Economic growth typically refers to

Economic growth typically refers to an increase in the level of goods and services produced by an
economy, as estimated by measures such as Gross Domestic Product (GDP). Whilst GDP and other
similar measures reflect the value of goods and services provided through the market, they exclude
many others that are not provided through the market but that nevertheless contribute to overall
welfare. For example, voluntary and unpaid activities or work within the home, and many services
provided by the natural environment in facilitating economic activity. As a result, GDP does not
reflect many of the factors that affect the society’s wellbeing6.
Human wellbeing is a complex and diverse concept, determined by a wide-range of factors including
levels of income (absolute and relative), health status, educational attainment, housing conditions
and environmental quality.
It has sometimes been characterised in terms of self-reported or subjective happiness. Many studies
have found that increases in GDP in high-income countries do not result in subsequent increases in
levels of happiness7. However, some others have found to the contrary; for example, Stevenson and
Wolfers (2008) find a robust relationship between increases in GDP and increases in reported
wellbeing for both developed and developing countries8.
In the absence of a clear-cut relationship between GDP and self-reported happiness, it is worth
focusing on the range of factors affecting wellbeing. A recent report by the Commission on the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Economic growth typically refers to an increase in the level of goods and services produced by aneconomy, as estimated by measures such as Gross Domestic Product (GDP). Whilst GDP and othersimilar measures reflect the value of goods and services provided through the market, they excludemany others that are not provided through the market but that nevertheless contribute to overallwelfare. For example, voluntary and unpaid activities or work within the home, and many servicesprovided by the natural environment in facilitating economic activity. As a result, GDP does notreflect many of the factors that affect the society’s wellbeing6.Human wellbeing is a complex and diverse concept, determined by a wide-range of factors includinglevels of income (absolute and relative), health status, educational attainment, housing conditionsand environmental quality.It has sometimes been characterised in terms of self-reported or subjective happiness. Many studieshave found that increases in GDP in high-income countries do not result in subsequent increases inlevels of happiness7. However, some others have found to the contrary; for example, Stevenson andWolfers (2008) find a robust relationship between increases in GDP and increases in reportedwellbeing for both developed and developing countries8.In the absence of a clear-cut relationship between GDP and self-reported happiness, it is worthเน้นช่วงของปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อสุขภาพที่ดี รายงานล่าสุด โดยคณะกรรมาธิการการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเติบโตทางเศรษฐกิจโดยทั่วไปจะหมายถึงการเพิ่มขึ้นในระดับของสินค้าและบริการที่ผลิตโดยที่เศรษฐกิจเป็นประมาณโดยมาตรการดังกล่าวเป็นผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ (จีดีพี)
ขณะที่จีดีพีและอื่น ๆ
มาตรการที่คล้ายกันสะท้อนให้เห็นถึงมูลค่าของสินค้าและการให้บริการในตลาดที่พวกเขาไม่รวมอื่น ๆ อีกมากมายที่ไม่ได้ให้ผ่านตลาด แต่ที่ยังคงนำไปสู่การรวมสวัสดิการ ตัวอย่างเช่นความสมัครใจและกิจกรรมที่ค้างชำระหรือทำงานภายในบ้านและบริการที่หลากหลายไว้ให้โดยสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติในการอำนวยความสะดวกในกิจกรรมทางเศรษฐกิจ เป็นผลให้จีดีพีไม่ได้สะท้อนให้เห็นถึงหลายปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อ wellbeing6 สังคม. คุณภาพชีวิตของมนุษย์เป็นแนวคิดที่ซับซ้อนและมีความหลากหลายกำหนดโดยช่วงกว้างของปัจจัยรวมทั้งระดับของรายได้ (แน่นอนและญาติ) สถานะสุขภาพสำเร็จการศึกษา สภาพที่อยู่อาศัยและคุณภาพสิ่งแวดล้อม. จะได้รับบางครั้งโดดเด่นในแง่ของการที่ตนเองรายงานหรือความสุขส่วนตัว การศึกษาหลายแห่งได้พบว่าการเพิ่มขึ้นของจีดีพีในประเทศที่มีรายได้สูงไม่ได้ผลในการเพิ่มขึ้นตามมาในระดับของhappiness7 แต่คนอื่นบางคนได้พบไปในทางตรงกันข้าม; ตัวอย่างเช่นสตีเวนสันและWolfers (2008) พบว่ามีความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งระหว่างการเพิ่มขึ้นของจีดีพีและการเพิ่มขึ้นในรายงานสุขภาพที่ดีทั้งที่พัฒนาแล้วและกำลังพัฒนาcountries8. ในกรณีที่ไม่มีความสัมพันธ์ที่ชัดเจนระหว่างจีดีพีและมีความสุขที่ตนเองรายงานมันเป็นมูลค่าการมุ่งเน้นไปที่ในช่วงของปัจจัยที่มีผลคุณภาพชีวิต รายงานล่าสุดจากสำนักงานคณะกรรมการกำกับบน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเติบโตทางเศรษฐกิจโดยทั่วไปหมายถึงการเพิ่มขึ้นในระดับของสินค้าและบริการที่ผลิตโดย
เศรษฐกิจ เป็นประมาณโดยมาตรการเช่นผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ ( GDP ) ขณะที่ GDP และมาตรการอื่น ๆ ที่คล้ายกัน
สะท้อนคุณค่าของสินค้าและบริการผ่านทางตลาด พวกเขารวม
อื่นๆ อีกมากที่ไม่ได้ให้ผ่านตลาด แต่ที่ยังคงสนับสนุนการจัดสวัสดิการโดยรวม

ตัวอย่าง งานอาสาจ่ายค่ากิจกรรมต่างๆ หรือในบ้าน และบริการมากมาย
โดยสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติในการส่งเสริมกิจกรรมทางเศรษฐกิจ ส่งผลให้ GDP ไม่ได้
สะท้อนหลายปัจจัยที่มีผลต่อ wellbeing6 ของสังคม คุณภาพชีวิตของมนุษย์แนวคิด
ที่ซับซ้อน และหลากหลาย โดยกำหนดช่วงกว้างของปัจจัยรวมถึง
ระดับรายได้ ( แบบสัมบูรณ์ และสัมพัทธ์ )สถานภาพ การศึกษา สุขภาพ สภาพที่อยู่อาศัย

และคุณภาพด้านสิ่งแวดล้อม ก็มีบางครั้งถูกนับในแง่ของ self-reported หรืออัตนัย ความสุข
หลายการศึกษาพบว่า เพิ่มขึ้นของ GDP ในประเทศที่มีรายได้สูง ไม่ผลในการเพิ่มขึ้นในระดับของ happiness7 ตามมา
. อย่างไรก็ตาม บางคนอื่น ๆได้พบไปในทางตรงกันข้าม ตัวอย่างเช่น สตีเวนสันและ
วุลเฟิร์ส ( 2008 ) พบความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งระหว่างเพิ่ม GDP และเพิ่มในรายงาน
คุณภาพชีวิตทั้งการพัฒนาและการพัฒนา countries8 .
ในกรณีที่ไม่มีความสัมพันธ์ที่ชัดเจนระหว่าง GDP และความสุข self-reported เป็นมูลค่า
เน้นในช่วงของปัจจัยที่มีผลต่อคุณภาพชีวิต รายงานล่าสุดโดยคณะกรรมาธิการ