PART IIIBREEDING OF ABALONE: PRACTI

PART III
BREEDING OF ABALONE: PRACTICAL EXERCISES

PRACTICAL I
APPEARANCE AND INTERNAL STRUCTURES OF ABALONE
(Haliotis discus hannai Ino

OBJECTIVE: To be able to describe morphological features of the abalone by observing the appearance and internal structures of the abalone.

PROCEDURE:

1.1 Appearance of abalone

Place the abalone in a glass tank to observe their behaviour. Allow them to creep on the bottom and walls of the tank.

A pair of tentacles protrude from the front end of the body. Observe the length and location of the tentacles and touch their tips. Upon disturbance they disappear under the shell, however they reappear after a short interval. These sensitive and chemotactic organs are protrusile.

Immediately below the tentacles, the pair of eyes are visible. The eyestalk is named after its shape. Observe the tentacles of the mantle protruding from beneath the shell. Identify the location and number of tentacles of the upper foot. Count the number of brown spots on the upper foot.

Observe the abalone moving its foot in an undulating and gliding fashion. Observe the abalone grazing on benthic diatoms attached to the bottom of the holding tank, with the aid of its calyx lobe and radula. The calyx lobe and radula are located on the anterior part of the body.

1.2 Shape of the abalone shell

The abalone shell is shaped like an ear and although it is relatively thin it is strong. The shell length is about one-fifth of the width. The spiral is very small. The soft part of the body is broad and wide and occupies most part of the shell.

As for the respiratory pores, only the last two to three stomas are perforated, while old pores are closed to form bosses. The row of respiratory pores and bosses divides the shell into two parts, the upper part which is wide, and the genital slope which has a rough surface and wave-shaped wrinkles.

The abalone shell has a narrow and thickly laid growth-line which is commonly used to calculate the age of the specimen. The outer surface of the shell is blue-brown or ash-brown in colour, however occasionally it may also be red.

The anterior end of the shell is wide and is of an ovate shape. The outer tip is thin, with a sharp edge, while the inner tip is much thicker. The inner tip has a slimy edge.

The inner part of the shell is blue-white or copper-white in colour, with a nacreous lustre.

1.3 Internal organs

Remove the shell from the body by cutting the ligament. While separating the shell from the body, take care to avoid injury to the intestine and other soft organs.

Place the abalone on a dissecting plate, with its foot downwards and its head facing forward. Pour seawater on the plate. Observe the overall body of the abalone and note the mantle structure.
Observe the shape of the tentacles, eyes and mouth located on the head at the anterior part of the body. Identify the tentacles of the mantle and observe the feather-shaped gills and anus. Observe the heart (left side), the spiral part of intestine (left side and posterior end), and the liver (right side). Identify also the ramiform tentacles at the margin of the upper foot and separate them for better analysis.
When the above observations have been carried out, draw the organs on paper, making notes on their location, size and colouration.
Cut off the mantle with the aid of dissecting scissors in order to observe the internal organs.

Observe the shape of the gills and locate the two auricles and atrium.
Separate the gills and observe the ciliary movement under a dissecting microscope.
Separate the muscular mouth and radula. Observe under microscope the pair of calyx lobe and the long radula zone connecting the two lobes.
The radula is a distinctive feature of all gastropods and it is commonly used for their classification. It consists of numerous minute teeth shaped like knives. The radula is usually long and broad in shape. An abalone with a shell length of about 80 mm has a 39 mm-radula with 104 lines of teeth. The middle teeth are rather small with rounded tips and quadrangular bases. The lateral teeth vary in shape while the marginal teeth resemble one another in shape. They are sharp, narrow and relatively long. The uppermost tip is shaped like a surgical spoon with a dentate edge.
Observe the digestive organs of abalone: the gullet, stomach, intestine and anus.

The digestive organ is in the soft tissue of the intestine capsule and therefore rather difficult to identify its shape. Identify the mouth and anus. Then, using a dissecting needle, locate the digestive tube.
The saccate V-shaped stomach can be seen next to the gullet. Microscopic examination will show that the food in the stomach is mainly composed of seaweed fragments. The vermiform appendix and liver are attached to the stomach and the cavity connecting to the liver is placed at the curve of the stomach.
The liver is located on the left side of the ligament. It is well developed and relatively bulky.
The liver is surrounded by the genital gland of the abalone. Remove a fragment of the tissue with the aid of a sharp scalpel and place it under a microscope for detailed observation.

The male has a milk-white genital organ while the female organ varies in colour depending on the stage of development, fully matured organs being usually greenish-brown in colour. The degree of maturity of the genital glands can be identified and classified as follows:
Stage 1 (Granule stage) Granules are being formed but sperm and ovum cannot yet be identified.
Stage 2 (Green stage) The genital gland is not easily dissolved in seawater with many passive and amorphous elementary particles.
Stage 3 (Maturing stage) The genital gland becomes corpulent and most of the eggs are globular in shape.
Stage 4 (Pre-spawning stage) The genital product are released in small quantities.
Stage 5 (Active-spawning stage) About 50 % of the genital glands are released.
Stage 6 (Spent stage) Remaining genital glands can be seen with the naked eye. The mature eggs and sperm are visible by microscopic examination.
The measurement of maturity has a great significance in abalone culture.

