Antibiotic use in livestock feed ad

Antibiotic use in livestock feed additives has resulted in harmful residue accumulation and spread of drug-resistance. We examined the use of antimicrobial peptides as a safer alternative to antibiotics in feeding the common carp. AMPs were added to common carp basal diets (Control) as additives
at four concentrations: 100 mg kg
1 (B1), 200 mg kg
1 (B2), 400 mg kg
1 (B3), 600 mg kg
1 (B4) by dry
weight of basal diet. After a 60-day feeding experiment, the final weight, DG and SGR of carps on B1, B2
and B3 diet were significantly higher than the control (p < 0.05). The FCR of carps on B1, B2 and B3 diet
were significantly lower than the control (p < 0.05). Carps on B2, B3, and B4 diets showed significantly
lower (p < 0.05) levels of triglyceride than the control.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้ยาปฏิชีวนะในสารเติมแต่งอาหารสัตว์มีผลในการสะสมสารตกค้างที่เป็นอันตรายและการแพร่กระจายของยาเสพติดความต้านทาน เราตรวจสอบการใช้งานของเปปไทด์ต้านจุลชีพเป็นทางเลือกที่ปลอดภัยในการใช้ยาปฏิชีวนะในการให้อาหารปลาคาร์พที่พบบ่อย แอมป์ที่ถูกเพิ่มเข้าปลาคาร์พที่พบบ่อยอาหารพื้นฐาน (Control)
เป็นสารเติมแต่งที่สี่ความเข้มข้น: 100 มก. กก. 1 (B1) 200 มก. กก. 1 (B2) 400 มก. กก. 1 (B3) 600 มก. กก. 1 (? B4)
โดยแห้งน้ำหนักของอาหารพื้นฐาน หลังจากการทดลองให้อาหาร 60 วันน้ำหนักสุดท้าย DG และ SGR ของ carps ใน B1, B2
อาหารและ B3 อย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าการควบคุม (p <0.05) อัตราแลกเนื้อของ carps ใน B1, B2 และ B3
อาหารอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าการควบคุม(p <0.05) carps ใน B2, B3, B4
และอาหารที่แสดงให้เห็นอย่างมีนัยสำคัญที่ต่ำกว่า(p <0.05) ระดับของไตรกลีเซอไรด์กว่ากลุ่มควบคุม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยาปฏิชีวนะที่ใช้ในอาหารปศุสัตว์ ส่งผลให้เกิดการสะสมสารตกค้างที่เป็นอันตราย และการแพร่กระจายของ drug-resistance . เราตรวจสอบการใช้ยาต้านจุลชีพ เปปไทด์ เป็นทางเลือกที่ปลอดภัยกว่ายาปฏิชีวนะในการเลี้ยงปลาคาร์พทั่วไป แอมป์ถูกปลาไนแรกเริ่มอาหาร ( ควบคุม ) เป็นสาร
4 ความเข้มข้น 100 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม
1 ( B1 ) , 200 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม
1 ( B2 ) 400 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม
1 ( B3 ) , 600 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม
1 ( B4 ) โดยบริการ
น้ำหนักของอาหารฐาน หลังจาก 60 วันให้อาหารทดลอง น้ำหนักสุดท้ายและ DG SGR ปลาคาร์พใน B1 , B2 และ B3
อาหารสูงกว่ากลุ่มควบคุม ( P < 0.05 ) การเปลี่ยนของปลาคาร์พใน B1 , B2 และ B3
อาหารอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่ากลุ่มควบคุม ( P < 0.05 ) ปลาคาร์พใน B2 , B3 และ B4 พบอาหารอย่างมีนัยสำคัญ
ลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) ระดับของไตรกลีเซอร์ไรด์มากกว่าการควบคุม