ProloguePresent DayShe figured some

Prologue
Present Day
She figured something as dainty and lacy as this would feel a bit lighter in her hands. Instead, it felt like she held her future and her past all rolled into one huge ball of mass sent through a steam roller, a printing press, and then off to the calligrapher.
It was claustrophobic just looking at it.
Quinn Fabray; it was nice, pretty and so whimsically written across the envelope. The pen shook in her hand as she stared down at the name. She knew what was next: address, address 2, city, state, and then zip.
And then post office.
She gulped down her fear of what she imagined would be longest walk of her life: car to post office box. Her feet would feel leaded, just as her fingers did now.She never imagined this moment would come.
"I still can't believe you're inviting her," said the voice behind Rachel. It was always there. It was always questioning, wondering, doubting. It never helped. Even though Rachel felt no actual doubt, those questions and those wonderings and those doubts always planted thoughts in her head. She hated those thoughts. They drove her mad.
"She's- she's my best friend, Janey," Rachel countered. "Of course I'm inviting her."
"No, she's your high school sweetheart turned ex. And this is our wedding.Don't play the best friend card on me. Puck is your best friend, not Quinn.Quinn is your ex. And you haven't spoken in a year."
"Semantics."
"Important semantics," Janey chuckled and slid onto the bench next to Rachel.Their kitchen table flooded with invitations, envelopes, direction napkins, and more. "Why do you want her there anyway? Honestly, not Rachel-Berry-Justificationally."
Rachel turned her head to the shiny ginger squished up beside her. Bright blue eyes sparkled back at her and the deep auburn hair flooded around her pale shoulders. She was striking as ever. Rachel smiled.
"Justificationally is not a word, J. And honestly honestly?"
"Yes, spare no horrid details, please."
"I just miss her."
"Well she was practically your childhood. I mean all of high school, right? It's okay to miss her."
"And college."
"Right, and college."
"And technically my first year of Broadway even though it was also my last year of college. It's like I have two separate lives in memory: one where she was around and one where, where she wasn't. I feel like two people almost," Rachel muttered with a frustrated frown. Janey smirked and slid closer to the brunette who'd officially stolen her heart a year ago.
"And what happened the second year of Broadway, huh? Tell me that story," she snickered and placed a kiss on Rachel's cheek. The brunette couldn't help but shiver away a giggle.
"This headcase ginger took over my life."
"Headcase!"
"Mhm," she whispered and found the girl's lips for a sweet peck. When Rachel pulled back, with all intentions set on finishing their wedding invitations, Janey stretched forward and took her lips back. She reached down slowly, pulled the papers out of Rachel's hands and then slid herself into the brunette's lap.
"You can finish these later," she purred and wrapped her arms fully around her fiancée. Rachel moaned into the kiss and let her mind stray to Janey, kissing her fully. The dancer extended those long, lean legs around her and Rachel found herself no longer having to force her mind to "stray" to her fiancée. She could do this. Janey Jansen was delicious and marrying her. She could definitely do this.
"Mmm," Rachel whimpered into the girl. "Quinn who?"
"That's my girl."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อารัมภบท

วันนี้เธอคิดว่าเป็นสิ่งที่สวยงามและลูกไม้เช่นนี้จะรู้สึกเบาในมือของเธอ แทนมันรู้สึกเหมือนเธอถือในอนาคตของเธอและอดีตของเธอรีดทั้งหมดเข้าลูกบอลขนาดใหญ่แห่งหนึ่งของมวลส่งผ่านลูกกลิ้งอบไอน้ำกดพิมพ์และจากนั้นออกไป calligrapher
มันก็อึดอัดเพียงแค่มองมัน
ควินน์ Fabray.. มันเป็นดีสวยและเขียนเพื่อสุ่มทั่วซองจดหมาย ปากกาจับอยู่ในมือของเธอขณะที่เธอจ้องมองลงที่ชื่อ เธอรู้ว่าสิ่งที่ถัดไป: ไปรษณีย์ที่อยู่ 2 ที่อยู่เมืองรัฐและจากนั้น
แล้วที่ทำการไปรษณีย์
เธอ gulped ลงความกลัวของสิ่งที่เธอคิดจะเดินที่ยาวที่สุดในชีวิตของเธอเธอ:.. รถจะโพสต์บ็อกซ์ออฟฟิศ เท้าของเธอจะรู้สึกมีสารตะกั่วเช่นเดียวกับนิ้วมือข​​องเธอในขณะนี้เธอไม่เคยคิดขณะนี้จะมา.
