The genus Zingiber was described by

The genus Zingiber was described by Miller in
1754 (Larsen and Larsen, 2006). Members of the
genus are represented by 141 species, distributed
throughout tropical Asia including China, Japan and
tropical Australia (Sabu, 2003). The genus was
included in the tribe Zingiberareae along with
Kaempferia, Amomum, Hedychium, Curcuma etc.
Thai people use the rhizome of some species as a part
of Thai traditional medicine formula, especially Z.
officinale Rosc. and Z. montanum (Koenig) Link ex
Dietr. This herbal medicine is used for stimulant and
blood circulation tonic (Picheansoonthon et al.,
2001).
Zingiber is distinct from other genera of the
family by the presence of a single anther with a beak
or horn-like shape appendage, which embraces the
upper part of the style. This character is the origin of a
Sanskrit word of the genus name. In 1950, Holttum
described 13 species and 3 varieties from Malay
Peninsula. Twenty six species from Thailand were
reported by Theilade (1999) with key to species of the
genus and descriptions. In 2000, Wu and Larsen
enumerated 42 species from China included 34
endemic species for Flora of China. Lim (2003)
described a new species from Peninsular Thailand, Z.
raja C. K. Lim & B. Kharukanant. Poulsen (2006)
reported 13 species from Sarawak in his pocket

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สกุล Zingiber ถูกอธิบายโดยมิลเลอร์
1754 (เสนและเสน 2006) สมาชิกของ
สกุลเป็นตัวแทนจาก 141 ชนิดกระจาย
อยู่ทั่วเขตร้อนเอเชียรวมทั้งจีนญี่ปุ่นและ
เขตร้อนออสเตรเลีย (Sabu 2003) ประเภทถูก
รวมอยู่ในชนเผ่า Zingiberareae พร้อมกับ
กระชาย, Amomum, Hedychium, ขมิ้น ฯลฯ
คนไทยใช้เหง้าบางชนิดเป็นส่วนหนึ่ง
ของสูตรการแพทย์แผนไทยโดยเฉพาะอย่างยิ่ง Z.
officinale Rosc และ Z montanum (นิก) เชื่อมโยงอดีต
Dietr ยาสมุนไพรนี้จะใช้สำหรับการกระตุ้นและ
บำรุงการไหลเวียนโลหิต (Picheansoonthon et al.,
2001).
Zingiber แตกต่างจากสกุลอื่น ๆ ของ
ครอบครัวโดยการปรากฏตัวของอับละอองเกสรเดียวที่มีจะงอยปาก
หรือรยางค์รูปร่างเหมือนมุมแหลมซึ่งโอบกอด
บน ส่วนหนึ่งของรูปแบบ ตัวละครตัวนี้เป็นที่มาของ
คำภาษาสันสกฤตของชื่อสกุล ในปี 1950, Holttum
อธิบาย 13 ชนิดและสายพันธุ์ที่ 3 จากมาเลย์
คาบสมุทร ยี่สิบหกสายพันธุ์จากประเทศไทยได้รับการ
รายงานโดย Theilade (1999) กับกุญแจสำคัญในการขยายพันธุ์ของ
พืชและสัตว์และคำอธิบาย ในปี 2000 และอู๋เสน
แจกแจง 42 สายพันธุ์จากประเทศจีนรวม 34
สายพันธุ์ถิ่นสำหรับ Flora จีน ลิม (2003)
อธิบายสายพันธุ์ใหม่จากภาคใต้ของประเทศไทย, Z.
ราชา CK Lim & B. Kharukanant โพลเซ่น (2006)
รายงาน 13 ชนิดจากรัฐซาราวักในกระเป๋าของเขา