'I am going to Whitechapel,' he tol

'I am going to Whitechapel,' he told me. 'As you know, I have rooms in several parts of London. For the next three days I shall live among the poor people of White chapel. Nobody will know who I am. I shall talk to them and listen to everything that they tell me.'
'May I come with you?' I asked, but he said, 'No, Watson, you may not. If there is a murder, I shall send for you. I shall need your help, old fellow, have no fear of that!'
I spent a lonely evening in Baker Street. I was asleep when, at half past two in the morning, a cab arrived to take me to Whitechapel. Another woman had met a violent death.
As I travelled through the dark, empty streets, London seemed a strange and ghostly place - it lay there like the body of a great animal, not sleeping but dead.
The driver took me east, towards the poorest parts of the city.
He stopped in a narrow lane off Leadenhall Street. I saw a group of policemen standing under a light, and went up to them. Holmes was not there, but I was introduced to the police doctor. He offered to show me the body.
'I know you are a doctor,' he said, 'but I must warn you. You have never seen anything like this before.'
He led me to a dark corner, where something lay covered on the ground. He held up a light for me to see and pulled back the cover.
No words can describe the awfulness of what I saw then, For a moment my head felt light, I began to shake and was afraid I would fall. The thing on the ground had been a woman, but it was not a woman now. It was no more than blood and meat, cut open and ripped up with a terrible, unnatural violence. I knew now why the killer called himself Jack the Ripper.
The doctor covered the body, and I walked back to the group of policemen.
'Have you seen Mr Holmes?' I asked one of them,
'Oh yes, sir,' he said. 'He was here with Inspector Lestrade.
They carne straight from the other murder.'
'The other murder!' I cried. 'Has there been more than one murder tonight?' 'Why yes, sir. Did you not know?'
At that moment I heard the sounds of a horse corning into the lane, and a cab appeared.
'Get in, Watson!' a voice shouted, and Holmes helped me into the cab.
'He has escaped,' he told me. 'We followed him, but we have lost him.' His face was sad and tired. 'I want to show you something interesting. Then we can go home.'
The cab took us to a dark and dirty yard. 'The first woman died here,' Holmes said.
A policeman was standing in the yard. Holmes took a light from him and shone it on the wall.
'Look at this, Watson,' he said.
These words were written on the wall:
No Time To Rip
'It is the murderer's hand-writing,' Holmes said. 'The same as in the letter that Lestrade showed us.'
'What is happening?' I cried. 'I cannot understand what this killer wants.'
'He wants everybody to be afraid of him,' Holmes told me. 'He wants to be the most evil killer in the world. He had to kill two women tonight, because he did not have time to cut and rip the body of the first. I think he heard somebody corning, and he had to leave the body and run. Then he killed a second time, and cut that woman's body to pieces in the way we have seen.'
We were both silent as the cab took us back to Baker Street, far from the narrow, dirty streets of east London.
