Everyone in the world has a differe

Everyone in the world has a different opinion about what a hero is. They come in many shapes, sizes, have different characteristics, values, and beliefs. For me, a hero is someone who is willing to put a hundred percent effort into protecting you from pain. They will stop at nothing to provide you with the security of safety; and will share with you the knowledge required for survival. A hero doesn’t have to have impeccable character, high importance in society, or have a classic sandwich named after them in the local pub. A hero just needs to be someone who cares for your happiness and loves you for being yourself. My mother is my hero.



I was about ten years old when I first realized how much of a hero my mother was. I began to understand that the consequences and discipline inflicted on me was not in hatred, but to teach me a simple lesson about life skills. I recall a time back when I was around five or six where I threw an enormous tantrum about eating my vegetables. Being the hero that my mother is, she made me eat every last carrot, pea, and broccoli there was on my plate. At the time I thought that she was just a cruel parent forcing her kids to eat something utterly repulsive. In reality she taught me so many things about life from that single instance: how to have self control, how to keep a healthy diet, and most importantly how to sneak vegetables into my napkin under the table. Till this day mother’s heroic lesson about life skills is continually exhibited in my teenage career. It is because of my mother’s lesson that I try to discipline myself to do things that I would otherwise procrastinate from. Like the undesirable task of eating vegetables; doing my homework and chores before enjoying going out with friends is only second nature.



As my hero my mother has gone out of her way to make sure my happiness is always fulfilled. During my childhood my favorite holiday was Christmas. Like every child, I used to wake up extra early on Christmas morning just to see what Santa had left under the tree. There was never a time where I had woken up to disappointing present-less stocking or missing poorly wrapped package with the scribbled “love Santa” embroidered on the side. She had really made me feel that this magical being was coming every year to drop off that present under the Christmas tree. What really made my mother an outstanding hero is that Santa’s present was always