Given the global acceptability of t

Given the global acceptability of the model, we used it to test the next two hypotheses. Hypothesis 2 stated that, in new venture TMTs, the level of cohesion would be positively related to the level of cognitive conflict experienced during decision making. Similarly, Hypothesis 3 stated that, in new venture TMTs, the level of cohesion would be negatively related to the level of affective conflict experienced during decision making. An examination of the structural path coefficients, depicted in Fig. 2, shows that both dimensions of perceived cohesion were significantly related to cognitive conflict. However, contrary to our expectations, the relationship between cognitive conflict and sense of belonging was negative. Thus, Hypothesis 2 received only partial support. As predicted, feelings of morale was negatively related to the level of affective conflict. However, sense of belonging was unrelated to affective conflict. Thus, Hypothesis 3 also received partial support.

Our final hypothesis stated that cohesion would be positively related to new venture performance. We tested this hypothesis with hierarchical regression, the results of which are provided in Table 3. In the first step of the analysis, we developed models predicting sales growth and profitability from the control variables. In the second step, the conflict variables were entered into the model to test the direct effects of cognitive and affective conflict on the performance variables. While we did not specify hypotheses regarding these relationships, the model shown in Fig. 1 indicated implied relationships. We then developed a third model, including the two cohesion variables. This was done to assess the effects of cohesion on performance while controlling for these other influences. We tested both dimensions of cohesion together inasmuch as they occur together. This also allows us to test each, while controlling the effects of the other. While the correlation among our predictors may introduce some multicollinearity, the effect of that multicollinearity is to inflate the standard error of our predictors. As such, the presence of any multicollinearity would not bias our significance tests (Belsey et al., 1980). In addition, a scan of the correlation matrix provides little evidence of multicollinearity (Hair et al., 1995). Given that the direction of the relationship is consistent with our expectations, the actual test of the hypothesis is the significance of the increase in R2 between the two models, which is the proportion of variation in performance attributable to cohesion.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราให้ acceptability โลกของแบบ ใช้มันเพื่อทดสอบสมมุติฐานสองต่อไป สมมติฐานที่ 2 ระบุว่า ในกิจการใหม่ TMTs ระดับของสามัคคีจะบวกกับระดับการรับรู้ความขัดแย้งที่พบในระหว่างการตัดสินใจ ในทำนองเดียวกัน 3 สมมติฐานระบุว่า ในกิจการใหม่ TMTs ระดับของสามัคคีจะส่งเกี่ยวข้องกับระดับของความขัดแย้งผลที่ประสบในระหว่างการตัดสินใจ การตรวจสอบค่าสัมประสิทธิ์เส้นทางโครงสร้าง แสดงใน Fig. 2 แสดงว่า ทั้งสองมิติของสามัคคีรับรู้อย่างมีนัยสำคัญเกี่ยวข้องกับความขัดแย้งที่รับรู้ อย่างไรก็ตาม ขัดกับความคาดหวังของเรา ความสัมพันธ์ระหว่างความขัดแย้งที่รับรู้ความรู้สึกของการเป็นสมาชิกถูกลบ ดังนั้น สมมติฐาน 2 ได้รับการสนับสนุนเพียงบางส่วน เป็นทำนาย ความรู้สึกของขวัญถูกส่งที่เกี่ยวข้องกับระดับของความขัดแย้งผลการ อย่างไรก็ตาม ความรู้สึกของการเป็นสมาชิกไม่เกี่ยวข้องกับความขัดแย้งผล ดัง สมมติฐาน 3 ยังได้รับการสนับสนุนบางส่วนสมมติฐานของเราสุดท้ายระบุว่า สามัคคีจะบวกกับประสิทธิภาพของทุนใหม่ เราทดสอบสมมติฐานนี้ มีลำดับขั้นถดถอย ผลลัพธ์ที่มีอยู่ในตาราง 3 ในขั้นตอนแรกของการวิเคราะห์ เราพัฒนาแบบจำลองการคาดการณ์การเจริญเติบโตขายและผลกำไรจากตัวแปรควบคุม ในขั้นตอนสอง ตัวแปรข้อขัดแย้งถูกป้อนลงในแบบเพื่อทดสอบผลกระทบโดยตรงของความขัดแย้งที่รับรู้ และผลในตัวแปรประสิทธิภาพการทำงาน ในขณะที่เราไม่ได้ระบุสมมุติฐานเกี่ยวกับความสัมพันธ์เหล่านี้ แบบแสดงใน Fig. 1 แสดงความสัมพันธ์โดยนัย แล้วเราพัฒนารุ่นสาม รวมสามัคคีสองตัวแปร นี้ได้ทำการประเมินผลกระทบของสามัคคีประสิทธิภาพในขณะที่ควบคุมอิทธิพลอื่น ๆ สำหรับเหล่านี้ เราทดสอบทั้งมิติของสามัคคีกัน inasmuch ตามที่เกิดขึ้นร่วมกัน นี้ยังช่วยให้เราในการทดสอบแต่ละ ในขณะที่การควบคุมผลกระทบของอื่น ๆ ในขณะที่ความสัมพันธ์ระหว่าง predictors ของเราอาจนำบาง multicollinearity ผลของว่า multicollinearity จะโก่งข้อผิดพลาดมาตรฐานของ predictors ของเรา เช่น ของ multicollinearity ใด ๆ จะไม่ bias ทดสอบนัยสำคัญของเรา (Belsey et al., 1980) การสแกนของเมตริกซ์สหสัมพันธ์แสดงหลักฐานน้อย multicollinearity (ผมและ al., 1995) ระบุว่าทิศทางของความสัมพันธ์ที่สอดคล้องกับความคาดหวังของเรา การทดสอบจริงของสมมติฐานมีความสำคัญของการเพิ่มขึ้นของ R2 ระหว่างรุ่นสอง ซึ่งเป็นสัดส่วนของความแปรปรวนประสิทธิภาพรวมสามัคคี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ได้รับการยอมรับทั่วโลกของแบบจำลองที่เราใช้เพื่อสอบอีกสองวิชา สมมติฐานที่ 2 กล่าวว่า ใน tmts ร่วมทุนใหม่ระดับของการทำงานร่วมกัน คงจะมีความสัมพันธ์ทางบวกกับระดับการรับรู้ความขัดแย้งที่มีประสบการณ์ในการตัดสินใจ ในทำนองเดียวกัน สมมติฐานที่ 3 กล่าวว่า ใน tmts ธุรกิจใหม่ระดับของการทำงานร่วมกัน จะมีความสัมพันธ์กับระดับของความขัดแย้งทางอารมณ์มีประสบการณ์ในการตัดสินใจ การตรวจสอบของทางโครงสร้างสัมประสิทธิ์ที่ปรากฎในรูปที่ 2 แสดงให้เห็นว่า ทั้งมิติของการรับรู้มีความสัมพันธ์กับความขัดแย้งที่รับรู้ได้ แต่ขัดกับความคาดหวังของเราความสัมพันธ์ระหว่างความขัดแย้งทางความคิด และความรู้สึกที่เป็นลบ ดังนั้น สมมติฐานที่ 2 ได้รับการสนับสนุนเพียงบางส่วน ทำนายว่า ความรู้สึกของขวัญในการปฏิบัติงานมีความสัมพันธ์ทางลบกับระดับของความขัดแย้งทางอารมณ์ . อย่างไรก็ตาม ความรู้สึกของการเป็นสมาชิกคือไม่เกี่ยวข้องกับความขัดแย้งทางอารมณ์ . ดังนั้น สมมติฐานที่ 3 ยังได้รับการสนับสนุนบางส่วน .

