“Sister Anna?”When Nana heard thund

“Sister Anna?”

When Nana heard thunderous footsteps coming from the stairs, she ran to the door and took a quick look, but she was soon disappointed because she found out that the person who was coming was His Royal Highness, the Prince.

“Anna should still be working, but she will probably come by later.” said Roland when he arrived at Nana’s side.

“Work?” Nana had recently often heard this word out of the mouth of the Prince, “You mean she is burning this gray mud powder?”

“For now, yes.”

Nana pouted as she went back to the table. I also have a job, she thought. My job is to stay here and wait to treat the soldiers who are injured while defending the town.

Roland asked with a gentle smile, “How is it? Do you feel bored when Anna isn’t here?” as he took a chair to sit by the fireplace.

“Well,” Nana supported her chin with her hand so that she couldn’t nod and give a true answer. It wasn’t that she didn’t want to treat the injured, but … the sight of the injuries was just so horrible.

She could still remember when she had to treat Brian, it was the first time she had to treat a human. The man was covered all over in blood that it seemed like he had bathed in blood. A reddish-brown blood clot had solidified in the pit of his stomach, his mouth resembled the look of a dried fish, and he was disgorging white fluids and red blood. Then… Nana had fainted.

It was downright disgraceful.

Nana raised her head to secretly glance at Roland. She saw that he had leaned back in his chair and was snoring. The Prince seemed to be tired, she thought. His jobs were building the walls, training the soldiers, and protecting the town from the invasion of the demonic beasts.

When he came to request her help, although she first hesitated for a long time, in the end she did not refuse.

“You will encounter some things that make you want to live on, even if you will have to struggle to live on.” – Nana didn’t understand what this meant, but when she closed her eyes, Anna would appear within her mind – with her pair of bright blue eyes, just like a lake, surrounding her slowly. This was the reason she agreed to Roland’s request.

She wanted to be as strong as her sister, Anna.

Suddenly, footsteps could be heard from downstairs again and Nana immediately jumped off her chair. She wanted to go to the door to see if it was Anna who came this time, but suddenly she was stopped by an invisible hand.

“Just wait a minute, there is more than one person.”

Nana patted her chest in dissatisfaction, “You scared me, sister Nightingale.”

Soon the door was open, and this time it was Brian, who was stationed here, who entered, “Miss Pine, please come down. You have a patient who got burned.”

This was work for her, right?

Nana took a deep breath, “I will come down.”

She walked downstairs while two guards were busy with carrying an unconscious person towards a bed. Standing beside the bed was a short man with a face full of anxiety. Brian walked up to the patient and neatly tied the patient’s hands and feet to the bed. When he was done tying, he closed up the area with previously prepared curtains and then led the little man out of the room.

When Roland came down he asked while rubbing his eyes, “What happened?”

“Your Highness, North Slope Mine sent a seriously injured person, he looks like he was scalded.”

The Prince walked over to Brian, “He was burned by the steam engine, right? Was there a problem with the engine? Did you send him to Nana?”

“He is in the medical room.” Brian pointed to the direction of the door.

“I need you to look into this case.” when he finished speaking, Roland walked towards the medical room.

Nana slowly stepped near the injured man, only looking at him carefully within her peripheral vision. When she saw his face, his facial features had turned into paste, forming a round ball. What should have been red skin was dehydrated and inhumanely white, it just looked like a rag was laying on his face. At his neck were blisters as big as small eggs, some of them had even been broken, and the mucus oozing out from the blisters mixed together with the blood in the pillow. In the flickering shine of the fire, his appearance was more horrible than the devil in her nightmares.

She took two steps back and closed her eyes. When she opened them again, she saw her father watching her, full of concern.

“Are you okay?”

Nana nodded, thinking of the words Roland had told her – “You only need to treat the injured the same as you treat the little animals.” She once again moved towards the bed and stretched out her hands.