1.4 Nervous system

Its central nerve ganglion is placed around the mouth. A little scraping will expose the cerebral nerve ganglion. Abalone also has a pair of nerve nodules (placed at the foot, intestine, etc.) and also a collection of nerves connecting them.

EXERCISE:

After the above observations, follow the instructions below:

Draw the appearance of abalone and make notes on its moving and feeding behaviour.
Draw the shape of the abalone deprived of its shell.
Remove the mantle and observe/draw the shape of the circulatory system, alimentary canal, etc.
Observe the genital gland and identify its stage of maturity.
PRACTICAL II
PREPARATION OF ADULT ABALONE

OBJECTIVE: To be able to select good abalone adults for seed production.

PROCEDURE:

2.1 Selection of adult abalone from the sea

The optimum size of abalone for spawning ranges between 7–9 cm.

The best way to collect abalone is through the use of divers or hookmen. Well-trained divers can catch abalone with minimum injury to the specimen.
The seriousness of the injury inflicted on the abalone will depend on the part of the body injured. Mortality increases when the abalones are injured on the head, intestine sac, ligament or around the foot. Injury may be minimized when hooks are placed around the middle part of the abalone. If injury occurs, blood flow may not be easy to control as it does not coagulate. The collected abalones are then placed into a holding tank for few days, after which the undergo a second selection. After 3–4 days in the tank, injured specimens can be easily detected as the injured part usually becomes swollen and therefore visible. At this stage the broodstock is selected from specimens which have no injury and appear healthy.
The suggested period for catching adult abalone is between March-May and October-November when the water temperature is low. During these periods the abalones are fairly inactive and can be easily caught. In addition, at higher water temperatures injuries inflicted during the catching process infect easily.

At water temperatures above 20 °C, the injured parts become inflamed and serious signs of bacterial infection can be seen at water temperatures between 25–27 °C. At temperatures below 20 °C, bacteria growth is restrained while it increases at temperatures above 20 °C. Compared with that of healthy abalone, the blood of injured abalone when tested will show impurities.
Sulfathiazole is applied in the treatment of a wide range of diseases and contaminations. Animal sulfathiazole is acknowledged for its effectiveness, and is applied in two ways: by reagent soaking and by surface application. When the abalone are soaked in the reagent, the concentration should be 5 % of the filtered seawater. After 2–3 minutes in the reagent, the abalone should be exposed to the air for about 10–15 minutes. The efficiency of the medication depends on the duration of the air exposure. When the temperature is high, exposure time should be shortened. The other method is the application of sulfathiazole on the injured part with the use of a brush or a sprayer. Sulfathiazole may also be injected, but this is not recommended as the needle pore causes bleeding. Treatment should be carried out for one week.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

