Paul Adrien Maurice Dirac OM FRS[2]

Paul Adrien Maurice Dirac OM FRS[2] (/dɪˈræk/ di-rak; 8 August 1902 – 20 October 1984) was an English theoretical physicist who made fundamental contributions to the early development of both quantum mechanics and quantum electrodynamics. He was the Lucasian Professor of Mathematics at the University of Cambridge, a member of the Center for Theoretical Studies, University of Miami, and spent the last decade of his life at Florida State University.

Among other discoveries, he formulated the Dirac equation, which describes the behaviour of fermions and predicted the existence of antimatter. Dirac shared the Nobel Prize in Physics for 1933 with Erwin Schrödinger, "for the discovery of new productive forms of atomic theory".[3] He also did work that forms the basis of modern attempts to reconcile general relativity with quantum mechanics.

He was regarded by his friends and colleagues as unusual in character. Albert Einstein said of him, "This balancing on the dizzying path between genius and madness is awful".[4] His mathematical brilliance, however, means he is regarded as one of the most significant physicists of the 20th century.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทฤษฎี physicist เป็นภาษาอังกฤษที่ทำการจัดสรรพื้นฐานการพัฒนาช่วงของควอนตัมและควอนตัม electrodynamics Paul เอเดรียนมอริดิแรกออม FRS [2] (dɪˈræk/รัก ดี 8 1902 สิงหาคม – 20 1984 ตุลาคม) ได้ เขาถูกอาจารย์ Lucasian ของคณิตศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยบริดจ์ เป็นสมาชิกของศูนย์ศึกษาทฤษฎี มหาวิทยาลัยของไมอามี และใช้ทศวรรษสุดท้ายของชีวิตของเขาที่มหาวิทยาลัยรัฐฟลอริดาระหว่างการค้นพบอื่น ๆ เขาสูตรสมการดิแรก ซึ่งอธิบายพฤติกรรมของ fermions และทำนายการมีอยู่ของปฏิสสาร ดิแรกร่วมรับรางวัลโนเบลในสาขาฟิสิกส์ในปี 1933 กับแอร์วิน "สำหรับการค้นพบรูปแบบผลผลิตใหม่ของทฤษฎีอะตอม"[3] เขายังไม่ได้ทำงานที่เป็นพื้นฐานของความทันสมัยพยายามกระทบทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไป ด้วยควอนตัมเขาถูกยอมรับจากเพื่อนและเพื่อนร่วมงานของเขาเป็นเรื่องปกติในอักขระ อัลเบิร์ตไอน์สไตน์กล่าวว่า ของเขา "นี้ดุลบนเส้นทางระหว่างระหว่างอัจฉริยะกับความบ้าเป็นน่ากลัว"[4] ความหมายทางคณิตศาสตร์ของเขา แต่ หมายความว่า เขาถือเป็นหนึ่งใน physicists ครั้งสำคัญที่สุดของศตวรรษ 20

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พอลเอเดรียมอริซแร OM FRS [2] (/ dɪræk / DI-รัก; 8 สิงหาคม 1902 - 20 ตุลาคม 1984) เป็นนักฟิสิกส์ทฤษฎีชาวอังกฤษที่ได้มีส่วนร่วมเป็นพื้นฐานในการพัฒนาต้นของกลศาสตร์ควอนตัและควอนตัมไฟฟ้ากระแส เขาเป็น Lucasian ศาสตราจารย์คณิตศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์เป็นสมาชิกของศูนย์การศึกษาเชิงทฤษฎีมหาวิทยาลัยไมอามีและใช้เวลาทศวรรษที่ผ่านมาในชีวิตของเขาที่มหาวิทยาลัยแห่งรัฐฟลอริดา. ท่ามกลางการค้นพบอื่น ๆ เขาสูตรสมการแรคซึ่ง อธิบายพฤติกรรมของเฟอร์มิออนและคาดการณ์การดำรงอยู่ของปฏิสสาร แรคที่ใช้ร่วมกันได้รับรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์สำหรับ 1933 กับเออร์วินSchrödinger "สำหรับการค้นพบรูปแบบการผลิตใหม่ของทฤษฎีอะตอม". [3] นอกจากนี้เขายังได้ทำงานที่เป็นพื้นฐานของความพยายามที่ทันสมัยที่จะคืนดีมพัทธภาพทั่วไปกับกลศาสตร์ควอนตัม. เขาเป็น การยกย่องจากเพื่อนและเพื่อนร่วมงานของเขาในฐานะที่ผิดปกติในลักษณะ Albert Einstein กล่าวของเขาว่า "สมดุลนี้บนเส้นทาง dizzying ระหว่างอัจฉริยะและความบ้าคลั่งอันยิ่งใหญ่". [4] ความหมายทางคณิตศาสตร์ของเขา แต่หมายความว่าเขาได้รับการยกย่องว่าเป็นหนึ่งในนักฟิสิกส์ที่สำคัญที่สุดของศตวรรษที่ 20

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พอลเอเดรียน Maurice Dirac OM FRS [ 2 ] ( R / D ɪˈæ K / ตี้รัก ; 8 สิงหาคม 1902 – 20 ตุลาคม 2527 ) เป็นนักฟิสิกส์ทฤษฎีพื้นฐานภาษาอังกฤษที่ทำผลงานเพื่อการพัฒนาต้นของควอนตัมและกลศาสตร์ พลศาสตร์ไฟฟ้าควอนตัม เขาเป็น lucasian ศาสตราจารย์ของคณิตศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ สมาชิกของศูนย์การศึกษาเชิงทฤษฎีของมหาวิทยาลัยไมอามีและใช้เวลาทศวรรษที่ผ่านมาในชีวิตของเขาที่มหาวิทยาลัยรัฐฟลอริดา

ระหว่างการค้นพบอื่นๆ เขาสูตรสมการดิแรก ซึ่งอธิบายถึงพฤติกรรมของเฟอร์มิ นและทำนายการมีอยู่ของปฏิสสาร ดิแรกได้รางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์สำหรับ 1933 กับ แอร์วิน ชเรอดิงเงอร์ " สำหรับการค้นพบรูปแบบใหม่ของทฤษฎีประสิทธิผล " อะตอม[ 3 ] นอกจากนี้เขายังทำงานที่เป็นพื้นฐานของความพยายามที่ทันสมัยที่จะทำให้ทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไปกับกลศาสตร์ควอนตัม

เขาถูกยกย่องจากเพื่อนและเพื่อนร่วมงานอย่างผิดปกติในอักขระ Albert Einstein กล่าวว่าเขา “สมดุลบนเส้นทางระหว่างอัจฉริยะกับความบ้า มันน่ากลัว dizzying " . [ 4 ] ความสามารถทางคณิตศาสตร์ของเขา อย่างไรก็ตามหมายความว่า เขาถือเป็นหนึ่งในนักฟิสิกส์ที่สำคัญที่สุดของศตวรรษที่ 20