This painting is a classic example

This painting is a classic example of the technique that often set Magritte apart from other surrealists. Artists like Dalí and Ernst usually depicted distorted and dream-like representations of real forms mixed with abstract shapes. Magritte is best known for his realistic depictions of ordinary things made surreal by context or their relationship to each other.

This painting depicts an almost photo-realistic table setting with a slice of ham in the center. The scene is made surreal by the presence of an eye staring back at the viewer from the center of the ham.

This painting was once part of the private collection of the surrealist painter Kay Sage. In 1956 she donated it as a gift to the Museum of Modern Art in New York.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาพนี้เป็นตัวอย่างที่คลาสสิกของเทคนิคที่มัก Magritte surrealists อื่น ๆ ศิลปินเช่น Dalí และเอิร์นสท์มักแสดงแทนแบบฟอร์มจริงผสมกับรูปทรงนามธรรมเพี้ยน และ เหมือนฝัน Magritte จะรู้จักกันดีสำหรับการแสดงของเขาจริงสิ่งสามัญทำเหนือจริงตามบริบทหรือความสัมพันธ์กันภาพนี้แสดงให้เห็นการตั้งค่าตารางที่เกือบเหมือนกับเสี้ยวหนึ่งของแฮมในตัว ฉากถูกเหนือจริง โดยสถานะของตาจ้องมองที่ตัวแสดงจากศูนย์พระภาพนี้เคยเป็นส่วนหนึ่งของคอลเลกชันส่วนตัวของจิตรกร surrealist ปราชญ์เคย์ ในปี 1956 เธอบริจาคมันเป็นของขวัญไปพิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ในนิวยอร์ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาพนี้เป็นตัวอย่างที่คลาสสิกของเทคนิคที่มักจะตั้ง Magritte นอกเหนือจาก surrealists อื่น ๆ ศิลปินที่ชอบDalíและเอิร์นส์ที่ปรากฎมักจะแสดงบิดเบี้ยวและความฝันเหมือนจริงในรูปแบบผสมกับรูปทรงนามธรรม Magritte เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับการสอดแทรกมีเหตุผลของเขาในสิ่งที่เหนือธรรมดาทำโดยบริบทหรือความสัมพันธ์ของพวกเขากัน. ภาพนี้แสดงให้เห็นถึงการตั้งค่าตารางภาพที่สมจริงเกือบกับชิ้นของแฮมในศูนย์ ฉากถูกสร้างขึ้นมาเหนือด้วยการปรากฏตัวของตาจ้องมองกลับมาที่ผู้ชมจากใจกลางของแฮม. ภาพนี้ครั้งหนึ่งเคยเป็นส่วนหนึ่งของคอลเลกชันส่วนตัวของจิตรกรเคย์ Sage surrealist ในปี 1956 เธอได้บริจาคเงินเป็นของขวัญให้กับพิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ในนิวยอร์ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาพนี้เป็นตัวอย่างคลาสสิกของเทคนิคที่มักจะตั้งค่ารูปภาพนี้นอกจาก surrealists อื่น ๆ ศิลปินที่ชอบ มาร์ตินดาลและ Ernst โดยปกติภาพบิดเบี้ยวและฝันเหมือนเป็นตัวแทนของรูปแบบจริงผสมกับรูปทรงนามธรรม รูปภาพนี้เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับการแสดงของเขามีเหตุผลของสิ่งต่างๆ ทำให้ภาพโดยบริบท หรือความสัมพันธ์ของพวกเขากับแต่ละอื่น ๆ .

ภาพนี้แสดงให้เห็นเกือบสมจริงภาพการตั้งค่าตารางด้วยชิ้นของแฮมในศูนย์ ฉากนี้เป็นฉากที่ทำภาพโดยการแสดงตนของตาจ้องมองกลับมาที่มุมมองจากศูนย์กลางของแฮม

ภาพนี้เคยเป็นส่วนหนึ่งของคอลเลกชันส่วนตัวของ Surrealist จิตรกร เค เซจ ในปี 1956 เธอมอบมันเป็นของขวัญให้กับพิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ในนิวยอร์ก