"ฉันยังไม่สามารถเชื่อว่าคุณกำลังเชิญชวนให้เธอ" เสียงหลังราเชลกล่าวว่า มันเป็นเสมอ มันก็มักจะตั้งคำถามสงสัยคลางแคลงใจ มันไม่เคยช่วย แม้ว่าราเชลรู้สึกว่าไม่มีข้อสงสัยที่เกิดขึ้นจริงคำถามเหล่านั้นและ wonderings เหล่านั้นและผู้ที่สงสัยความคิดปลูกมักจะอยู่ในหัวของเธอ เธอเกลียดความคิดเหล่านั้น พวกเขาขับรถของเธอบ้า.
"she's-เธอเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน, จานีย์" ราเชลโต้ "แน่นอนผมเชิญชวนให้เธอ."
"ไม่มีเธอที่รักโรงเรียนของคุณสูงหันอดีต. และนี้เป็นทีของเรา wedding.don 'เล่นไพ่เพื่อนที่ดีที่สุดกับฉัน. เด็กซนคือเพื่อนที่ดีที่สุดของคุณไม่ quinn.quinn คือ อดีตของคุณ. และคุณยังไม่ได้พูดในปี. "
" ความหมาย. "
" หมายสำคัญ "Janey หั​​วเราะและไถลตัวลงบนม้านั่งถัดจากราเชลโต๊ะในครัวของพวกเขาน้ำท่วมด้วยการเชิญซองผ้ากันเปื้อนทิศทางและอื่น ๆ "คุณไม่ต้องการให้เธอทำไมมีต่อไปหรือไม่สุจริตไม่ rachel-Berry-justificationally."
rachel หันศีรษะของเธอไปขิงเงา squished ขึ้นข้างเธอ ดวงตาสีฟ้าสดใสเป็นประกายกลับมาที่เธอและผมสีน้ำตาลแดงลึกน้ำท่วมรอบไหล่ของเธอซีด เธอเป็นคนที่โดดเด่นเช่นเคย ราเชลยิ้ม.
"justificationally ไม่ได้เป็นคำเจ. และซื่อสัตย์สุจริต?"
"ใช่ว่างรายละเอียดน่าเกลียดน่ากลัวไม่โปรด."
"ฉันแค่คิดถึงเธอ."
"ดีเธอเป็นจริงในวัยเด็กของคุณ. ผมหมายถึงทั้งหมดของโรงเรียนมัธยม ใช่มั้ย? มันไม่เป็นไรที่จะพลาดของเธอ. "
" วิทยาลัยและ. "
" ขวาและวิทยาลัย. "
" และเทคนิคปีแรกของบรอดเวย์แม้ว่ามันจะเป็นปีสุดท้ายของฉันของวิทยาลัย. มันเหมือนฉันมีสองชีวิตที่แยกจากกัน ในหน่วยความจำ:หนึ่งที่เธอเป็นรอบ ๆ และหนึ่งในที่ที่เธอไม่ได้ ฉันรู้สึกเหมือนคนสองคนที่เกือบจะ "ราเชลพึมพำกับขมวดคิ้วผิดหวัง. Janey ยิ้มและเลื่อนใกล้ชิดกับผมสีน้ำตาลเข้มที่ต้องการขโมยหัวใจของเธออย่างเป็นทางการในปีที่ผ่านมา.
