After recuperating for several days

After recuperating for several days in the serving quarter, The Blind Concubine’s sickness gradually took a turn for the better.

But there was still a trace of weariness on his face, under his eyes were slightly tarnished.

The Emperor came over to visit each and every day after he finished his morning court, fed him his medicine, porridge and once in a while would preach to him.

Xiao Bao did not dare to say much words. Could only stare at the tips of his feet and stood silently to the side.

The Little Prince also came to visit every day. Telling the stories of the Palace to divert The Blind Concubine from his boredom. This child, everyday no one knew where he usually went off to play, his shoes always carried in the faint scent of earth.

The Blind Concubine liked the Little Prince, whenever Rui Ze endlessly chattered and talked with his noisy voice, he would lean on the bedpost, laughing while listening.

Xiao Bao often complained and said that the little rice dumpling was being too noisy, that he might disturb his Master’s resting time.

The Blind Concubine would laugh at him, “Our place here is too quiet. Upon the visit of the Little Prince, it becomes so lively.”

Rui Ze turned to face Xiao Bao and stuck out his tongue at him.

General Qi also came to visit, two times.

He brought home the many days hadn’t been seen Yu Li in his arm.

The Blind Concubine both surprised and happy, took over from Qi Sheng’s hands his precious cat that was meowing and firmly trapped it in his embrace. Seemingly he hated so much to part with it.

Qi Sheng with his laughing tone said: “I know that you love her so much. After looking for a long time inside the Palace, found her and caught her.”

The Blind Concubine replied: “Yu Li is very naughty, must have been hard to catch her.”

Qi Sheng’s face became slightly red, he rubbed his nose while saying, “Very true. Indeed it took lots of effort and energy.”

Yu Li meowed and innocently blinked her penetrating sparkling like crystal cat’s eyes.

The Blind Concubine affectionately propped her up and rubbed her nose against the tip of his nose, “You… You have troubled the General.”

When Qi Sheng was about to leave, the Blind Concubine lifted up his quilt, wanted to get down from the bed to walk him out.

Qi Sheng immediately stopped him: “You just go back to rest, this way your illness will get better soon.”

The Blind Concubine shook his head, he insisted: “I have been lying on the bed for several days already, my body is all stiff, and my bones feel like they can’t be moved anymore. Walking for a while is good.”

Together with Qi Sheng, he walked out until the gate of the serving quarter.

From the outside, the evening wind was blowing with a spell of cold air.

“General… If I have some problems that need General’s help…..” The Blind Concubine’s light voice was fusing in the wind, “General can promise to help me?”

Qi Sheng answered him: “If it is within my ability, certainly I will be most grateful to be your help.”

The Blind Concubine smiled slightly. He had been sick, all the more it made his already so thin body become thinner. His thin body seemed like it was swaying lightly. And his eye bags had become more obvious.

“I….. In that case, I will thank you in advance.”

------

“Master, tomorrow is the Dragon Boat Festival’s day.” Xiao Bao entered while holding a water melon. “The Palace is going to hold a grand banquet to celebrate.”

“So fast, already the time for the Dragon Boat Festival again?” The Blind Concubine tilted his head, after a while, he burst out in laughter, “I am really in a muddle, aren’t I?”

Master, how do you plan to celebrate it?”

The Blind Concubine was pondering, “Will The Little Prince attend the banquet as well?”

Xiao Bao shook his head, “He is too young to attend a banquet, his attendance is unnecessary. But General Qi seemingly has to attend.”

The Blind Concubine told him: “We will just celebrate the festival together with The Little Prince.”

Happily, Xiao Bao replied, “Alright.”

Having porridge as their dinner, which was specially prepared by the Imperial Kitchen, the taste was light and not too strongly flavored, only a little hint of sweetness, very delicious and refreshing, suitable for a meal in the hot weather.

The Blind Concubine was in a good mood, he had already eaten two small bowls of the porridge.

Xiao Bao asked him: “Master, do you want to fill your bowl again?”

“No.”, The Blind Concubine shook his head, “Tomorrow we still have to eat the rice dumpling.”

Xiao Bao abruptly reminded him: “Master, remember, you have to eat lots of meat filled rice dumpling, you have to put on more flesh.”

The Blind Concubine laughed at him, “I haven’t eaten meat for so many years, how come I got used to it now? We will leave it for The Little Prince, he loves to eat.”

