Angrily, I turned and felt my way d

Angrily, I turned and felt my way down. There was a crash of thunder, and suddenly the rain came down. At the bottom of the stairs I looked towards the kitchen, and could see, in the next flash of lightning, a figure standing still in the doorway, listening. When the thunder sounded again, louder than before, he ran back inside, and I followed as softly as I could. I found him sitting in the kitchen, drinking whisky straight from the bottle, and shaking with fear. Quietly I came up behind him, and, putting my hands suddenly on his shoulders, cried, 'Ah!'
My uncle gave a kind of broken cry, and fell to the floor like a dead man. His face was a strange blue colour, and I began to think that he really was dead. At last his eyes opened, and he looked up and saw me. 'Oh man, are ye alive or a ghost?' he cried. 'Get me my medicine, Davie-it's for my heart.' I found the medicine bottle and gave him some. He soon began to look a little better.
'Why did you lie to me?' And why did you try to kill me? Answer me!'
'I'll tell ye tomorrow, Davie, I promise. Help me to bed now, will ye?' He still looked very ill, so I could not refuse. But thus time I locked his bedroom door, and went to sleep in front of the kitchen fire.
When I woke up in the morning, I felt very pleased with myself. 'He thinks he's cleverer then me, but he isn't !' I thought. When I let my uncle out of his room, I asked him again for an explanation. After a while, he said, 'Davie, I have some business with a ship's captain at Queensferry. Now, we could walk over there, and when I've done my business, we could visit the lawyer, Mr Rankeillor. He'll answer all your questions. He's an honest man, and he knew your father. What do ye say to that?'

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Angrily ฉันเปิด และรู้สึกว่าวิธีของฉันลง มีความผิดพลาดของฟ้าร้อง และทันใดนั้นฝนลงมา ที่ด้านล่างของบันไดฉันมองไปทางห้องครัว และไม่ เห็น ในแฟลชถัดไปของฟ้าผ่า รูปยืนอยู่ในประตู ฟัง ฟ้าร้องดังแต่การเพียงแห่งได้อีก เบาก่อน เขาวิ่งกลับไปภายใน และ I ตามเบา ๆ ที่สามารถเป็น พบเขาในห้องครัว ดื่มวิสกี้ตรงจากขวด และสั่น ด้วยความกลัว ฉันมาอยู่เบื้องหลังเขา และ ใส่มือของฉันทันทีบนไหล่เขา ร้อง 'Ah '
ลุงฉันให้ร้องไห้เสีย และล้มลงกับพื้นเหมือนคนตาย ใบหน้าของเขามีสีน้ำเงินแปลก และเริ่มคิดว่า จริง ๆ เขาตาย ในที่สุด ตาเปิด และเขามองขึ้น และเห็นลูก 'โอ้ มนุษย์ มีเยชีวิตหรือผี "เขาก็ร้อง 'ได้ฉันยาของฉัน Davie มันเป็นในหัวใจ' พบขวดยา และให้เขาบาง เขาเร็ว ๆ นี้เริ่มมีน้อยดีกว่าได้
'ทำไมไม่คุณนอนกับผม " และทำไมคุณไม่ลองไปฆ่าฉัน ตอบฉัน!'
