The participants included 12 RNs wh

The participants included 12 RNs who worked full time, ranging in age from 23 to 49 (median age: 38 years). Most of the nurses were female (n = 9) and all participants had at least a Bachelor’s degree in Nursing Sciences (see Table 1)
The main theme that emerged was termed “patient-evidence assessment in clinical practice”. The categories that described the nurses’ experiences of pain assessment in a surgical ward included: (i) double/triple check system, (ii) communication via records and protocols, and (iii) using skills and experience (see Table 2). Nurses mainly collected objective evidence of patients’ pain using multiple scales as a basis for their pain management strategies. This monitoring of patients and their pain was done routinely every 4 h in the surgical ward, and included using pain scores as the fifth vital sign (i.e., temperature, respiratory rate, blood pressure, heart rate and pain scores) until they were discharged from the hospital. If the patient was asleep, the assessment was completed shortly after the patient had woken up. Each of the three categories is presented below and supported with participants’ quotations.
Table 2
Overview of codes, categories and a theme developed from the content analysis of pain assessment the Thai nurses in surgical wards.
Double/triple check system
The nurses described the procedure they used when assessing patients’ pain; this procedure is a double/triple check system, a multi-method approach to pain assessment involving the following: (i) using a verbal scale to assess pain, (ii) judging patients’ pain based on appearance and mobility, and (iii) consulting the patients’ documentation. The nurses and nurses’ aides used face scales and a numeric scale as tools in their routine practice. Nursing aides recorded pain scores every 4 h, and the nurses would re-assess all those patients with pains scores higher than five according to the hospital’s protocol of pain management in the hospital. Below is an excerpt of an interview with one of the participants:
‘For me, I assess pain by looking at their facial expressions and asking about their level of pain to give it a score’ (Advanced 5)
The nurses must reassess a patients’ pain if they have a pain score higher than five (out of ten) or if the patient has requested pain medication. The nurses mentioned that it was difficult to correctly assess and manage the patients’ pain level, and to decide when to give pain medication. An example of this is seen in the following excerpt:
I always ask the patients, ’Are you in pain?’ Em…I have noticed one in three of the patients is in pain. He had told me he had mild pain level, estimated as two or three (out of ten). But he changed his habits, becoming agitated and complaining of discomfort, like colicky pain, and he became a bit aggressive. And he was moving around in his bed…he expressed it as being quite painful. I then have to judge whether to give him pain medication or not. (Beginner 2)