" และสิ่งที่เกิดขึ้นในปีที่สองของบรอดเวย์, huh? บอกเรื่องราวที่ "เธอ snickered และวางจูบบนแก้มของราเชลสีน้ำตาลไม่สามารถช่วย แต่สั่นไปขำ.
"นี้ขิง headcase เอามากกว่าชีวิตของฉัน."
"headcase!"
"mhm" เธอกระซิบและพบว่าริมฝีปากของหญิงสาวสำหรับหวานถากถาง เมื่อราเชลดึงกลับมาด้วยความตั้งใจทั้งหมดตั้งอยู่บนจบการเชิญงานแต่งงานของพวกเขา, จานีย์ทอดยาวไปข้างหน้าและเอาริมฝีปากของเธอกลับ เธอเอื้อมมือลงอย่างช้าๆดึงเอกสารออกจากมือของราเชลแล้วเลื่อนตัวเองให้กลายเป็นสีน้ำตาลตักของ.
"ที่คุณสามารถเสร็จสิ้นการเหล่านี้ในภายหลัง" เธอ purred และห่ออ้อมแขนของเธออย่างเต็มที่รอบคู่หมั้นของเธอ ราเชลครางออกมาเป็นจูบและปล่อยให้ใจของเธอเร่ร่อนไป Janey จูบเธออย่างเต็มที่ นักเต้นที่ยื่นออกมายาวขายันอยู่รอบตัวเธอและราเชลพบว่าตัวเองไม่ได้มีการบังคับให้ใจของเธอจะ "หลงทาง" เพื่อคู่หมั้นของเธอเธอจะทำเช่นนี้ Janey Jansen คืออร่อยและแต่งงานกับเธอ แน่นอนเธอสามารถทำเช่นนี้.
"mmm" ราเชล whimpered เป็นสาว "ควินน์ใคร?"
"ที่สาวของฉัน."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ช่วง
ปัจจุบัน
เธอคิดอะไรเป็น dainty และ lacy เช่นนี้จะรู้สึกเบามากในมือของเธอ แทน มันรู้สึกเหมือนเธอจัดของเธอในอนาคต และอดีตของเธอทั้งหมดสะสมเป็นลูกขนาดใหญ่หนึ่งของจำนวนมากส่งผ่านลูกกลิ้งอบไอน้ำ แท่นพิมพ์ และจากนั้น ปิดการ calligrapher
ก็เข้าพักที่มัน
ควินน์ Fabray ก็ดี สวย และดังนั้น whimsically เขียนบนซองจดหมาย ปากกาจับมือของเธอเธอจ้องไปลงที่ชื่อ เธอรู้ว่าสิ่งถัดไป: ที่อยู่ ที่อยู่ 2 เมือง รัฐ และไปรษณีย์
แล้วไปรษณีย์.
