Although it was not the first or lo

Although it was not the first or longest of her works, without question Gilman's most famous piece is her short story "The Yellow Wallpaper", which became a best-seller of the Feminist Press. She wrote it on June 6 and 7, 1890 in her home of Pasadena, and it was printed a year and a half later in the January 1892 issue of The New England Magazine. Since its original printing, it has been anthologized in numerous collections of women's literature, American literature, and textbooks,[20] though not always in its original form. For instance, many textbooks omit the phrase "in marriage" from a very important line in the beginning of story: "John laughs at me, of course, but one expects that in marriage." The reason for this omission is a mystery, as Gilman's views on marriage are made clear throughout the story.

The story is about a woman who suffers from mental illness after three months of being closeted in a room by her husband for the sake of her health. She becomes obsessed with the room's revolting yellow wallpaper. Gilman wrote this story to change people's minds about the role of women in society, illustrating how women's lack of autonomy is detrimental to their mental, emotional, and even physical wellbeing. This story was inspired by her treatment from her first husband.[21] The narrator in the story must do as her husband, who is also her doctor, demands, although the treatment he prescribes contrasts directly with what she truly needs — mental stimulation and the freedom to escape the monotony of the room to which she is confined. "The Yellow Wallpaper" was essentially a response to the doctor who had tried to cure her of her depression through a "rest cure", Dr. Silas Weir Mitchell, and she sent him a copy of the story.[22]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังกล่าวแต่แรก หรือยาวที่สุดของการทำงานของเธอ ไม่ มีคำถาม ของกิลมีชื่อเสียงที่สุดชิ้นเป็นเรื่องสั้นของ "เดอะเหลืองเปอร์" ซึ่งกลายเป็นขนมของกดสตรี เธอเขียนมันในวันที่ 6 มิถุนายน และ 7, 1890 ในเธอบ้านพาซาดีน่า และมันพิมพ์มาปีครึ่งในปัญหา 1892 มกราคมนิตยสาร The New England ตั้งแต่การพิมพ์ต้นฉบับ มันได้รับ anthologized ในคอลเลกชันจำนวนมากของวรรณกรรมสตรี วรรณคดีอเมริกัน และ ตำรา, [20] ในรูปแบบเดิมว่าไม่ เช่น หลายตำราไม่ใช้วลี "ในการแต่งงาน" จากบรรทัดสิ่งสำคัญมากในการเริ่มต้นของเรื่องราว: "จอห์นหัวเราะที่ฉัน แน่นอน แต่หนึ่งคาดว่าแต่งงานใน" เหตุผลของการละเลยนี้ลึกลับ ของกิลวิวแต่งงานจะทำเป็นใสตลอดเรื่องราวเรื่องราวเกี่ยวกับผู้หญิงที่ทนทุกข์ทรมานจากการเจ็บป่วยทางจิตหลังจากสามเดือนของการ closeted ในห้องโดยสามีของเธอเพื่อประโยชน์สุขภาพของเธอ ได้ เธอกลายเป็นหมกมุ่นอยู่กับการปฏิวัติของวอลล์เปเปอร์สีเหลือง กิลเขียนเรื่องนี้ให้เปลี่ยนความคิดเกี่ยวกับบทบาทของผู้หญิงในสังคม แสดงเป็นอันตรายต่อสุขภาพของจิต อารมณ์ และแม้กระทั่งร่างกายสตรีขาดอิสระ เรื่องนี้ที่ได้รับแรงบันดาลใจจากเธอรักษาจากสามีคนแรก [21]ผู้บรรยายในเรื่องต้องทำ ตามสามีของเธอ ซึ่งเป็นแพทย์ของเธอ ต้อง แม้ว่าการรักษาที่เขากำหนดความแตกต่างโดยตรงกับเธออะไรอย่างแท้จริงต้องการ — กระตุ้นจิตใจและมีอิสระในการหนีความจำเจของห้องเธอจะจำกัด "เปอร์สีเหลือง" เป็นหลักการตอบสนองการแพทย์ที่พยายามรักษาของภาวะซึมเศร้าของเธอผ่าน "เหลือยาแก้" ดร.สจึงฝายมิทเชลล์ และเธอส่งสำเนาเรื่องราวของเขา [22]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่ามันจะไม่ได้เป็นครั้งแรกหรือครั้งที่ยาวที่สุดของผลงานของเธอโดยไม่ต้องคำถามชิ้นที่มีชื่อเสียงที่สุดของกิลแมนเป็นเรื่องราวสั้น ๆ ของเธอ "วอลล์เปเปอร์สีเหลือง" ซึ่งกลายเป็นที่ขายดีที่สุดของสตรีกด เธอเขียนมันในวันที่ 6 มิถุนายนและ 7, 1890 ในบ้านของเธอพาซาดีน่าและมันถูกตีพิมพ์ปีครึ่งต่อมาในฉบับมกราคม 1892 ของนิตยสารนิวอิงแลนด์ ตั้งแต่การพิมพ์เดิมจะได้รับการ anthologized ในคอลเลกชันจำนวนมากของวรรณกรรมของผู้หญิงวรรณคดีอเมริกันและตำรา [20] แม้จะไม่ใช่ในรูปแบบเดิม ยกตัวอย่างเช่นตำราหลายละเว้นวลีที่ว่า "ในการแต่งงาน" จากสายที่สำคัญมากในการเริ่มต้นของเรื่อง: "จอห์นหัวเราะที่ฉันแน่นอน แต่คาดว่าในการแต่งงาน." เหตุผลสำหรับการละเลยนี้คือความลึกลับเป็นมุมมองของกิลแมนในการแต่งงานจะทำให้เห็นได้ชัดตลอดทั้งเรื่อง.

