China is one of those developing co

China is one of those developing countries that have most recently gone through the process of industrialization, and thereby changing from a societal focused on agricultural production into secondary industrial production. This change brought tremendous wealth and empowerment to the Chinese people, allowing China to become the second largest economy in the world. However, this rapid progression did not come without a social cost, industrialization has caused great destruction to the natural environment of the industralizing regions, causing social problems such as untreated chemical sewage to skyrocketing green house gases. Shenzhen, now one of the largest metropolitan areas in China, is a perfect example to show the environmental costs that industrialization brings to a local region

As part of the ‘Open Door’ economic reforms of 1979, Deng Xiaoping set up 5 special economics zones (SEZ) to encourage foreign investment and foreign-funded industrialization in China; Shezhen was amongst the five regions chosen. Before this, Shenzhen was only a small fishing village with a small local population. The speed of industrialization increased continuously throughout the 80s, especially after the industrial flight started in Hong Kong as producers began to move their production units to the mainland. As of 2007, this small fishing village has already become a large metropolitan area with a population of 8 million. The population density is 4400 persons/ sq mile. Much of the original landscape have since been altered to make way for silver skyscrapers and apartment buildings. The government tax incentives such as rebates and low export taxes lored factory owners from nearby regions, while relaxed environmental requirements further reduced production costs. Now, Shenzhen is also one of the most polluted urban cities in the world, showing the world yet another example the negative effects of industrialization.
Due to all the production activities occurring in the Shenzhen area, air pollution levels have reached levels never seen before. Due to lack of funding and governmental regulation, a lot of the factories are not required to process their production byproducts. The production industry is not the only major source of carbon emissions; private vehicles are also amongst the major contributors to the city’s high level of carbon emissions. Chemicals that are released into the air during production also form irritating smog days that pose serious threat to human health. In the year 2003 only, the city had 131 days of smoggy days, the most in fifty years. Throughout the 1970s, the amount of hazy days total to 8 days compared to 773 days in the 1990s (Daily). Another major contributor to Shenzhen’s deteriorating air quality are the surrounding coal powerplants that Shenzhen and nearby cities (such as Hong Kong) depend on for maintaining their enormous population. Due to lack of technology and financing, most of the coal power plants lack the equipment to remove smaller particles such as sulphur dioxide, which merge with H2O particles in the atmosphere and create acid rain.