To the Editor: We commend Mesas and

To the Editor: We commend Mesas and colleagues for their
excellent article, ‘‘Sleep Duration and Mortality According
to Health Status in Older Adults.’’1 Although the sleep field
and the popular literature has focused a great amount of
attention on the risks of short sleep, Mesas and colleagues’
study is consistent with many other epidemiological studies
that indicate that mortality and morbidity risks are even
greater for long sleep.2–4 Moreover, as observed before,2
Mesas and colleagues found a greater prevalence of long
than short sleep; the average respondent reported a sleep
duration of 8 hour, which was associated with significant
mortality, suggesting greater public health relevance of long
than short sleep. Other strengths of the report are inclusion
of a representative sample, consideration of combined nocturnal
sleeping and daytime napping, and an extensive
in-home interview with participants, which allowed moredefinitive
assessment of reported sleep duration and other
factors (e.g., current medication use) than is typical in
similar studies.
Notwithstanding rapidly accumulating evidence from
perhaps 100 studies showing associations of long sleep with
mortality and morbidity, discussion of similar studies has
typically focused on the mortality and morbidity risks of
short sleep while dismissing the association with long sleep
as some sort of artifact.5,6 For example, it has been argued
that the opposite direction of putative causality (morbidity
causing long sleep) is likely to explain the associations of
long sleep with mortality and morbidity. Contrary to this
argument are findings that the associations of long sleep
with mortality and morbidity are just as apparent after
controlling for multiple morbidities.2 The Mesas study goes
one step further in showing that the association with mortality
is observed even in samples restricted to apparently
healthy individuals at initial assessment. Moreover, recent
research with long sleepers7,8 found equal tolerance of
chronic sleep restriction in apparently healthy individuals
and those with existing morbidities, for whom more adverse
effects would be expected if morbidity were truly the
cause of their long sleep. Rather, the participants almost
unanimously reported a long history of long sleep, which
presumably preceded their morbidity.
Critics of the association between long sleep and mortality
have also raised the concern that data are limited to
self-reported sleep duration, but recent studies have shown
similar associations between objectively recorded sleep duration,
mortality, and morbidity.9,10
We agree with Mesas and colleagues that the risks of
long sleep might be related to time in bed and poor sleep
quality. Studies that have distinguished between time in bed
and sleep duration have found similar risks associated with
these variables.9,10
The authors caution that ‘‘21.3% of persons aged 60
and older in Spain sleep at least 10 hours per day.’’ Moreover,
nearly two-thirds of the sample reported 8 hours or
more of sleep, and 8 hours was associated with significant
mortality. However, against the current zeitgeist that we are
a sleep-deprived society, this point is far from the message
that older adults commonly receive.11 The message they
hear is that 8 hour of sleep is necessary for health and that
they ought to be able to sleep that long.11
This fear might partly explain why older adults often
spend more time in bed but sleep less than young
adults.12,13 We know that excessive time in bed can lead
to greater sleep fragmentation, which has been associated
with morbidity in epidemiological studies14 and in studies
involving experimental induction of fragmentation.15
The argument that long sleep (or long time in bed)
could not possibly be harmful is becoming more difficult to
justify. The Mesas and colleagues results point to a need for
more randomized controlled trials of sleep restriction or
extension in older adults.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถึงบรรณาธิการ: เรายกย่อง Mesas และเพื่อนร่วมงานของพวกเขา
บทความดี '' การนอนหลับระยะเวลาและอัตราการตายตาม
สถานะสุขภาพในผู้สูงอายุ. '' 1 แม้ว่าข้อมูลการนอนหลับ
และวรรณกรรมยอดนิยมได้มุ่งเน้นจำนวนมาก
ให้ความสนใจเกี่ยวกับความเสี่ยงของ การนอนหลับสั้น Mesas และเพื่อนร่วมงาน '
การศึกษามีความสอดคล้องกับการศึกษาทางระบาดวิทยาอื่น ๆ อีกมากมาย
ที่บ่งชี้ว่าการตายและการเจ็บป่วยความเสี่ยงจะยิ่ง
มากขึ้นสำหรับ sleep.2-4 ยาวนอกจากนี้ยังเป็นที่สังเกตมาก่อน 2
Mesas และเพื่อนร่วมงานพบว่ามีความชุกมากขึ้นของยาว
กว่าสั้น นอน; ผู้ตอบเฉลี่ยรายงานการนอนหลับ
ระยะเวลา 8 ชั่วโมงซึ่งมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ
การตายบอกความสัมพันธ์กันสุขภาพของประชาชนมากขึ้นของนาน
กว่าการนอนหลับสั้น จุดแข็งอื่น ๆ ของรายงานที่มีการรวม
ของตัวอย่างที่เป็นตัวแทนการพิจารณาร่วมกันออกหากินเวลากลางคืน
นอนหลับตอนกลางวันหลับและกว้างขวาง
สัมภาษณ์ในบ้านกับผู้เข้าร่วมซึ่งได้รับอนุญาต moredefinitive
การประเมินของการรายงานระยะเวลาการนอนหลับและอื่น ๆ
ปัจจัย (เช่นการใช้ยาในปัจจุบัน) มากกว่า เป็นเรื่องปกติใน
การศึกษาที่คล้ายกัน.
