ConclusionTwo days later I woke up.

Conclusion
Two days later I woke up. I was in bed at the hotel. Someone had found me on the edge of the path, high above the Reichenbach Falls.
After a week I returned to London. I went immediately to the empty house, where I burned the papers and destroyed the jars. I wanted to be sure that nobody would ever know the evil things that Holmes had done. I wanted only the good that was in my friend to live on after his death.
I was lucky. ACD had been busy writing more stories about Holmes. These stories were an immediate success. ACD became a famous writer, and people who had never met Holmes the man, knew Holmes the story-book detective. As the years passed, people began to forget that Sherlock Holmes had ever been a real person.
After Holmes's death my life was difficult for a long time. It was two years before I could live without cocaine. I could not work, and my wife and I had little money.
My story is at an end. Since Holmes's death I have lived quietly. But sometimes, as I sit by the fire in the evening, I think of that day at the Reichenbach Falls. I hear again the gentleness of Holmes's last words, and see the light of understanding in his eyes during those last moments, when he seemed once again the best and wisest man I have ever known.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สรุปสองวันต่อมาผมตื่นขึ้นมา ผมนอนที่โรงแรม คนที่ได้พบผมที่ขอบของเส้นทาง เหนือน้ำตก Reichenbachหลังจากสัปดาห์ฉันกลับไปลอนดอน ฉันไปทันทีบ้านว่าง ที่ฉันเขียนลงกระดาษ และทำลายขวด ผมอยากให้แน่ใจว่าที่ไม่มีใครเคยจะรู้ว่าสิ่งชั่วร้ายที่ทำโฮล์มส์ ฉันต้องดีที่อยู่ในเพื่อนของฉันอยู่บนหลังจากการตายผมโชคดี ACD ได้ว่างเขียนเรื่องราวเพิ่มเติมเกี่ยวกับโฮล์มส์ เรื่องราวเหล่านี้มีความสำเร็จในทันที ACD กลาย เป็นนักเขียนที่มีชื่อเสียง และเป็นคนที่ไม่เคยได้พบโฮล์มส์คน รู้โฮล์มส์นักสืบหนังสือนิทาน เมื่อปีผ่านไป คนเริ่มลืมว่า เชอร์ล็อกโฮลมส์เคยบุคคลจริงหลังจากการตายของโฮล์มส์ ชีวิตได้ยากเป็นเวลานาน สองปีก่อนฉันอยู่ได้ โดยไม่มีโคเคนได้ ฉันไม่สามารถทำงาน และผมและภรรยามีเงินน้อยเรื่องราวของฉันสิ้นสุด ตั้งแต่ของโฮล์มส์ตาย ผมอยู่เมืองไทยอย่างเงียบ ๆ แต่บางครั้ง ฉันนั่ง โดยไฟเย็น ผมคิดว่า วันที่ฟอลส์ Reichenbach ฉันได้ยินอีกอ่อนโยนของคำสุดท้ายของโฮลมส์ และแสงสีความเข้าใจในสายตาของเขาในระหว่างช่วงครั้งสุดท้าย เมื่อเขาลำบากอีกครั้งคนที่ชาญฉลาด และดีที่สุดที่ฉันเคยรู้จัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุป
สองวันต่อมาฉันตื่นขึ้นมา ผมอยู่ในเตียงที่โรงแรม มีคนพบฉันบนขอบของเส้นทางสูงเหนือน้ำตกได้.
หลังจากนั้นหนึ่งสัปดาห์ผมกลับไปที่ลอนดอน ผมไปทันทีไปที่บ้านที่ว่างเปล่าที่ฉันเผาเอกสารและทำลายขวด ผมอยากจะให้แน่ใจว่าไม่มีใครเคยจะได้รู้ว่าสิ่งที่ชั่วร้ายที่โฮล์มส์ได้ทำ ผมอยากดีเท่านั้นที่อยู่ในเพื่อนของฉันจะมีชีวิตอยู่หลังจากที่เขาตาย.
