Two meta-analyses have supported th

Two meta-analyses have supported the hypothesis of a negative
relationship between empathy and antisocial behavior. Miller and Eisenberg
(1988) showed that affective empathy correlated negatively with aggressive
behavior. More recently, Jolliffe and Farrington (2004) found low empathy
to be related to offending, although this relation was stronger for cognitive
empathy than for affective empathy. The possibility that bullies lack empathy
has also been investigated by other researchers. Although not all of them
agree that bullies lack cognitive empathy (see Crick & Dodge, 1999,
Sutton, Smith, & Swettenham, 1999 for discussions), there is more agreement
about the lack of emotional empathy (Arsenio & Lemerise, 2001). Endressen
and Olweus (2001) found a negative correlation between empathy and
bullying behaviors and a stronger negative correlation between empathy
and positive attitudes toward bullying. Furthermore, high levels of empathy
have been found to correlate with and to be a possible determinant of
prosocial behavior (Eisenberg & Miller, 1987). In line with this result, Gini,
Albiero, Benelli, and Altoè (2007) extended the study of the relations
between empathy and bullying behaviors not only to the bully role itself but
also to the role of the defenders of the victims. The results showed that
affective empathy was negatively associated with bullying behavior (only
for boys) and positively associated with defending behavior (for both boys
and girls). As far as cognitive empathy is concerned, it was negatively
associated with bullying behavior (for both boys and girls), but was not
significantly associated with defending behavior. Correia and Dalbert (2008)
obtained the same pattern of results for emotional empathy because it significantly
predicted fewer bullying behaviors and more defensive behavior.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สอง meta-วิเคราะห์ได้สนับสนุนสมมติฐานของการลบความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรม antisocial และเอาใจใส่ มิลเลอร์และไอเซนเบิร์ก(1988) พบว่า เอาใจใส่ผล correlated ในเชิงลบกับก้าวร้าวลักษณะการทำงาน เมื่อเร็ว ๆ นี้ Jolliffe และ Farrington (2004) พบเอาใจใส่น้อยเกี่ยวข้องกับโกรธ แม้ว่าความสัมพันธ์นี้มีกำลังการรับรู้เอาใจใส่มากกว่าการเอาใจใส่ผล ความเป็นไปได้ว่า bullies ขาดการเอาใจใส่มียังถูกตรวจสอบ โดยนักวิจัยอื่น ๆ แม้ไม่ใช่ทั้งหมดยอมรับว่า bullies ขาดการเอาใจใส่รับรู้ (ดูคริกและดอดจ์ 1999ซัตตั้น Smith, & Swettenham, 1999 สำหรับการสนทนา), มีข้อตกลงเพิ่มเติมเกี่ยวกับการขาดการเอาใจใส่ทางอารมณ์ (Arsenio & Lemerise, 2001) Endressenและ Olweus (2001) พบความสัมพันธ์เชิงลบระหว่างการเอาใจใส่ และbullying พฤติกรรมและความสัมพันธ์เชิงลบที่แข็งแกร่งระหว่างเอาใจใส่และบวกเจตคติ bullying นอกจากนี้ เอาใจใส่ในระดับสูงพบ กับความสัมพันธ์ และ ดีเทอร์มิแนนต์เป็นไปได้ของพฤติกรรม prosocial (ไอเซนเบิร์กและมิลเลอร์ 1987) โดยผลลัพธ์นี้ GiniAlbiero, Benelli และ Altoè (2007) ขยายการศึกษาของความสัมพันธ์เอาใจใส่และ bullying พฤติกรรมเพื่อบทบาทที่ใหญ่โตกว่าตัวเองไม่เพียง แต่ยังกับบทบาทของกองหลังของเหยื่อ ผลลัพธ์พบว่าเอาใจใส่ผลมีความสัมพันธ์ในเชิงลบกับ bullying พฤติกรรม (เฉพาะสำหรับเด็กผู้ชาย) และบวกเกี่ยวข้องกับการป้องกันการทำงาน (สำหรับชายทั้งสองกหญิง) เป็นที่รับรู้เอาใจใส่เป็นห่วง มันเป็นในเชิงลบเกี่ยวข้องกับ bullying พฤติกรรม (สำหรับทั้งชายและหญิง), แต่ไม่อย่างมีนัยสำคัญเกี่ยวข้องกับพฤติกรรมการป้องกัน Correia และ Dalbert (2008)ได้รับรูปแบบเดียวของผลลัพธ์สำหรับเอาใจใส่อารมณ์เพราะมันมากทำนายพฤติกรรม bullying และพฤติกรรมป้องกันมากขึ้นน้อยลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สองการวิเคราะห์อภิมาได้รับการสนับสนุนสมมติฐานของการลบ
ความสัมพันธ์ระหว่างความเห็นอกเห็นใจและพฤติกรรมต่อต้านสังคม มิลเลอร์และไอเซนเบิร์ก
(1988) แสดงให้เห็นว่าการเอาใจใส่อารมณ์ความสัมพันธ์เชิงลบกับก้าวร้าว
พฤติกรรม เมื่อเร็ว ๆ นี้โจลิฟฟ์และ Farrington (2004) พบว่าการเอาใจใส่ต่ำ
จะเกี่ยวข้องกับการกระทำผิดกฎหมายแม้ว่าความสัมพันธ์นี้เป็นองค์ความรู้ที่แข็งแกร่งสำหรับ
การเอาใจใส่มากกว่าการเอาใจใส่อารมณ์ เป็นไปได้ว่าการขาดการเอาใจใส่รังแก
ยังได้รับการตรวจสอบโดยนักวิจัยอื่น ๆ แม้ว่าจะไม่ได้ทั้งหมดของพวกเขา
ยอมรับว่าคนพาลขาดการเอาใจใส่การเรียนรู้ (ดูลำคลองและ Dodge, 1999,
ซัตตันสมิ ธ และเวทเทนแฮม 1999 สำหรับการอภิปราย) มีข้อตกลงเพิ่มเติม
เกี่ยวกับการขาดการเอาใจใส่ทางอารมณ์ (Arsenio & Lemerise, 2001) Endressen
และ Olweus (2001) พบว่ามีความสัมพันธ์ทางลบระหว่างการเอาใจใส่และ
พฤติกรรมการข่มขู่และความสัมพันธ์ทางลบที่แข็งแกร่งระหว่างการเอาใจใส่
และทัศนคติที่ดีต่อการข่มขู่ นอกจากนี้ระดับสูงของความเห็นอกเห็นใจ
ได้รับพบว่ามีความสัมพันธ์กับการที่จะเป็นปัจจัยที่เป็นไปได้ของ
พฤติกรรมเอื้อต่อสังคม (ไอเซนเบิร์กและมิลเลอร์, 1987) สอดคล้องกับผลนี้ Gini,
Albiero, Benelli และAltoè (2007) ขยายศึกษาความสัมพันธ์
ระหว่างความเห็นอกเห็นใจและพฤติกรรมการข่มขู่ไม่เพียง แต่จะพาลบทบาทตัวเอง แต่
ยังรวมถึงบทบาทของฝ่ายของผู้ที่ตกเป็นเหยื่อ ผลการศึกษาพบว่า
การเอาใจใส่อารมณ์มีความสัมพันธ์เชิงลบกับพฤติกรรมการข่มขู่ (เฉพาะ
สำหรับเด็ก) และความสัมพันธ์เชิงบวกกับพฤติกรรมการป้องกัน (สำหรับทั้งชาย
และหญิง) เท่าที่เห็นอกเห็นใจความรู้ความเข้าใจที่เกี่ยวข้องจะได้รับในทางลบ
ที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมการข่มขู่ (สำหรับทั้งชายและหญิง) แต่ก็ไม่ได้
เกี่ยวข้องอย่างมีนัยสำคัญกับการปกป้องพฤติกรรม โญ่และ Dalbert (2008)
ได้รับรูปแบบเดียวกันของผลการเอาใจใส่อารมณ์เพราะมันมีความหมาย
ที่คาดการณ์พฤติกรรมข่มขู่น้อยลงและพฤติกรรมการป้องกันมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สอง โดยวิธีการวิเคราะห์เมต้าได้สนับสนุนสมมติฐานของความสัมพันธ์ระหว่างความรู้สึกและพฤติกรรมต่อต้านสังคม
. มิลเลอร์และ Eisenberg
( 1988 ) พบว่ามีความสัมพันธ์ทางลบกับพฤติกรรมก้าวร้าวผู้อื่นอารมณ์