I could not sleep that night. Every time I closed my eyes, I saw the body of a woman lying in a dark corner, covered in blood.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

'ฉันจะเจ็ต เขาบอก ' คุณรู้ว่า มีห้องพักในหลายส่วนของลอนดอน สามวันถัดไป ฉันจะอยู่กับคนยากจนของโบสถ์สีขาว ไม่มีใครจะรู้ว่าฉันเป็นใคร ผมจะพูดถึงเหล่านั้นไว้ และฟังทุกอย่างที่พวกเขาบอกฉัน.''อาจฉันมาพร้อมกับคุณ' ถาม แต่เขากล่าว ว่า, ' ไม่ วัตสัน คุณอาจไม่ได้ ถ้ามีการฆาตกรรม ผมจะส่งให้คุณ จะต้องช่วย เพื่อนเก่า มีความกลัวที่!'ผมใช้เวลายามเย็นโดดเดี่ยวบนถนนเบเกอร์ ผมได้นอนหลับ ที่ครึ่งผ่านสองในตอนเช้า ห้องโดยสารถึงพาฉันไปเจ็ต ผู้หญิงอีกคนหนึ่งได้พบการตายขณะที่เดินทางผ่านถนนมืด ว่างเปล่า ลอนดอนดูเหมือน สถานแปลก และน่ากลัว - มันวางมีเช่นร่างกายของสัตว์ดี ไม่ได้หลับแต่ตายไดรเวอร์เอาฉันตะวันออก ไปสู่ส่วนยากจนที่สุดของเมืองเขาหยุดในช่องทางแคบปิดถนน Leadenhall ผมเห็นกลุ่มของตำรวจที่ยืนอยู่ในแสง และไปขึ้นไป โฮลมส์ไม่มี แต่ฉันแนะนำคุณหมอตำรวจ เขาเสนอการแสดงร่างกายเขากล่าว 'ฉันรู้ว่า คุณเป็นหมอ , ' แต่ฉันต้องเตือนคุณ คุณไม่เคยเห็นอะไรเช่นนี้มาก่อน.'เขานำฉันไปมุมมืด ที่บางสิ่งบางอย่างวางคลุมบนพื้นดิน เขาจัดแสงให้เห็น และดึงฝาปิดกลับไม่สามารถอธิบาย awfulness ของสิ่งที่ผมเห็นแล้ว ช่วงหัวรู้สึกแสง ฉันเริ่มสั่น และกลัวฉันจะตก สิ่งที่บนพื้นดินได้ผู้หญิง แต่มันก็ไม่ผู้หญิงตอนนี้ ไม่เกินเลือดและเนื้อสัตว์ ตัดเปิด และคัดลอกขึ้นกับความรุนแรงน่ากลัว ผิดธรรมชาติได้ ผมรู้ว่าตอนนี้ ทำไมนักฆ่าที่เรียกตัวเองว่าแจ็กเดอะแพทย์ครอบคลุมร่างกาย และผมเดินกลับไปยังกลุ่มตำรวจ'คุณเห็นนายโฮล์มส์ไม่' ถามหนึ่งของพวกเขา' โอ้ ใช่ ที่รัก เขากล่าวว่า ' พระองค์นี่กับ Lestrade ตรวจสอบพวกเขา carne ตรงจากฆาตกรรมอื่น ๆ .''อื่น ๆ สังหาร' ฉันร้องไห้ 'มีการฆาตกรรมมากกว่าหนึ่งคืน' ' ทำไมใช่ ที่รัก คุณไม่รู้หรือไม่ 'ในขณะที่ ผมได้ยินเสียงม้า corning ในเลน และห้องโดยสารที่ปรากฏ'Get ใน Watson ' เสียงตะโกน และโฮลมส์ช่วยเข้าห้องโดยสาร'เขาได้หลบหนีไป เขาบอก 'เราตามเขา แต่เราลืมเขา' ใบหน้าของเขาเป็นเรื่องน่าเศร้า และเหนื่อย ' ต้องการแสดงสิ่งที่น่าสนใจ แล้วเราสามารถกลับบ้าน 'แท็กซี่พาเราไปบ้านมืด และสกปรก 'ผู้หญิงคนแรกเสียชีวิตนี่ โฮล์มส์กล่าวตำรวจกำลังยืนอยู่ในบ้าน โฮล์มส์เอาไฟจากเขา และส่องผนัง'ดูที่นี้ วัตสัน เขากล่าวว่าคำเหล่านี้เขียนบนผนัง:ไม่มีเวลาริพ'มันเป็นฆาตกรที่เขียน โฮล์มส์กล่าว 'เหมือนกับตัวอักษรที่ Lestrade แสดงให้เราเห็น''เฟส' ฉันร้องไห้ 'ฉันไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่ต้องการปืนนี้''ทุกคนกลัวเขาต้องเขา โฮล์มส์บอกฉัน ' อยากเป็นฆาตกรร้ายมากที่สุดในโลก เขาได้ฆ่าผู้หญิงสองคืนนี้ เพราะเขาไม่มีเวลาในการตัด และคัดลอกตัวแรก ผมคิดว่า เขาได้ยินคน corning และเขาจะออกจากร่างกาย และเรียกใช้ แล้วเขาตายครั้งสอง และตัดร่างกายของผู้หญิงที่เป็นชิ้นในแบบที่เราเห็นนั้น 'เรามีทั้งเงียบว่าแท็กซี่พาเรากลับไปที่ถนนเบเกอร์ ห่างจากถนนแคบ สกปรกของลอนดอนตะวันออกฉันไม่สามารถนอนหลับคืน ทุกครั้งที่ฉันปิดตาของฉัน ผมเห็นร่างกายของผู้หญิงนอนอยู่ในมุมมืด ครอบคลุมในเลือด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'ฉันจะ Whitechapel "เขาบอกผมว่า 'ที่คุณรู้ว่าฉันมีห้องในหลายส่วนของกรุงลอนดอน สำหรับสามวันถัดไปผมจะมีชีวิตอยู่ในหมู่คนยากจนของโบสถ์สีขาว ไม่มีใครจะรู้ว่าฉันเป็นใคร ฉันจะพูดคุยกับพวกเขาและฟังทุกอย่างที่พวกเขาบอกฉัน. '
' ฉันอาจมาพร้อมกับคุณ? ผมถาม แต่เขาบอกว่า 'ไม่วัตสันคุณอาจไม่ได้ หากมีการฆาตกรรมผมจะส่งให้คุณ ฉันจะต้องการความช่วยเหลือของคุณเพื่อนเก่ามีความกลัวของที่ไม่! '
ผมใช้เวลาช่วงเย็นเหงาในถนนเบเกอร์ ผมก็หลับไปเมื่อเวลา 02:30 ในตอนเช้ารถแท็กซี่มาถึงพาฉันไป Whitechapel . ผู้หญิงอีกคนหนึ่งได้พบกับความตายความรุนแรง
ขณะที่ผมเดินทางผ่านความมืดถนนที่ว่างเปล่า, ลอนดอนดูเหมือนสถานที่แปลกและน่ากลัว - มันวางมีเช่นร่างกายของสัตว์ที่ดีไม่ได้นอน แต่ตาย.
