WE see it occur drastically in chil

WE see it occur drastically in children today. Kids don't even find the need to think about anything anymore, because they know they will have the internet to fall back on to help them. Test my philosophy on a highschool student a question that they should know chances are if they don't know the answer the first thing they do is search the internet on their phones. Therefore in my opinion we do and it will only get worse and worse through each generation as technology evolves.

Because of computers, we have forgotten how to live Kids don't play outside anymore. They lack an imagination. Why? Because computer games, video games, television, cell phones, etc. shape their minds. They don't know what it's like to problem solve on their own with their own resources. I personally grew up in the 90s knowing both sides. In high school, I did have AIM and a cell phone. I can also say I wasted many hours of my day on the phone and computer as I got older instead of actually meeting up with my friends. People have forgotten how to just spend time with one another. We spend so much time on social media talking about what we want to do instead of just doing it. People are on Instagram "sharing" moments instead of just enjoying moments. I could go on and on. I enjoy leaving the country when I know I am not going to pay for wifi so I can just enjoy life for what it is.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราเห็นมันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วในเด็กวันนี้ เด็กไม่แม้แต่จะหาต้องคิดอะไรอีกต่อไป เพราะพวกเขารู้ว่า พวกเขาจะมีอินเทอร์เน็ตเพื่อถอยกลับเพื่อช่วยให้พวกเขา ทดสอบของฉันปรัชญาในนักเรียนมัธยมศึกษาคำถามที่ควรรู้มีโอกาสถ้าพวกเขาไม่ทราบคำตอบสิ่งแรกที่พวกเขาทำ คือค้นหา อินเทอร์เน็ตบนโทรศัพท์ของพวกเขา ดังนั้นในความคิดของฉัน เราทำ และก็จะได้รับแย่ลงและแย่ลงผ่านแต่ละรุ่นเป็นเทคโนโลยีอยู่เสมอเนื่องจากคอมพิวเตอร์ เราได้ลืมว่าชีวิตเด็กไม่เล่นนอกอีกต่อไป พวกเขาขาดการจินตนาการ ทำไม เนื่องจากคอมพิวเตอร์ วิดีโอเกม โทรทัศน์ โทรศัพท์ ฯลฯ รูปร่างจิตใจของพวกเขา พวกเขาไม่รู้ว่ามันคืออะไรเช่นปัญหาการแก้ปัญหาของตนเองกับทรัพยากรของตนเอง ผมตัวโตใน 90s ที่รู้ทั้งสองด้าน ในโรงเรียนมัธยม ฉันไม่ได้มีจุดมุ่งหมายและโทรศัพท์ ฉันสามารถพูดผมเสียเวลาหลายชั่วโมงของวันของฉันบนโทรศัพท์และคอมพิวเตอร์เป็นผมแทนจริง พบปะสังสรรค์กับเพื่อนเก่า คนได้ลืมวิธีเพียงใช้เวลา ด้วยกัน เราใช้เวลามากในสังคมพูดถึงสิ่งที่เราต้องการทำแทนที่จะเพียงทำ คนที่อยู่ในอินสตาแกรม "ร่วมกัน" ช่วงเวลาแทนเพียงเพลิดเพลินกับช่วงเวลา ฉันสามารถไปบน และบน ผมสนุกกับการออกนอกประเทศเมื่อฉันรู้ว่า ฉันไม่ไปกับแหล่งท่องเที่ยวเพื่อฉันเพียงสามารถเพลิดเพลินกับชีวิตมันคืออะไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราเห็นมันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วในเด็กในวันนี้ เด็กไม่พบ ต้องคิดถึงเรื่องอะไรอีกแล้ว เพราะพวกเขารู้ว่าพวกเขาจะได้รับอินเทอร์เน็ตเพื่อถอยกลับไปช่วยพวกเขา การทดสอบของฉันปรัชญาต่อนักเรียนมัธยม คำถามที่พวกเขาควรรู้แน่นอนถ้าเค้าไม่รู้คำตอบ สิ่งแรกที่พวกเขาทำคือการค้นหาทางอินเทอร์เน็ตบนโทรศัพท์ของพวกเขาดังนั้นในความเห็นของผม เราทำแล้วมันมีแต่จะแย่ลง และแย่ลงผ่านแต่ละรุ่นเป็นเทคโนโลยีวิวัฒนาการ .

เพราะคอมพิวเตอร์เราลืมไปว่าชีวิตเด็กไม่เล่นข้างนอกอีกนะ พวกเขาขาดจินตนาการ ทำไม ? เพราะ เกมส์ คอมพิวเตอร์ วิดีโอ เกม โทรทัศน์ โทรศัพท์มือถือ เป็นต้น รูปร่างของจิตใจของพวกเขาพวกเขาไม่รู้หรอกว่ามันเหมือนอะไรที่จะแก้ปัญหาด้วยตัวเองกับทรัพยากรของตนเอง ผมเติบโตขึ้นมาใน 90s รู้ทั้งสองฝ่าย ในโรงเรียนมัธยมฉันมีจุดมุ่งหมาย และโทรศัพท์มือถือ ฉันยังสามารถบอกว่าผมเสียเวลาหลายชั่วโมงของวันของฉันในโทรศัพท์และคอมพิวเตอร์ เช่น ผมมีเก่าแทนจริง ๆ นัดกับเพื่อนๆ ผู้คนจะลืมวิธีการแค่ใช้เวลากับคนอื่นเราใช้จ่ายมากเวลาในสังคมสื่อพูดถึง อะไรที่เราอยากทำแต่ก็ทำ ผู้คนใน Instagram " แบ่งปัน " ช่วงเวลาแทนเพียงเพลิดเพลินกับช่วงเวลา ฉันสามารถไปบนและบน . ผมสนุกกับการออกจากประเทศ เมื่อผมรู้ว่าผมไม่ได้ไปจ่ายสำหรับ WiFi ดังนั้นฉันสามารถเพลิดเพลินกับชีวิตในสิ่งที่มันเป็น