PART IIIผสมพันธุ์ของหอยเป๋าฮื้อ: ฝึกปฏิบัติปฏิบัติฉันลักษณะและโครงสร้างภายในของหอยเป๋าฮื้อ(Haliotis ปลาปอมปาดัวร์ hannai ไอวัตถุประสงค์: เพื่อให้สามารถอธิบายถึงลักษณะสัณฐานของหอยเป๋าฮื้อจะ โดยการสังเกตลักษณะและโครงสร้างภายในของหอยเป๋าฮื้อขั้นตอน:1.1 ลักษณะของหอยเป๋าฮื้อหอยเป๋าฮื้อในถังแก้วสังเกตพฤติกรรมของพวกเขา อนุญาตให้เลื้อยบนล่างและผนังของถังคู่ของ tentacles ป่องจากส่วนหน้าของร่างกาย สังเกตความยาวและตำแหน่งของ tentacles และสัมผัสเคล็ดลับของพวกเขา เมื่อรบกวน พวกเขาหายไปภายใต้เปลือก แต่พวกเขาปรากฏขึ้นอีกหลังจากช่วงเวลาสั้น ๆ อวัยวะเหล่านี้สำคัญ และ chemotactic protrusile ได้ทันทีใต้ tentacles คู่ของตามองเห็น Eyestalk การตั้งชื่อจากรูปร่างของ สังเกต tentacles ของหิ้งเขยิน from beneath shell ระบุตำแหน่งและจำนวน tentacles เท้าด้านบน นับจำนวนของจุดสีน้ำตาลบนเท้าด้านบนสังเกตเป๋าฮื้อย้ายของเท้าในลำบาก และ gliding สังเกตเป๋าฮื้อ grazing บนกับด้านล่างของถังถือ ด้วยความช่วยเหลือของสมองกลีบคาลิกซ์ radula diatoms ธรรมชาติ สมองกลีบคาลิกซ์และ radula ตั้งอยู่บนส่วนของร่างกายแอนทีเรียร์1.2 ทรงเปลือกหอยเป๋าฮื้อเปลือกหอยเป๋าฮื้อมีรูปร่างคล้ายหู และแม้ว่าจะค่อนข้างบาง ไม่แข็งแรง ความยาวเปลือกประมาณ 1 5 ของความกว้างได้ เกลียวมีขนาดเล็กมาก ส่วนอ่อนของร่างกายกว้าง และหลากหลาย และครอบครองส่วนใหญ่ของเปลือกAs for the respiratory pores, only the last two to three stomas are perforated, while old pores are closed to form bosses. The row of respiratory pores and bosses divides the shell into two parts, the upper part which is wide, and the genital slope which has a rough surface and wave-shaped wrinkles.The abalone shell has a narrow and thickly laid growth-line which is commonly used to calculate the age of the specimen. The outer surface of the shell is blue-brown or ash-brown in colour, however occasionally it may also be red.The anterior end of the shell is wide and is of an ovate shape. The outer tip is thin, with a sharp edge, while the inner tip is much thicker. The inner tip has a slimy edge.The inner part of the shell is blue-white or copper-white in colour, with a nacreous lustre.1.3 Internal organsRemove the shell from the body by cutting the ligament. While separating the shell from the body, take care to avoid injury to the intestine and other soft organs.Place the abalone on a dissecting plate, with its foot downwards and its head facing forward. Pour seawater on the plate. Observe the overall body of the abalone and note the mantle structure.Observe the shape of the tentacles, eyes and mouth located on the head at the anterior part of the body. Identify the tentacles of the mantle and observe the feather-shaped gills and anus. Observe the heart (left side), the spiral part of intestine (left side and posterior end), and the liver (right side). Identify also the ramiform tentacles at the margin of the upper foot and separate them for better analysis.When the above observations have been carried out, draw the organs on paper, making notes on their location, size and colouration.Cut off the mantle with the aid of dissecting scissors in order to observe the internal organs.Observe the shape of the gills and locate the two auricles and atrium.Separate the gills and observe the ciliary movement under a dissecting microscope.Separate the muscular mouth and radula. Observe under microscope the pair of calyx lobe and the long radula zone connecting the two lobes.The radula is a distinctive feature of all gastropods and it is commonly used for their classification. It consists of numerous minute teeth shaped like knives. The radula is usually long and broad in shape. An abalone with a shell length of about 80 mm has a 39 mm-radula with 104 lines of teeth. The middle teeth are rather small with rounded tips and quadrangular bases. The lateral teeth vary in shape while the marginal teeth resemble one another in shape. They are sharp, narrow and relatively long. The uppermost tip is shaped like a surgical spoon with a dentate edge.Observe the digestive organs of abalone: the gullet, stomach, intestine and anus.The digestive organ is in the soft tissue of the intestine capsule and therefore rather difficult to identify its shape. Identify the mouth and anus. Then, using a dissecting needle, locate the digestive tube.The saccate V-shaped stomach can be seen next to the gullet. Microscopic examination will show that the food in the stomach is mainly composed of seaweed fragments. The vermiform appendix and liver are attached to the stomach and the cavity connecting to the liver is placed at the curve of the stomach.The liver is located on the left side of the ligament. It is well developed and relatively bulky.The liver is surrounded by the genital gland of the abalone. Remove a fragment of the tissue with the aid of a sharp scalpel and place it under a microscope for detailed observation.The male has a milk-white genital organ while the female organ varies in colour depending on the stage of development, fully matured organs being usually greenish-brown in colour. The degree of maturity of the genital glands can be identified and classified as follows:Stage 1 (Granule stage) Granules are being formed but sperm and ovum cannot yet be identified.Stage 2 (Green stage) The genital gland is not easily dissolved in seawater with many passive and amorphous elementary particles.Stage 3 (Maturing stage) The genital gland becomes corpulent and most of the eggs are globular in shape.Stage 4 (Pre-spawning stage) The genital product are released in small quantities.Stage 5 (Active-spawning stage) About 50 % of the genital glands are released.Stage 6 (Spent stage) Remaining genital glands can be seen with the naked eye. The mature eggs and sperm are visible by microscopic examination.The measurement of maturity has a great significance in abalone culture.1.4 Nervous systemIts central nerve ganglion is placed around the mouth. A little scraping will expose the cerebral nerve ganglion. Abalone also has a pair of nerve nodules (placed at the foot, intestine, etc.) and also a collection of nerves connecting them.EXERCISE:After the above observations, follow the instructions below:Draw the appearance of abalone and make notes on its moving and feeding behaviour.Draw the shape of the abalone deprived of its shell.Remove the mantle and observe/draw the shape of the circulatory system, alimentary canal, etc.Observe the genital gland and identify its stage of maturity.PRACTICAL IIPREPARATION OF ADULT ABALONEOBJECTIVE: To be able to select good abalone adults for seed production.PROCEDURE:2.1 Selection of adult abalone from the seaThe optimum size of abalone for spawning ranges between 7–9 cm.The best way to collect abalone is through the use of divers or hookmen. Well-trained divers can catch abalone with minimum injury to the specimen.The seriousness of the injury inflicted on the abalone will depend on the part of the body injured. Mortality increases when the abalones are injured on the head, intestine sac, ligament or around the foot. Injury may be minimized when hooks are placed around the middle part of the abalone. If injury occurs, blood flow may not be easy to control as it does not coagulate. The collected abalones are then placed into a holding tank for few days, after which the undergo a second selection. After 3–4 days in the tank, injured specimens can be easily detected as the injured part usually becomes swollen and therefore visible. At this stage the broodstock is selected from specimens which have no injury and appear healthy.The suggested period for catching adult abalone is between March-May and October-November when the water temperature is low. During these periods the abalones are fairly inactive and can be easily caught. In addition, at higher water temperatures injuries inflicted during the catching process infect easily.