เธอ gulped ลงความกลัวของเธอว่าเธอจินตนาการจะเดินที่ยาวที่สุดของชีวิต: รถกล่องไปรษณีย์ เท้าของเธอจะรู้สึก leaded เหมือนนิ้วมือของเธอไม่ได้ตอนนี้เธอไม่นึกเลยว่า ช่วงเวลานี้จะมา
"ฉันยังไม่เชื่อคุณต้องเชิญเธอ เสียงหลังราเชลกล่าวว่า ก็จะมีการ จะได้เสมอกัน สงสัย แคลง มันไม่เคยช่วย แม้ราเชลรู้สึกสงสัยไม่จริง คำถาม และที่ wonderings และข้อสงสัยเหล่านั้นมักจะปลูกความคิดในหัวของเธอ เธอเกลียดชังความคิดเหล่านั้น พวกที่ขับรถเธอบ้า
"ของเธอของเธอของฉันเพื่อน Janey ราเชล countered "แน่นอนผมก็เชิญเธอ"
"ไม่ เธอเป็นหวานใจของคุณมัธยมเปิดอดีต และนี่คืองานแต่งงานของเราไม่สามารถเล่นการ์ดเพื่อนดีกับฉัน เด็กซนเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด Quinn.Quinn ไม่มีอดีตของคุณ และคุณยังไม่ได้พูดในปี"
"ความหมาย"
"สำคัญความหมาย Janey เบา ๆ และฝ่อลงบนม้านั่งอยู่ราเชลตารางห้องครัวน้ำท่วมกับคำเชิญ ซองจดหมาย ทิศทางผ้าเช็ดปาก และอื่น ๆ "ทำไมคุณต้องเธอมีต่อไปหรือไม่ สุจริตอย่าง ไม่ราเชลรี่-Justificationally. "
ราเชลหันศีรษะของเธอกับขิงเงา squished ค่าข้างเธอ Sparkled ตาสีฟ้าสดใสที่เธอ และผมกระทาลึกน้ำท่วมรอบไหล่เธอซีด เธอไม่โดดเด่นเช่นเคย ราเชลยิ้ม
"Justificationally ไม่ใช่คำ เจ และสุจริตอย่างยุติธรรม"
"ใช่ อะไหล่รายละเอียด horrid ไม่ กรุณา"
"เพียงแค่คิดเธอ"
"ด้วยเธอจริงวัยเด็กของคุณ ผมหมายถึง ทั้งหมดของมัธยม ขวา ก็ไม่เป็นไรเพื่อคิดถึงเธอ"
"และวิทยาลัย"
"ขวา และวิทยาลัย"
"และเทคนิคปีแรกของบรอดเวย์แม้มันเป็นปีสุดท้ายของฉันของวิทยาลัย มันจะเหมือนมีชีวิตสองแยกต่างหากในหน่วยความจำ: ซึ่งเธอได้รอบและที่ ซึ่งการที่เธอไม่ ฉันรู้สึกเหมือนสองคนเกือบ ราเชล muttered กับคิ้วผิดหวัง Janey smirked และฝ่อไป brunette ที่มีทางขโมยหัวใจของเธอปีใกล้กัน
"และสิ่งที่เกิดขึ้นปีสองของบรอดเวย์ ฮะ บอกเรื่องราวว่า เธอ snickered และไว้จูบบนแก้มของราเชล Brunette ไม่สามารถช่วย แต่ศิวะเก็บ giggle.
"ขิง headcase นี้เอาอายุของฉัน"
"Headcase "
"Mhm เธอกระซิบ และพบหญิงสาวริมฝีปากเป็กหวาน เมื่อราเชลพับ มีความตั้งใจทั้งหมดที่ตั้งค่าบนจบการเชิญงานแต่งงาน Janey ยืดไปข้างหน้า และเอาริมฝีปากของเธอกลับมา เธอถึงลงช้า ดึงกระดาษออกจากมือของราเชลแล้ว ฝ่อตัวลงตักของ brunette.
"คุณสามารถเสร็จสิ้นเหล่านี้ภายหลัง เธอ purred และรอบ ๆ แขนเต็มคู่หมั้นของเธอได้ ราเชล moaned เป็นจูบ และปล่อยให้หลงทางไป Janey จูบเธออย่างเต็มใจของเธอ นักเต้นที่ขยายยาว ขาแบบ lean ราเชลและเธอพบตัวเองไม่ต้องบังคับใจเธอ "หลง" กับคู่หมั้นของเธอ เธอสามารถทำเช่นนี้ แจนเซน Janey อร่อย และแต่งเธอ เธอสามารถแน่นอนทำได้
"ววดดดด ราเชล whimpered เป็นหญิงสาวได้ "ควินน์ที่? "
"ที่เป็นผู้หญิงของฉัน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การกล่าวนำ

ซึ่งจะช่วยแสดงวันเธอคิดบางสิ่งบางอย่างเป็นกระจุ๋มกระจิ๋มน่ารักและสลัวๆเป็นนี้จะรู้สึกถึงความเบาๆในมือทั้งสองข้างของเธอ. แต่จะรู้สึกเหมือนเธอจัดขึ้นในอนาคตของเธอและเธอผ่านมาทั้งหมดม้วนเป็นหนึ่งลูกขนาดใหญ่ของการส่งผ่านแบบลูกกลิ้งพลังไอน้ำที่กดพิมพ์แล้วไปอาจารย์ผู้เชี่ยวชาญด้านที่.
