Elisabeth joyfully greets the Wartb

Elisabeth joyfully greets the Wartburg’s Hall of Song, which she hasn’t set foot in since Tannhäuser left. He is now led in by Wolfram. Elisabeth, at first shy and confused, tells Tannhäuser how she has suffered in his absence, but then joins him in praise of love. Observing their emotional reunion, Wolfram realizes that his own affection for Elisabeth is hopeless.
Landgrave Hermann is delighted to find his niece in the Hall of Song, and together they welcome their guests who have come for a song contest. The Landgrave declares love the subject of the competition and promises the victor to receive whatever he asks from the hand of Elisabeth. Wolfram opens the contest with a heartfelt tribute to idealized love. Tannhäuser, his thoughts still on Venus, replies with a hymn to worldly pleasures. Other singers counter his increasingly passionate declarations until Tannhäuser breaks out into his prize song to Venus, to the horror of the guests. As the men draw their swords, Elisabeth throws herself between the parties to protect Tannhäuser and begs the knights for mercy. The Landgrave pronounces his judgment: Tannhäuser will be forgiven if he joins the pilgrims on their way to Rome to do penance. Tannhäuser falls at Elisabeth’s feet and rushes from the hall.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เอลิซาเบธ joyfully ทักทายของ Wartburg ฮอลล์ของเพลง ซึ่งเธอไม่ได้ก้าวเข้ามาในตั้งแต่ Tannhäuser ซ้าย เขาตอนนี้คือนำ โดย Wolfram เอลิซาเบธ แรกอาย และ สับสน บอก Tannhäuser ว่าเธอได้รับความเดือดร้อนในการขาดงานของเขา แต่แล้ว รวมเขาในสรรเสริญความรัก สังเกตการชุมนุมของพวกเขาทางอารมณ์ Wolfram ตระหนักว่าจิตของเขาเองสำหรับเอลิซาเบธตาแฮร์มันน์ landgrave จะยินดีหาหลานสาวของเขาในห้องเพลง และกันพวกเขาต้อนรับแขกที่มาในการประกวดร้องเพลง Landgrave จะประกาศรักเรื่องของการแข่งขัน และวิคเตอร์ได้รับสิ่งที่เขาขอจากมือของเอลิซาเบธแห่งสัญญา Wolfram เปิดการประกวด มีส่วยหรือ idealized รักด้วยใจ Tannhäuser ความคิดของเขายังคงอยู่บนดาวศุกร์ ตอบ ด้วยสำนึกกับโลกียวิสัย นักร้องอื่น ๆ เคาน์เตอร์ประกาศของเขาหลงใหลมากขึ้นเรื่อย ๆ จน Tannhäuser แบ่งออกเป็นสองรางวัลของเขาให้วีนัส สยองขวัญอัน เป็นคนวาดดาบของพวกเขา เอลิซาเบธพ่นตัวเองระหว่างฝ่ายป้องกัน Tannhäuser และรู้สึกม้าความเมตตา Landgrave จะ pronounces การพิพากษาของพระองค์: Tannhäuser จะได้รับการอภัยถ้าเขารวมนักแสวงบุญบนของพวกเขาไปสู่โรม penance Tannhäuser อยู่ที่เท้าของเอลิซาเบธ และวิ่งจากห้องโถง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อลิซาเบสนุกสนานทักทายวาร์ทฮอลล์ของเพลงซึ่งเธอไม่ได้ตั้งเท้าในตั้งแต่Tannhäuserซ้าย เขานำอยู่ในขณะนี้โดยวุลแฟรม ลิซาเบทที่ขี้อายเป็นครั้งแรกและสับสนTannhäuserบอกว่าเธอได้รับความเดือดร้อนในกรณีที่ไม่มีของเขา แต่แล้วก็มาสมทบกับเขาในการสรรเสริญของความรัก การสังเกตการชุมนุมทางอารมณ์ของพวกเขาวุลแฟรมตระหนักดีว่าความรักของตัวเองสำหรับอลิซาเบสิ้นหวัง.