At water temperatures above 20 °C, the injured parts become inflamed and serious signs of bacterial infection can be seen at water temperatures between 25–27 °C. At temperatures below 20 °C, bacteria growth is restrained while it increases at temperatures above 20 °C. Compared with that of healthy abalone, the blood of injured abalone when tested will show impurities.
Sulfathiazole is applied in the treatment of a wide range of diseases and contaminations. Animal sulfathiazole is acknowledged for its effectiveness, and is applied in two ways: by reagent soaking and by surface application. When the abalone are soaked in the reagent, the concentration should be 5 % of the filtered seawater. After 2–3 minutes in the reagent, the abalone should be exposed to the air for about 10–15 minutes. The efficiency of the medication depends on the duration of the air exposure. When the temperature is high, exposure time should be shortened. The other method is the application of sulfathiazole on the injured part with the use of a brush or a sprayer. Sulfathiazole may also be injected, but this is not recommended as the needle pore causes bleeding. Treatment should be carried out for one week.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนที่สามพันธุ์ของหอยเป๋าฮื้อ: ฝึกปฏิบัติปฏิบัติฉันลักษณะและโครงสร้างภายในของหอยเป๋าฮื้อ(Haliotis จาน hannai Ino วัตถุประสงค์: เพื่อให้สามารถที่จะอธิบายลักษณะทางสัณฐานของหอยเป๋าฮื้อโดยการสังเกตลักษณะและโครงสร้างภายในของหอยเป๋าฮื้อ. วิธี: 1.1 ลักษณะของหอยเป๋าฮื้อวางหอยเป๋าฮื้อในถังแก้วที่จะสังเกตพฤติกรรมของพวกเขา. อนุญาตให้พวกเขาที่จะเล็ดลอดอยู่ด้านล่างและผนังของถัง. คู่ของหนวดยื่นออกมาจากปลายด้านหน้าของร่างกาย. สังเกตความยาวและที่ตั้งของหนวดและสัมผัสเคล็ดลับของพวกเขา . เมื่อรบกวนพวกเขาหายไปภายใต้เปลือกอย่างไรก็ตามพวกเขาก็เกิดขึ้นอีกครั้งหลังจากช่วงเวลาสั้น ๆ . เหล่านี้อวัยวะที่สำคัญและ chemotactic มี protrusile. ทันทีด้านล่างหนวดที่คู่ของตาจะมองเห็น. โดยก้านตาตั้งชื่อตามรูปร่างของมัน. สังเกตหนวดของ เสื้อคลุมที่ยื่นออกมาจากใต้เปลือก. ระบุสถานที่และจำนวนหนวดของเท้าบน. นับจำนวนจุดสีน้ำตาลบนเท้าบน. สังเกตหอยเป๋าฮื้อย้ายเท้าในแบบลูกคลื่นและร่อน สังเกตทุ่งเลี้ยงสัตว์หอยเป๋าฮื้อในไดอะตอมหน้าดินติดอยู่ที่ด้านล่างของถังด้วยความช่วยเหลือของกลีบกลีบเลี้ยงและ radula กลีบกลีบเลี้ยงและ radula ตั้งอยู่บนส่วนหน้าของร่างกาย. 