An incredible feeling emerged within her body and gathered within the palm of her hand. She saw a ray of light being emitted from the fluorescent green liquid flowing out of her hands as it fell on the injured face. For her, this fluorescence light was obvious, but to others it seemed to be invisible. Then, the wounds began to change. The scorched skin was constantly shed off and new skin began to regro

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"แอนนาน้องสาว"เมื่อนานาได้ยินมาจากบันไดก้าวสนั่น เธอวิ่งไปประตู และเอาตามอง แต่เธอได้เร็ว ๆ นี้ผิดหวัง เพราะเธอพบว่าคน ที่มาเป็นพระเจ้าฟ้า เจ้าชาย"แอนนายังคงควรจะทำงาน แต่เธอคงจะมาโดยในภายหลัง" กล่าวว่า Roland เมื่อเขามาที่ด้านข้างของนานา"งาน" นานามีเมื่อเร็ว ๆ นี้มักได้ยินคำนี้จากปากของเจ้าชาย "คุณหมายถึง เธอกำลังไหม้ผงโคลนสีเทานี้""สำหรับตอนนี้ ใช่"นานา pouted ตามเธอกลับไปตาราง เธอคิดว่า ยังมีงาน งานของฉันคือการ พักที่นี่ และรอการรักษาทหารที่บาดเจ็บในขณะที่ปกป้องเมืองRoland ถาม ด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน 'ไรอยู่ คุณรู้สึกเบื่อเมื่อแอนนาไม่นี่ " ตามที่เขาเอาเก้าอี้ไปนั่งผิง"กันมาก Nana สนับสนุนคางของเธอ ด้วยมือของเธอเพื่อให้เธอไม่สามารถพยักหน้า และให้คำตอบที่แท้จริง ไม่ว่า เธอไม่ต้องการการดูแลผู้บาดเจ็บ แต่...สายตาของการบาดเจ็บเสร็จก็นอกจากนี้เธอยังสามารถจำเมื่อเธอต้องรักษาไบรอัน มันเป็นครั้งแรกที่เธอต้องปฏิบัติต่อมนุษย์ได้ คนถูกปกคลุมไปทั่วในเลือดว่า เหมือนเขาได้อาบน้ำในเลือด มีละลายลิ่มเลือดสีน้ำตาลในหลุมของเขาท้อง ปากคล้ายลักษณะของปลาแห้ง และเขาถูกบ่อยอัดของเหลวสีขาวและเม็ดเลือดแดง จากนั้น... นานามียังมันก็จริงจังอับอายนานายกหัวของเธอการแอบดู Roland เธอเห็นว่า เขาก็ได้เอนหลังเก้าอี้ของเขา และ นอนกรน เจ้าชายดูเหมือนจะเหนื่อย เธอคิดว่า งานของเขาสร้างกำแพง ฝึกทหาร และปกป้องเมืองจากการรุกรานของสัตว์ปีศาจเมื่อเขามาขอความช่วยเหลือของเธอ แม้ว่าเธอลังเลก่อนเป็นเวลานาน ในสุด เธอก็ไม่ปฏิเสธ"คุณจะพบบางสิ่งที่ทำให้คุณอยากอยู่ แม้ว่าคุณจะต้องต่อสู้ชีวิตอยู่ " – นานาไม่เข้าใจนี่หมายถึงอะไร แต่เมื่อเธอปิดดวงตาของเธอ แอนนาจะปรากฏภายในใจของเธอกับคู่ของเธอดวงตาสีฟ้าที่สดใส เช่นทะเลสาบ รอบเธอช้า นี่คือเหตุผลที่เธอยอมรับการร้องขอของ Rolandเธอต้องการเป็นที่แข็งแกร่งเป็นน้องสาวของเธอ แอนนาทันใดนั้น รอยเท้าอาจจะได้ยินจากชั้นล่างอีกและนานากระโดดปิดเก้าอี้ของเธอทันที เธอต้องการไปที่ประตูเพื่อดูว่าเป็นแอนนาที่มาเวลานี้ แต่ทันใดนั้นเธอได้หยุดลง โดยมือมองไม่เห็น"เพียงรอสักครู่ มีมากกว่าหนึ่งคน"นานาโรคกลัวหน้าอกของเธอในความไม่พอใจ "คุณ กลัวฉัน พี่ Nightingale"ทันที ประตูถูกเปิด และเวลานี้ก็ไบรอัน ที่ถูกประจำอยู่ที่นี่ ที่ป้อน "นางสาวสน โปรดลงมา คุณมีผู้ป่วยที่มีเผา"นี้เป็นงานสำหรับเธอ ขวาหายใจลึก ๆ เอานานา "ผมจะมาลง"เธอเดินชั้นล่างในขณะที่สองยามว่างพร้อมกระเป๋าผู้หมดสติต่อเตียง ยืนอยู่ข้างเตียงคือ คนที่สั้น มีใบหน้าที่เต็มไปด้วยความวิตกกังวล ไบรอันเดินมาหาผู้ป่วย และผูกมือและเท้าที่เตียงนอนของผู้ป่วยเรียบร้อย เมื่อเขาได้ทำ ผูก เขาปิดพื้นที่ก่อนหน้านี้พร้อมผ้าม่าน และ led คนน้อยออกไปจากห้องแล้วเมื่อลง มา Roland เขาถามในขณะที่ถูตา "อะไร""พระของคุณ ทางลาดตอนเหนือเหมืองส่งผู้รับบาดเจ็บ เขาเหมือนเขาเป็นลวกจิ้ม"เจ้าชายเดินผ่านกับไบรอัน "เขาถูกเผา โดยเครื่องกำเนิดไอน้ำ ขวา มีปัญหากับเครื่องยนต์ ไม่คุณส่งเขานานา""เขาอยู่ในห้องแพทย์" ไบรอันชี้ทิศทางของประตู"ฉันต้องการคุณจะดูเป็นกรณีนี้." เมื่อเขาพูดจบ Roland เดินเข้าไปหาห้องพักแพทย์นานาช้า ๆ ก้าวใกล้คนบาดเจ็บ กำลังเขาอย่างรอบคอบภายในวิสัยทัศน์ของเธอต่อพ่วง เมื่อเธอเห็นใบหน้าของเขา คุณสมบัติใบหน้าของเขาก็กลายเป็นวาง ขึ้นรูปลูกกลม สิ่งที่ควรได้รับผิวแดงถูกอบแห้ง และ inhumanely ขาว มันแค่ดูเหมือนผ้าขี้ริ้วถูกวางบนใบหน้าของเขา ที่คอของเขามีแผลเป็นใหญ่ไข่เล็ก บางส่วนของพวกเขาแม้จะเคยเสีย และผสมกับเมือกเฟอะออกจากแผลพร้อมกับเลือดในหมอน ในเงากะพริบของไฟ ลักษณะของเขาเป็นน่ากลัวยิ่งกว่าปีศาจในฝันร้ายของเธอเธอเอาสองขั้นตอนหลัง และปิดดวงตาของเธอ เมื่อเธอเปิดอีกครั้ง เธอเห็นพ่อของเธอดูเธอ ความกังวล"ท่านล่ะ"เลยต้องนานา คิดคำ Roland ได้บอกเธอ – "คุณจะต้องรักษาผู้บาดเจ็บเหมือนกับที่คุณปฏิบัติต่อสัตว์น้อย. " เธอย้ายไปเตียง และเหยียดมือของเธออีกครั้งความรู้สึกเหลือเชื่อเกิดภายในร่างกายของเธอ และรวบรวมภายในมือของเธอ เธอเห็นมีแสงไฟที่ถูกปล่อยออกมาจากของเหลวสีเขียวเรืองแสงที่ไหลออกมาจากมือของเธออยู่บนใบหน้าได้รับบาดเจ็บ ไฟเรืองแสงนี้เป็นที่ชัดเจน แต่คนอื่น ๆ เหมือนจะมองไม่เห็น แล้ว บาดแผลก็เริ่มเปลี่ยนแปลง ผิวไหม้เกรียมถูกหลั่งออกอย่างต่อเนื่อง และผิวใหม่เริ่ม regro