ขุนนางเยอรมันแฮร์มันน์มีความยินดีที่จะหาหลานสาวของเขาในฮอลล์เพลงและร่วมกันพวกเขายินดีต้อนรับแขกของพวกเขาที่ได้มาสำหรับการประกวดเพลง ขุนนางเยอรมันบอกรักเรื่องของการแข่งขันและสัญญาว่าผู้ชนะจะได้รับสิ่งที่เขาขอให้พ้นจากมือของอลิซาเบ วุลแฟรมเปิดการแข่งขันที่มีการส่งส่วยจริงใจความรักเงียบสงบ Tannhäuser, ความคิดของเขายังคงอยู่บนดาวศุกร์ตอบกลับด้วยเพลงสวดเพื่อความสุขทางโลก นักร้องคนอื่นตอบโต้การประกาศหลงใหลมากขึ้นของเขาจนกระทั่งTannhäuserแตกต่างออกไปในเพลงของเขาที่จะได้รับรางวัลดาวศุกร์ที่น่ากลัวของผู้เข้าพัก ในฐานะที่เป็นคนชักดาบของพวกเขาอลิซาเบโยนตัวระหว่างทั้งสองฝ่ายที่จะปกป้องTannhäuserและขออัศวินความเมตตา ขุนนางเยอรมันประกาศการตัดสินใจของเขา: Tannhäuserจะได้รับการอภัยถ้าเขามาร่วมแสวงบุญทางของพวกเขาไปยังกรุงโรมที่จะทำตบะ Tannhäuserตกอยู่ที่เท้าของอลิซาเบและรีบวิ่งออกจากห้องโถง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เอลิซาเบธเริงร่าทักทายวาร์ทบูร์ก Hall ของเพลง ซึ่งเธอไม่ได้เหยียบตั้งแต่ tannh ซ้ายและผู้ใช้ ตอนนี้เขาเป็น LED โดย Wolfram . เอลิซาเบธ ตอนแรกอายและสับสน บอกตัวคูณลอเรนซ์ว่าเธอได้รับความเดือดร้อนในการขาดของเขา แต่เขาก็เข้าร่วมในการสรรเสริญของความรัก สังเกตการชุมนุมทางอารมณ์ของพวกเขา , วุลแฟรม ตระหนัก ว่า ความรักของเขาเองสำหรับเอลิซาเบธ
มันสิ้นหวังแล้วขุนนางเยอรมันแฮร์มันน์ มีความยินดีที่จะตามหาหลานสาวของเขาในห้องโถงของเพลงและร่วมกันพวกเขาให้การต้อนรับแขกผู้มาเป็นเพลงประกวด พวกขุนนางเยอรมันประกาศความรัก เรื่องของการแข่งขัน และผู้ชนะจะได้รับสัญญาอะไรก็ตามที่เขาต้องการจากมือของอลิสซาเบธ แร่วุลแฟรมเปิดการประกวดด้วยการถวายด้วยใจรักอุดมคติ . ตัวคูณลอเรนซ์เขาคิดยังบนดาวศุกร์ตอบกลับด้วยเพลงสวดความสุขทางโลก นักร้องคนอื่นที่เคาน์เตอร์ประกาศความกระตือรือร้นมากขึ้นของเขาจนกว่าตัวคูณลอเรนซ์แบ่งออกมาเป็นเพลงรางวัลของเขา วีนัส กับความน่ากลัวของแขก เป็นคนวาดดาบของตน เอลิซาเบธ โยนตัวเองระหว่างฝ่ายปกป้องตัวคูณลอเรนซ์ขอร้องและอัศวินสำหรับความเมตตา พวกขุนนางเยอรมันทรงพิพากษาเขาตัวคูณลอเรนซ์จะให้อภัยถ้าเขาร่วมแสวงบุญในทางของพวกเขาไปยังกรุงโรมปลงอาบัติ . ตัวคูณลอเรนซ์ตกอยู่ที่เท้าของ เอลิซาเบธ และ วิ่งจากหอ .