ten times better than her own. She’d even act surprised when I beamed a huge smile after unwrapping the present to find just what I wanted. My mother is a hero in the sense that she didn’t hesitate to make me happy. She didn’t ask for anything in return for my glowing Christmas smile, or even dare to take credit for Santa’s doing. The satisfaction upon my face was all that was necessary to suffice my mother’s actions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทุกคนในโลกมีความเห็นแตกต่างกันเกี่ยวกับว่าพระเอก พวกเขามาในหลายรูปร่าง ขนาด มีลักษณะที่แตกต่างกัน ค่า และความเชื่อ สำหรับฉัน พระเอกเป็นคนที่เต็มใจให้ร้อยเปอร์เซ็นต์ความพยายามในการปกป้องคุณจากความเจ็บปวด พวกเขาจะหยุดที่ไม่มีความปลอดภัย รักษาความปลอดภัย และจะใช้ร่วมกับความรู้ที่จำเป็นเพื่อความอยู่รอด พระเอกไม่ต้องมีอักขระสมบูรณ์แบบ ความสำคัญสูงในสังคม หรือมีแซนวิคลาสสิกชื่อพวกเขาในผับในท้องถิ่น พระเอกเพียงต้องเป็นคนที่ใส่ใจในความสุขของคุณ และรักคุณในตัวเอง แม่คือ ฮีโร่ของฉันผมประมาณ 10 ปีเมื่อฉันแรกรับรู้จำนวนของพระเอกถูกแม่ ผมเริ่ม จะเข้าใจว่า ผลกระทบและวินัยเกิดฉันไม่ชังใน แต่ จะสอนบทเรียนเรื่องเกี่ยวกับทักษะชีวิตฉัน ฉันเรียกคืนเวลากลับไปเมื่อผมประมาณห้าหรือหกที่ฉันโยน tantrum การใหญ่หลวงเกี่ยวกับการกินผักของฉัน เป็นพระเอกที่แม่ของฉัน เธอได้ฉันกินแครอทล้วน ถั่ว และบรอกโคลีมีในจานของฉัน เวลา ที่ฉันคิดว่า เธอเป็นเพียงการบังคับให้เด็กเธอกินอะไรโคตร repulsive แม่โหดร้าย ในความเป็นจริง เธอสอนฉันหลายสิ่งเกี่ยวกับชีวิตจากที่อินสแตนซ์เดียว: วิธีการควบคุมตนเอง วิธีการให้อาหารเพื่อสุขภาพ และสำคัญวิธีแอบผักลงในผ้าเช็ดปากของฉันใต้โต๊ะ อย่างต่อเนื่องจัดแสดงบทงานกล้ามารดาเกี่ยวกับทักษะการใช้ชีวิตจนถึงทุกวันนี้ ในอาชีพวัยรุ่นของฉัน มันเป็น เพราะบทเรียนของแม่ที่พยายามสอนตัวเองให้ทำสิ่งที่ผมจะดองหรือจาก เช่นงานหยิบของกินผัก ทำการบ้านและงานของฉันก่อนออกไปกับเพื่อน ๆ เพลิดเพลินกับ ธรรมชาติที่สองเป็นฮีโร่ของฉัน แม่ของฉันได้หายไปจากทางของเธอให้แน่ใจว่าจะมีการตอบสนองความสุขของฉัน ในช่วงวัยเด็กของฉัน วันหยุดของฉันชื่นชอบเป็นคริสต์มาส เช่นเด็กทุกคน ฉันใช้ปลุกเพิ่มเช้าในเช้าวันคริสต์มาสเพียงเพื่อดูสิ่งที่ตามีซ้ายใต้ ไม่เป็นเวลาที่ฉันได้ตื่นขึ้นเพื่อเก็บสต็อกปัจจุบันน้อยชิว ๆ หรือขาดงานห่อแพคเกจกับที่แบบ "รักซาน" ปักด้าน เธอได้จริง ๆ ทำให้ฉันรู้สึกว่า วิเศษนี้ถูกมาทุกปีจากปัจจุบันที่ใต้ต้นคริสต์มาส อะไรทำจริง ๆ แม่ฮีโร่โดดเด่นเป็นของซานตาปัจจุบันถูกเสมอสิบครั้งดีกว่าตนเอง เธอจะแม้ทำประหลาดใจเมื่อผมลำยิ้มใหญ่หลัง unwrapping ปัจจุบันหาเพียงสิ่งที่ฉันต้องการ แม่เป็นฮีโร่ในแง่ที่ว่า เธอไม่ลังเลที่จะทำให้ฉันมีความสุข เธอไม่ขออะไรเพื่อแลกกับรอยยิ้มของฉันคริสต์มาสเร่าร้อน