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"น้องสาวแอนนา?"

เมื่อนานาได้ยินเสียงฝีเท้าดังสนั่นมาจากบันไดเธอวิ่งไปที่ประตูและเอาดูอย่างรวดเร็ว แต่เธอรู้สึกผิดหวังในเร็ว ๆ นี้เพราะเธอพบว่าคนที่ได้มาเป็นพระราชอำนาจของพระองค์คือเจ้าชาย.

" แอนนาจะยังคงทำงาน แต่เธออาจจะมาจากในภายหลัง. "โรลันด์กล่าวว่าเมื่อเขามาถึงด้านข้างนานา.

" การทำงาน? "นานาเพิ่งได้ยินบ่อยคำนี้ออกมาจากปากของเจ้าชาย" คุณหมายความว่าเธอคือการเผาไหม้นี้ ผงโคลนสีเทา? "

" สำหรับตอนนี้ Yes. "

นานา pouted ขณะที่เธอเดินกลับไปที่โต๊ะ ฉันยังมีงานที่เธอคิดว่า งานของผมคือการอยู่ที่นี่และรอที่จะรักษาทหารที่ได้รับบาดเจ็บขณะที่ปกป้องเมือง.

โรลันด์ถามด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน "มันเป็นอย่างไร? คุณรู้สึกเบื่อเมื่อแอนนาไม่ได้ที่นี่? "ขณะที่เขาเอาเก้าอี้ไปนั่งข้างเตาผิง.

" ดี "นานาสนับสนุนคางของเธอด้วยมือของเธอเพื่อให้เธอไม่สามารถพยักหน้าและให้คำตอบที่แท้จริง มันไม่ได้ว่าเธอไม่ต้องการการรักษาที่ได้รับบาดเจ็บ แต่ ... สายตาของการบาดเจ็บเป็นเพียงที่น่ากลัวดังนั้น.

เธอยังคงจำได้ว่าเมื่อเธอต้องรักษาไบรอันก็เป็นครั้งแรกที่เธอได้มีการปฏิบัติต่อมนุษย์ คนที่ถูกปกคลุมไปทั่วในเลือดว่ามันดูเหมือนว่าเขาได้อาบน้ำในเลือด สีแดงสีน้ำตาลลิ่มเลือดได้เสริมความมั่นคงในหลุมของกระเพาะอาหารของเขาที่ปากของเขาคล้ายกับลักษณะของปลาแห้งและเขาก็อัดของเหลวสีขาวและเม็ดเลือดแดง จากนั้น ... นานาได้เป็นลม.

มันเป็นที่น่าอับอายอย่างจริงจัง.

นานายกหัวของเธอจะแอบเหลือบ Roland เธอเห็นว่าเขาได้เอนหลังลงไปในเก้าอี้ของเขาและได้รับการนอนกรน เจ้าชายดูเหมือนจะเหนื่อยเธอคิดว่า งานของเขาได้รับการสร้างกำแพงการฝึกอบรมทหารและการปกป้องเมืองจากการรุกรานของสัตว์ปีศาจ.

เมื่อเขามาเพื่อขอความช่วยเหลือของเธอแม้จะเป็นครั้งแรกที่เธอลังเลเป็นเวลานานในที่สุดเธอก็ไม่ปฏิเสธ.

"คุณ จะได้พบกับบางสิ่งบางอย่างที่ทำให้คุณอยากจะอยู่ถึงแม้ว่าคุณจะต้องต่อสู้เพื่อมีชีวิตอยู่บน. "- นานาไม่เข้าใจสิ่งที่นี้หมายถึง แต่เมื่อเธอปิดตาของเธอแอนนาจะปรากฏภายในใจของเธอ - กับเธอ คู่ของตาสีฟ้าสดใสเช่นเดียวกับทะเลสาบโดยรอบของเธออย่างช้าๆ นี่คือเหตุผลที่ทำให้เธอตกลงที่จะร้องขอของ Roland.

เธออยากจะเป็นที่แข็งแกร่งเป็นน้องสาวของเธอแอนนา.

ทันใดนั้นเสียงฝีเท้าอาจจะได้ยินจากชั้นล่างอีกครั้งและนานากระโดดลงจากเก้าอี้ของเธอทันที เธออยากจะไปที่ประตูเพื่อดูว่ามันเป็นแอนนาที่มาในครั้งนี้ แต่จู่ ๆ เธอก็หยุดมือที่มองไม่เห็น.

"เพียงแค่รอสักครู่มีคนมากกว่าหนึ่งคน."

