The last time I had been in the Gra

The last time I had been in the Gray Lake district I had helped a D.A. 's man named Bernie Ohls shoot a gunman named Poke Andrews. But that was higher up the hill, farther away from the lake. This house was on the second level, in a loop the street made rounding a spur of the hill. It stood on a terrace, with a cracked retaining wall in front and several vacant lots behind.
Being originally a double house it had two front doors and two sets of front steps. One of the doors had a sign tacked over the grating that masked the peep window: Ring 1432.
I parked my car and went up right-angle steps, passed between two lines of pinks, went up more steps to the side with the sign. That should be the roomer's side. I rang the bell. Nobody answered it, so I went across to the other door. Nobody answered that one either.
While I was waiting a gray Dodge coupe whished around the curve and a small neat girl in blue looked up at me for a second. I didn't see who else was in the car. I didn't pay much attention. I didn't know it was important.
I took out Kathy Home's key and let myself into a closed living room that smelled of cedar oil. There was just enough furniture to get by, net curtains, a quiet shaft of sunlight under the drapes in front. There was a tiny breakfast room, a kitchen, a bedroom in the back that was obviously Kathy's, a bathroom, another bedroom in front that seemed to be used as a sewing room. It was this room that had the door cut through to the other side of the house.
I unlocked it and stepped, as it were, through a mirror. Everything was backwards, except the furniture. The living room on that side had twin beds, didn't have the look of being lived in.
I went towards the back of the house, past the second bathroom, knocked at the shut door that corresponded to Kathy's bedroom.
No answer. I tried the knob and went in. The little man on the bed was probably Peeler Mardo. I noticed his feet first, because although he had on trousers and a shirt, his feet were bare and hung over the end of the bed. They were tied there by a rope around the ankles.
They had been burned raw on the soles. There was a smell of scorched flesh in spite of the open window. Also a smell of scorched wood. An electric iron on a desk was still connected. I went over and shut it off.
I went back to Kathy Home's kitchen and found a pint of Brooklyn Scotch in the cooler. I used some of it and breathed deeply for a little while and looked out over the vacant lots. There was a narrow cement walk behind the house and green wooden steps down to the street.
I went back to Peeler Mardo's room. The coat of a brown suit with a red pin stripe hung over a chair with the pockets turned out and what had been in them on the floor.
He was wearing the trousers of the suit, and their pockets were turned out also. Some keys and change and a handkerchief lay on the bed beside him, and a metal box like a woman's compact, from which some glistening white powder had spilled. Cocaine.
He was a little man, not more than five feet four, with thin brown hair and large ears. His eyes had no particular color. They were just eyes, and very wide open and quite dead. His arms were pulled out from him and tied at the wrists by a rope that went under the bed.
I looked him over for bullet or knife wounds, didn't find any. There wasn't a mark on him except his feet. Shock or heart failure or a combination of the two must have done the trick. He was still warm. The gag in his mouth was both warm and wet.
I wiped off everything I had touched, looked out of Kathy's front window for a while before I left the house.
It was three-thirty when I walked into the lobby of the Mansion House, over to the cigar counter in the corner. I leaned on the glass and asked for Camels.
Kathy Horne flicked the pack at me, dropped the change into my outside breast pocket, and gave me her customer's smile.
"Well? You didn't take long," she said, and looked sidewise along her eyes at a drunk who was trying to light a cigar with the old-fashioned flint and steel lighter.
"It's heavy," I told her. "Get set."
She turned away quickly and flipped a pack of paper matches along the glass to the drunk. He fumbled for them, dropped both matches and cigar, scooped them angrily off the floor and went off looking back over his shoulder, as if he expected a kick.
Kathy looked past my head, her eyes cool and empty.
"I'm set," she whispered.
"You cut a full half," I said. "Peeler's out. He's been bumped off-in his bed."
Her eyes twitched. Two fingers curled on the glass near my elbow. A white line showed around her mouth. That was all.
"Listen," I said. "Don't say anything until I'm through. He died of shock. Somebody burned his feet with a cheap electric iron. Not yours, I looked. I'd say he died rather quickly and couldn't have said much. The gag was still in his mouth. When I went out there, frankly, I thought it was all hooey. Now I'm not so sure. If he opened up, we're through, and so is Sype, unless I can find him first. Those workers didn't have any inhibitions at all. If he didn't give up, there's still time."
Her head turned, her set eyes looked towards the revolving door at the lobby entrance. White patches glared in her cheeks.
"What do I do?" she breathed.
I poked at a box of wrapped cigars, dropped her key into it. Her long fingers got it out smoothly, hid it.
"When you get home you find him. You don't know a thing. Leave the pearls out, leave me out. When they check his prints they'll know he had a record and they'll just figure it was something caught up with him."
I broke my cigarettes open and lit one, watched her for a moment. She didn't move an inch.