หรือแม้แต่กล้าที่จะใช้สินเชื่อสำหรับการทำของซานตา ความพึงพอใจเมื่อใบหน้าของฉันมีทั้งหมดที่จำเป็นพอเพียงการดำเนินการของแม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทุกคนในโลกที่มีความเห็นแตกต่างเกี่ยวกับสิ่งที่เป็นพระเอก พวกเขามาในหลายรูปทรงขนาดมีลักษณะแตกต่างกันค่านิยมและความเชื่อ สำหรับผมพระเอกเป็นคนที่มีความเต็มใจที่จะใส่ความพยายามลงไปร้อยเปอร์เซ็นต์ปกป้องคุณจากความเจ็บปวด พวกเขาจะหยุดที่ใดเพื่อให้คุณมีการรักษาความปลอดภัยของความปลอดภัย; และจะร่วมกับคุณความรู้ที่จำเป็นเพื่อความอยู่รอด พระเอกไม่ต้องมีตัวละครที่ไร้ที่ติสำคัญสูงในสังคมหรือมีแซนวิชคลาสสิกชื่อหลังจากที่พวกเขาในผับในท้องถิ่น พระเอกก็ต้องเป็นคนที่ใส่ใจความสุขของคุณและรักที่เป็นตัวคุณเอง แม่ของฉันเป็นฮีโร่ของฉัน. ฉันก็ประมาณสิบปีเมื่อครั้งแรกที่ผมได้ตระหนักถึงวิธีการมากของพระเอกแม่ของฉันเป็น ผมเริ่มที่จะเข้าใจว่าผลที่ตามมาและมีระเบียบวินัยลือเกี่ยวกับผมไม่ได้อยู่ในความเกลียดชัง แต่จะสอนฉันบทเรียนง่ายๆเกี่ยวกับทักษะชีวิต ผมจำได้เวลากลับไปตอนที่ผมอยู่ที่ประมาณห้าหรือหกที่ฉันโยนความโกรธเคืองอย่างมากเกี่ยวกับการกินผักของฉัน เป็นพระเอกที่แม่ของฉันเป็นเธอทำให้ฉันกินทุกแครอทที่ผ่านมาถั่วและผักชนิดหนึ่งที่มีอยู่ในจานของฉัน ในขณะที่ฉันคิดว่าเธอเป็นเพียงผู้ปกครองที่โหดร้ายบังคับให้เด็กของเธอที่จะกินสิ่งที่น่ารังเกียจอย่างเต็มที่ ในความเป็นจริงที่เธอสอนให้ฉันหลายสิ่งหลายอย่างเกี่ยวกับชีวิตนั้นเช่นเดียว: วิธีที่จะมีการควบคุมตนเอง, วิธีการให้อาหารที่มีประโยชน์และที่สำคัญที่สุดคือวิธีการที่จะแอบผักเป็นผ้าเช็ดปากของฉันใต้โต๊ะ จนถึงบทเรียนในวันนี้แม่ของวีรบุรุษเกี่ยวกับทักษะชีวิตคือการแสดงอย่างต่อเนื่องในอาชีพของวัยรุ่นของฉัน มันเป็นเพราะบทเรียนที่แม่ของฉันที่ฉันพยายามที่จะมีวินัยในตัวเองที่จะทำในสิ่งที่ผมอาจจะเลื่อนจาก เช่นเดียวกับงานที่ไม่พึงประสงค์ของการรับประทานผัก ทำบ้านของฉันเหลือเกินและก่อนที่จะเพลิดเพลินไปกับเพื่อนเป็นธรรมชาติที่สองเท่านั้น. ในฐานะที่เป็นฮีโร่ของฉันแม่ของฉันได้หายไปจากทางของเธอเพื่อให้แน่ใจว่ามีความสุขของฉันเป็นจริงเสมอ ในช่วงวัยเด็กของฉันวันหยุดที่ชื่นชอบของฉันคือคริสมาสต์ เช่นเดียวกับเด็ก ๆ ทุกคนผมเคยตื่นขึ้นมาเป็นพิเศษในช่วงต้นของเช้าวันคริสต์มาสเพียงเพื่อดูสิ่งที่ซานตาทิ้งใต้ต้นไม้ ไม่เคยมีเวลาที่ฉันได้ตื่นขึ้นมาเพื่อปล่อยในปัจจุบันน้อยที่น่าผิดหวังหรือหายแพคเกจห่อไม่ดีกับขีดเขียน "รักซานตา" ปักอยู่ด้านข้าง เธอได้ทำจริงๆผมรู้สึกว่านี่เป็นมนต์ขลังมาทุกปีเพื่อย่อหย่อนปัจจุบันที่ใต้ต้นคริสต์มาส สิ่งที่ทำจริงๆแม่ของฉันฮีโร่ที่โดดเด่นก็คือว่าซานต้าปัจจุบันอยู่เสมอสิบครั้งดีกว่าของเธอเอง เธอยังต้องการทำหน้าที่ประหลาดใจเมื่อฉันยิ้มรอยยิ้มขนาดใหญ่หลังจาก unwrapping ปัจจุบันพบเพียงสิ่งที่ฉันต้องการ แม่ของฉันเป็นพระเอกในแง่ที่ว่าเธอไม่ได้ลังเลที่จะทำให้ฉันมีความสุข