ผมโชคดี ACD ได้รับการว่างการเขียนเรื่องราวเพิ่มเติมเกี่ยวกับโฮล์มส์ เรื่องราวเหล่านี้เป็นความสำเร็จในทันที ACD กลายเป็นนักเขียนที่มีชื่อเสียงและคนที่ไม่เคยได้พบกับโฮล์มส์คนที่รู้ว่าโฮล์มส์นักสืบเรื่องหนังสือ เมื่อปีที่ผ่านผู้คนเริ่มที่จะลืมว่า Sherlock Holmes เคยเป็นคนจริง.
หลังจากการตายของโฮล์มส์ชีวิตของฉันเป็นเรื่องยากสำหรับการใช้งานนาน มันเป็นเวลาสองปีก่อนที่ฉันจะมีชีวิตอยู่ได้โดยไม่ต้องโคเคน ฉันไม่สามารถทำงานและภรรยาของฉันและฉันมีเงินเล็ก ๆ น้อย ๆ .
เรื่องราวของฉันเป็นที่สิ้นสุด หลังจากการตายของโฮล์มส์ฉันมีชีวิตอยู่อย่างเงียบ ๆ แต่บางครั้งที่ผมนั่งด้วยไฟในตอนเย็นผมคิดว่าวันนั้นที่น้ำตก ฉันได้ยินอีกครั้งอ่อนโยนของคำพูดสุดท้ายของโฮล์มส์และเห็นแสงของความเข้าใจในสายตาของเขาในช่วงเวลาที่ผ่านมานั้นเมื่อเขาลำบากอีกครั้งคนที่ดีที่สุดและฉลาดที่สุดที่ผมเคยรู้จัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุปสองวันต่อมาผมตื่นขึ้นมา ฉันอยู่บนเตียงในโรงแรม ใครเคยเจอฉันบนขอบของเส้นทางที่สูงกว่าน้ำตกไรเคนบาค .หลังจากสัปดาห์ที่ผมกลับลอนดอน ฉันไปทันทีเพื่อบ้านเปล่า ที่ผมเผาเอกสารและทำลายเหยือก ผมต้องการให้แน่ใจว่าไม่มีใครเคยรู้สิ่งที่ชั่วร้ายที่โฮล์มส์เคยทำ ฉันต้องการแต่คนดีที่เพื่อนของฉันอยู่ในหลังจากการตายของเขาฉันโชคดี และได้รับการยุ่งกับการเขียนเรื่องราวเพิ่มเติมเกี่ยวกับ Holmes เรื่องราวเหล่านี้เป็นความสำเร็จทันที และกลายเป็นนักเขียนที่มีชื่อเสียง และเป็นผู้ที่ไม่เคยพบมาก่อน โฮล์ม ผู้ชายรู้ว่าโฮล์มส์หนังสือนักสืบ เมื่อเวลาผ่านไป ผู้คนก็เริ่มลืมว่าเชอร์ล็อค โฮล์มส์เคยมีตัวตนจริงหลังจากการตายของโฮล์มส์ ชีวิตลำบากมานาน มันเป็นสองปี ก่อนที่ผมจะอยู่โดยไม่มีโคเคน ผมจะไม่ทำงาน และภรรยาของฉันและฉันมีเงินน้อยเรื่องราวของฉันจะสิ้นสุดลงแล้ว ตั้งแต่โฮล์มส์ตายฉันอยู่เงียบๆ แต่บางครั้ง ฉันนั่งผิงไฟในตอนเย็น ฉันนึกถึงวันนั้นที่น้ำตกไรเคนบาค . ฉันได้ยินอีกครั้ง ความอ่อนโยนของโฮล์มส์เป็นคำสุดท้าย และเห็นแสงสว่างแห่งความเข้าใจ ในสายตาของเขา ในช่วงเวลาที่ผ่านมา เมื่อเขาดูอีกครั้งที่ดีที่สุดและฉลาดที่สุดที่ผมเคยรู้จัก