Xiao Bao curled his lips in protest, “Don’t trouble yourself over that little rice dumpling. Every time he asked Master to lift him up in an embrace, I am anxious that Ma

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากไข้หลายวันในไตรมาสที่ให้บริการ การเจ็บป่วยของนางสนมในตาบอดจึงเปิดให้ดีค่อย ๆแต่ก็ยังคง มีร่องรอยของความเหนื่อยล้าใบหน้า ใต้ตาก็มัวหมองเล็กน้อยจักรพรรดิที่มาชมทุก ๆ วันหลังจากที่เขาเสร็จเขาศาลเช้า เลี้ยงเขายา โจ๊ก และนาน ๆ จะเทศนาสั่งสอนเขาเสี่ยวเปาไม่กล้าพูดคำมาก สามารถเฉพาะ stare ที่เท้าของเขา และยืนอยู่เบื้องหลังด้านข้างเจ้าชายน้อยยังมาเยี่ยมทุกวัน บอกเล่าเรื่องราวของพระราชวังเพื่อเบี่ยงเบนการตาบอดนางสนมจากความเบื่อของเขา เด็กคนนี้ ทุกวันไม่มีใครรู้ว่าที่เขามักจะออกไปในการเล่น รองเท้าของเขาดำเนินการเสมอในกลิ่นหอมจาง ๆ ของโลกนางสนมตาบอดชอบเจ้าชายน้อย Rui Ze chattered ไม่รู้จบ และได้พูดคุยกับเสียงจอแจของเขา เขาจะพึ่งพา bedpost หัวเราะขณะฟังเสี่ยวเปามักจะบ่น และบอกว่า เกี๊ยวข้าวน้อยถูกเสียงดังเกินไป ว่า เขาอาจรบกวนเขาหลักของการพักผ่อนเวลานางสนมคนตาบอดจะหัวเราะเขา "ของเรานี่จะเงียบเกินไป เมื่อการเยือนของเจ้าชายน้อย มันกลายเป็นเต็ม"Rui Ze หันไปหน้าเสี่ยวเปา และแพลมออกมาลิ้นของเขาที่เขาทั่วไปฉียังมาเยี่ยม สองครั้งเขานำกลับบ้านหลายวันไม่ได้เห็น Yu Li ในแขนของเขานางสนมตาบอดทั้งประหลาดใจ และมีความ สุข มาจากฉีเจิงมือแมวมีค่าที่ถูกอาวุธ และแน่นติดอยู่ในอ้อมกอดของเขา ดูเหมือนว่าเขาเกลียดมากที่จะเป็นส่วนหนึ่งกับมันฉีเซิ่งกับเสียงหัวเราะของเขากล่าวว่า: "ฉันรู้ว่า คุณรักเธอมาก หลังจากมองหาเป็นเวลานานภายในพระราชวัง พบเธอ และจับเธอ"นางสนมตาบอดตอบ: "Yu Li จะซนมาก ต้องได้รับยากที่จะจับเธอ"Qi Sheng หน้ากลายเป็นสีแดงเล็กน้อย เขาลูบจมูกของเขาในขณะที่บอกว่า "จริงมาก แน่นอนมันต้องใช้เวลาจำนวนมากของความพยายามและพลังงาน"Yu Li meowed และ innocently คันนั้นกะพริบระยิบของเธอเจาะเช่นคริสตัลตาแมวนางสนมตาบอดเสน่หาร่วมของเธอขึ้น และลูบจมูกของเธอกับปลายจมูกของเขา "คุณ... คุณมีปัญหาทั่วไป"เมื่อฉีเซิ่งถูกจะ ออกจาก นางสนมตาบอดยกขึ้นเขาปลอก อยากได้ลงจากเตียงนอนเดินเขาออกSheng ฉีทันทีหยุดเขา: "คุณก็กลับไปพักผ่อน วิธีนี้เจ็บป่วยของคุณจะได้ดีขึ้นเร็ว