คนขับรถพาฉันไปทางทิศตะวันออกไปทาง ส่วนที่ยากจนที่สุดของเมือง.
เขาหยุดในเลนแคบปิดบนถนนลีเด็ ผมเห็นกลุ่มตำรวจยืนอยู่ใต้แสงและก็ขึ้นอยู่กับพวกเขา โฮล์มส์ไม่ได้มี แต่ผมแนะนำให้รู้จักกับหมอตำรวจ เขาเสนอเพื่อแสดงให้ฉันร่างกาย.
'ฉันรู้ว่าคุณหมอ' เขากล่าวว่า ' แต่ผมต้องเตือนคุณ คุณไม่เคยเห็นอะไรเช่นนี้มาก่อน. '
เขาพาฉันไปมุมมืดที่บางสิ่งบางอย่างวางปกคลุมบนพื้นดิน เขาจัดขึ้นแสงสำหรับผมที่จะเห็นและดึงกลับปก.
ไม่มีคำพูดใดสามารถอธิบายความน่ากลัวของสิ่งที่ฉันเห็นแล้วสำหรับช่วงเวลาที่หัวของฉันรู้สึกว่าแสงที่ฉันเริ่มสั่นและกลัวผมจะตก สิ่งที่อยู่บนพื้นดินได้รับผู้หญิงคนหนึ่ง แต่มันไม่เป็นผู้หญิงคนหนึ่งในขณะนี้ มันเป็นไม่เกินเลือดและเนื้อสัตว์ตัดเปิดและฉีกขึ้นกับน่ากลัว, ความรุนแรงที่ผิดธรรมชาติ ผมรู้แล้วว่าทำไมนักฆ่าที่เรียกตัวเองว่าแจ็คเดอะริปเปอร์.
แพทย์ปกคลุมร่างกายและฉันเดินกลับไปที่กลุ่มของตำรวจ.
'คุณได้เห็นนายโฮล์มส์' ฉันถามหนึ่งของพวกเขา
'โอ้ใช่ครับ "เขากล่าว 'เขาอยู่ที่นี่กับสารวัตรเลสเตรด.
พวกเขาขลุกขลิกตรงจากการฆาตกรรมอื่น ๆ .'
'การฆาตกรรมอื่น ๆ ! ฉันร้องไห้. 'ได้มีมากกว่าหนึ่งคืนฆาตกรรม? 'ทำไมใช่ครับ คุณไม่ได้รู้? "
ในขณะที่ผมได้ยินเสียงของม้า Corning เข้าไปในช่องทางและรถแท็กซี่ปรากฏ.
'รับในวัตสัน! เสียงตะโกนและโฮล์มส์ช่วยให้ฉันเข้าไปในรถแท็กซี่.
'เขาได้หลบหนีออก "เขาบอกผมว่า "เราตามเขา แต่เราได้สูญเสียเขา. ใบหน้าของเขาเป็นเรื่องน่าเศร้าและเหนื่อย 'ฉันต้องการที่จะแสดงให้คุณเห็นสิ่งที่น่าสนใจ จากนั้นเราก็สามารถกลับบ้านได้.
รถแท็กซี่พาเราไปลานมืดและสกปรก 'ผู้หญิงคนแรกเสียชีวิตที่นี่' โฮล์มส์กล่าวว่า.
ตำรวจกำลังยืนอยู่ในบ้าน . โฮล์มส์เอาแสงจากเขาและส่องบนผนัง
'ดูที่นี้วัตสัน "เขากล่าว.
คำพูดเหล่านี้ถูกเขียนบนผนัง:
ไม่มีเวลาที่จะฉีก
' มันเป็นฆาตกรมือเขียน 'โฮล์มส์กล่าวว่า 'เช่นเดียวกับในตัวอักษรที่แสดงให้เราเห็นเลสเตรด.'
'สิ่งที่เกิดขึ้น? ฉันร้องไห้. 'ฉันไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่นักฆ่านี้ต้องการ.'
'เขาต้องการให้ทุกคนที่จะต้องกลัวของเขาว่า' โฮล์มส์บอกผมว่า 'เขาอยากจะเป็นนักฆ่าที่ชั่วร้ายที่สุดในโลก เขาจะฆ่าผู้หญิงสองคนในคืนนี้เพราะเขาไม่ได้มีเวลาที่จะตัดและฉีกร่างของแรก ผมคิดว่าเขาได้ยินเสียงใครบางคน Corning และเขาต้องออกจากร่างกายและการทำงาน จากนั้นเขาก็ถูกฆ่าตายเป็นครั้งที่สองและตัดร่างกายของผู้หญิงที่เป็นชิ้น ๆ ในวิธีที่เราได้เห็น. '
เราทั้งคู่เงียบเป็นรถแท็กซี่พาเรากลับไปที่ถนนเบเกอร์ไกลจากถนนแคบ ๆ สกปรก of East London.
ฉันไม่สามารถ นอนหลับได้ในคืนนั้น ทุกครั้งที่ฉันหลับตาผมเห็นร่างกายของผู้หญิงคนหนึ่งนอนอยู่ในมุมที่มืดเต็มไปด้วยเลือด