1.2 รูปทรงของเปลือกหอยเป๋าฮื้อเปลือกหอยเป๋าฮื้อจะมีรูปร่างเหมือนหูและแม้ว่ามันจะค่อนข้างบางมันมีความแข็งแรง ความยาวเปลือกเป็นเรื่องเกี่ยวกับหนึ่งในห้าของความกว้าง เกลียวที่มีขนาดเล็กมาก ส่วนที่อ่อนของร่างกายเป็นวงกว้างและกว้างและตรงบริเวณส่วนใหญ่ของเปลือก. ในฐานะที่เป็นรูขุมขนหายใจเท่านั้นสุดท้าย 2-3 Stomas มีความพรุนในขณะที่รูขุมขนเก่าถูกปิดในรูปแบบผู้บังคับบัญชา แถวของรูขุมขนระบบทางเดินหายใจและผู้บังคับบัญชาแบ่งเปลือกออกเป็นสองส่วนที่ส่วนบนซึ่งเป็นกว้างและเนินอวัยวะเพศที่มีพื้นผิวที่ขรุขระและริ้วรอยคลื่นรูป. เปลือกหอยเป๋าฮื้อมีแคบและวางหนาการเจริญเติบโตของเส้นซึ่งเป็น ที่ใช้กันทั่วไปในการคำนวณอายุของชิ้นงานที่ พื้นผิวด้านนอกของเปลือกเป็นสีฟ้าสีน้ำตาลหรือเถ้าสีน้ำตาล แต่บางครั้งก็อาจจะเป็นสีแดง. ปลายด้านหน้าของเปลือกกว้างและมีรูปทรงรูปไข่ เคล็ดลับที่ด้านนอกเป็นบางที่มีความคมในขณะที่ปลายด้านหนามาก เคล็ดลับด้านในมีขอบปลิ้นปล้อน. ส่วนด้านในของเปลือกเป็นสีฟ้าสีขาวหรือสีทองแดงสีขาวที่มีความมันวาวมุก. 1.3 อวัยวะภายในถอดเปลือกออกจากร่างกายโดยการตัดเอ็น ในขณะที่การแยกเปลือกออกจากร่างกายดูแลเพื่อหลีกเลี่ยงการบาดเจ็บที่ลำไส้และอวัยวะอื่น ๆ ที่อ่อนนุ่ม. สถานที่หอยเป๋าฮื้อบนจานผ่าตัดด้วยเท้าลงและหัวของมันหันไปข้างหน้า เทน้ำทะเลบนจาน สังเกตร่างกายโดยรวมของหอยเป๋าฮื้อและทราบโครงสร้างเสื้อคลุม. สังเกตรูปร่างของหนวดที่ตาและปากอยู่บนหัวที่ส่วนหน้าของร่างกาย ระบุหนวดของเสื้อคลุมและสังเกตเหงือกขนนกที่มีรูปร่างและทวารหนัก สังเกตหัวใจ (ด้านซ้าย) ส่วนหนึ่งเกลียวของลำไส้ (ด้านซ้ายและจุดสิ้นสุดหลัง) และตับ (ด้านขวา) ระบุยังมีหนวด ramiform ที่ขอบของเท้าบนและพวกเขาแยกสำหรับการวิเคราะห์ที่ดีกว่า. เมื่อสังเกตข้างต้นได้ดำเนินการวาดอวัยวะบนกระดาษที่ทำให้บันทึกในตำแหน่งของพวกเขาขนาดและสี. ตัดเสื้อคลุมกับที่ ความช่วยเหลือของการตัดกรรไกรเพื่อที่จะสังเกตเห็นอวัยวะภายใน. สังเกตรูปร่างของเหงือกและค้นหาทั้งสอง auricles และห้องโถง. เฉพาะกิจเหงือกและสังเกตการเคลื่อนไหวปรับเลนส์ภายใต้กล้องจุลทรรศน์. เฉพาะกิจปากของกล้ามเนื้อและ radula สังเกตภายใต้กล้องจุลทรรศน์คู่ของกลีบกลีบเลี้ยงและโซน radula ยาวเชื่อมต่อทั้งสองแฉก. radula เป็นคุณลักษณะที่โดดเด่นของหอยและเป็นที่นิยมใช้สำหรับการจัดหมวดหมู่ของพวกเขา มันประกอบด้วยหลายนาทีฟันที่มีรูปร่างเหมือนมีด radula มักจะยาวและกว้างในรูปร่าง หอยเป๋าฮื้อที่มีความยาวเปลือกประมาณ 80 มมมี 39 มม radula 104 เส้นของฟัน ฟันกลางค่อนข้างเล็กมีเคล็ดลับโค้งมนและฐานเป็นรูปสี่เหลี่ยม ฟันด้านข้างแตกต่างกันไปในรูปทรงในขณะที่ฟันมีลักษณะคล้ายกับคนอื่นในรูป พวกเขามีความคมชัดแคบและค่อนข้างยาว เคล็ดลับสุดยอดมีรูปร่างเหมือนช้อนผ่าตัดกับขอบ dentate. สังเกตอวัยวะย่อยอาหารของหอยเป๋าฮื้อ:. หลอดอาหารกระเพาะอาหารลำไส้และทวารหนักอวัยวะย่อยอาหารอยู่ในเนื้อเยื่ออ่อนแคปซูลลำไส้และดังนั้นจึงค่อนข้างยากที่จะระบุรูปร่างของมัน. ระบุปากและทวารหนัก