"Can you face it down?" I asked. "If you can't, now's the time to speak."
"Of course." Her eyebrows arched. "Do I look like a torturer?"
"You married a crook," I said grimly.
She flushed, which was what I wanted. "He isn't! He's just a damn fool! Nobody thinks any the worse of me, not even the boys down at Headquarters."
"All right. I like it that way. It's not our murder, after all. And if we talk now, you can say goodbye to any share in any reward-even if one is ever paid."
"Darn tootin'," Kathy Home said pertly. "Oh, the poor little runt," she almost sobbed.
I patted her arm, grinned as heartily as I could and left the Mansion House.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครั้งสุดท้ายได้ในย่านสีเทาผมได้ช่วยคนของ D.A. ชื่อแอร์ Ohls ยิงมือปืนที่ชื่อแอนดรูวส์โผล่ แต่ไม่สูงขึ้นเขา อยู่ห่างจากทะเลสาบ บ้านหลังนี้ในระดับที่สอง ในวนถนนทำปัดแรงของเขาได้ มันยืนบนระเบียง กำแพงกันดินรอยร้าวหน้าและจำนวนว่างหลายหลัง
เดิมเป็นบ้านเดี่ยวก็มีสองประตูหน้าและบันไดด้านหน้าสองชุด หนึ่งประตูที่มีเครื่องหมาย tacked ผ่าน grating ที่สวมหน้ากากหน้าต่าง peep: 1432 แหวน
ผมจอดรถ และขึ้นมุมขวาตอนไป ผ่านระหว่างสองบรรทัดของสีชมพู ไปขึ้นขั้นตอนเพิ่มเติมด้านกับเครื่อง ที่ควรอยู่ด้านข้างของ roomer ฉันรังระฆัง ไม่มีใครตอบได้ ดังนั้นฉันก็ข้ามไปประตู ไม่มีใครตอบว่า หนึ่งอาจ
ฉันถูกรอ whished coupe หลบเป็นสีเทารอบ ๆ โค้ง และสาวเรียบร้อยขนาดเล็กในบลูหาทีแป๊บ ฉันไม่เห็นใครบ้างที่อยู่ในรถ ไม่จ่ายความสนใจมาก ไม่รู้มันเป็นสิ่งสำคัญ.
ฉันเอาออกเคธีโฮคีย์ และให้ตัวเองไปปิดห้องนั่งเล่นที่กลิ่นซีดาร์น้ำมัน มีเฟอร์นิเจอร์เพียงพอโดย สุทธิม่าน เพลาเงียบสงบแสงแดดภายใต้มินิหน้า มีห้องพักรวมอาหารเช้าเล็ก ๆ ห้องครัว ห้องนอนหลังที่เห็นได้ชัดของเคธี ห้องน้ำ อีกห้องนอนด้านหน้าที่ดูเหมือนจะใช้เป็นห้องเย็บผ้า มันเป็นห้องที่มีประตูที่ตัดผ่านไปอีกด้านหนึ่งของบ้าน
ฉันปลดล็อคมัน และ ก้าว มัน were ผ่านทางกระจก ทุกอย่างย้อนหลัง ยกเว้นเฟอร์นิเจอร์ ห้องด้านที่มีเตียงคู่ ไม่มีลักษณะของการอาศัยอยู่ค่ะ
ยิ้มไปทางด้านหลังของบ้าน ผ่านห้องน้ำสอง โบว์ลิ่งที่ประตูปิดที่ corresponded กับห้องนอนของเคธี.
คำตอบไม่ ฉันพยายามกิ๊ป และไปใน คนน้อยบนเตียงนอนอาจถูกมีดปอกเปลือก Mardo ผมสังเกตเห็นเท้าของเขาก่อน เพราะแม้ว่าเขามีกางเกงและเสื้อ เท้าไม่เปลือย และค้างเกินปลายเตียง พวกเขาถูกมัดมีเชือกรอบเท้า
จะมีการเขียนวัตถุดิบบนพื้น กลิ่นเกรียมเนื้อแม้ว่าหน้าต่างเปิดได้ นอกจากนี้กลิ่นของไม้เกรียม เตารีดไฟฟ้าบนโต๊ะยังมีการเชื่อมต่อ ฉันไปผ่าน และปิดมัน.
