่แผนมาก แรงงานชำระเงินมากกว่าที่พวกเขาเคยได้รับใน natura (ในชนบท), สร้างตลาดของตัวเองเพิ่มเติม และได้รับเศรษฐกิจภายนอกของมาตราส่วน (นั่นคือ ลดค่าใช้จ่ายการผลิตจากหลายบริษัทที่ผลิตในพื้นที่) แต่แม้ตัวหนา ในเชิงบวกโปรแกรมของทวีความรุนแรงมากสามารถแก้ปัญหาทั้งหมดของประชากรส่วนเกินภายในทศวรรษที่ผ่านมาหลังจากสิ้นสุดสงครามซึ่งในส่วน 70–80% ของแรงงานคนตกงานอาจเป็นลูกจ้าง และยังคงต้อง emigration เสริมทวีความรุนแรงมาก (Rosenstein Rodan 1943) วิทยานิพนธ์ Rosenstein Rodan ได้เห็นตามความเหมาะสมกับปัญหาของประเทศโลกที่สาม และจะมาเรียกเป็น "บิ๊กดัน" ทฤษฎี หน้าที่ต้องขยายการประสานและการแทรกแซงของรัฐในการวางแผนพัฒนา ความคิดพื้นฐานว่า ลงทุนถูกจำกัด ด้วยขนาดเล็กของตลาดในภูมิภาคที่ยากจน แต่โครงการเริ่มพร้อมกันในอุตสาหกรรมที่แตกต่างกันอาจให้ตลาดกัน ดังนั้น มีความจำเป็นสำหรับการโจมตีกว้างรับเศรษฐกิจจากวงจรชั่วร้ายของความยากจน: "คลื่นของการลงทุนในสาขาต่าง ๆ ของผลิตใหม่สามารถอย่างสำเร็จ ขยายตลาดรวม และเพื่อ ทำลายความผูกพันของสมดุลเครื่องเขียนของ underdevelopment" (Nurkse 1953:15) นี้ถูกเรียกว่า "สมดุลเติบ ในแง่ที่จะทำการตั้งค่าทั้งหมดของการลงทุนเพิ่มเติม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เศรษฐศาสตร์การพัฒนาได้รับการก่อตั้งขึ้นในประเทศอังกฤษในระหว่างและหลังจากนั้นในช่วงเวลาไม่นานนักหลังจากสงครามโลกครั้งที่สอง นักเศรษฐศาสตร์ก่อตั้งบริษัทสงสัยเป็นประโยชน์ทางด้านเศรษฐศาสตร์แบบนีโอคลาสสิกพร้อมด้วยระเบียบวิธีการตลาดได้อย่างราบรื่นทำงานและเห็นว่ารัฐเป็นปุ่มให้กับกระบวนการพัฒนา งานนี้มีความเกี่ยวข้องกันคืออยู่ตาม Paul rosenstein-rodan เขาได้ให้เหตุผลว่าทำให้เป็นอุตสาหกรรมที่เกี่ยวกับ"พื้นที่วิกฤติระหว่างประเทศ"เช่นยุโรปตะวันออกและตอนใต้ - ตะวันออกอยู่ในความสนใจโดยทั่วไปของโลกที่เป็นส่วนรวม มันเป็นวิธีที่จะทำให้การกระจายรายได้ที่เท่าเทียมกว่าระหว่างบริเวณที่แตกต่างกันไปของโลกโดยรายได้ในการยกระดับพื้นที่วิกฤติในอัตราที่สูงกว่าในพื้นที่ที่หลากหลายrosenstein-rodan พบได้ที่นั่นเป็น"ดินส่วนเกินจำนวนประชากร"คิดเป็นมูลค่าถึง 25% ของจำนวนประชากรทั้งหมดที่เป็นคนไม่มีงานทำหรือแต่บางส่วนที่"ขยะของแรงงาน"นี้เสียไม่สามารถแก้ไขปัญหาได้ทั้งโดยการเคลื่อนย้ายแรงงานไปยังเมืองหลวง(อพยพออกจากประเทศ)หรือการนำเงินทุนไปยังกระทรวงแรงงาน(ทำให้เป็นอุตสาหกรรม) เนื่องจากจอดรถหรือโกดังรถและอพยพออกจากประเทศจะมีปัญหาในแบบพิเศษทำให้เป็นอุตสาหกรรมเป็นสิ่งจำเป็น โรงแรมแห่งนี้สามารถเกิดขึ้นได้ ภายใต้ รุ่นรัสเซียที่มีเป้าหมายเพื่อที่เศรษฐกิจพอเพียงโดยไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการลงทุนระหว่างประเทศและทุกแง่มุมของอุตสาหกรรมอุตสาหกรรมหนักอุตสาหกรรมเครื่องและไฟที่มีผลครั้งสุดท้ายที่เป็นเศรษฐกิจของประเทศชาติที่สร้างขึ้นเหมือนกับความกังวลที่ ภาค อุตสาหกรรมในแนวตั้งแต่วิธีนี้นำมาซึ่งข้อเสียเปรียบที่ไม่สามารถดำเนินการต่ออย่างช้าๆเท่านั้นเพราะเงินทุนจะต้องถูกให้มา ภายใน ที่ต้องเสียค่าใช้จ่ายที่มีมาตรฐานตามที่มีการ บริโภค และการใช้ชีวิตและแบบโดยนัยอย่างหนักและไม่จำเป็นต้องเป็นเครื่องบูชา รุ่นทางเลือกของอุตสาหกรรมจะพอดีกับยุโรปตะวันออกและตะวันออกเฉียงใต้เข้าสู่ระบบเศรษฐกิจโลกรักษาไว้ซึ่งความได้เปรียบของการแบ่งแยกระหว่างประเทศของแรงงานและจะทำในช่วงปลายที่สร้างความมั่งคั่งมากกว่าสำหรับทุกคน มันจะต้องอยู่บนพื้นฐานในการให้กู้ยืมเงินทุนหรือการลงทุนระหว่างประเทศเป็นอย่างมาก งานแรกของปีนี้นับว่าเป็นการจัดให้มีการฝึกอบรมและ"เพื่อ"ของล้านคนงานอุตสาหกรรมใหม่ที่ปีหนึ่งงานขนาดใหญ่ที่ต้องใช้การตั้งค่าของบอร์ดการวางแผนที่อยู่ ภายใน "ยุโรปตะวันออกอุตสาหกรรมความน่าเชื่อถือ"มากกว่าโดยอาศัยความเป็นเลิศในแบบส่วนตัว - ครึ่งปีเงินทุนจะมาจากแหล่งในประเทศและจากประเทศเจ้าหนี้ มันจะเกี่ยวข้องกับอุตสาหกรรมการวางแผนขนาดใหญ่การชำระเงินพนักงานมากกว่าที่เคยได้รับใน/ Natura Holidays ซึ่ง(ในพื้นที่ชนบท)การสร้างตลาดเพิ่มเติมของตัวเองและรับเศรษฐกิจ ภายนอก ของคราบตะกรัน(ที่อยู่ในระดับต่ำต้นทุนของการผลิตเนื่องจากมีการผลิตจำนวนมากให้กับบริษัทในพื้นที่) แต่แม้จะเป็นโปรแกรมมองโลกในแง่ดีตัวหนาของอุตสาหกรรมไม่สามารถแก้ไขปัญหาทั้งหมดของประชากรเกินดุลอยู่ ภายใน ทศวรรษที่หลังจากสิ้นสุดของสงครามที่ดีที่สุด 70-80% ของแรงงานที่ไม่ได้เป็นพนักงานและอพยพออกจากประเทศจะมีการคิดค่าบริการเสริมอุตสาหกรรม( rosenstein-rodan ระดับ 1943 )ยังอยู่ rosenstein-rodan วิทยานิพนธ์ของคนเห็นตามที่มีผลบังคับในการที่ปัญหาของหลายประเทศโลกที่สามและมาถึงเป็นที่รู้จักกันดีในชื่อ"ใหญ่ดัน"ทฤษฎี,ส่อให้เห็นถึงความต้องการใช้ที่เข้ากันเป็นอย่างดีและการขยายตัวของการแทรกแซงของรัฐในการพัฒนาการวางแผน.แนวความคิดแบบเรียบง่ายที่เป็นการลงทุนที่มีการจำกัดการใช้งานโดยมีขนาดเล็กได้ในตลาดที่อยู่ในเขตพื้นที่น่าสงสารแต่จำนวนของโครงการเริ่มได้พร้อมกันในอุตสาหกรรมที่แตกต่างกันอาจทำให้ตลาดสำหรับหนึ่งอีกคนหนึ่ง ดังนั้นจึงมีความจำเป็นสำหรับการโจมตีที่หลากหลายเพื่อรับเศรษฐกิจที่ออกจากวงจรอุบาทว์ของความยากจน"คลื่นลูกใหม่ของการลงทุนในสาขาของการผลิตสามารถประสบความสำเร็จทางเศรษฐกิจขยายตลาดรวมและเพื่อให้การออกพันธบัตรของ ดุลยภาพ ของการด้อยพัฒนาที่หยุดนิ่งอยู่กับที่เป็น"( nurkse 195315 ) โรงแรมแห่งนี้เป็นที่รู้จักกันในชื่อว่า"การเติบโตแบบสมดุล"ในความรู้สึกที่ตั้งค่าทั้งหมดของการลงทุนของสมนาคุณจะได้รับการสร้างขึ้นมาให้ได้