The nurses also judged patients’ pain based on their appearance and mobility, and investigated any potential complications by conducting physical examinations. The nurses often rechecked the pain levels in order to clarify and ensure that the recorded pain levels corresponded to the causes of the pain and suffering. Nurse’s conducted physical examinations through abdominal examination and noted any abdominal distention, the presence or absence of pain, any bleeding from the wound, whether the bladder was full and so on, in order to determine if the patients were still in pain and if their pain scores had reduced. After completing the examination, the nurses notified the physician. Below is an example excerpt describing this examination:
I have examined his wound and investigated his lower-left or right abdomen as to whether or not there was distension. Perhaps the patient had a full bladder that feels painful. I asked if the patient has any post-operative pain on the second day of recovery. Then, I observed how he walked by himself, to see if he felt pain after physical activity. (Advanced 3)
Moreover, as the following excerpt illustrates, the nurses often referred to ‘consulting the patients’ documentation’ when conducting the pain assessment, as is illustrated in the following excerpt:
I just look at the pain record as plot graphs in the graphic sheets. The physicians usually check the patients' progress as well as pain management levels by looking at the recorded vital signs on the graphic sheets… This is the information they use…to make judgments and decisions about administering pain medication. Some patients might need to decrease medication if the level of pain has been decreasing according to the graphs. (Competent 1)
The documentation was recorded six times per day (in 4-h cycles) for all patients, in accordance with the hospital’s protocol for pain management.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้เข้าร่วมประชุมรวม 12 RNs ที่ทำงานเต็มเวลาตั้งแต่ในยุค 23-49 (อายุเฉลี่ย 38 ปี) ส่วนใหญ่ของพยาบาลเป็นเพศหญิง (n = 9) และผู้เข้าร่วมทุกคนจะได้อย่างน้อยการศึกษาระดับปริญญาตรีสาขาพยาบาลศาสตร์ (ดูตารางที่ 1)
ธีมหลักที่โผล่ออกมาที่เรียกว่า "การประเมินผู้ป่วยเป็นหลักฐานในการปฏิบัติทางคลินิก" ประเภทที่อธิบายประสบการณ์ของพยาบาลในการประเมินความเจ็บปวดในหอผู้ป่วยศัลยกรรมรวม: (i) Double / ตรวจสอบระบบสาม (ii) การสื่อสารผ่านทางบันทึกและโปรโตคอลและ (iii) การใช้ทักษะและประสบการณ์ (ดูตารางที่ 2) พยาบาลส่วนใหญ่ที่เก็บรวบรวมหลักฐานที่เป็นรูปธรรมของความเจ็บปวดของผู้ป่วยโดยใช้เครื่องชั่งน้ำหนักหลายเป็นพื้นฐานสำหรับกลยุทธ์การจัดการความเจ็บปวดของพวกเขา การตรวจสอบนี้ของผู้ป่วยและความเจ็บปวดของพวกเขาได้กระทำเป็นประจำทุก 4 ชั่วโมงในหอผู้ป่วยศัลยกรรมและรวมถึงการใช้คะแนนความปวดเป็นสัญญาณชีพที่ห้า (เช่นอุณหภูมิอัตราการหายใจความดันโลหิตและอัตราการเต้นของหัวใจและความเจ็บปวดคะแนน) จนกว่าพวกเขาจะออกจาก โรงพยาบาล. ถ้าผู้ป่วยนอนหลับประเมินแล้วเสร็จไม่นานหลังจากที่ผู้ป่วยได้ตื่นขึ้นมา ทั้งสามประเภทที่จะนำเสนอด้านล่างและสนับสนุนกับใบเสนอราคาของผู้เข้าร่วม.
ตารางที่ 2
ภาพรวมของรหัสประเภทและรูปแบบการพัฒนาจากการวิเคราะห์เนื้อหาของการประเมินความเจ็บปวดพยาบาลไทยในหอผู้ป่วยศัลยกรรม.
ตรวจสอบระบบ Double / Triple