จากนั้นใช้เข็มผ่าตัดค้นหาท่อทางเดินอาหาร. สามารถมองเห็นท้องโคนกลีบเป็นถุงรูปตัววีถัดไปที่หลอดอาหาร การตรวจด้วยกล้องจุลทรรศน์จะแสดงให้เห็นว่าอาหารในกระเพาะอาหารเป็นส่วนประกอบของชิ้นส่วนสาหร่ายทะเล ภาคผนวก vermiform และตับจะแนบไปกับกระเพาะอาหารและช่องเชื่อมต่อไปยังตับจะอยู่ที่เส้นโค้งของกระเพาะอาหาร. ตับตั้งอยู่บนด้านซ้ายของเอ็น มันได้รับการพัฒนาอย่างดีและขนาดใหญ่ค่อนข้าง. ตับถูกล้อมรอบด้วยต่อมที่อวัยวะเพศของหอยเป๋าฮื้อ นำชิ้นส่วนของเนื้อเยื่อด้วยความช่วยเหลือของมีดผ่าตัดที่คมชัดและวางไว้ภายใต้กล้องจุลทรรศน์สำหรับการสังเกตโดยละเอียดก. ชายมีอวัยวะสืบพันธุ์เพศนมขาวในขณะที่อวัยวะเพศหญิงแตกต่างกันในสีขึ้นอยู่กับขั้นตอนของการพัฒนาอวัยวะสุกเต็มที่เป็น มักจะสีเขียวสีน้ำตาล ระดับของการครบกำหนดของต่อมอวัยวะเพศสามารถระบุและจำแนกได้ดังนี้ขั้นที่ 1 (เวทีเม็ด) เม็ดกำลังเกิดขึ้น แต่สเปิร์มและไข่ยังไม่สามารถระบุได้. ขั้นที่ 2 (เวทีสีเขียว) ต่อมอวัยวะเพศจะไม่ละลายได้ง่ายในน้ำทะเล ด้วยอนุภาคมูลฐาน passive และสัณฐานหลาย. ขั้นที่ 3 (เวทีสุก) ต่อมอวัยวะเพศจะกลายเป็นอ้วนและส่วนใหญ่ของไข่ทรงกลมในรูป. ขั้นที่ 4 (ขั้นตอน Pre-วางไข่) ผลิตภัณฑ์ที่อวัยวะเพศถูกปล่อยออกมาในปริมาณที่น้อย. ขั้นตอนที่ 5 (ที่ใช้งาน เวที -spawning) ประมาณ 50% ของต่อมอวัยวะเพศจะถูกปล่อยออก. ขั้นที่ 6 (ขั้นตอนที่อยู่ในระบบ) ที่เหลืออยู่ต่อมอวัยวะเพศสามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า ไข่และสเปิร์มที่เป็นผู้ใหญ่จะมองเห็นได้โดยการตรวจด้วยกล้องจุลทรรศน์. วัดของการกำหนดที่มีความสำคัญอย่างยิ่งในการเพาะเลี้ยงหอยเป๋าฮื้อ. 1.4 ระบบประสาทปมประสาทเส้นประสาทของกลางวางอยู่รอบปาก ขูดเล็ก ๆ น้อย ๆ จะเปิดเผยปมประสาทเส้นประสาทสมอง เป๋าฮื้อนอกจากนี้ยังมีคู่ของก้อนเส้นประสาท (วางไว้ที่เท้าลำไส้ ฯลฯ ) และนอกจากนี้ยังมีคอลเลกชันของเส้นประสาทเชื่อมต่อพวกเขา. การออกกำลังกาย: หลังจากการสังเกตดังกล่าวข้างต้นให้ปฏิบัติตามคำแนะนำด้านล่าง: วาดลักษณะของหอยเป๋าฮื้อและทำบันทึกในตัวของมัน การเคลื่อนย้ายและพฤติกรรมการให้อาหาร. วาดรูปทรงของหอยเป๋าฮื้อปราศจากเปลือกของมัน. ถอดเสื้อคลุมและสังเกต / วาดรูปของระบบไหลเวียนเลือดที่ทางเดินอาหาร ฯลฯสังเกตต่อมอวัยวะเพศและระบุขั้นตอนของการครบกําหนด. ปฏิบัติครั้งที่สองจัดทำผู้ใหญ่หอยเป๋าฮื้อวัตถุประสงค์: เพื่อให้สามารถเลือกผู้ใหญ่หอยเป๋าฮื้อที่ดีสำหรับการผลิตเมล็ดพันธุ์. วิธี: 2.1 การเลือกหอยเป๋าฮื้อผู้ใหญ่จากทะเล. ขนาดที่เหมาะสมของหอยเป๋าฮื้อสำหรับช่วงวางไข่ระหว่างวันที่ 7-9 ซม. วิธีที่ดีที่สุดในการเก็บรวบรวมหอยเป๋าฮื้อเป็นผ่านการใช้ ของนักดำน้ำหรือ hookmen