ๆ นี้"นางสนมตาบอดส่ายหัวของเขา เขายืนยันว่า: "ฉันมีได้นอนหลายวันแล้ว ร่างกายของฉันจะแข็งทั้งหมด และกระดูกของฉันรู้สึกเหมือนพวกเขาไม่สามารถย้ายอีกต่อไป เดินในขณะเป็นดี"ร่วมกับ Qi Sheng เขาเดินออกมาจนถึงประตูให้บริการไตรมาสจากภายนอก ลมเย็นถูกเป่า ด้วยมนต์สะกดของอากาศเย็น"ทั่วไป... หากมีปัญหาบางอย่างที่ต้องการช่วยเหลือทั่วไปของ..." คือการหลอมรวมของนางสนมตาบอดแสงเสียงลม "ทั่วไปสามารถสัญญาว่า จะช่วยฉันได้อย่างไร"ฉีเซิ่งตรัส: "ถ้าเป็นภายในความสามารถของฉัน แน่นอนฉันจะขอบคุณมากที่สุดที่จะ ช่วยคุณ"นางสนมตาบอดยิ้มเล็กน้อย เขาได้ป่วย เพิ่มเติมมันทำให้ร่างกายของเขาอยู่แล้วดังนั้นบางที่กลายเป็นน้ำมันทินเนอร์ ร่างบางดูเหมือนถูกเอนไปมาเบา ๆ และถุงใต้ตาของเขากลายเป็นชัดเจนมากขึ้น“I….. ในกรณีนี้ ฉันจะขอบคุณล่วงหน้า"------ "หลัก พรุ่งนี้เป็นวันของเทศกาลเรือมังกร" เสี่ยวเปาป้อนในขณะที่ถือเป็นแตงโม "พระราชวังไปจัดเลี้ยงฉลองแกรนด์""รวดเร็ว ได้เวลาสำหรับเทศกาลเรือมังกรอีก? " นางสนมตาบอดเอียงเขาหัว หลัง เขาระเบิดออกมาในเสียงหัวเราะ "ฉันจริง ๆ ในความยุ่งเหยิง ไม่ฉัน"หลัก วิธีทำคุณวางแผนที่จะฉลองมัน"นางสนมตาบอดถูกไตร่ตรอง "จะเจ้าชายน้อยเข้าร่วมงานเลี้ยงเป็นอย่างดี"เสี่ยวเปาส่ายเขาหัว "เขาจะเข้าร่วมจัดงานเลี้ยง เขาเข้าร่วมประชุมไม่จำเป็น แต่ฉีทั่วไปดูเหมือนจะได้เข้าร่วม"นางสนมตาบอดบอกเขาว่า: "เราจะเพียงแค่ฉลองเทศกาลร่วมกับเจ้าชายน้อย"อย่างมีความสุข เสี่ยวเปาตอบ "ไร"มีข้าวต้มเป็นอาหารเย็นของพวกเขา ซึ่งถูกปรุง โดยครัวอิมพีเรียล รสชาติถูกแสง และ รสไม่ขอมากเกินไป เพียงคำแนะนำเล็ก ๆ น้อย ๆ ของหวาน อร่อยมาก เหมาะสำหรับอาหารในสภาพอากาศร้อน และสดชื่นนางสนมตาบอดอารมณ์ดี มีอยู่แล้วกินสองชามเล็กของข้าวโอ๊ตต้มเสี่ยวเปาถามเขา: "โท คุณต้องการใส่ชามอีก""หมายเลข" นางสนมตาบอดส่ายหัวของเขา "พรุ่งนี้เรายังมีกินเกี๊ยวข้าว"เสี่ยวเปาทันทีนึกถึงเขา: "หลัก จำ คุณต้องกินจำนวนมากเนื้อเกี๊ยวข้าวเต็มไปด้วย คุณต้องใส่บนเนื้อเพิ่มเติม"นางสนมตาบอดหัวเราะใส่เขา "ฉันยังไม่ได้ กินเนื้อหลายปี ทำไมผมได้ใช้มันตอนนี้ เราจะปล่อยให้สำหรับเจ้าชายน้อย เขาชอบกิน"เสี่ยวเปาม้วนริมฝีปากของเขาในการประท้วง "ไม่ปัญหาในตัวเองมากกว่าว่าเกี๊ยวข้าวน้อย ทุกครั้งที่เขาถามหลักจะยกเขาขึ้นในสัมผัส ฉันกังวลว่า Ma