ฉันกลับไปที่ห้องครัวของบ้านเคธี และพบไพน์ของ Scotch บรู๊คลินในที่เย็น ฉันใช้มัน และหายใจลึกประเดี๋ยวเดียว และมองออกไปจำนวนมากว่าง มีปูนแคบเดินไปหลังบ้านและขั้นตอนไม้เขียวลงถนน
ไปห้องมีดปอกเปลือก Mardo เสื้อสูทสีน้ำตาลมีลายสีแดงขาแขวนเหนือกับกระเป๋าเปิดออกและรับได้ในชั้น
เขาสวมกางเกงของชุด และกระเป๋าถูกเปิดออกมายัง แป้นบาง และเปลี่ยนแปลง และผ้าเช็ดหน้าแบบวางบนเตียงข้าง ๆ เขา และผงโลหะกล่องเช่นผู้หญิงกระชับ จากที่บางอันดามันอย่างแท้จริงสีขาวมีหก โคเคน
กำลังคน ไม่เกิน 5 ฟุต 4 ผมบาง ๆ สีน้ำตาลและขนาดใหญ่หูเล็กน้อย ตามีสีไม่เฉพาะ พวกเขามีเพียงดวงตา และเปิดกว้างมาก และค่อนข้างตาย แขนของเขาถูกดึงออกมาจากพระองค์ และมัดที่ข้อเชือกที่เข้าไปใต้เตียง
ฉันมองเขาผ่านสัญลักษณ์หรือมีดบาดแผล ไม่พบ ไม่มีเครื่องหมายบนเขายกเว้นเท้า ช็อก หรือหัวใจล้มเหลว หรือการรวมกันของทั้งสองต้องมีแล้วหลอกลวง เขาก็อบอุ่น ถอนตัวออกในปากของเขามีทั้งความอบอุ่นและเปียก
ฉันเช็ดออกทุกอย่างที่ฉันได้สัมผัส มองออกหน้าต่างด้านหน้าของเคธีในขณะก่อนผมไปบ้าน.
ก็สามสิบสามเมื่อฉันเดินเข้าไปในล็อบบี้ของทำเนียบ กว่าโต้ซิการ์ในมุม ฉันเองบนแก้ว และขอสำหรับอูฐ
Horne เคธี flicked ชุดที่ที่ฉัน ลบการเปลี่ยนแปลงลงในกระเป๋าของฉันเต้านมอยู่นอก และให้ฉันรอยยิ้มของลูกค้า.
"ดี คุณไม่ได้ใช้ เธอกล่าวว่า และ sidewise มองตามสายตาของเธอที่เมาที่พยายามอ่อนซิการ์ทั้งมนุษย์และเหล็กไฟแช็ก
ฉัน "ก็หนัก บอกว่า เธอ "รับได้"
เธอหันได้อย่างรวดเร็ว และพลิกของกระดาษตรงริมกระจกจะเมา เขา fumbled สำหรับพวกเขา หลุดตรงและซิการ์ scooped นั้น angrily ปิดพื้น และไปปิดกลับมองผ่านไหล่ของเขา ว่าเขาคาดว่าเตะ.
เคธีมองผ่านหัวของฉัน เธอตาเย็น และว่างเปล่า
"ฉันกำลังตั้ง เธอกระซิบ.
"คุณตัดแบบเต็มครึ่ง ผมพูด "ของมีดปอกเปลือกออก เขาถูกชนปิดในเตียงของเขา "
เธอตา twitched มือสองโค้งบนแก้วใกล้ข้อศอกของฉัน พบเส้นสีขาวรอบปากของเธอ ที่ได้ทั้งหมด
"ฟัง ผมพูด "ไม่พูดอะไรจนกระทั่งผมผ่าน เขาตายของช็อก คนเขียนเขาเท้ากับเตารีดไฟฟ้าการประหยัด ไม่ได้ของคุณ ที่ฉันมอง ผมจะบอกว่า เขาเสียชีวิตค่อนข้างรวดเร็ว และไม่ได้กล่าวว่า มาก ปิดปากยังอยู่ในปากของเขาได้ เมื่อยิ้มออกมี ตรงไปตรงมา ฉันคิดว่า มันเป็น hooey ทั้งหมด ตอนนี้ผมไม่แน่ใจว่าดังนั้น ถ้าเขาเปิดขึ้น เราผ่าน และเป็น Sype ดังนั้น ถ้าสามารถพบเขาครั้งแรก คนเหล่านั้นไม่มี inhibitions ใด ๆ เลย ถ้าเขาไม่ให้ขึ้น มีเวลานิ่ง"
หัวเธอเปิด ดวงตาของเธอตั้งมองไปทางประตูหมุนอัตโนมัติที่ทางเข้า แพทช์ glared ในเธอแก้มขาว
"ฉันทำอะไร"เธอหายใจ
ฉัน poked ที่กล่องซิการ์ที่ตัด ลบคีย์ของเธอลงไป นิ้วมือที่ยาวของเธอได้รับมันออกมาได้อย่างราบรื่น ซ่อนมัน
"เมื่อคุณได้รับบ้าน คุณพบเขา คุณไม่ทราบสิ่ง ทิ้งไข่มุกออก ปล่อยฉันออก เมื่อพวกเขาตรวจสอบพิมพ์ของเขาจะรู้ว่า เขามีข้อมูล และพวกเขาจะเพียงแค่คิดมันเป็นสิ่งที่จมกับเขา"
ฉันยากจนบุหรี่ของฉันเปิด และแสงหนึ่ง ดูเธออึดใจ เธอไม่ย้ายนิ้วการ.