นักดำน้ำที่ผ่านการฝึกอบรมสามารถจับหอยเป๋าฮื้อที่มีการบาดเจ็บขั้นต่ำในการตัวอย่าง. ความรุนแรงของการบาดเจ็บจากการต่อสู้กับหอยเป๋าฮื้อจะขึ้นอยู่กับส่วนหนึ่งของร่างกายที่ได้รับบาดเจ็บ การเพิ่มขึ้นของอัตราการตายเมื่อหอยเป๋าฮื้อที่มีผู้ได้รับบาดเจ็บที่ศีรษะ, ถุงลำไส้เอ็นหรือประมาณเท้า การบาดเจ็บที่อาจจะลดลงเมื่อตะขอวางอยู่ทั่วภาคกลางของหอยเป๋าฮื้อ ถ้ามีอุบัติเหตุเกิดขึ้นไหลเวียนของเลือดอาจจะไม่ง่ายที่จะควบคุมมันไม่จับเป็นก้อน หอยเป๋าฮื้อที่เก็บรวบรวมจะถูกวางไว้แล้วลงในถังไม่กี่วันหลังจากที่ได้รับการเลือกที่สอง หลังจาก 3-4 วันในถังตัวอย่างที่ได้รับบาดเจ็บสามารถตรวจพบได้ง่ายเป็นส่วนหนึ่งที่ได้รับบาดเจ็บมักจะกลายเป็นบวมและดังนั้นจึงสามารถมองเห็นได้ ในขั้นตอนนี้พ่อแม่พันธุ์ที่ถูกเลือกจากตัวอย่างที่มีอาการบาดเจ็บและไม่ปรากฏมีสุขภาพดี. ระยะเวลาที่แนะนำสำหรับการจับหอยเป๋าฮื้อผู้ใหญ่อยู่ระหว่างเดือนมีนาคมถึงเดือนพฤษภาคมและเดือนตุลาคมถึงเดือนพฤศจิกายนเมื่ออุณหภูมิของน้ำอยู่ในระดับต่ำ ในช่วงนี้หอยเป๋าฮื้อเป็นธรรมไม่ได้ใช้งานและสามารถจับได้อย่างง่ายดาย นอกจากนี้ที่ได้รับบาดเจ็บที่สูงกว่าอุณหภูมิของน้ำลือในระหว่างขั้นตอนการจับติดเชื้อได้อย่างง่ายดาย. ที่อุณหภูมิน้ำสูงกว่า 20 องศาเซลเซียสในส่วนที่ได้รับบาดเจ็บจะกลายเป็นอาการอักเสบและร้ายแรงของการติดเชื้อแบคทีเรียที่สามารถมองเห็นได้ที่อุณหภูมิน้ำระหว่างวันที่ 25-27 องศาเซลเซียส ที่อุณหภูมิต่ำกว่า 20 องศาเซลเซียสการเจริญเติบโตของเชื้อแบคทีเรียที่ไม่สามารถหนีขณะที่มันเพิ่มขึ้นที่อุณหภูมิสูงกว่า 20 องศาเซลเซียส เมื่อเทียบกับที่ของหอยเป๋าฮื้อมีสุขภาพดีเลือดของหอยเป๋าฮื้อได้รับบาดเจ็บเมื่อทดสอบจะแสดงสิ่งสกปรก. Sulfathiazole ที่ถูกนำไปใช้ในการรักษาที่หลากหลายของโรคและการปนเปื้อน Sulfathiazole สัตว์เป็นที่ยอมรับเพื่อให้เกิดประสิทธิภาพและถูกนำไปใช้ในสองวิธีโดยการแช่น้ำยาและพื้นผิวโดยการประยุกต์ใช้ เมื่อหอยเป๋าฮื้อที่มีการแช่ในสารที่ความเข้มข้นที่ควรจะเป็น 5% ของน้ำทะเลที่กรองแล้ว หลังจาก 2-3 นาทีในสารที่หอยเป๋าฮื้อควรสัมผัสกับอากาศประมาณ 10-15 นาที ประสิทธิภาพของยาขึ้นอยู่กับระยะเวลาของการเปิดรับอากาศ เมื่ออุณหภูมิสูงเวลารับแสงที่ควรจะสั้นลง วิธีการอื่น ๆ การประยุกต์ใช้ Sulfathiazole ในส่วนที่ได้รับบาดเจ็บด้วยการใช้แปรงหรือเครื่องพ่นสารเคมี Sulfathiazole ที่อาจจะมีการฉีด แต่ไม่แนะนำให้เป็นรูขุมขนเข็มทำให้เกิดเลือดออก การรักษาควรจะดำเนินการเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หอยเป๋าฮื้อที่ควรจะสัมผัสกับอากาศประมาณ 10 – 15 นาที ประสิทธิภาพของยาขึ้นอยู่กับระยะเวลาของอากาศแสง เมื่ออุณหภูมิสูง เวลาเปิดรับแสงจะลดลง วิธีอื่น ๆ เป็นโปรแกรมของรัฐบาเดิน - เวือร์ทเทมแบร์กในส่วนบาดเจ็บ ด้วยการใช้แปรงหรือเครื่องพ่น รัฐบาเดิน - เวือร์ทเทมแบร์กอาจถูกฉีดเข้าไปส่วน