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากพักฟื้นเป็นเวลาหลายวันในไตรมาสที่ให้บริการเจ็บป่วยคนตาบอดเมียน้อยค่อยจึงเปิดให้ดีขึ้น. แต่ยังคงมีร่องรอยของความเหนื่อยล้าบนใบหน้าของเขาอยู่ภายใต้สายตาของเขาถูกทำให้มัวหมองเล็กน้อย. จักรพรรดิมาเพื่อเข้าชมแต่ละคนและทุก วันรุ่งขึ้นหลังจากที่เขาเสร็จสิ้นศาลตอนเช้าเขาเลี้ยงเขายาของเขา, โจ๊กและครั้งเดียวในขณะที่จะหล่อหลอมให้เขา. เสี่ยวเปาไม่กล้าที่จะพูดคำมาก เท่านั้นที่สามารถจ้องมองที่ปลายเท้าของเขาและยืนเงียบ ๆ ไปด้านข้าง. เจ้าชายน้อยยังมาเยี่ยมทุกวัน บอกเรื่องราวของพระราชวังเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจคนตาบอดเมียน้อยจากความเบื่อหน่ายของเขา เด็กคนนี้ทุกวันไม่มีใครรู้ว่าเขามักจะออกไปเล่นรองเท้าของเขาดำเนินการตลอดเวลาในกลิ่นหอมจาง ๆ ของแผ่นดิน. คนตาบอดเมียน้อยชอบเจ้าชายน้อยเมื่อใดก็ตามที่ Rui Ze chattered อย่างไม่มีที่สิ้นสุดและพูดคุยด้วยเสียงที่มีเสียงดังของเขาเขาจะพึ่งพา bedpost หัวเราะในขณะที่ฟัง. เสี่ยวเปามักจะบ่นและบอกว่าเกี๊ยวข้าวเล็ก ๆ น้อย ๆ ถูกมีเสียงดังมากเกินไปว่าเขาอาจจะรบกวนเวลาพักผ่อนโทของเขา. คนตาบอดเมียน้อยจะหัวเราะเยาะเขาว่า "สถานที่ของเราที่นี่เป็นที่เงียบสงบเกินไป เมื่อมาเยือนของเจ้าชายน้อยก็กลายเป็นที่มีชีวิตชีวาดังนั้น. " Rui Ze หันไปเผชิญหน้าเสี่ยวเปาและติดลิ้นของเขาที่เขา. ทั่วไปฉียังมาเยี่ยมสองครั้ง. เขามาที่บ้านหลายวันไม่ได้รับการเห็น Yu Li ในแขนของเขา. คนตาบอดนางสนมทั้งประหลาดใจและมีความสุขเข้ามาจากมือฉี Sheng แมวที่มีค่าของเขาที่ถูก meowing และมั่นคงขังอยู่ในอ้อมกอดของเขา ดูเหมือนว่าเขาเกลียดมากที่จะเป็นส่วนหนึ่งกับมัน. ฉี Sheng กับเสียงหัวเราะของเขากล่าวว่า "ผมรู้ว่าคุณรักเธอมาก หลังจากมองเป็นเวลานานภายในพระราชวังพบเธอและจับเธอ ". คนตาบอดเมียน้อยตอบ:". Yu Li ซนมากต้องได้รับยากที่จะจับเธอ " ใบหน้าฉี Sheng กลายเป็นสีแดงเล็กน้อยเขาลูบจมูกของเขาในขณะที่ พูด "จริงมาก อันที่จริงมันต้องใช้เวลาจำนวนมากของความพยายามและพลังงาน. " Yu Li meowed และบริสุทธิ์ใจกระพริบตาของเธอเจาะประกายเหมือนตาคริสตัลแมว. คนตาบอดเมียน้อยเสน่หา propped เธอขึ้นและลูบจมูกของเธอกับปลายจมูกของเขา" คุณ ... คุณมีความสุขกับการทั่วไป . " เมื่อฉี Sheng กำลังจะออกจากคนตาบอดเมียน้อยยกขึ้นผ้าห่มของเขาอยากจะได้รับลดลงจากเตียงเดินไปเขาออก. ฉี Sheng