"สามารถคุณหน้ามันลง" ถาม "ถ้าคุณไม่ ขณะนี้เป็นเวลาที่จะพูด"
"แน่นอน" คิ้วเธอปักษา "ฉันดูเหมือนเป็น torturer"
"คุณแต่งงานกับคน ผมพูด grimly.
เธอล้าง ซึ่งเป็นสิ่งที่ฉันต้องการ "เขาไม่ได้ เขาเป็นแค่ไอ้โง่ ไม่มีใครคิดใด ๆ เลวของฉัน เด็กผู้ชายไม่ได้ลงที่สำนักงานใหญ่"
"ขวาทั้งหมด ผมชอบวิธีการ มันไม่ได้ฆ่าคนของเรา จาก และถ้าเราพูดตอนนี้ คุณสามารถบอกลาร่วมใด ๆ ในการสะสมแม้แต่ถ้าเคยชำระ"
"สาป tootin' บ้านเคธีกล่าวว่า pertly "โอ้ runt น้อยยากจน, " เธอเกือบ sobbed.
ฉัน patted แขน grinned พ่อผมสามารถ และบ้านแมนชั่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครั้งสุดท้ายที่ฉันได้รับในเขตทะเลสาบสีเทาที่ผมได้ช่วยคน DA 's ชื่อเบอร์นี Ohls ยิงมือปืนชื่อ Poke แอนดรู แต่ที่สูงขึ้นเนินเขาห่างไกลออกไปจากทะเลสาบ บ้านหลังนี้อยู่ในระดับที่สองในวงถนนที่ทำปัดเศษเดือยของเนินเขา มันยืนอยู่บนระเบียงที่มีกำแพงแตกในด้านหน้าและว่างเปล่าหลายหลัง
เดิมเป็นบ้านสองมันมีสองประตูด้านหน้าและสองชุดของขั้นตอนที่ด้านหน้า หนึ่งในประตูมีป้ายติดอยู่กว่าตะแกรงที่สวมหน้ากากหน้าต่างมองลอด: แหวน 1432
ผมจอดรถของฉันขึ้นไปตามขั้นตอนที่ถูกต้องมุมผ่านระหว่างสองบรรทัดสีชมพูขึ้นไปขั้นตอนมากขึ้นไปทางด้านข้างที่มีสัญลักษณ์ ที่ควรจะเป็นทางด้านของผู้พักอาศัย ฉันสั่นกระดิ่ง ไม่มีใครตอบมันดังนั้นฉันเดินข้ามไปที่ประตูอื่น ๆ ไม่มีใครตอบว่าหนึ่งอย่างใดอย่างหนึ่ง
ในขณะที่ผมกำลังรอรถเก๋งสีเทาดอดจ์ whished รอบเส้นโค้งและสาวเรียบร้อยขนาดเล็กสีฟ้ามองขึ้นมาที่ผมเป็นครั้งที่สอง ฉันไม่เห็นใครอยู่ในรถ ผมไม่ได้ให้ความสนใจมาก ฉันไม่ได้รู้ว่ามันเป็นสิ่งสำคัญที่
ผมเอาออกที่สำคัญเคทีแรกและปล่อยให้ตัวเองเข้าไปในห้องนั่งเล่นที่ปิดกลิ่นของน้ำมันซีดาร์ มีเฟอร์นิเจอร์เพียงแค่พอที่จะได้รับโดยม่านสุทธิเพลาที่เงียบสงบของแสงแดดภายใต้ผ้าด้านหน้าเป็น มีห้องเล็ก ๆ อาหารเช้า, ห้องครัว, ห้องนอนที่อยู่ด้านหลังที่เห็นได้ชัดว่าเคที่, ห้องน้ำ, ห้องนอนอีกในด้านหน้าที่ดูเหมือนจะใช้เป็นห้องเย็บผ้าเป็น มันเป็นห้องที่มีประตูตัดผ่านไปยังด้านอื่น ๆ ของบ้าน
ฉันปลดล็อคมันและก้าวมันเป็นผ่านกระจก ทุกอย่างเป็นไปข้างหลังยกเว้นเฟอร์นิเจอร์ ห้องนั่งเล่นในด้านที่มีเตียงคู่ไม่ได้มีลักษณะของการอาศัยอยู่
ที่ผมไปทางด้านหลังของบ้านที่ผ่านมาห้องน้ำที่สองเคาะที่ประตูปิดที่สอดคล้องกับเคที่ห้องนอน