มันเป็นปิดทึบเพียงแค่กำลังมองหาที่. fabray
หากต้องการโทรติดต่อได้ที่สวยงามคนสวยและใจไม่แน่นอนดังนั้นจึงเป็นลายลักษณ์อักษรในซองจดหมาย. ปากกาที่ส่ายหน้าอยู่ในมือเธอจ้องลงมาที่ชื่อ เธอรู้ว่าเป็นคนที่อยู่ที่อยู่ 2 เมืองของรัฐและรหัสไปรษณีย์แล้ว.
และที่ทำการไปรษณีย์.
เธอกระดกลงความกลัวของเธอว่าเธอคิดไปว่าจะมีการเดินเล่นยาวนานที่สุดในชีวิตของเธอไปในรถไปยังช่องที่ทำการไปรษณีย์ ฟุตของเธอจะพัดพาความรู้สึกเพียงเป็นนิ้วของเธอไม่ได้เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าช่วงเวลานี้จะมา.
"ฉันยังไม่เชื่อว่าคุณกำลังเต็มไปด้วยการเชื้อเชิญเธอ"พูดว่า"เสียงที่อยู่เบื้องหลังราเชล มันก็มี มันก็สงสัยคงสงสัยว่าคนขี้สงสัย มันไม่เคยช่วย แม้ว่านางราเชลรู้สึกว่าไม่มีจริงไม่ต้องสงสัยเลยว่าคำถามเหล่านั้นและ wonderings ผู้ที่ความสงสัยและความคิดที่จะปลูกในหัวของเธอ เธอเกลียดความคิดผู้ที่ ทั้งสองขับรถของเธอบ้า.
"เธอ' s - เธอของเพื่อนที่ดีที่สุดของผม janey "ราเชลแจ่ง "ฉันก็เต็มไปด้วยการเชื้อเชิญเธอ"
"ไม่มีเธอของหวานใจของคุณเปิดโรงเรียนสูง EX และนี่คือการจัดงานแต่งงานของเรา.ไม่ได้เล่นการ์ดเพื่อนที่ดีที่สุดที่ฉัน Wolfgang Puck คือเพื่อนที่ดีที่สุดของคุณไม่ได้หากต้องการโทรติดต่อ.หากต้องการโทรติดต่อเป็นของคุณ และคุณไม่ได้พูดถึงในปี."
"ความเปลี่ยนแปลงในความหมายของคำ"
"ที่สำคัญความเปลี่ยนแปลงในความหมายของคำ," janey หัวเราะและเลื่อนลงบนม้านั่งถัดไปราเชล.โต๊ะในห้องครัวของพวกเขาถูกน้ำท่วมด้วยผ้าเช็ดปากซองจดหมายและทิศทางการเชิญเข้าร่วมมากขึ้น "ทำไมคุณต้องการของเธอมีหรือไม่? ด้วยความซื่อสัตย์สุจริตไม่ rachel-berry - justificationally ."
ราเชลหันศีรษะมาถึงขิงเป็นมันเงา squished ขึ้นอยู่ด้านข้างของเธอ ดวงตาสีฟ้าสดใสเปล่งประกายสาดส่องโดยรอบบริเวณไหล่ทั้งสองข้างสีอ่อนของเธอกลับมาอยู่กับเธอและที่เป่าผม Auburn ลึก เธอเป็นที่โดดเด่นเช่นที่เคยเป็นมา นางราเชลยิ้ม.