นานาตบหน้าอกของเธอในความไม่พอใจ " คุณกลัวฉันน้องสาวไนติงเกล. "

เร็ว ๆ นี้ประตูเปิดและเวลานี้มันเป็นไบรอันที่ถูกส่งไปประจำการที่นี่ที่เข้ามา" นางสาวไพน์โปรดลงมา คุณมีผู้ป่วยที่ได้รับการเผา. "

นี้เป็นผลงานของเธอใช่มั้ย?

นานาเอาลมหายใจลึก" ผมจะลงมา. "

เธอเดินลงมาชั้นล่างในขณะที่ยามสองคนกำลังยุ่งอยู่กับการดำเนินการผู้ที่ไม่มีสติต่อเตียง ยืนอยู่ข้างเตียงเป็นคนสั้น ๆ ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความวิตกกังวล ไบรอันเดินขึ้นไปยังผู้ป่วยและเรียบร้อยผูกมือของผู้ป่วยและเท้าไปที่เตียง เมื่อเสร็จแล้วเขาก็ผูกเขาปิดพื้นที่ที่มีผ้าม่านเตรียมก่อนหน้านี้และจากนั้นจึงนำคนน้อยออกจากห้อง.

เมื่อโรลันด์ลงมาเขาถามในขณะที่ขยี้ตาของเขา "เกิดอะไรขึ้น?"

"ใต้ฝ่าพระบาทเหมืองเหนือลาดส่ง คนที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสเขาดูเหมือนว่าเขาถูกไฟลวก. "

เจ้าชายเดินออกไปที่ไบรอัน" เขาถูกเผาไหม้ด้วยเครื่องยนต์ไอน้ำใช่มั้ย? ก็มีปัญหากับเครื่องยนต์หรือไม่? คุณไม่ได้ส่งเขาไปยังนานา? "

" เขาอยู่ในห้องพักทางการแพทย์. "ไบรอันชี้ไปในทิศทางของประตู.

" ฉันต้องการให้คุณดูเป็นกรณีนี้. "เมื่อเขาพูดจบ Roland เดินไปที่ห้องทางการแพทย์.

นานา ช้าก้าวใกล้คนที่ได้รับบาดเจ็บเพียงมองเขาอย่างระมัดระวังภายในวิสัยทัศน์ต่อพ่วงของเธอ เมื่อเธอเห็นใบหน้าของเขาใบหน้าของเขาได้กลายเป็นวางไว้กลม สิ่งที่ควรจะได้รับผิวสีแดงเป็นสีขาวแห้งและโหดร้ายก็แค่ดูเหมือนเศษผ้าถูกวางบนใบหน้าของเขา ที่คอของเขาเป็นแผลใหญ่เท่าไข่ขนาดเล็กบางส่วนของพวกเขาได้รับแม้กระทั่งเสียและเมือกไหลออกจากแผลผสมเข้าด้วยกันพร้อมกับเลือดในหมอน ในความเงางามริบหรี่ของไฟรูปร่างหน้าตาของเขาก็น่ากลัวมากกว่าปีศาจในฝันร้ายของเธอ.

เธอเอาสองขั้นตอนกลับและปิดตาของเธอ เมื่อเธอเปิดพวกเขาอีกครั้งที่เธอเห็นพ่อของเธอดูเธอเต็มไปด้วยความกังวล.

"คุณโอเค?"

นานาพยักหน้าคิดของคำ Roland ได้บอกเธอ - "คุณจะต้องรักษาผู้ได้รับบาดเจ็บเช่นเดียวกับคุณรักษาน้อย สัตว์. "เธออีกครั้งหนึ่งเดินตรงไปยังเตียงและยืดออกมือของเธอ.