ไม่มีคำตอบ ผมพยายามที่ลูกบิดและเดินเข้ามาคนส่วนน้อยที่อยู่บนเตียงก็อาจจะปอก Mardo ผมสังเกตเห็นเท้าของเขาก่อนเพราะถึงแม้เขาจะมีในกางเกงขายาวและเสื้อเชิ้ตเท้าของเขาเปลือยและที่แขวนอยู่เหนือปลายเตียง พวกเขาถูกผูกติดอยู่โดยมีเชือกรอบข้อเท้าของ
พวกเขาได้รับการเผาดิบบนพื้น มีกลิ่นเนื้อไหม้เกรียมแม้หน้าต่างที่เปิดอยู่ นอกจากนี้ยังมีกลิ่นหอมของไม้ที่ไหม้เกรียม เหล็กไฟฟ้าบนโต๊ะทำงานก็ยังคงเชื่อมต่อ ฉันเดินไปและปิดมันออก
ผมก็กลับไปที่ห้องครัวเคทีแรกและพบว่าไพน์ของบรูคลิสก็อตในที่เย็น ผมใช้บางส่วนของมันและสูดลมหายใจลึกในขณะที่น้อยและมองออกไปจำนวนมากที่ว่าง มีเดินซีเมนต์แคบหลังบ้านและขั้นตอนที่ทำด้วยไม้สีเขียวลงไปที่ถนนเป็น
ผมก็กลับไปที่ห้องปอก Mardo ของ เสื้อสูทสีน้ำตาลมีแถบสีแดงขาแขวนอยู่เหนือเก้าอี้กับกระเป๋าเปิดออกและสิ่งที่ได้รับในพวกเขาอยู่บนพื้น
เขาได้รับการสวมใส่กางเกงขายาวของชุดและกระเป๋าของพวกเขาถูกเปิดออกยัง ปุ่มบางและการเปลี่ยนแปลงและผ้าเช็ดหน้าที่วางอยู่บนเตียงข้างเขาและกล่องโลหะเช่นผู้หญิงคนหนึ่งที่มีขนาดกะทัดรัดซึ่งบางส่วนผงสีขาววาววับหก โคเคน
เขาเป็นคนเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่เกินห้าฟุตสี่ที่มีผมสีน้ำตาลบางและหูขนาดใหญ่ ดวงตาของเขาไม่มีสีโดยเฉพาะอย่างยิ่ง พวกเขาเพียงแค่ตาและเปิดกว้างมากและตายค่อนข้าง แขนของเขาถูกดึงออกมาจากเขาและผูกข้อมือที่เชือกที่ไปอยู่ใต้เตียง
ผมมองเขาไปบาดแผลกระสุนหรือมีดไม่พบใด ๆ ไม่มีเครื่องหมายบนเขายกเว้นเท้าของเขา ช็อตหรือหัวใจล้มเหลวหรือการรวมกันของทั้งสองต้องทำเคล็ดลับ เขายังคงอบอุ่น ปิดปากในปากของเขาเป็นทั้งอบอุ่นและเปียก
ผมเช็ดออกทุกอย่างที่ฉันได้สัมผัสมองออกไปนอกหน้าต่างด้านหน้าเคทีสำหรับในขณะที่ก่อนที่ผมจะออกจากบ้าน
มันเป็น 3-30 เมื่อฉันเดินเข้าไปในห้องโถงของคฤหาสน์ที่ ไปที่เคาน์เตอร์ซิการ์ในมุม ผมโน้มตัวลงบนกระจกและขอให้อูฐ
เคทีฮอร์นพลิกแพ็คที่ผมลดลงการเปลี่ยนแปลงในกระเป๋าเต้านมของฉันออกไปข้างนอกและให้ฉันรอยยิ้มของลูกค้าของเธอ
"ดี? คุณไม่ได้ใช้เวลานาน" เธอกล่าวและมอง เอียงกะเท่เร่ไปตามสายตาของเธอที่เมาคนที่กำลังพยายามที่จะจุดไฟซิการ์ที่มีหินเก่าและเหล็กเบา
"มันหนัก" ฉันบอกเธอ "ได้รับการตั้งค่า."
เธอหันไปได้อย่างรวดเร็วและพลิกแพ็คของกระดาษตรงตามแก้วเมา เขาคลำสำหรับพวกเขาลดลงทั้งการแข่งขันและซิการ์อุ้มพวกเขาด้วยความโกรธจากพื้นและออกไปหันกลับมามองข้ามไหล่ของเขาราวกับว่าเขาคาดว่าเตะ
Kathy มองอดีตหัวของฉันดวงตาของเธอเย็นและว่างเปล่า
"ฉันตั้ง "เธอกระซิบ
"คุณตัดครึ่งเต็ม" ผมพูดว่า "ออกปอกของ. เขาถูกชนออกในเตียงของเขา."