เมื่อเร็วๆ นี้ และ ฟาร์ริงตันจอลลิฟ ( 2004 ) พบน้อยการเอาใจใส่
จะเกี่ยวข้องกับการกระทำผิด แต่ความสัมพันธ์นี้แข็งแกร่งพุทธิปัญญา
เอาใจใส่กว่าความเข้าถึงอารมณ์ .เป็นไปได้ว่าอันธพาลขาดการเอาใจใส่
ยังได้รับการตรวจสอบโดยนักวิจัยอื่น ๆ แม้ว่าจะไม่ได้ทั้งหมดของพวกเขาขาดการเอาใจใส่
เห็นด้วยว่ารังแก ( ดูคริก&หลบ 1999
Sutton , สมิ ธ , การ&วทเทนแฮม , 1999 ) มีมากขึ้น ข้อตกลงเกี่ยวกับการขาดการเอาใจใส่อารมณ์
( อาร์เซนิโอ & lemerise , 2001 ) endressen
กับ โอลวีอัส ( 2001 ) พบความสัมพันธ์เชิงลบระหว่างความรู้สึกและพฤติกรรมการรังแกและแข็งแกร่งลบ

ใจและความสัมพันธ์ระหว่างเจตคติทางบวกต่อการกลั่นแกล้ง นอกจากนี้ ระดับสูงของการเอาใจใส่
ได้รับพบว่ามีความสัมพันธ์กับและเป็นหนึ่งที่เป็นไปได้ของพฤติกรรม prosocial ( ไอเซนเบิร์ก&มิลเลอร์ , 1987 ) สอดคล้องกับผล Gini
albiero เบเนลลี่ , , ,1331 . ( 2007 ) ขยายและศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความรู้สึกและพฤติกรรมการรังแก
ไม่เพียงบทบาทรังแกตัวเอง แต่
ยังบทบาทของป้อมปราการของเหยื่อ ผลการศึกษาพบว่ามีความสัมพันธ์ทางลบกับความรู้สึก
อารมณ์พฤติกรรมการกลั่นแกล้ง ( เฉพาะ
สำหรับเด็กผู้ชาย ) และความสัมพันธ์เชิงบวกกับพฤติกรรมป้องกัน ( สำหรับทั้งชายและหญิง
)เท่าที่รับรู้ความรู้สึกเป็นกังวล มันเป็นพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับการกลั่นแกล้งลบ
( สำหรับทั้งชายและหญิง ) แต่ไม่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการป้องกัน
. คอร์เรอา และ dalbert ( 2008 )
ได้รับรูปแบบเดียวกันของการเอาใจใส่อารมณ์เพราะมันอย่างมาก
ทำนายพฤติกรรมการรังแกน้อยลงและพฤติกรรมการป้องกันมากขึ้น