" justificationally คือไม่ใช่คำที่ก.ศป.และด้วยความซื่อสัตย์สุจริตด้วยความซื่อสัตย์สุจริตหรือไม่?"
"ใช่สำรองไม่มีรายละเอียดเจ้าค่ะโปรด."
"ฉันเพียงคิดถึงเธอ"
"เธอก็เป็นเรื่องราวในวัยเด็กของคุณ ผมหมายความว่าโรงเรียนสูงทั้งหมดทางด้านขวา โอเคในการคิดถึงเธอ"
"และวิทยาลัย."
"ทางด้านขวาและวิทยาลัย"
"และทางด้านเทคนิคในปีแรกของผมของ Broadway แม้ว่ามันจะเป็นปีสุดท้ายของมหาวิทยาลัย มันจะเป็นเหมือนกับฉันได้สองชีวิตแบบแยกพื้นที่ในหน่วยความจำเป็นหนึ่งสถานที่ซึ่งเธอได้โดยรอบและสถานที่ซึ่งสถานที่ซึ่งเธอก็ไม่ได้หรอก ผมรู้สึกเหมือนว่าคนทั้งสองเกือบ"ราเชลบ่นด้วยหน้าบึ้งอัดอั้นตันใจที่ janey smirked และเลื่อนตัวลงไปใกล้กับหญิงผิวคล้ำที่อยากจะถูกขโมยหัวใจของเธอในปีที่แล้ว.
อย่างเป็นทางการแล้ว"และว่าเกิดอะไรขึ้นในปีที่สองของ Broadway เสียง บอกให้ผมฟังว่า"เธอ snickered และวางจูบที่แก้มของราเชลหญิงผิวคล้ำที่ไม่สามารถช่วยไม่ได้แต่หัวเราะคิกคักสั่นสะท้านอยู่ห่างออกไปในที่.
"ขิง headcase นี้ออกมาในชีวิตของตัวเอง"
" headcase !"
" mhm "เธอกระซิบบอกและพบว่าริมฝีปากของหญิงสาวที่เป็นกลิ่นโขกสับ เมื่อนางราเชลดึงกลับมาด้วยความตั้งใจโดยทั้งหมดตั้งอยู่บนผิวการเชิญเข้าร่วมการจัดงานแต่งงานของพวกเขา janey เหยียดไปข้างหน้าและเอาปากเธอกลับมา เธอได้ลงอย่างช้าๆดึงกระดาษออกจากมือทั้งสองข้างของราเชลแล้วไถลตัวเธอเองลงบนตักของหญิงผิวคล้ำที่.
"ท่านสามารถสิ้นสุดการเดินทางใน ภายหลัง "เธอร้องเมี้ยวๆและสรุปรวบรวมผลแขนของเธออย่างครบครันโดยรอบ fiancée ของเธอ นางราเชลร้องครวญครางออกมาเป็นจูบและปล่อยให้ใจเธอเรียกซ้อนกับ janey จูบของเธออย่างครบครัน นักเต้นที่ขยายขาผอมยาวคนรอบข้างของเธอและราเชลพบว่าตัวเองไม่มีการบังคับให้มีใจเธอไป"เรียกซ้อน"เพื่อ fiancée ของเธอเธอไม่สามารถทำสิ่งนี้ janey Jansen ,มีรสชาติแสนอร่อยและแต่งงานกับเธอ เธอไม่สามารถทำสิ่งนี้ได้อย่างแน่นอน.
" MMM YYYY ตัว"ราเชลเธอครางเออร์เนสต์เริ่มโมโหเข้าไปในผู้หญิงคนนั้น "หากต้องการโทรติดต่อที่หรือไม่?"
"ที่เป็นผู้หญิงของฉัน"