ความรู้สึกที่เหลือเชื่อโผล่ออกมาภายในร่างกายของเธอและรวบรวมภายในฝ่ามือของเธอ เธอเห็นรังสีของแสงที่ถูกปล่อยออกมาจากของเหลวเรืองแสงสีเขียวไหลออกมาจากมือของเธอในขณะที่มันบนใบหน้าลดลงได้รับบาดเจ็บ สำหรับเธอ, ไฟเรืองแสงนี้ก็เห็นได้ชัด แต่กับคนอื่น ๆ ก็ดูเหมือนจะมองไม่เห็น จากนั้นแผลก็เริ่มเปลี่ยนไป ผิวไหม้เกรียมหลั่งอย่างต่อเนื่องและปิดผิวใหม่เริ่ม Regro

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" น้องแอนนา "เมื่อนานะได้ยินเสียงฝีเท้าดังสนั่นมาจากบันได เธอวิ่งไปที่ประตูและใช้เวลาดูอย่างรวดเร็ว แต่เธอกลับมายังผิดหวังที่เธอพบว่าคนที่จะมาเป็นพระสนม เสด็จพระองค์ชาย" แอนนา ก็ยังต้องทำงาน แต่เธออาจจะตามมาทีหลัง " พูด Roland เมื่อเขามาถึงที่ด้านข้างของคุณยาย" งาน ? " นานะ มีเมื่อเร็ว ๆนี้มักจะได้ยินคำๆนี้ออกมาจากปากของเจ้าชาย " เธอหมายถึงเธอไหม้สีเทาโคลนผง "" สำหรับตอนนี้ครับนานายื่นเป็น เธอกลับไปที่โต๊ะ ผมก็มีงาน เธอคิด งานของผมคือการอยู่ที่นี่ และคอยดูแลทหารที่ได้รับบาดเจ็บในขณะที่ปกป้องเมืองโรแลนด์ถามด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน " มันเป็นยังไง ? คุณรู้สึกเบื่อเมื่อแอนนาไม่ได้อยู่ที่นี่เหรอ ? " เขาเอาเก้าอี้ไปนั่งหน้าเตาผิง" อืม " นานะรองรับคางกับมือของเธอเพื่อที่เธอไม่สามารถพยักหน้าและให้คำตอบที่แท้จริง มันไม่ใช่ว่าเธอไม่ได้ต้องการที่จะรักษาอาการบาดเจ็บ แต่ . . . . . . . สายตาของการบาดเจ็บได้เลวร้ายมากเธอยังจำตอนที่เธอกับไบรอัน นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้ทำกับมนุษย์ ผู้ชายที่ถูกปกคลุมไปทั่วในเลือดที่ดูเหมือนเขามี อาบไปด้วยเลือด ก้อนเลือดสีน้ำตาลแดงมีก้อนในหลุมของกระเพาะอาหารของเขา ปากของเขาคล้ายกับลักษณะของปลาแห้ง และเขาก็ disgorging ของเหลวสีขาวและสีแดงเลือด แล้ว . . . . . . . นานะก็เป็นลมก็มันน่าอายนานายกหัวเธอแอบชำเลืองมอง โรแลนด์ เธอเห็นว่าเขาได้เอนหลังพิงเก้าอี้ของเขา และนอนกรน องค์ชายดูเหมือนจะเหนื่อย เธอคิด งานก่อผนัง ฝึกทหาร และปกป้องเมืองจากการรุกรานของพวกสัตว์ปีศาจตอนที่เขามาขอความช่วยเหลือจากเธอ แม้ว่าเธอลังเลอยู่นาน ในที่สุดเธอก็ไม่ปฏิเสธ" คุณจะพบบางอย่างที่ทำให้คุณต้องการที่จะอยู่ใน , แม้ว่าคุณจะต้องต่อสู้เพื่อมีชีวิตอยู่ . " –นานา ไม่เข้าใจว่ามันมีความหมาย แต่เมื่อเธอปิดตาของเธอ แอนนาจะปรากฏขึ้นภายในจิตใจของเธอและกับคู่ของเธอ ดวงตาสีฟ้าสดใส เหมือนทะเลสาบล้อมรอบเธอ ช้า ๆ นี่คือเหตุผลที่เธอยอมโรแลนด์ ร้องขอเธออยากเข้มแข็งเหมือนพี่สาวของเธอ แอนนาทันใดนั้นเสียงฝีเท้าอาจจะได้ยินจากข้างล่างอีกครั้งและนานะทันที กระโดดลงมาจากเก้าอี้ของเธอ เธออยากไปที่ประตูเพื่อดูว่ามันคือแอนนาที่มาในครั้งนี้ แต่จู่ๆ เธอก็หยุดลง โดยมือที่มองไม่เห็น" เดี๋ยวก่อนสิ มีมากกว่าหนึ่งคน "นานะตบที่หน้าอกในความไม่พอใจ " คุณทำให้ผมกลัว น้องนกไนติงเกล "ไม่นานประตูห้องก็เปิดออก และเวลานี้มันถูกไบรอัน คนที่เคยอยู่ที่นี้ ใครที่เข้ามา " คุณสน ลงมาเถอะ คุณมีคนไข้ที่โดนเผา .นี้คืองานของเธอใช่มั้ย ?นานา สูดหายใจเข้าลึกๆ " ผมจะลงมา "เธอเดินลงไปข้างล่างในขณะที่ผู้คุมสองคนกำลังยุ่งกับอุ้มคนที่หมดสติไปที่เตียง ที่ยืนอยู่ข้างๆ เตียงเป็นคนสั้น ๆด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวล ไบรอันเดินไปหาคนไข้ และบรรจงผูกมือและเท้าของผู้ป่วยไปที่เตียง เมื่อเขาเสร็จมัด เขาจะปิดพื้นที่ที่เตรียมไว้ก่อนหน้านี้ ผ้าม่าน และนั้นทำให้ชายร่างเล็กออกจากห้องไปเมื่อโรแลนด์มา เขาถามขณะขยี้ตาของเขา " เกิดอะไรขึ้น ? "" องค์ชาย ข้าเหนือเนินส่งบาดเจ็บสาหัสเขาเหมือนที่เขาลวก "เจ้าชายเดินไปที่ไบรอัน เขาถูกเผาผลาญด้วยเครื่องจักรไอน้ำ ใช่ไหม ? มีปัญหาอะไรกับเครื่องยนต์หรือไม่ คุณส่งเขาไป นานะ "" เขาอยู่ในห้องพยาบาล ไบรอันชี้ไปยังทิศทางของประตู" ฉันต้องการให้คุณมองเข้าไปในคดีนี้ . . . " พอเขาพูดจบ โรแลนด์ เดินไปห้องพยาบาลนานาค่อยๆเดินเข้าไปใกล้ชายที่ได้รับ บาดเจ็บเพียงมองเขาอย่างรอบคอบภายในการมองเห็นของเธอ เมื่อเธอเห็นหน้าของเขา ใบหน้าของเขากลายเป็นแปะรูปลูกกลม . สิ่งที่ควรมีผิวแดงแห้งและโหดร้ายสีขาว มันก็ดูเหมือนผ้าขี้ริ้วที่ถูกวางลงบนใบหน้าของเขา ที่คอของเขามีแผลใหญ่เท่าไข่เล็ก ๆ บางส่วนของพวกเขาจะถูกทำลาย และน้ำมูกที่ไหลออกมาจากแผลผสมกับเลือดในหมอน ในไฟประกายของไฟ ลักษณะของเขาน่ากลัวกว่าปีศาจในฝันร้ายของเธอเธอใช้เวลาสองขั้นตอนกลับและปิดตาของเธอ เมื่อเธอเปิดมันออกมาอีกครั้ง เธอเห็นพ่อของเธอดูเต็มไปด้วยความกังวล" คุณเป็นอะไร ? "นานาพยักหน้า นึกถึงคำที่โรแลนด์บอก–ของเธอ " คุณต้องรักษาอาการบาดเจ็บเช่นเดียวกับที่คุณทำกับสัตว์เล็ก ๆ . " เธออีกครั้ง ย้ายไปยังเตียงและยืดออกมือของเธอรู้สึกเหลือเชื่อเกิดขึ้นภายในร่างกายของเธอ และรวบรวมภายในมือ เธอเห็นรังสีของแสงที่ถูกปล่อยออกมาจากของเหลวเรืองแสงสีเขียวไหลออกจากมือเธอ มันหล่นลงบน ได้รับบาดเจ็บที่ใบหน้า เธอนี้เรืองแสงสว่างชัดเจน แต่กับคนอื่น ๆ ดูเหมือนจะมองไม่เห็น th