ดวงตาของเธอกระตุก สองนิ้วขดบนกระจกที่อยู่ใกล้ข้อศอกของฉัน แสดงให้เห็นว่าเส้นสีขาวรอบปากของเธอ นั่นคือทั้งหมดที่
"ฟัง" ผมพูดว่า "อย่าพูดอะไรจนกว่าฉันผ่าน. เขาเสียชีวิตจากการช็อต. บางคนเผาเท้าของเขาด้วยเหล็กไฟฟ้าราคาถูก. ไม่นับถือผมมอง. ฉันว่าเขาเสียชีวิตค่อนข้างรวดเร็วและไม่สามารถมีมาก. กล่าวว่า กฏหมายยังคงอยู่ในปากของเขา. เมื่อฉันไปออกมีตรงไปตรงมาผมคิดว่ามันเป็นสิ่งที่เหลวไหล. ตอนนี้ฉันไม่แน่ใจ. ถ้าเขาเปิดขึ้นเราผ่านและเพื่อเป็น Sype, ถ้าฉันสามารถหาเขา แรก. คนงานเหล่านั้นไม่ได้มีการยับยั้งใด ๆ . ถ้าเขาไม่ยอมแพ้ยังคงมีเวลา. "
หัวของเธอเปิดตาชุดของเธอมองไปทางประตูหมุนที่ล็อบบี้ทางเข้า แพทช์สีขาวจ้องในแก้มของเธอ
"ฉันจะทำอะไร" เธอสูดลมหายใจ
ฉันพูดกระตุ้นที่กล่องซิการ์ห่อลดลงที่สำคัญเธอเป็นมัน นิ้วมือยาวของเธอได้ออกมาอย่างราบรื่นซ่อนไว้
"เมื่อคุณได้รับที่บ้านคุณหาเขา. คุณไม่ทราบว่าสิ่ง. ปล่อยมุกออกมาปล่อยฉันออก. เมื่อพวกเขาตรวจสอบลายนิ้วมือของเขาพวกเขาจะรู้ว่าเขาได้บันทึก และพวกเขาก็จะคิดว่ามันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขา. "
ฉันยากจนบุหรี่ของฉันเปิดและจุดหนึ่งที่เฝ้าดูเธอสักครู่ เธอไม่ได้ย้ายนิ้ว
"คุณสามารถเผชิญหน้ากับมันลง" ผมถาม "ถ้าคุณไม่สามารถตอนนี้ถึงเวลาที่จะพูด."
"แน่นอน." คิ้วของเธอโค้ง "ฉันจะมีลักษณะเหมือนทรมานหรือไม่"
"คุณแต่งงานกับคด" ผมพูดเคร่งขรึม
เธอล้างซึ่งเป็นสิ่งที่ฉันต้องการ "เขาไม่ได้เป็นเขาเป็นเพียงคนโง่แช่ง! ไม่มีใครคิดที่เลวร้ายของฉันไม่ได้เด็ก ๆ ลงที่สำนักงานใหญ่."
"สิทธิทั้งหมด. ผมชอบวิธีการที่. มันไม่ใช่การฆาตกรรมของเราหลังจากที่ทุก. และถ้าเรา พูดคุยตอนนี้คุณสามารถบอกลาส่วนแบ่งใด ๆ ในทุกรางวัลแม้ว่าหนึ่งเคยจ่าย. "
"Darn Tootin", "เคทีแรกกล่าวอย่างฮึกเหิม "โอ้แคระน้อยยากจน" เธอเกือบร้องไห้
ฉันตบแขนของเธอยิ้มเป็นอย่างเต็มที่เท่าที่จะทำได้และซ้ายคฤหาสน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครั้งสุดท้ายที่ฉันได้รับในเขตทะเลสาบเทาผมช่วยอัยการของชายที่ชื่อ เบอร์นี่ ohls ยิงมือปืนชื่อโผล่ แอนดรูส์ แต่นั่นมันที่สูงขึ้นเนินเขาห่างจากทะเลสาบ บ้านหลังนี้อยู่ในระดับที่สอง ในวงล้อมถนนทำเดือยของเนินเขา มันยืนบนระเบียงมีรอยร้าวของกำแพงด้านหน้า และหลาย ๆ ว่าง ๆข้างหลัง
การสร้างสรรค์คู่บ้านมันมี 2 ประตูด้านหน้าและสองชุดของขั้นตอนที่ด้านหน้า หนึ่งในประตูมีป้ายเพิ่มผ่านตะแกรงที่สวมหน้ากากหน้าต่างแอบมอง : แหวน 1432 .
ผมจอดรถไว้และเดินขึ้นตามขั้นตอนด้านขวามุมผ่านระหว่างสองเส้นสีชมพู เดินขึ้นไปอีกก้าวข้างป้าย ที่ควรจะเป็นของผู้อาศัยข้างเคียง ฉันกดกริ่ง ไม่มีใครตอบเลยฉันเดินข้ามประตูอื่น ๆ ไม่มีใครตอบเหมือนกัน .
