A mountain is a large landform that

A mountain is a large landform that stretches above the surrounding land in a limited area, usually in the form of a peak. A mountain is generally steeper than a hill. Mountains are formed through tectonic forces or volcanism. These forces can locally raise the surface of the earth. Mountains erode slowly through the action of rivers, weather conditions, and glaciers. A few mountains are isolated summits, but most occur in huge mountain ranges.

High elevations on mountains produce colder climates than at sea level. These colder climates strongly affect the ecosystems of mountains: different elevations have different plants and animals. Because of the less hospitable terrain and climate, mountains tend to be used less for agriculture and more for resource extraction and recreation, such as mountain climbing.

The highest mountain on Earth is Mount Everest in the Himalayas of Asia, whose summit is 8,850 m (29,035 ft) above mean sea level. The highest known mountain on any planet in the Solar System is Olympus Mons on Mars at 21,171 m (69,459 ft).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภูเขาเป็นธรณีสัณฐานที่มีขนาดใหญ่ที่อยู่เหนือแผ่นดินล้อมรอบในพื้นที่จำกัด มักจะอยู่ในรูปแบบของสูงสุด ภูเขาสูงชันโดยทั่วไปกว่าเขาได้ ภูเขาเกิดขึ้นผ่านกองธรณีหรือ volcanism กองกำลังเหล่านี้สามารถภายในยกพื้นผิวของโลก ภูเขากัดกร่อนช้าผ่านการกระทำของแม่น้ำ สภาพอากาศ และธารน้ำแข็ง ภูเขากี่จะแยกประเทศ แต่เกิดในภูเขาที่ใหญ่ที่สุดElevations ที่สูงบนภูเขาผลิตพื้นที่อากาศหนาวกว่าระดับน้ำทะเล สภาพอากาศที่หนาวนี้ขอส่งผลกระทบต่อระบบนิเวศภูเขา: elevations ที่แตกต่างกันได้แตกต่างกันของพืชและสัตว์ เนื่องจากภูมิประเทศและภูมิอากาศน้อยน้ำใจ ภูเขามักจะใช้น้อยกว่าเกษตรและมากกว่าสกัดทรัพยากรและสันทนาการ เช่นปีนเขาภูเขาสูงที่สุดในโลกคือ เมาท์เอเวอเรสต์ในเทือกเขาหิมาลัยของเอเชีย ซัมมิทเป็น 8,850 เมตร (29,035 ฟุต) เหนือระดับน้ำทะเล เขารู้จักกับดาวเคราะห์ต่าง ๆ ในระบบสุริยะคือ โอลิมปัสมอนส์บนดาวอังคาร 21,171 เมตร (69,459 ฟุต)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภูเขาเป็นดินที่มีขนาดใหญ่ที่ทอดยาวเหนือดินแดนโดยรอบในพื้นที่ที่ จำกัด มักจะอยู่ในรูปแบบของจุดสูงสุดที่ ภูเขาโดยทั่วไปสูงชันกว่าเนินเขา เทือกเขาที่เกิดขึ้นผ่านทางกองกำลังเปลือกโลกหรือภูเขาไฟ กองกำลังเหล่านี้ในประเทศสามารถเพิ่มพื้นผิวของโลก เทือกเขากัดเซาะอย่างช้า ๆ ผ่านการกระทำของแม่น้ำสภาพอากาศและธารน้ำแข็ง ภูเขาไม่กี่ยอดแยก แต่ส่วนใหญ่เกิดขึ้นในเทือกเขาขนาดใหญ่. ระดับสูงบนภูเขาผลิตภูมิอากาศหนาวเย็นกว่าที่ระดับน้ำทะเล ภูมิอากาศหนาวเย็นอย่างรุนแรงเหล่านี้ส่งผลกระทบต่อระบบนิเวศของภูเขาระดับความสูงแตกต่างกันมีพืชและสัตว์ที่แตกต่างกัน เนื่องจากภูมิประเทศที่มีอัธยาศัยน้อยและสภาพภูมิอากาศภูเขามีแนวโน้มที่จะถูกนำมาใช้น้อยเพื่อการเกษตรและอื่น ๆ อีกมากมายสำหรับการสกัดทรัพยากรและนันทนาการเช่นการปีนเขา. ภูเขาที่สูงที่สุดในโลกคือภูเขาเอเวอร์เรสในเทือกเขาหิมาลัยในเอเชียที่มีการประชุมสุดยอดเป็น 8,850 เมตร ( 29,035 ฟุต) เหนือหมายความว่าระดับน้ำทะเล ภูเขาที่เป็นที่รู้จักกันมากที่สุดบนดาวเคราะห์ในระบบสุริยะคือ Olympus Mons บนดาวอังคารที่ 21,171 เมตร (69,459 ฟุต)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภูเขาเป็นดินขนาดใหญ่ที่ทอดยาวเหนือพื้นที่โดยรอบในพื้นที่ที่ จำกัด มักจะอยู่ในรูปของพีค ภูเขาโดยทั่วไปจะชันกว่าภูเขา ภูเขาที่เกิดขึ้นผ่านการบังคับหรือหิน . พลังเหล่านี้สามารถในเพิ่มพื้นผิวของโลก ภูเขากร่อนช้าผ่านการกระทำของแม่น้ำ , สภาพ , อากาศและธารน้ำแข็งภูเขาไม่กี่จะแยกยอด แต่ส่วนใหญ่เกิดขึ้นในช่วงภูเขาใหญ่ ที่ระดับความสูงสูง

บนภูเขาผลิตอากาศเย็นกว่าที่ระดับน้ําทะเล สภาพอากาศที่หนาวเย็นเหล่านี้อย่างมากส่งผลกระทบต่อระบบนิเวศของภูเขาที่ระดับความสูงที่แตกต่างกันมีแตกต่างกัน : พืชและสัตว์ เพราะภูมิประเทศต้อนรับขับสู้น้อยลงและสภาพภูมิอากาศเขามักจะใช้น้อยเพื่อการเกษตรและอื่น ๆเพื่อสกัดทรัพยากรและนันทนาการ เช่น การปีนเขา

ภูเขาที่สูงที่สุดบนโลก คือยอดเขาเอเวอเรสต์ในเทือกเขาหิมาลัยของเอเชีย ที่มีสุดยอด 8850 m ( 29035 ฟุต ) เหนือระดับน้ำทะเลปานกลาง ภูเขาสูงสุดที่รู้จักกันบนดาวเคราะห์ในระบบสุริยะคือ Olympus Mons บนดาวอังคารที่ 21171 m ( 69459 ฟุต )