พยาบาลอธิบายขั้นตอน พวกเขาใช้เมื่อมีการประเมินความเจ็บปวดของผู้ป่วย; ขั้นตอนนี้เป็นระบบ / คู่สามตรวจสอบวิธีการหลายวิธีการในการประเมินความปวดที่เกี่ยวข้องดังต่อไปนี้: (i) โดยใช้ขนาดวาจาในการประเมินความเจ็บปวด (ii) อาการปวดผู้ป่วยตัดสิน 'ขึ้นอยู่กับลักษณะและความคล่องตัวและ (iii) ให้คำปรึกษาด้านเอกสารของผู้ป่วย พยาบาลและผู้ช่วยพยาบาลใช้เครื่องชั่งใบหน้าและขนาดตัวเลขเป็นเครื่องมือในการปฏิบัติกิจวัตรประจำวันของพวกเขา ผู้ช่วยพยาบาลบันทึกคะแนนความปวดทุก 4 ชั่วโมงและพยาบาลจะประเมินอีกครั้งผู้ป่วยทุกคนที่มีคะแนนสูงกว่าปวดห้าตามโปรโตคอลของโรงพยาบาลของการจัดการความปวดในโรงพยาบาล ด้านล่างเป็นข้อความที่ตัดตอนมาจากการให้สัมภาษณ์กับหนึ่งในผู้เข้าร่วม:
'สำหรับฉันฉันประเมินความเจ็บปวดโดยดูที่การแสดงออกทางสีหน้าของพวกเขาและถามเกี่ยวกับระดับของความเจ็บปวดที่จะให้มันคะแนน' (ขั้นสูง 5)
พยาบาลต้องประเมินผู้ป่วย ' ความเจ็บปวดถ้าพวกเขามีอาการปวดคะแนนสูงกว่าห้า (สิบ) หรือยาแก้ปวดหากผู้ป่วยได้รับการร้องขอ พยาบาลบอกว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะประเมินได้อย่างถูกต้องและจัดการระดับความเจ็บปวดของผู้ป่วยและการตัดสินใจเมื่อจะให้ยาแก้ปวด ตัวอย่างนี้จะเห็นในข้อความที่ตัดตอนมาต่อไปนี้:
ฉันมักจะถามผู้ป่วย 'คุณอยู่ในความเจ็บปวด? em ... ฉันได้สังเกตเห็นหนึ่งในสามของผู้ป่วยที่อยู่ในความเจ็บปวด เขาเคยบอกผมว่าเขามีระดับความเจ็บปวดอ่อนประมาณสองหรือสาม (สิบ) แต่เขาเปลี่ยนนิสัยของเขากลายเป็นที่ตื่นเต้นและบ่นไม่สบายเช่นปวดเสียดและเขาก็กลายเป็นบิตก้าวร้าว และเขาก็ย้ายไปรอบ ๆ อยู่บนเตียงของเขา ... เขาแสดงว่ามันเป็นเจ็บปวดมาก จากนั้นผมก็มีที่จะตัดสินว่าจะให้เขาใช้ยาแก้ปวดหรือไม่ (เริ่มต้น 2)
พยาบาลยังตัดสินความเจ็บปวดของผู้ป่วยขึ้นอยู่กับลักษณะและการเคลื่อนไหวของพวกเขาและการตรวจสอบภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นโดยการดำเนินการตรวจร่างกาย พยาบาลมักจะเดินทางและระดับความเจ็บปวดเพื่อชี้แจงและให้แน่ใจว่าระดับความเจ็บปวดที่บันทึกไว้ตรงกับสาเหตุของความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมาน พยาบาลดำเนินการตรวจร่างกายผ่านการตรวจสอบในช่องท้องและตั้งข้อสังเกตอาการท้องอืดใด ๆ การมีหรือไม่มีความเจ็บปวดใด ๆ มีเลือดออกจากแผลไม่ว่าจะเป็นกระเพาะปัสสาวะได้เต็มรูปแบบและอื่น ๆ ในการสั่งซื้อเพื่อตรวจสอบว่าผู้ป่วยยังคงอยู่ในความเจ็บปวดและถ้าเจ็บปวดของพวกเขา คะแนนได้ลดลง หลังจากเสร็จสิ้นการตรวจสอบพยาบาลแจ้งแพทย์ ด้านล่างนี้เป็นตัวอย่างข้อความที่ตัดตอนมาอธิบายการตรวจสอบนี้
ผมได้ตรวจสอบบาดแผลของเขาและการตรวจสอบล่างซ้ายหรือขวาหน้าท้องของเขาเป็นไปหรือไม่ก็มีอาการแน่นท้อง บางทีอาจจะเป็นผู้ป่วยที่มีกระเพาะปัสสาวะเต็มรูปแบบที่ให้ความรู้สึกเจ็บปวด ผมถามว่าถ้าผู้ป่วยมีอาการปวดใด ๆ หลังการผ่าตัดในวันที่สองของการกู้คืน จากนั้นผมสังเกตว่าเขาเดินด้วยตัวเองเพื่อดูว่าเขารู้สึกปวดหลังจากการออกกำลังกาย (ขั้นสูง 3)
นอกจากนี้ยังเป็นข้อความที่ตัดตอนมาต่อไปนี้แสดงพยาบาลมักจะเรียกว่า 'การให้คำปรึกษาผู้ป่วย' เอกสาร 'เมื่อการดำเนินการประเมินความปวดในขณะที่แสดงอยู่ในข้อความที่ตัดตอนมาต่อไปนี้:
ฉันเพียงแค่มองไปที่บันทึกความเจ็บปวดเป็นกราฟพล็อตใน แผ่นกราฟิก แพทย์มักจะตรวจสอบความคืบหน้าของผู้ป่วยเช่นเดียวกับระดับการจัดการความเจ็บปวดโดยดูที่สัญญาณชีพบันทึกไว้บนแผ่นภาพ ... นี้เป็นข้อมูลที่พวกเขาใช้ ... ที่จะทำให้การใช้ดุลยพินิจและการตัดสินใจเกี่ยวกับการบริหารยาแก้ปวด ผู้ป่วยบางรายอาจจำเป็นต้องลดการใช้ยาหากระดับของความเจ็บปวดที่ได้รับลดลงตามกราฟ (พนักงานเจ้าหน้าที่ 1)
เอกสารที่ถูกบันทึกไว้หกครั้งต่อวัน (ในรอบ 4 ชั่วโมง) สำหรับผู้ป่วยทั้งหมดสอดคล้องกับโปรโตคอลของโรงพยาบาลการจัดการความเจ็บปวด