ตอนที่ฉันกำลังรอสีเทาหลบรถเก๋ง whished รอบโค้งและสาวเรียบร้อยขนาดเล็กสีฟ้า มองฉันหน่อย ผมไม่เห็นมีใครอยู่ในรถ ผมไม่ได้สนใจมากนัก ผมไม่รู้ว่ามันสำคัญ ฉันเอากุญแจบ้าน
Kathy และปล่อยให้ตัวเองเป็นปิดห้องนั่งเล่นที่ได้กลิ่นน้ำมันต้นซีดาร์มีไม่เพียงพอที่จะได้รับเฟอร์นิเจอร์ผ้าม่านสุทธิ , เงียบเพลาแสงแดดใต้เครื่องด้านหน้า มีห้อง อาหารเช้าเล็ก ๆห้องครัว ห้องนอน ในคืนที่แน่นอน Kathy , ห้องน้ำ , ห้องนอนอีกห้องด้านหน้าที่ดูเหมือนจะใช้เป็นห้องตัดเย็บ . มันเป็นห้องที่มีประตูตัดอีกด้านหนึ่งของบ้าน ผมปลดล็อคมันและก้าว
,มันเป็นผ่านกระจก ทุกอย่างกำลังถอยหลัง นอกจากเฟอร์นิเจอร์ ห้องนั่งเล่นด้านที่มีเตียงคู่ ไม่ได้มีลักษณะของการอาศัยอยู่ใน .
ฉันเดินไปที่ด้านหลังของบ้าน ผ่านห้องที่สอง เคาะที่ประตูห้องนอนที่ปิดของแคธี่ .
ไม่มีใครตอบได้ ฉันพยายามลูกบิดเข้าไป ชายร่างเล็กบนเตียงอาจจะปอก mardo .ผมสังเกตเห็นเท้าของเขาก่อน เพราะถึงแม้ว่าเขาจะใส่กางเกงและเสื้อ เท้าเปลือยเปล่าและเมาค้างอยู่ปลายเตียง พวกเขาถูกผูกด้วยเชือกรอบข้อเท้า
พวกเขาได้รับเผาดิบบนฝ่าเท้า มีกลิ่นเนื้อไหม้เกรียมทั้งๆที่หน้าต่างเปิด ก็มีกลิ่นไหม้เกรียมของไม้ เหล็กไฟฟ้าบนโต๊ะยังคงเชื่อมต่อ ฉันไปปิดมัน .
ผมกลับไปที่แคธี่บ้านครัวและพบไพน์บรู๊คลินช์ ในเย็น ผมใช้สักหน่อย แล้วสูดลมหายใจลึกสำหรับในขณะที่เพียงเล็กน้อยและมองออกไปมาก ๆว่าง มีซีเมนต์แคบๆ เดินอยู่หลังบ้านไม้สีเขียวและขั้นตอนลงถนน .
ผมกลับไปที่ห้อง mardo ปอก .เสื้อสูทสีน้ำตาลกับหมุดสีแดงลายพาดอยู่บนเก้าอี้ ด้วยกระเป๋าเปิดออกและสิ่งที่ได้รับในพวกเขาอยู่บนพื้น
เขาใส่กางเกงของชุดและกระเป๋าของพวกเขาออกมาด้วย บางปุ่ม และเปลี่ยน และผ้าเช็ดหน้านอนลงบนเตียงข้างๆเขา และกล่องโลหะเหมือนผู้หญิงขนาดกะทัดรัด ซึ่งบางประกายผงสีขาว มีหก
โคเคนเขาเป็นผู้ชายตัวเล็กๆ ไม่เกินห้าฟุตสี่ กับ บาง ผมสีน้ำตาล และหูขนาดใหญ่ ดวงตาของเขาไม่ได้โดยเฉพาะสี พวกเขาแค่ตา และกว้างมาก เปิด และ ตายสนิท แขนของเขาถูกดึงออกมาจากเขา และผูกข้อมือด้วยเชือกนั้นไปอยู่ใต้เตียง .
ผมมองเขามาแผลกระสุน หรือมีด ไม่พบใด ๆ นั่นไม่ใช่เครื่องหมายบนตัวเขา ยกเว้น เท้าของเขาช็อค หรือหัวใจวาย หรือการรวมกันของทั้งสองต้องทำเคล็ดลับ เขายังอุ่นๆอยู่ มุขในปากของเขาที่ทั้งอบอุ่นและเปียก .
ผมเช็ดออกทุกอย่างที่ฉันได้สัมผัส มองออกจากหน้าต่างด้านหน้าเคธี่สักพักก่อนที่ผมจะออกจากบ้าน .
