A 60-day trial was conducted to det

A 60-day trial was conducted to determine the effects of a low-fishmeal diet on Asian sea bass, Lates calcarifer. A 50% fishmeal diet was used as a control and in other experimental diets, fishmeal was replaced by soybean and canola meals to give diets containing 40, 30, 20 and 10% fishmeal. The effect of supplementing the 10% fishmeal diet with 1% betaine was also tested. Fish fed the 10–30% fishmeal diets showed significantly higher specific growth rate than did fish fed the control diet. Reducing the amount of dietary fishmeal did not affect the fish survival rate, feed intake or feed conversion ratio, but decreased the nitrogen loading. Reduced dietary fishmeal increased the amount of flesh protein and most essential amino acids contents, but decreased the flesh lipid, ash and bone protein contents. The hepato-somatic and viscero-somatic indices and the condition factor were significantly increased with reducing dietary fishmeal. Supplementing the 10% fishmeal diet with 1% betaine reduced the hepatosomatic index and condition factor, but increased the feed intake, feed conversion ratio and nitrogen loading; however, this did not improve the specific growth rate and survival rate, and adversely affected fish quality by decreasing the flesh protein and increasing the lipid content.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีดำเนินการทดลอง 60 วันเพื่อกำหนดผลกระทบของอาหารต่ำ fishmeal ในเอเชียปลากระพง ปลากระพงขาว อาหาร fishmeal 50% ถูกใช้ เป็นตัวควบคุม และ ในอาหารอื่น ๆ ทดลอง fishmeal ถูกแทนที่ ด้วยคาโนลาและถั่วเหลืองอาหารเพื่อให้อาหารที่ประกอบด้วย 40, 30, 20 และ 10% fishmeal นอกจากนี้ยังมีทดสอบผลของการใช้อาหาร fishmeal 10% กับ 1% betaine ปลาที่เลี้ยงอาหาร fishmeal 10 – 30% แสดงให้เห็นว่าอัตราการเจริญเติบโตอย่างมีนัยสำคัญกว่าได้ปลาเลี้ยงอาหารควบคุม ลดจำนวน fishmeal อาหารไม่มีผลต่ออัตรารอดของปลา ตัว หรืออัตราส่วนการแปลงอาหาร ได้โหลดไนโตรเจนลดลง Fishmeal อาหารลดเพิ่มจำนวนเนื้อโปรตีนและกรดอะมิโนจำเป็นที่สุดเนื้อหา แต่ลดเนื้อไขมัน เถ้า และกระดูกโปรตีนเนื้อหา ดัชนี hepato somatic และ viscero somatic และปัจจัยเงื่อนไขมากเพิ่มขึ้น ด้วย fishmeal อาหารที่ลดลง ใช้อาหาร fishmeal 10% กับ 1% betaine ลดตัวคูณดัชนีและเงื่อนไข hepatosomatic แต่การบริโภคอาหาร อาหารอัตราการแปลงและโหลด ไนโตรเจนเพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตาม นี้ไม่ได้เพิ่มอัตราการเจริญเติบโตและอัตรารอดตาย และกระทบคุณภาพปลา โดยลดโปรตีนเนื้อ และเพิ่มเนื้อหากระบวนการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทดลองใช้ 60 วันได้ดำเนินการเพื่อตรวจสอบผลกระทบของการกินอาหารไขมันต่ำปลาป่นในกะพงเอเชีย Lates calcarifer อาหารปลาป่น 50% ถูกนำมาใช้เป็นตัวควบคุมและการทดลองในอาหารอื่น ๆ ปลาป่นก็ถูกแทนที่ด้วยอาหารถั่วเหลืองและคาโนลาที่จะให้อาหารที่มี 40, 30, 20 และ 10% ปลาป่น ผลของการเสริมอาหาร 10% ปลาป่นกับเบทาอีน 1% นอกจากนี้ยังได้รับการทดสอบ ปลาที่เลี้ยง 10-30% อาหารปลาป่นแสดงให้เห็นอย่างมีนัยสำคัญอัตราการเจริญเติบโตเฉพาะที่สูงกว่าปลาที่ได้รับอาหารควบคุม การลดปริมาณของปลาป่นอาหารไม่ได้ส่งผลกระทบต่ออัตราการรอดตายของปลาที่บริโภคหรืออัตราการเปลี่ยนอาหารอาหาร แต่ลดลงโหลดไนโตรเจน ลดการบริโภคอาหารปลาป่นเพิ่มปริมาณของโปรตีนเนื้อและที่สำคัญที่สุดเนื้อหากรดอะมิโน แต่ลดลงไขมันเนื้อเถ้ากระดูกและโปรตีน ตับร่างกายและดัชนี viscero-ร่างกายและปัจจัยสภาพเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกับการลดการบริโภคอาหารปลาป่น เสริมอาหารปลาป่น 10% กับเบทาอีนลดลง 1% ดัชนีตับและปัจจัยสภาพ แต่เพิ่มปริมาณอาหารที่กินที่อัตราการเปลี่ยนอาหารและไนโตรเจนโหลด; แต่นี้ไม่ได้ปรับปรุงอัตราการเจริญเติบโตที่เฉพาะเจาะจงและอัตราการรอดตายและส่งผลกระทบต่อคุณภาพของปลาโดยการลดโปรตีนเนื้อและเพิ่มเนื้อหาไขมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

60 วันทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของอาหารที่มีปลาป่นในเบสทะเลเอเชียปลากะพงขาว . 50% อาหารป่นใช้เป็นชุดควบคุมและในอาหารทดลองอื่น ปลาป่นและกากถั่วเหลืองคาโนลาแทน อาหารให้อาหารที่มี 40 , 30 , 20 และ 10 % ปลาป่น . ผลของการเสริมอาหารที่มีปลาป่น 10 % 1% บีก็ทดสอบปลาที่ได้รับ 10 – 30 % ป่นอาหารลดลงอัตราการเติบโตจำเพาะสูงกว่าปลาที่เลี้ยงด้วยอาหารที่ควบคุม การลดปริมาณของอาหารไม่มีผลต่อปลาป่น อัตราการอยู่รอด , อาหารบริโภค หรือ อัตราการเปลี่ยนอาหารเป็นเนื้อ ไนโตรเจนโหลด ลดอาหารป่นเพิ่มปริมาณของโปรตีนและกรดอะมิโนที่จำเป็นมากที่สุดเนื้อเนื้อหาแต่ลดเนื้อไขมัน เถ้า และปริมาณโปรตีนของกระดูก การ hepato ทางกายและ viscero ดัชนีทางกาย และปัจจัยเงื่อนไขที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับการลดอาหารป่น . เสริมอาหารที่มีปลาป่น 10 % 1% บีลดลงดัชนี hepatosomatic และเงื่อนไขปัจจัย แต่เพิ่มปริมาณอาหาร อัตราส่วนการแปลงอาหารและโหลดไนโตรเจน ; อย่างไรก็ตามนี้ไม่ได้ปรับปรุงเฉพาะอัตราการเจริญเติบโตและอัตราการรอดตาย และส่งผลกระทบต่อคุณภาพปลาโดยการลดเนื้อโปรตีน และเพิ่มปริมาณไขมัน .