เรื่องนี้เป็นเรื่องผู้หญิงคนหนึ่งที่ทนทุกข์ทรมานจากความเจ็บป่วยทางจิตหลังจากสามเดือนของการถูกสาละวนในห้องพักโดยสามีของเธอเพื่อประโยชน์ของสุขภาพของเธอ . เธอจะกลายเป็นหมกมุ่นอยู่กับวอลล์เปเปอร์สีเหลืองของห้องรังเกียจ กิลแมนเขียนเรื่องนี้เพื่อเปลี่ยนจิตใจของผู้คนเกี่ยวกับบทบาทของผู้หญิงในสังคมซึ่งแสดงให้เห็นว่าการขาดของผู้หญิงของตนเองเป็นอันตรายต่อจิตใจอารมณ์และสุขภาพที่ดีของพวกเขาแม้ทางกายภาพ เรื่องนี้ได้รับแรงบันดาลใจจากการรักษาของเธอจากสามีคนแรกของเธอ. [21] ผู้บรรยายในเรื่องจะต้องทำตามที่สามีของเธอซึ่งยังเป็นแพทย์ของเธอเรียกร้องถึงแม้ว่าการรักษาที่เขากำหนดความขัดแย้งโดยตรงกับสิ่งที่เธอต้องการอย่างแท้จริง - การกระตุ้นจิตใจและเสรีภาพที่จะหลบหนีความจำเจของห้องพักที่เธอถูกกักขังอยู่ "วอลล์เปเปอร์สีเหลือง" เป็นหลักเพื่อตอบสนองต่อแพทย์ผู้ที่ได้พยายามที่จะรักษาเธอของภาวะซึมเศร้าของเธอผ่าน "รักษาส่วนที่เหลือ" ดรสิลาสฝายมิตเชลล์และเธอก็ทำให้เขาถูกส่งสำเนาของเรื่องได้. [22]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่มันก็ไม่ใช่ครั้งแรกหรือที่ยาวที่สุดของงานของเธอโดยไม่ถาม Gilman ที่มีชื่อเสียงที่สุดชิ้นคือเรื่องสั้น " นางวอลเปเปอร์สีเหลือง " ซึ่งเป็นผู้ขายที่ดีที่สุดของนักข่าวสตรี . เธอเขียนมันในวันที่ 6 และ 7 ปีในบ้านของเธอ พาซาดีนา และมันถูกตีพิมพ์ปีครึ่งต่อมาในเดือนมกราคม 1889 ปัญหาของนิวอิงแลนด์นิตยสาร นับตั้งแต่การพิมพ์ต้นฉบับ จะได้ทำการรวบรวมบทประพันธ์ในหลายคอลเลกชันของวรรณกรรมสตรีชาวอเมริกันวรรณคดีและตำรา [ 20 ] แต่ไม่เสมอในแบบเดิม เช่น ตำราหลายละเว้นคำว่า " แต่งงาน " จากสาย สำคัญมากในการเริ่มต้นของเรื่อง : " จอห์น หัวเราะเยาะฉัน แน่นอน แต่คาดว่า ในการแต่งงาน เหตุผลสำหรับการละเลยนี้เป็นเรื่องลึกลับ เป็นมุมมองของการแต่งงานเป็นกิลแมนชัดเจนทั้งเรื่องเรื่องราวของผู้หญิงที่ทุกข์ทรมานจากความเจ็บป่วยทางจิตหลังจากสามเดือนของการเป็น closeted ในห้องโดยสามีของเธอเพื่อสุขภาพของเธอ เธอหมกมุ่นอยู่กับมันเป็นห้องที่น่ารังเกียจสีเหลืองวอลล์เปเปอร์ กิลแมนเขียนบทความนี้เพื่อเปลี่ยนแปลงจิตใจของผู้คนเกี่ยวกับบทบาทของผู้หญิงในสังคม ผู้หญิงแสดงวิธีขาดความเป็นอิสระของพวกเขาเป็นอันตรายต่อจิตใจ อารมณ์ และสุขภาพทางกาย ด้วยซ้ำ เรื่องนี้ได้แรงบันดาลใจจากการรักษาของเธอจากสามีคนแรกของเธอ [ 21 ] ผู้บรรยายในเรื่องจะต้องเป็นสามี ใครเป็นหมอ เธอต้องการ ถึงแม้ว่าการรักษาเขาเน้นความแตกต่างโดยตรงกับสิ่งที่เธอต้องการอย่างแท้จริง - กระตุ้นจิตใจและเสรีภาพที่จะหลบหนีความน่าเบื่อของห้องที่เธออยู่ " . วอลล์เปเปอร์สีเหลือง”เป็นคำตอบ หมอได้พยายามรักษาเธอหดหู่ใจของเธอผ่าน " แก้ " ดร. สิลงฝาย มิเชล เธอส่งเขาสำเนาของเรื่อง [ 22 ]