In Brazil, the banana plant is grow

In Brazil, the banana plant is grown in all states of the country.
Data released by the Center of Socioeconomics and Agricultural
Planning for the State of Santa Catarina [1], show that in 2009, Santa
Catarina was responsible for 8.7% of the Brazilian banana production.
The state produced 7.2 million-tons of bananas, mainly
the Musa sapientum and Musa cavendischii species, these are commonly
known in the region as white banana and ‘‘nanica’’ banana,
respectively.
In banana culture, vast quantities of wastes including the skin,
leaf, pseudostem and stalk are generated. For every ton of bananas
plant picked, 100 kg of fruit is rejected and approximately 4 tons of
lignocellulosic wastes (3 tons pseudostem, 160 kg stalks, 480 kg
leaves and 440 kg skins) are generated. With the exception of a
part of the banana skins normally fed to pigs, these wastes are
spread over the fields and left to decompose naturally. Using these
wastes for the production of inputs or transforming them into a
true commodity would reduce environmental pollution and add
value to banana cultivation, which has suffered in recent years
due to the fluctuation of the product prize on the domestic market.
Agro-industrial wastes are increasingly being used as biomass
for generating energy and inputs such as sugar cane bagasse, wood
briquettes, rice husk, straw and corncobs from thermochemical

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บราซิล ปลูกต้นกล้วยในอเมริกาทั้งหมดของประเทศข้อมูลที่ออก โดยศูนย์ Socioeconomics และเกษตรการวางแผนในการสถานะของซานตา [1], แสดงว่าในปี 2552 ซานตาตาชอบ 8.7% ของการผลิตกล้วยบราซิลได้สถานะการผลิต 7.2 ล้านตันของกล้วย ส่วนใหญ่Musa sapientum และชนิด Musa cavendischii เหล่านี้เป็นประจำเป็นที่รู้จักในภูมิภาคเป็นกล้วยขาวและ '' nanica'' กล้วยตามลำดับในวัฒนธรรมกล้วย ปริมาณขยะรวมทั้งผิวหนัง มากมายใบไม้ pseudostem และสายจะถูกสร้างขึ้น สำหรับทุกต้นกล้วยเบิกโรง ผลไม้ 100 กิโลกรัมเป็นราคาถูกปฏิเสธ และประมาณ 4 ตันของเสีย lignocellulosic (pseudostem ตัน 3, 160 กก. stalks, 480 กก.สร้างใบและสกิน 440 กิโลกรัม) ยกเว้นการส่วนของกล้วยสกินปกติติดตามสุกร ขยะเหล่านี้ราดฟิลด์และซ้ายเปื่อยตามธรรมชาติ ใช้เหล่านี้ขยะในการผลิตของปัจจัยการผลิตหรือการแปลงลงในแบบสินค้าจริงจะลดมลพิษสิ่งแวดล้อม และเพิ่มค่าปลูกกล้วย ซึ่งได้รับความเดือดร้อนในปีที่ผ่านมาเนื่องจากความผันผวนของรางวัลผลิตภัณฑ์ในตลาดภายในประเทศอุตสาหกรรมเกษตรเสียมากใช้เป็นชีวมวลสร้างพลังงานและปัจจัยการผลิตเช่นอ้อยกากอ้อย ไม้briquettes แกลบ ฟาง และ corncobs จาก thermochemical