สมมติฐานสุดท้าย ระบุว่า การจะมีความสัมพันธ์ทางบวกกับการปฏิบัติงานร่วมใหม่ เราทดสอบสมมติฐานนี้กับการถดถอย ส่งผลให้ ในตารางที่ 3 ในขั้นตอนแรกของการวิเคราะห์เราพัฒนาแบบจำลองทำนายการเติบโตยอดขายและผลกำไรจากตัวแปรควบคุม ในขั้นตอนที่สองความขัดแย้งคือเข้าไปในแบบจำลองเพื่อทดสอบผลโดยตรงของการคิดและด้านความขัดแย้งในการปฏิบัติตัว ในขณะที่เราไม่ได้ระบุสมมติฐานเกี่ยวกับความสัมพันธ์เหล่านี้ แบบจำลองที่แสดงในรูปที่ 1 แสดงโดยนัยของความสัมพันธ์ เราจึงพัฒนารูปแบบสามรวมทั้งสองกลุ่มตัวแปรนี้ทำเพื่อศึกษาผลของการทำงานร่วมกันในการทำงานในขณะที่การควบคุมอิทธิพลอื่น ๆเหล่านี้ เราทดสอบทั้งมิติของการเชื่อมโยงเข้าด้วยกันเพราะพวกเขาเกิดร่วมกัน นี้ยังช่วยให้เราทดสอบแต่ละ ในขณะที่การควบคุมผลกระทบของอื่น ๆ ในขณะที่ความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปร เราอาจแนะนำเกิดพหุสัมพันธ์ผลของค่าความคลาดเคลื่อนมาตรฐานของการขยายตัวของเรา เช่น การปรากฏตัวของข้อมูลใด ๆที่จะไม่ตั้งค่าการทดสอบสำคัญของเรา ( belsey et al . , 1980 ) นอกจากนี้การสแกนของเมทริกซ์สหสัมพันธ์มีหลักฐานเพียงเล็กน้อยของข้อมูล ( ผม et al . , 1995 ) ระบุว่ามีทิศทางของความสัมพันธ์สอดคล้องกับความคาดหวังของเราการทดสอบที่แท้จริงของสมมติฐานคือความสำคัญของการเพิ่มขึ้นใน R2 ระหว่างสองรุ่น ซึ่งมีสัดส่วนของการเปลี่ยนแปลงในประสิทธิภาพจากการทำงานร่วมกัน .