เธอไม่ได้ขออะไรในการตอบแทนสำหรับคริสมาสต์ที่เร่าร้อนรอยยิ้มของฉันหรือแม้กระทั่งกล้าที่จะใช้บัตรเครดิตสำหรับทำของซานต้า ความพึงพอใจเมื่อใบหน้าของฉันเป็นสิ่งที่จำเป็นที่จะต้องพอเพียงการกระทำของแม่ของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทุกคนในโลกใบนี้ มีความเห็นที่แตกต่างกันเกี่ยวกับสิ่งที่ฮีโร่ . พวกเขามาในรูปทรง หลายขนาด มีลักษณะแตกต่างกัน ค่านิยม และความเชื่อ สำหรับผม พระเอกเป็นคนที่เต็มใจที่จะใส่ร้อยเปอร์เซ็นต์ความพยายามปกป้องคุณจากความเจ็บปวด พวกเขาจะหยุดที่ใดเพื่อให้คุณมีความปลอดภัย ความปลอดภัย และจะแบ่งปันกับคุณความรู้ที่จำเป็นสำหรับการอยู่รอดพระเอกไม่ต้องมีตัวละครที่สมบูรณ์แบบให้ความสำคัญสูงในสังคม หรือมีคลาสสิกแซนด์วิชชื่อหลังจากที่พวกเขาในผับท้องถิ่น พระเอกต้องเป็นคนที่สนใจความสุขของคุณและรักที่คุณเป็นคุณ . แม่เป็นฮีโร่ของผม



ผมอายุประมาณ 10 ขวบ ครั้งแรกที่ฉันตระหนักเท่าใดของพระเอกที่แม่เป็นฉันเริ่มจะเข้าใจแล้วว่าผลกระทบและวินัยทำโทษฉันก็ไม่ได้เกลียด แต่จะสอนบทเรียนง่ายๆเกี่ยวกับทักษะชีวิตฉัน ผมจำได้ว่าเวลากลับตอนประมาณ ห้า หรือ หกที่ฉันโยนความโกรธเคืองอย่างมากเกี่ยวกับการกินผักของฉัน เป็นพระเอกที่แม่เธอให้ฉันกินหมด แครอท ถั่ว และผักชนิดหนึ่ง มีในจานของฉันตอนนั้น ฉันคิดว่าเธอแค่พ่อแม่บังคับลูกๆของเธอโหดร้ายกินอะไรอย่างน่ารังเกียจ ในความเป็นจริงที่เธอสอนผมหลายอย่างเกี่ยวกับชีวิตจากที่เดียว ตัวอย่าง : วิธีการควบคุมตนเอง วิธีการเก็บอาหารเพื่อสุขภาพ และที่สำคัญที่สุดคือวิธีที่จะแอบผักลงผ้าเช็ดปากของฉันอยู่ใต้โต๊ะจนถึงวันนี้แม่ก็สอนพระเอกเรื่องทักษะชีวิตยังคงจัดแสดงในอาชีพวัยรุ่นของฉัน มันเป็นเพราะแม่ของฉันบทเรียนที่ฉันพยายามที่จะลงโทษตัวเองให้ทำในสิ่งที่ฉันอาจจะเลื่อนจาก ชอบงานที่ไม่พึงประสงค์ของการกินผัก ทำของฉันการบ้านและงานก่อนที่จะเพลิดเพลินกับการไปเที่ยวกับเพื่อน ๆเป็นเพียงสองธรรมชาติ



เป็นฮีโร่ของฉันแม่ของฉันออกจากทางของเธอเพื่อให้แน่ใจว่า ความสุขของฉันคือมักจะสมหวัง ในช่วงวัยเด็กของฉันวันหยุดที่ชื่นชอบของฉันคริสต์มาส ชอบเด็กทุกคน ผมเคยตื่นเช้าเป็นพิเศษในเช้าวันคริสต์มาสเพียงแค่เห็นสิ่งที่ซานตาทิ้งไว้ที่ใต้ต้นไม้ไม่เคยมีเวลาที่ผมตื่นขึ้นย่อมแสดงน้อยถุงน่องหรือขาดหายไปห่อไม่ดีแพคเกจกับเขียน " รักซานตา " ปักอยู่ข้าง ๆ เธอได้ทำให้ฉัน รู้สึกว่าขลังนี้มาทุกปี มาส่งที่ปัจจุบันภายใต้ต้นคริสต์มาสอะไรที่ทำให้แม่เป็นฮีโร่ที่โดดเด่นนั่นของขวัญซานต้าอยู่เสมอดีกว่าเธอเองเป็นสิบครั้ง เธอทำท่าแปลกใจเมื่อผมถ่ายทอดรอยยิ้มหลังจาก unwrapping ของขวัญเพื่อหาเพียงสิ่งที่ฉันต้องการ แม่ของฉันคือฮีโร่ในความรู้สึก ที่เธอไม่ลังเลที่จะทำให้ฉันมีความสุข เธอไม่ได้ขออะไรตอบแทนรอยยิ้มเรืองแสงคริสต์มาสของฉันหรือกล้าที่จะใช้บัตรเครดิตสำหรับซานต้าา ความพึงพอใจบนใบหน้าของฉันคือทั้งหมดที่จำเป็นให้พอเพียงต่อการกระทำของแม่

.