แม้จะมีการสะสมอย่างรวดเร็วจากหลักฐาน
บางที 100 ศึกษาแสดงให้เห็นการเชื่อมโยงของการนอนหลับยาวกับ
การตายและการเจ็บป่วยการอภิปรายของการศึกษาที่คล้ายกันได้
มุ่งเน้นไปที่มักจะเกี่ยวกับการตายและการเจ็บป่วยความเสี่ยงของ
การนอนหลับสั้นในขณะที่ไล่สมาคมกับการนอนหลับยาว
เป็นอะไรบางอย่าง ของ artifact.5,6 ยกตัวอย่างเช่นมันได้รับการถกเถียงกันอยู่
ว่าทิศทางตรงข้ามของเวรกรรมสมมุติ (การเจ็บป่วย
ที่ก่อให้เกิดการนอนหลับยาว) มีแนวโน้มที่จะอธิบายสมาคมของ
การนอนหลับยาวกับการตายและการเจ็บป่วย ตรงกันข้ามกับนี้
อาร์กิวเมนต์มีผลการวิจัยที่สมาคมของการนอนหลับยาว
ที่มีอัตราการตายและการเจ็บป่วยเป็นเพียงเป็นที่เห็นได้ชัดหลังจากที่
ควบคุม morbidities.2 หลายการศึกษา Mesas ไป
อีกขั้นหนึ่งในการแสดงให้เห็นว่าการเชื่อมโยงกับการตาย
เป็นที่สังเกตได้แม้ในตัวอย่างเห็นได้ชัดว่าการ จำกัด การ
มีสุขภาพดี บุคคลที่มีการประเมินเบื้องต้น นอกจากนี้ที่ผ่านมา
การวิจัยกับ sleepers7,8 ยาวพบความอดทนที่เท่ากันของ
ข้อ จำกัด การนอนหลับเรื้อรังในบุคคลที่มีสุขภาพดี
และผู้ที่มีภาวะแทรกซ้อนที่เกิดที่มีอยู่สำหรับผู้ที่ไม่พึงประสงค์มากขึ้น
ผลกระทบที่คาดว่าจะได้รับการเจ็บป่วยหากเป็นจริง
สาเหตุของการนอนหลับยาวของพวกเขา แต่ผู้เข้าร่วมเกือบ
เป็นเอกฉันท์รายงานประวัติศาสตร์อันยาวนานของการนอนหลับยาวซึ่ง
สันนิษฐานว่านำหน้าการเจ็บป่วยของพวกเขา.
นักวิจารณ์ของความสัมพันธ์ระหว่างการนอนหลับยาวและการตาย
ยังได้ยกความกังวลว่าข้อมูลจะถูก จำกัด ให้
ระยะเวลาการนอนหลับที่ตนเองรายงาน แต่การศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็น
สมาคมที่คล้ายกันระหว่างระยะเวลาบันทึกอคตินอนหลับ
มรณะและ morbidity.9,10
เราเห็นด้วยกับ Mesas และเพื่อนร่วมงานว่ามีความเสี่ยงของ
การนอนหลับยาวอาจจะเกี่ยวข้องกับเวลาในเตียงและนอนหลับไม่ดี
มีคุณภาพ การศึกษาที่มีความโดดเด่นระหว่างเวลาอยู่บนเตียง
และระยะเวลาการนอนหลับได้พบความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการที่คล้ายกัน
เหล่านี้ variables.9,10
ผู้เขียนเตือนว่า ''21 0.3% ของบุคคลที่มีอายุ 60
ปีขึ้นไปในสเปนนอนหลับอย่างน้อย 10 ชั่วโมงต่อวัน.' 'นอกจากนี้ ,
เกือบสองในสามของกลุ่มตัวอย่างที่มีการรายงาน 8 ชั่วโมงหรือ
มากขึ้นของการนอนหลับ 8 ชั่วโมงและมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ
การตาย อย่างไรก็ตามกับจิตวิญญาณในปัจจุบันว่าเราเป็น
สังคมที่การนอนหลับที่ปราศจากจุดนี้อยู่ไกลจากข้อความ
ที่ผู้สูงอายุโดยทั่วไป receive.11 ข้อความที่พวกเขา
ได้ยินคือ 8 ชั่วโมงของการนอนหลับเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับสุขภาพและการที่
พวกเขาควรจะสามารถ เพื่อการนอนหลับที่ long.11
ความกลัวนี้บางส่วนอาจอธิบายได้ว่าทำไมผู้สูงอายุที่มักจะ
ใช้เวลามากขึ้นในเตียง แต่นอนหลับน้อยกว่าหนุ่ม
adults.12,13 เรารู้ว่าเวลามากเกินไปในเตียงสามารถนำไปสู่
​​การกระจายตัวของการนอนหลับมากขึ้นซึ่งได้รับการเชื่อมโยง
กับการเจ็บป่วย ใน studies14 ระบาดวิทยาและในการศึกษา
ที่เกี่ยวข้องกับการเหนี่ยวนำการทดลอง fragmentation.15
ข้อโต้แย้งว่าการนอนหลับยาว (หรือเวลานานในเตียง)
ไม่อาจจะเป็นอันตรายกลายเป็นเรื่องยากมากที่จะ
แสดงให้เห็นถึง ผายและเพื่อนร่วมงานส่งผลให้ชี้ไปที่ความจำเป็นในการ
เพิ่มเติมงานวิจัยแบบสุ่มของการ จำกัด การนอนหลับหรือ
ขยายในผู้สูงอายุ