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จีนเป็นประเทศกำลังพัฒนาที่มีล่าสุดไปผ่านกระบวนการทวีความรุนแรงมาก อย่างใดอย่างหนึ่ง และจึงเปลี่ยนจากการนิยมเน้นการผลิตด้านการเกษตรเป็นอุตสาหกรรมรอง การเปลี่ยนแปลงนี้นำมั่งคั่งมหาศาลและอำนาจประชาชนจีน จีนจะกลายเป็น เศรษฐกิจใหญ่เป็นอันดับสองในโลกให้ อย่างไรก็ตาม การก้าวหน้าอย่างรวดเร็วนี้ไม่ได้เกิด โดยไม่มีต้นทุนทางสังคม ทวีความรุนแรงมากเกิดมากทำลายสิ่งแวดล้อมธรรมชาติของ industralizing ในภูมิภาค ก่อให้เกิดปัญหาสังคมเช่นไม่ถูกรักษาน้ำเสียเคมีกับก๊าซเรือนกระจก skyrocketing เซินเจิ้น ตอนนี้หนึ่งในพื้นที่นครหลวงที่ใหญ่ที่สุดในประเทศจีน เป็นตัวอย่างที่สมบูรณ์แบบเพื่อแสดงต้นทุนสิ่งแวดล้อมที่ทวีความรุนแรงมากที่นำมาสู่ภูมิภาคท้องถิ่นเป็นส่วนหนึ่งของการปฏิรูปทางเศรษฐกิจ 'เปิดประตู' ของ 1979 เต็ง Xiaoping ตั้งเขตเศรษฐกิจพิเศษ 5 (เดอะเซสบางแสน) ส่งเสริมการลงทุนต่างประเทศและต่างประเทศสนับสนุนการทวีความรุนแรงมากในจีน Shezhen ท่ามกลางพื้นที่ห้าที่เลือกได้ ก่อนนี้ เซินเจิ้นเป็นเพียงหมู่บ้านชาวประมงเล็ก ๆ มีประชากรท้องถิ่นขนาดเล็ก ความเร็วเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องตลอด 80s โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากการบินอุตสาหกรรมเริ่มต้นใน Hong Kong เป็นผู้ผลิตเริ่มหน่วยการผลิตของพวกเขาไปแผ่นดินใหญ่ทวีความรุนแรงมาก 2550 หมู่บ้านชาวประมงเล็ก ๆ นี้ได้แล้วกลายเป็น นครใหญ่ มีประชากร 8 ล้านคน ความหนาแน่นประชากรเป็น 4400 คน / ตร.ไมล์ ของภูมิทัศน์เดิมมีตั้งแต่การเปลี่ยนแปลงให้เงินตึกระฟ้าและอาคารอพาร์ทเมนท์ จูง เช่นเงินคืน และต่ำภาษีรัฐบาลส่งออกเจ้าของโรงงาน lored ภาษีจากภูมิภาคใกล้เคียง ในขณะที่ต้นทุนการผลิตลดลงต้องการสิ่งแวดล้อมผ่อนคลายเพิ่มเติม ตอนนี้ เซินเจิ้นยังเป็นหนึ่งในเมืองเมืองเสียมากที่สุดในโลก แสดงโลกแต่อย่างอื่นกระทบของทวีความรุนแรงมากเนื่องจากกิจกรรมทั้งหมดที่ผลิตเกิดขึ้นในบริเวณเซินเจิ้น ระดับมลพิษทางอากาศได้ถึงระดับที่เคยเห็นมาก่อน เนื่องจากขาดเงินทุน และกฎระเบียบภาครัฐ จำนวนมากของโรงงานไม่ต้องประมวลผลการผลิตพลอย อุตสาหกรรมการผลิตไม่ใช่แหล่งที่มาหลักของการปล่อยคาร์บอน ยานพาหนะส่วนตัวจะยังอยู่ร่วมสมทบหลักเมืองระดับสูงของการปล่อยก๊าซเรือนกระจก สารเคมีที่ปล่อยไปในอากาศในระหว่างการผลิตยังเป็นวันหมอกควันเคืองว่าภัยคุกคามอย่างร้ายแรงต่อสุขภาพมนุษย์ ในปี 2003 เท่านั้น เมืองมีวัน 131 วัน smoggy มากที่สุดในห้าสิบปี ตลอดทศวรรษ 1970 จำนวนวันรวม 8 วันเมื่อเทียบกับปี 1990 (ทุกวัน) 773 วันมัว ผู้บริจาคหลักอีกคุณภาพอากาศขาดเป็นช่วง ๆ ของเซินเจิ้นรายล้อมด้วยถ่านหิน powerplants ที่เซินเจิ้น และเมืองใกล้เคียง (เช่น Hong Kong) ขึ้นอยู่กับการรักษาของประชากรขนาดใหญ่ เนื่องจากขาดเทคโนโลยีและเงิน ส่วนใหญ่ของโรงไฟฟ้าถ่านหินขาดอุปกรณ์เพื่อเอาอนุภาคขนาดเล็กเช่นซัลเฟอร์ไดออกไซด์ ซึ่งรวมกับ H2O อนุภาคในบรรยากาศ และสร้างฝนกรด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จีนเป็นหนึ่งในประเทศที่มีมากที่สุดเมื่อเร็ว ๆนี้ผ่านกระบวนการอุตสาหกรรม และจึงเปลี่ยนจากสังคมที่เน้นการผลิตทางการเกษตรในการผลิตอุตสาหกรรมทุติยภูมิ การเปลี่ยนแปลงนี้ได้นำความมั่งคั่งมหาศาลและพลังประชาชนจีน ให้จีนจะกลายเป็นเศรษฐกิจที่ใหญ่เป็นอันดับสองในโลก อย่างไรก็ตามนี้ก้าวหน้าอย่างรวดเร็วไม่ได้มาโดยไม่มีต้นทุนทางสังคม , อุตสาหกรรมได้ก่อให้เกิดการทำลายที่ดีต่อธรรมชาติของ industralizing ภูมิภาค ก่อให้เกิดปัญหาทางสังคม เช่น สารเคมีบำบัดน้ำเสียให้มีค่าก๊าซสีเขียวบ้าน เซินเจิ้นหนึ่งของเทศบาลในพื้นที่ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศจีนเป็นตัวอย่างที่สมบูรณ์แบบเพื่อแสดงต้นทุนสิ่งแวดล้อมอุตสาหกรรม ทำให้พื้นที่เขต

เป็นส่วนหนึ่งของ ' เปิดประตู ' ปฏิรูปเศรษฐกิจของภาคใต้ เติ้ง เสี่ยวผิง ตั้ง 5 พิเศษทางเศรษฐกิจโซน ( แซด ) เพื่อสนับสนุนการลงทุนจากต่างประเทศและอุตสาหกรรมจากต่างประเทศในจีน ก็อยู่ใน Shezhen 5 ภาคที่เลือก ก่อนนี้เซินเจิ้นเป็นเพียงหมู่บ้านชาวประมงขนาดเล็กที่มีขนาดเล็กในท้องถิ่นประชากร ความเร็วของอุตสาหกรรมเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องตลอดทศวรรษ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากการบินอุตสาหกรรมเริ่มในฮ่องกงเป็นผู้ผลิต เริ่มที่จะย้ายหน่วยการผลิตของพวกเขาไปยังแผ่นดินใหญ่ เป็นบริษัทขนาดเล็ก หมู่บ้านชาวประมงนี้ได้กลายเป็นพื้นที่เมืองใหญ่ที่มีประชากร 8 ล้านบาทความหนาแน่นของประชากรเป็น 4400 คน / ตารางกิโลเมตร . มากของภูมิทัศน์เดิมที่ถูกเปลี่ยนแปลงเพื่อให้วิธีการตึกระฟ้าสีเงินและอาคารอพาร์ทเม้น สิทธิประโยชน์ทางภาษีของรัฐบาล เช่น ลดภาษี ส่งออกต่ำ lored เจ้าของโรงงานจากภูมิภาคใกล้เคียง ในขณะที่ผ่อนคลายในสภาพแวดล้อมที่ต้องการเพิ่มเติม การลดต้นทุนการผลิต ตอนนี้เซินเจิ้นยังเป็นหนึ่งในเมืองเขตเมืองมลพิษมากที่สุดในโลก เห็นโลกอีกตัวอย่างหนึ่ง ผลกระทบเชิงลบของอุตสาหกรรม .
เนื่องจากการผลิตทั้งหมดกิจกรรมที่เกิดขึ้นในพื้นที่ เซินเจิ้น ระดับมลพิษอากาศได้ถึงระดับที่ไม่เคยเห็นมาก่อน เนื่องจากขาดงบประมาณและการควบคุมของรัฐหลายโรงงานไม่ต้องกระบวนการผลพลอยได้จากการผลิตของพวกเขา อุตสาหกรรมการผลิตไม่ได้เป็นเพียงแหล่งที่มาของการปล่อยก๊าซคาร์บอน ยานพาหนะส่วนตัวมีในหมู่บุคคลสำคัญของเมือง ระดับของการปล่อยก๊าซคาร์บอน สารเคมีที่ปล่อยออกสู่อากาศในระหว่างการผลิตยังฟอร์มน่ารำคาญหมอกควันวันท่านั้นคุกคามสุขภาพของมนุษย์ในปี 2003 เท่านั้น เมืองมี 131 วันเต็มไปด้วยหมอกควัน วัน , มากที่สุดในห้าปี ตลอดทศวรรษ จํานวนวันหมอกทั้งหมด 8 วัน เมื่อเทียบกับ 773 วันในปี 1990 ( ทุกวัน )อีกหนึ่งผู้สนับสนุนหลักในเซินเจิ้นของเสื่อมคุณภาพอากาศรอบถ่านหินทั้งหมดที่เซินเจิ้นและเมืองใกล้เคียง เช่น ฮ่องกง ) ขึ้นอยู่กับการรักษาจำนวนมหาศาลของพวกเขา เนื่องจากขาดเทคโนโลยีและการเงิน ส่วนใหญ่ของพลังงานถ่านหินพืชขาดอุปกรณ์เพื่อเอาอนุภาคขนาดเล็ก เช่น ก๊าซซัลเฟอร์ซึ่งผสานกับ H2O อนุภาคในบรรยากาศ และสร้างฝนกรด