3
เพาะพันธุ์หอยเป๋าฮื้อ : ปฏิบัติแบบฝึกหัดปฏิบัติผม

ลักษณะและโครงสร้างภายในของหอยเป๋าฮื้อ ( Haliotis จักร hannai อิโนะ

วัตถุประสงค์ : เพื่อให้สามารถอธิบายลักษณะคุณสมบัติของหอยเป๋าฮื้อ โดยการสังเกตลักษณะและโครงสร้างภายในของหอยเป๋าฮื้อ ขั้นตอน :




สำหรับลักษณะของหอยเป๋าฮื้อ
วางหอยในแก้วของถังเพื่อสังเกตพฤติกรรมให้พวกเขาไปที่ด้านล่างและผนังของถัง

คู่ของหนวดยื่นออกมาจากปลายด้านหน้าของร่างกาย สังเกตความยาวและตำแหน่งของหนวดและจับเคล็ดลับของพวกเขา เมื่อการรบกวนพวกเขาหายไปใต้เปลือก แต่พวกเขาจะปรากฏขึ้นอีกครั้งหลังจากช่วงเวลาสั้น ๆ เหล่านี้มีความละเอียดอ่อนและ chemotactic อวัยวะซึ่งยื่นออก

ทันทีด้านล่างหนวดดวงตาคู่นี้จะมองเห็น ยตั้งชื่อตามรูปร่างของมัน สังเกตหนวดของแมนเทิลที่ยื่นออกมาจากใต้เปลือก ระบุตำแหน่งและจำนวนของหนวดของเท้าบน นับจำนวนของจุดสีน้ำตาลบนเท้าด้านบน

สังเกตการเคลื่อนไหวของเท้าในหอยเป๋าฮื้อเป็นลูกคลื่นและแฟชั่นร่อนสังเกตหอยเป๋าฮื้อ grazing บนดินไดอะตอมแนบไปที่ด้านล่างของถัง ด้วยความช่วยเหลือของกลีบ กลีบเลี้ยง และแรดูลา . มีกลีบเลี้ยงและกลีบแรดูลา ตั้งอยู่ในบริเวณส่วนของร่างกาย . . . .

สำหรับรูปร่างของหอยเป๋าฮื้อ

หอยเป๋าฮื้อมีรูปร่างเหมือนหู และแม้ว่าจะค่อนข้างบาง เป็นคนแข็งแรง กะลาความยาวประมาณหนึ่งในห้าของความกว้างวงจรขนาดเล็กมาก ส่วนที่อ่อนของร่างกายที่กว้างและกว้างและตรงส่วน มาก ของ เชลล์

เป็นรูหายใจเพียงช่วงสองถึงสาม stomas จะพรุน ในขณะที่รูเก่าปิดฟอร์ม ผู้บังคับบัญชา แถวของรูหายใจและผู้บังคับบัญชาเปลือกแบ่งออกเป็น 2 ส่วน ส่วนบนซึ่งเป็นกว้างและอวัยวะลาดซึ่งมีพื้นผิวขรุขระ และคลื่นรูปริ้วรอย .

หอยเป๋าฮื้อมีแคบและหนาๆก็เติบโตบรรทัดซึ่งเป็นที่นิยมใช้ในการคำนวณอายุของชิ้นงาน ผิวนอกของเปลือกเป็นสีน้ำตาลหรือสีบลูแอช บราวน์ แต่บางครั้งมันอาจจะแดง

ปลายด้านหน้าของเปลือกเป็น กว้าง และเป็นรูปไข่รูปร่าง ปลายนอกบางกับขอบคม ในขณะที่ปลายด้านในมีมากหนา ปลายด้านในมีขอบสีน้ำตาล

ส่วนด้านในของเปลือกเป็นสีขาวหรือสีฟ้าแดงขาว มีความมันวาวมุก

1.3 อวัยวะภายใน

เอาเปลือกออกจากร่างกาย โดยการตัดเอ็น ในขณะที่การแยกเปลือกออกจากร่างกาย ดูแลเพื่อหลีกเลี่ยงการบาดเจ็บในลำไส้และอวัยวะอ่อนอื่น ๆ .

สถานที่หอยเป๋าฮื้อในผ่าเท้าของตนลงจาน กับหัวของมันซึ่งไปข้างหน้า เทน้ำบนจาน สังเกตร่างกายโดยรวมของหอยเป๋าฮื้อและสังเกตโครงสร้างหิ้ง .
สังเกตรูปร่างของหนวด ตา และปาก ตั้งอยู่บนหัวที่บริเวณส่วนของร่างกาย ระบุหนวดของแมนเทิลและสังเกตขนรูปร่างเหงือกและช่องทวารหนักตัดปกคลุมด้วยความช่วยเหลือของกรรไกรปลายเพื่อดูอวัยวะภายใน

สังเกตรูปร่างของเหงือกและการค้นหาและสอง auricles Atrium .
แยกเหงือกและสังเกตสั่นไหวอยู่ใต้ผ่ากล้องจุลทรรศน์ .
แยกปากกล้ามเนื้อและแรดูลา . การสังเกตภายใต้กล้องจุลทรรศน์ กลีบเลี้ยงและกลีบคู่ยาวแรดูลาโซนเชื่อมต่อสองแฉก .