Khmer InfluenceFrom the 9th to the

Khmer Influence

From the 9th to the 11th century, the central and western area of Thailand was occupied by Mon civilization called Dvaravati. The Mon share the same common lineage as the Khmers and settle in southern Burma latter. The Influence of Dvaravati include Nakhon Pathom, Khu Bua, Phong Tuk , and Lawo (Lopburi). Dvaravati was Indianized culture, Theravada Buddhism was remained the major religion in this area.

By the 11th-12th centuries, Mon Influenced over central Thailand. Khmer cultural influence was brought in the form of language, art and religion. The "Sanskrit" language was entered in Mon-Thai vocabulary during the Khmer or Lopburi Period. The influence of this period has affected many provinces in the north-east such as Kanchanaburi and Lopburi. The Architecture in "Angkor" was also constructed according to the Khmers style. The Khmer built stone temples in the northeast, some of which have been restored to their former glory, those at Phimai and Phanom Rung and further cultures are stone sculptures and stone Buddha images. Politically, however, the Khmer cultural dominance did not control the whole area but power through vassals and governors.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อิทธิพลเขมรจาก 9 ถึงศตวรรษ 11 พื้นที่ภาคกลาง และตะวันตกของประเทศไทยถูกครอบครอง โดยอารยธรรมมอญที่เรียกว่าทวารวดี มอญคนเชื้อสายร่วมกันเป็น Khmers ใช้ร่วมกัน และชำระในประเทศพม่าภาคใต้หลัง อิทธิพลทวารวดีได้แก่นครปฐม คูบัว ตุ๊พงษ์ และ Lawo (ลพบุรี) ทวารวดีเป็นวัฒนธรรม Indianized พระพุทธศาสนาเถรวาทมีอยู่ศาสนาหลักในพื้นที่นี้ โดย 11 12 ศตวรรษ อิทธิพลมอญมากกว่าภาคกลาง อิทธิพลวัฒนธรรมเขมรที่มาในรูปแบบของภาษา ศิลปะ และศาสนา ภาษา "ภาษาสันสกฤต" ถูกป้อนในมอญไทยคำศัพท์ระหว่างเขมรหรือลพบุรีรอบระยะเวลา อิทธิพลของช่วงเวลานี้มีผลกระทบหลายจังหวัดในอีสานเช่นกาญจนบุรีและลพบุรี สถาปัตยกรรมใน "อังกอร์" ยังได้ถูกสร้างขึ้นตามแบบ Khmers เขมรที่สร้างวัดหินในภาคอีสาน ซึ่งได้ถูกคืนค่าให้รุ่งเรืองในอดีตของพวกเขา ที่ที่พิมาย และพนมรุ้ง และวัฒนธรรมเพิ่มเติมมีรูปปั้นหิน และพระพุทธรูปหิน ทางการเมือง อย่างไรก็ตาม ครอบงำทางวัฒนธรรมของเขมรไม่ได้ควบคุมพื้นที่ทั้งหมดแต่อำนาจ vassals และผู้ว่าราชการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อิทธิพลเขมรจาก 9 ถึงศตวรรษที่ 11 ในพื้นที่ภาคกลางและภาคตะวันตกของประเทศไทยถูกครอบครองโดยอารยธรรมมอญเรียกว่าสมัยทวารวดี มอญร่วมสายเลือดที่พบบ่อยเช่นเดียวกับเขมรและตั้งอยู่ในภาคใต้ของประเทศพม่าหลัง อิทธิพลของทวารวดีรวมนครปฐมคูบัว, ษ์ตุ๊กและ Lawo (ลพบุรี) สมัยทวารวดีถูกวัฒนธรรม Indianized, พระพุทธศาสนาเถรวาทได้รับยังคงเป็นศาสนาที่สำคัญในพื้นที่นี้. โดยศตวรรษที่ 11 วันที่ 12, จันทร์อิทธิพลเหนือภาคกลางของประเทศไทย อิทธิพลของวัฒนธรรมเขมรถูกนำมาในรูปแบบของภาษาศิลปะและศาสนา ว่า "แซน" ภาษาถูกป้อนคำศัพท์จันทร์ไทยในช่วงที่เขมรหรือลพบุรีระยะเวลา อิทธิพลของช่วงเวลานี้ได้รับผลกระทบหลายจังหวัดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือเช่นจังหวัดกาญจนบุรีและลพบุรี สถาปัตยกรรมใน "อังกอร์" นอกจากนี้ยังถูกสร้างขึ้นตามสไตล์เขมร เขมรสร้างวัดหินในภาคตะวันออกเฉียงเหนือบางส่วนที่ได้รับการบูรณะเพื่อความรุ่งเรืองในอดีตของพวกเขาเหล่านั้นที่พิมายและปราสาทหินพนมรุ้งและวัฒนธรรมต่อไปเป็นประติมากรรมหินและหินพระพุทธรูป ทางการเมือง แต่การครอบงำทางวัฒนธรรมเขมรไม่ได้ควบคุมพื้นที่ทั้งหมด แต่อำนาจผ่าน vassals และผู้ว่าราชการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อิทธิพลของภาษาเขมร

จาก 9 ถึงศตวรรษที่ 11 , ภาคกลางและภาคตะวันตกของประเทศไทยถูกครอบครองโดยมอญเรียกว่า อารยธรรมทวารวดี มอญร่วมสายเลือดเดียวกันเป็นเขมรและตั้งถิ่นฐานในหลังทางตอนใต้ของพม่า อิทธิพลของทวารวดี ได้แก่ นครปฐม คูบ , พงษ์ รถตุ๊กตุ๊ก และเลอโว ( ลพบุรี ) ทวารวดี เป็น indianized วัฒนธรรมพระพุทธศาสนาเถรวาทก็ยังคงเป็นศาสนาหลักในพื้นที่นี้

โดย 11th-12th ศตวรรษ มอญมีอิทธิพลเหนือภาคกลางของประเทศไทย อิทธิพลวัฒนธรรมเขมรถูกนำในรูปแบบของภาษา ศิลปะและศาสนา " สันสกฤต " ภาษาที่ถูกป้อนในคำศัพท์มอญไทยในเขมรหรือสมัยลพบุรี .อิทธิพลของช่วงเวลานี้ได้ส่งผลกระทบต่อหลายจังหวัดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เช่น จ. กาญจนบุรี และลพบุรี สถาปัตยกรรม " อังกอร์ " ยังได้สร้างตามศึกษาลักษณะ เขมรสร้างวัดหินในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ซึ่งได้รับการบูรณะเพื่อเกียรติศักดิ์เก่าของพวกเขา ที่ พิมาย พนมรุ้ง และ วัฒนธรรม และต่อไปเป็นรูปปั้นหิน และพระพุทธรูปศิลาทางการเมือง อย่างไรก็ตาม การครอบงำทางวัฒนธรรมเขมรไม่ควบคุมพื้นที่ทั้งหมดแต่อำนาจผ่าน vassals และผู้ว่าราชการ