ทันทีหยุดเขา:" คุณเพียงแค่กลับไปยังส่วนที่เหลือไปด้วยวิธีนี้การเจ็บป่วยของคุณจะได้รับ . ที่ดีขึ้นในเร็ว ๆ นี้ " คนตาบอดเมียน้อยส่ายหัวเขายืนยันว่า" ผมได้รับการนอนบนเตียงเป็นเวลาหลายวันแล้วร่างกายของฉันคือแข็งทั้งหมดและกระดูกของเรารู้สึกว่าพวกเขาไม่สามารถย้ายได้อีกต่อไป เดินในขณะที่เป็นสิ่งที่ดี. " ร่วมกับฉี Sheng เขาเดินออกไปจนถึงประตูไตรมาสที่ให้บริการ. จากภายนอกลมเย็นพัดด้วยคาถาของอากาศเย็น. " ทั่วไป ... ถ้าผมมีปัญหาบางอย่างที่ต้องการ ความช่วยเหลือของนายพล ... .. "เสียงแสงตาบอดเมียน้อยถูกหลอมรวมอยู่ในสายลม" ทั่วไปสามารถสัญญาว่าจะช่วยฉัน "? ฉี Sheng ตอบเขาว่า" ถ้ามันอยู่ในความสามารถของฉันแน่นอนฉันจะขอบคุณมากที่สุดที่จะเป็นความช่วยเหลือของคุณ " คนตาบอดเมียน้อยยิ้มเล็กน้อย เขาได้รับการป่วยทั้งหมดที่มากขึ้นก็สร้างขึ้นในร่างกายอยู่แล้วบาง ๆ ของเขากลายเป็นทินเนอร์ ร่างกายบางของเขาดูเหมือนว่ามันถูกโยกเบา ๆ และถุงใต้ตาของเขาได้กลายเป็นที่ชัดเจนมากขึ้น. "ฉัน... .. ในกรณีที่ว่าผมจะขอขอบคุณล่วงหน้า." ------ "Master ในวันพรุ่งนี้เป็นวันเทศกาลเรือมังกร." เสี่ยวเปาเข้ามาในขณะที่ถือ แตงโม "เดอะพาเลซจะจัดให้มีงานเลี้ยงที่ยิ่งใหญ่เพื่อเฉลิมฉลอง." "เร็วดังนั้นแล้วเวลาสำหรับเทศกาลเรือมังกรอีกครั้ง?" คนตาบอดเมียน้อยเอียงศีรษะของเขาหลังจากที่ในขณะที่เขาระเบิดออกมาในเสียงหัวเราะ "ผมจริงๆ ในยุ่งเหยิงไม่ได้ฉัน? " โทอย่างไรคุณวางแผนที่จะเฉลิมฉลองมันได้หรือไม่" คนตาบอดเมียน้อยถูกขบคิด "เจ้าชายน้อยจะเข้าร่วมงานเลี้ยงเช่นกัน?" เสี่ยวเปาส่ายหัว "เขาเป็นเด็กเกินไป ที่จะเข้าร่วมงานเลี้ยง, การเข้าร่วมประชุมของเขาไม่จำเป็น แต่ทั่วไปฉีดูเหมือนจะมีการเข้าร่วม ". คนตาบอดเมียน้อยบอกเขาว่า:" เราเพิ่งจะฉลองเทศกาลร่วมกับเจ้าชายน้อย ". อย่างมีความสุขเสี่ยวเปาตอบว่า" ดี ". มีโจ๊กเป็นอาหารเย็นของพวกเขาซึ่งถูกจัดทำขึ้นเป็นพิเศษโดย ครัวอิมพีเรียลรสชาติก็เบาและไม่มากเกินไปขอรสเพียงคำแนะนำเล็ก ๆ น้อย ๆ ของความหวานอร่อยมากและสดชื่นเหมาะสำหรับการรับประทานอาหารในสภาพอากาศร้อน. คนตาบอดเมียน้อยอยู่ในอารมณ์ที่ดีเขาได้กินแล้วสองขนาดเล็ก . ชามโจ๊กเสี่ยวเปาถามเขาว่า "Master, คุณต้องการที่จะเติมเต็มชามของคุณอีกครั้ง?" "ไม่ใช่" คนตาบอดเมียน้อยส่ายหัว "พรุ่งนี้เรายังคงต้องกินเกี๊ยวข้าว". เสี่ยวเปาทันที เตือนเขา: "Master, จำไว้ว่าคุณต้องกินจำนวนมากของเนื้อสัตว์ที่เต็มไปด้วยเกี๊ยวข้าวคุณจะต้องใส่เนื้อมากขึ้น." คนตาบอดเมียน้อยหัวเราะเยาะเขาว่า "ผมยังไม่ได้กินเนื้อสัตว์เป็นเวลาหลายปีดังนั้นวิธีการที่ผมมา ได้ใช้มันในตอนนี้? เราจะปล่อยให้มันเป็นเจ้าชายน้อยที่เขารักที่จะกิน. " เสี่ยวเปาขดริมฝีปากของเขาในการประท้วง" ไม่เดือดร้อนตัวเองมากกว่าว่าเกี๊ยวข้าวเล็ก ๆ น้อย ๆ ทุกครั้งที่เขาถามโทที่จะยกเขาขึ้นมาในอ้อมกอดผมกังวลว่ามะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากพักฟื้นอยู่หลายวันในการให้บริการรวมของเจ้าจอมตาบอด โรคจะค่อยๆ เอากลับมาดีขึ้นแต่ยังคงมีร่องรอยของความเหนื่อยล้าบนใบหน้า , ใต้ตาของเขาถูกทำให้มัวหมองเล็กน้อย .จักรพรรดิมาเพื่อเข้าชมแต่ละคนและทุกวันหลังจากเขาเสร็จสิ้นศาลเช้าของเขา ป้อนยาให้เขา ข้าวต้ม และนานๆครั้งจะสั่งสอนเขาเสี่ยวเปา ไม่กล้าพูดอะไรมากคำ ได้แต่มองที่ปลายเท้าของเขา และยืนเงียบไปด้านข้างองค์ชายน้อยยังมาเยี่ยมทุกวัน บอกเรื่องราวของวัง เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ สนม ตาบอดจากความเบื่อหน่ายของเขา เด็กนี้ ทุกวัน ไม่มีใครรู้ว่าเขามักจะออกไปเล่น รองเท้าของเขามักจะพกในกลิ่นลมของโลกนางสนมตาบอดชอบเจ้าชายน้อย เมื่อใดก็ตามที่คุณ chattered รุยไม่รู้จบ และพูดคุยกับเสียงอึกทึกของเขาเขาจะพิงเสาเตียง หัวเราะ ในขณะที่ฟังเสี่ยวเปา มักจะบ่นว่า เกี๊ยวข้าวน้อยถูกเสียงดังเกินไป เขาอาจจะรบกวนเจ้านายของเขาอยู่ตลอดเวลานางสนมตาบอดจะหัวเราะเขา " ที่นี้มันเงียบเกินไป เมื่อการมาเยือนของเจ้าชายตัวน้อยก็จะได้มีชีวิตชีวา .รุ่ยซี หันไปมองหน้าเสี่ยวเปาและติดลิ้นใส่เขาฉีทั่วไปยังมาเยี่ยม 2 ครั้งเขาซื้อบ้านหลายวันไม่เจอ ยูไล ในแขนของเขาคนตาบอดสนมทั้งประหลาดใจและมีความสุข ยึดจาก Qi Sheng มือของเขามีค่าแมวที่ meowing อย่างมั่นคงและอยู่ในอ้อมกอดของเขา ดูเหมือนเขาเกลียดมากไปส่วนหนึ่งด้วยฉีเซิงด้วยเสียงหัวเราะ กล่าวว่า " ผมรู้ว่าคุณรักหล่อนมาก หลังจากตามหามานาน ภายในพระราชวัง เจอเธอและจับเธอ " .นางสนมคนตาบอดตอบว่า : " ยูไล จะซุกซนมาก คงยากที่จะจับเธอ " .ใบหน้าของฉีเซิงกลายเป็นสีแดงเล็กน้อย เขาลูบจมูกของเขาขณะพูด " จริง แน่นอนมันต้องมีความพยายามและพลังงาน .ยูอีและ meowed อ่อนต่อโลกกระพริบตาของเธอเจาะเป็นประกายเหมือนคริสตัลแมวตานางสนมตาบอดเสน่หา propped ขึ้นของเธอ และลูบจมูกของเธอชนกับปลายจมูกของเขา " คุณ . . . คุณมีปัญหาทั่วไป .