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในบราซิลพืชกล้วยที่ปลูกในทุกรัฐของประเทศ.
ข้อมูลที่ออกโดยศูนย์ socioeconomics
การเกษตรการวางแผนสำหรับรัฐซานตากาตารีนา[1] แสดงให้เห็นว่าในปี 2009
ซานตากาตารีนาเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับ8.7% ของบราซิล การผลิตกล้วย.
รัฐการผลิต 7,200,000 ตันของกล้วยส่วนใหญ่
sapientum มูซาและมูซา cavendischii
สายพันธุ์เหล่านี้มักจะเป็นที่รู้จักกันในภูมิภาคกล้วยสีขาวและ'' nanica ''
กล้วยตามลำดับ.
ในวัฒนธรรมกล้วยในปริมาณมหาศาลของเสีย
รวมทั้งผิวใบและลำต้นเทียมที่ถูกสร้างขึ้น สำหรับตันของกล้วยทุกโรงงานหยิบ 100 กิโลกรัมของผลไม้จะถูกปฏิเสธและประมาณ 4 ตันของเสียลิกโนเซลลูโลส(เทียม 3 ตัน 160 ก้านกก. 480 กก. ใบและสกิน 440 กิโลกรัม) จะถูกสร้างขึ้น ยกเว้นที่เป็นส่วนหนึ่งของสกินกล้วยปกติเลี้ยงสุกรของเสียเหล่านี้จะแผ่กระจายไปทั่วเขตข้อมูลและที่เหลือในการย่อยสลายตามธรรมชาติ ใช้เหล่านี้เสียสำหรับการผลิตปัจจัยการผลิตหรือการเปลี่ยนให้เป็นสินค้าโภคภัณฑ์ที่แท้จริงจะลดมลภาวะต่อสิ่งแวดล้อมและเพิ่มมูลค่าให้กับการเพาะปลูกกล้วยซึ่งได้รับความเดือดร้อนในปีที่ผ่านมาเนื่องจากการผันผวนของรางวัลสินค้าตลาดในประเทศ. เสียเกษตรอุตสาหกรรม เพิ่มขึ้นจะถูกนำมาใช้เป็นพลังงานชีวมวลสำหรับการสร้างพลังงานและปัจจัยการผลิตเช่นอ้อยชานอ้อยไม้briquettes, แกลบซังข้าวโพดฟางและจากความร้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในบราซิล , ต้นกล้วยที่ปลูกในรัฐทั้งหมดของประเทศ .
ข้อมูลที่ออกโดยศูนย์เศรษฐศาสตร์สังคมวิทยาและแผนงานเกษตร
สำหรับรัฐของ Santa Catarina [ 1 ] , แสดงให้เห็นว่าใน 2009 , Santa Catarina เป็นผู้รับผิดชอบ
8.7% ของการผลิตกล้วยบราซิล .
รัฐผลิต 7.2 ล้านตัน กล้วย , กล้วยและส่วนใหญ่
sapientum มูซา cavendischii ชนิดเหล่านี้มัก
ที่รู้จักกันในภูมิภาค เป็นสีขาว และ 'nanica กล้วย ' ' ' กล้วย

ในวัฒนธรรมตามลำดับ กล้วย ปริมาณมากมายของของเสีย รวมทั้งผิว
4 ก้านมีใบ และสร้าง ทุกต้นปลูกกล้วย
เลือก 100 กก. ผลไม้ถูกปฏิเสธประมาณ 4 ตัน
กาก lignocellulosic ( 3 ตัน 4 , 160 กก. ก้าน , 480 กิโลกรัม
ใบ 440 กิโลกรัม สกิน ) ถูกสร้างขึ้นด้วยข้อยกเว้นของ
ส่วนสกินกล้วยปกติเลี้ยงหมู ของเสียเหล่านี้จะกระจายไปด้านซ้าย
และย่อยสลายเองตามธรรมชาติ การใช้ของเสียเหล่านี้
สำหรับการผลิตของปัจจัยการผลิตหรือเปลี่ยนให้เป็น
สินค้าจริงจะช่วยลดมลภาวะและเพิ่มมูลค่าเพื่อการเพาะปลูกกล้วย

ซึ่งได้รับความเดือดร้อนในปีล่าสุดเนื่องจากความผันผวนของรางวัลผลิตภัณฑ์ในตลาดภายในประเทศ .
ของเสียอุตสาหกรรมเกษตรมีมากขึ้นจะถูกใช้เพื่อผลิตพลังงานชีวมวล
และปัจจัยการผลิต เช่น ชานอ้อย ไม้
อัดฟาง แกลบ และซังข้าวโพดจากเคมีความร้อน