มันสามสามสิบ เมื่อฉันเดินเข้าไปในล็อบบี้ของคฤหาสน์ ไปย้อนนับในมุมฉันพิงกระจกและถามสำหรับอูฐ
Kathy ฮอร์นสะบัดแพ็คที่ผมทิ้งเปลี่ยนเป็นกระเป๋าเสื้อนอกของฉันและให้ฉันรอยยิ้มของลูกค้าของเธอ .
" ดี ? คุณไม่ได้ใช้เวลานานเลย " เธอพูด และมอง sidewise พร้อมดวงตาที่เมาที่กำลังพยายามแสงซิการ์กับหินเหล็กไฟสมัยเก่าและเหล็กเบา .
" มันหนักนะ " ผมบอกเธอ " . รับชุด "
.เธอหันไปอย่างรวดเร็วและพลิกกล่องกระดาษตรงริมกระจกเมา เขาคลำหาพวกเขาลดลงทั้งการแข่งขันและย้อน เลยโมโหปิดพื้นและออกไปกลับมองผ่านไหล่ของเขาเป็นถ้าเขาคาดว่าเตะ
Kathy มองข้ามหัวฉัน ดวงตาที่เย็นและว่างเปล่า .
" ผมตั้ง " เธอกระซิบ .
" คุณตัดครึ่งดวง " ผมบอกว่า " . ปอกออกเขาถูกกระแทกออกไปในเตียงของเขา . "
เธอตากระตุก สองนิ้วขดบนกระจกใกล้ข้อศอกของฉัน เส้นสีขาวแสดงให้เห็นว่ารอบ ๆปาก นั่นคือทั้งหมด .
" ฟัง " ฉันพูด " ไม่พูดอะไร จนกว่าจะผ่าน เขาตายเพราะความตกใจ ใครเผาเท้าของเขาด้วยไฟฟ้าราคาถูกเหล็ก ไม่ใช่คุณ ฉันมอง ฉันว่าเขาเสียชีวิตค่อนข้างรวดเร็ว และไม่ต้องพูดมาก มุขอยู่ในปากของเขาเมื่อฉันไปที่นั่นแล้ว ฉันคิดว่ามันเป็นคำพูดไร้สาระ . ตอนนี้ฉันไม่แน่ใจ ถ้าเขาเปิด เราผ่าน และเพื่อ sype จนกว่าฉันสามารถหาเขาก่อน แรงงานเหล่านั้นไม่มีอายเลย ถ้าเขาไม่ยอมแพ้ ยังคงมีเวลา . "
หัวของเธอหันไป เธอสบตามองไปยังประตูหมุนที่ล็อบบี้ทางเข้า แพทช์สีขาวก็แก้มเธอ .
" ฉันจะทำอย่างไร ?" เธอหายใจ .
ผมสะกิดที่กล่องที่ห่อซิการ์ทิ้งกุญแจของเธอลงไป นิ้วยาวได้ราบรื่นดี ซ่อนมัน .
" เมื่อคุณได้รับที่บ้านคุณพบเขา คุณไม่รู้หรอก ปล่อยมุกออกมา ให้ฉันออกไป เมื่อพวกเขาตรวจสอบลายนิ้วมือพวกเขาจะรู้ว่าเขามีประวัติ และพวกเขาก็จะคิดว่ามันเป็นสิ่งที่จับเขา "
ฉันทำบุหรี่ของฉันเปิดและจุดหนึ่ง ดูเธอหน่อยเธอไม่ได้ขยับไปไหนเลย .
" คุณสามารถเผชิญกับมัน ? " " ฉันถาม ถ้าคุณทำไม่ได้ ตอนนี้ก็ถึงเวลาที่จะพูด . "
" แน่นอน " คิ้วของเธอโค้ง " ฉันดูเหมือนทรมาน ?
" คุณแต่งงานแปลกๆ " ฉันพูดแสยะยิ้ม
เธอหน้าแดงซ่าน ซึ่งเป็นสิ่งที่ฉันต้องการ . " เขาไม่ใช่ เขาเป็นแค่ไอ้โง่ ! ไม่มีใครคิดว่าใด ๆแย่ลง แม้เด็กที่สำนักงานใหญ่ " .
" ก็ได้ ฉันชอบแบบนั้นมันไม่ฆ่าพวกเรา และถ้าเราพูด ตอนนี้คุณสามารถบอกลาใดมีส่วนร่วมในรางวัลแม้ว่าหนึ่งที่เคยจ่าย "
" ด่าไม่เหลือซาก " Kathy บ้านกล่าวอย่างคึกคะนอง " โอ้ ตัวเล็กที่น่าสงสาร เธอเกือบร้องไห้ .
ผมตบแขนของเธอ ยิ้มจนเห็นฟันเป็นอย่างเต็มที่เท่าที่ฉันสามารถและทิ้งคฤหาสน์ .