เมื่อฉีเซิงกำลังจะทิ้งภรรยาน้อยตาบอดยกผ้าห่มของเขา อยากให้ลงจากเตียง เขาเดินออกไปฉีเซิงทันทีหยุดเขา : " คุณก็กลับไปพักผ่อน ด้วยวิธีนี้การเจ็บป่วยของคุณจะดีขึ้นในเร็วๆนี้ "นางสนมตาบอดส่ายศีรษะของเขา เขาบอกว่า : " ฉันได้นอนอยู่บนเตียงหลายวันแล้ว ร่างกายของฉันก็แข็งทื่อ และกระดูกของฉันรู้สึกเหมือนพวกเขาไม่สามารถย้ายไปไหนได้อีกแล้ว เดินสักพัก ก็ดีพร้อมกับฉีเซิง เขาเดินออกมาจนถึงประตูของการให้บริการรวมจากข้างนอก ตอนเย็นลมถูกเป่าด้วยคาถาของอากาศหนาว" ทั่วไป . . . . . . . ถ้าฉันมีปัญหาบางอย่างที่ต้องช่วย . . . . " เจ้าจอมตาบอดแสงเสียงด้วยลมในทั่วไป , " ทั่วไปก็สัญญาว่าจะช่วยฉัน "ฉีเซิงตอบเขาว่า : " ถ้าเป็นในความสามารถของผม ผมจะยินดีมากที่จะช่วยให้คุณ .นางสนมตาบอดยิ้มเล็กน้อย เขาป่วยอยู่ ก็ยิ่งทำให้เขาแล้ว บางตัวกลายเป็นทินเนอร์ ร่างบางของเขาดูเหมือนจะแกว่งไปมาเบา ๆ และถุงใต้ตาของเขาได้กลายเป็นที่ชัดเจนมากขึ้น" ผม . . . . . ในกรณีนั้น ผมจะขอขอบคุณล่วงหน้า .------" อาจารย์ พรุ่งนี้เรือมังกรเทศกาลวัน " เสี่ยวเปาป้อนในขณะที่ถือแตงโม . " วังจะจัดงานเลี้ยงใหญ่ฉลอง "" เร็ว แล้วเวลาสำหรับเทศกาลเรือมังกรอีกครั้ง " พระสนมตาบอดเอียงศีรษะของเขา หลังจากที่เขาระเบิดเสียงหัวเราะออกมา " ฉันจริงๆในยุ่งเหยิง ใช่ไหม ? "อาจารย์ คุณวางแผนที่จะเฉลิมฉลองมันได้หรือไม่ "นางสนมตาบอดได้ขบคิด " เจ้าชายน้อยจะเข้าร่วมงานเลี้ยงด้วย "เสี่ยวเปาส่ายหน้า เขายังเด็กเกินไปที่จะเข้าร่วมงานเลี้ยง การเข้าร่วมของเขา มันไม่จำเป็นเลย แต่ดูเหมือนชิทั่วไปได้เข้าร่วม "พระสนม ตาบอด บอกเขาว่า : " เราเพิ่งจะฉลองเทศกาลพร้อมกับเจ้าชายตัวน้อย "อย่างมีความสุข เสี่ยวเปาตอบ " ตกลง "มีข้าวต้มเป็นมื้อค่ำของพวกเขาซึ่งถูกเตรียมเป็นพิเศษโดยครัวหลวง รสชาติก็อ่อน และไม่หนาเกินไปรส เพียงคำใบ้เล็ก ๆของความหวาน อร่อยและสดชื่น เหมาะสำหรับเป็นอาหารในช่วงอากาศร้อนนางสนมตาบอดอยู่ในอารมณ์ที่ดี เขาก็กินสองชามขนาดเล็กของโจ๊กเสี่ยวเปาถามเขาว่า " คุณต้องการจะเติมถ้วยของคุณอีกครั้ง ? "" ไม่ " นางสนมตาบอดส่ายหัว " พรุ่งนี้เรายังต้องกินข้าวเกี๊ยว "เสี่ยวเปาเขาเตือนเขา : " อาจารย์ จำไว้ว่าคุณต้องกินเนื้อมากเติมข้าวต้ม คุณต้องใส่เนื้อมากขึ้น”นางสนมคนตาบอดหัวเราะเขา " ผมไม่กินเนื้อมานานหลายปี ทำไมผมใช้มันตอนนี้ เราจะทิ้งให้เจ้าชายตัวน้อย เขารักที่จะกิน . "เสี่ยวเปาขดริมฝีปากของเขาในการประท้วง " ดี