' จะบอกเยพรุ่งนี้ Davie ฉันสัญญา ช่วยฉันนอนตอนนี้ จะเย?' เขายังคงดูอาการป่วยมาก ดังนั้นฉันไม่สามารถปฏิเสธ ดังนั้นเวลาผมล็อคประตูห้องนอนของเขา และนอนหน้าไฟห้องครัว
เมื่อตื่นขึ้นในตอนเช้า ผมรู้สึกยินดีมากกับตัวเอง 'เขาคิดว่า เขาเป็น cleverer แล้วฉัน แต่เขาไม่ได้' ฉันคิดว่า เมื่อลุงของฉันออกจากห้องของเขาให้ฉัน ฉันถามเขาอีกครั้งสำหรับคำอธิบาย หลัง เขากล่าว, ' Davie ฉันมีธุรกิจบางอย่างกับกัปตันเรือที่ควีนเฟอรรี ตอนนี้ เราสามารถเดินผ่าน และเมื่อผมได้ทำธุรกิจของฉัน เราสามารถชมทนายความ นาย Rankeillor เขาจะตอบคำถามของคุณทั้งหมด เขาเป็นคนซื่อสัตย์ และเขารู้ว่าพ่อของคุณ อะไรทำท่านกล่าวว่า ?'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ด้วยความโกรธผมเปิดและรู้สึกว่าวิธีการของฉันลง มีความผิดพลาดของฟ้าร้องเป็นและก็ฝนลงมา ที่ด้านล่างของบันไดผมมองไปที่ห้องครัวและได้เห็นในแฟลชต่อไปของฟ้าผ่ายืนตัวเลขที่ยังคงอยู่ในทางเข้าประตูฟัง เมื่อฟ้าร้องดังขึ้นอีกครั้งก่อนที่จะดังกว่าเขาวิ่งกลับเข้าไปข้างในและผมทำตามที่เบาที่สุดเท่าที่จะทำได้ ผมพบว่าเขานั่งอยู่ในห้องครัวดื่มวิสกี้ตรงจากขวดและสั่นด้วยความกลัว เงียบ ๆ ที่ฉันมาอยู่ข้างหลังเขาและใส่มือของฉันก็อยู่บนไหล่ของเขาร้อง 'Ah!'
ลุงของฉันให้ชนิดของเสียงร้องที่แตกสลายและลดลงไปกองกับพื้นเหมือนคนที่ตายแล้ว ใบหน้าของเขาเป็นสีฟ้าแปลกและฉันเริ่มที่จะคิดว่าเขาตายไปแล้วจริงๆ ที่ผ่านสายตาของเขาเปิดและเขาเงยหน้าขึ้นและเห็นฉัน 'โอ้มนุษย์ทั้งหลายมีชีวิตอยู่หรือมีผี? เขาร้อง 'รับฉันยาของฉัน, เดวีมันสำหรับหัวใจของฉัน. ผมพบว่าขวดยาและทำให้เขาบาง ไม่ช้าเขาก็เริ่มที่จะมองเพียงเล็กน้อยดีกว่า
'ทำไมคุณนอนกับผมหรือเปล่า' และทำไมคุณถึงพยายามที่จะฆ่าเราทำไม ตอบฉัน '
'ฉันจะบอกพวกท่านในวันพรุ่งนี้เดวีฉันสัญญา ช่วยให้ฉันไปนอนตอนนี้จะเอาอย่างไร ' เขายังคงมองไม่ดีมากดังนั้นฉันไม่สามารถปฏิเสธ แต่ทำให้ทุกครั้งที่ผมล็อคประตูห้องนอนของเขาและไปนอนในด้านหน้าของไฟไหม้ห้องครัว
เมื่อฉันตื่นขึ้นมาในตอนเช้าผมรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งกับตัวเอง "เขาคิดว่าเขาฉลาดแล้วผม แต่เขาไม่ได้! ฉันคิดว่า เมื่อฉันปล่อยให้ลุงของผมออกมาจากห้องของเขาผมถามเขาอีกครั้งสำหรับคำอธิบาย หลังจากที่ในขณะที่เขากล่าวว่า 'เดวีผมมีธุรกิจบางอย่างกับกัปตันเรือที่ควีนส์ ตอนนี้เราสามารถเดินไปที่นั่นและเมื่อฉันได้ทำธุรกิจของเราสามารถเยี่ยมชมทนายความ, นายแรงเคเลอร์ เขาจะตอบคำถามของคุณ เขาเป็นคนซื่อสัตย์และเขารู้ว่าพ่อของคุณ สิ่งที่ท่านพูดกับที่?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ด้วยความโกรธ ผมก็รู้สึกว่าวิธีของฉันลง มันคือความผิดพลาดของ ธันเดอร์ แล้วจู่ๆ ฝนก็ลง ที่ด้านล่างของบันได ผมมองไปยังห้องครัว และสามารถเห็นในหน้าแฟลชฟ้าผ่า รูปยืนนิ่งอยู่หน้าประตูอยู่ เมื่อฟ้าร้องดังขึ้นอีกครั้ง ดังกว่าเดิม เขาวิ่งกลับเข้าไปข้างใน และฉันตามเบาเท่าที่ฉันจะทำได้ฉันพบว่าเขานั่งอยู่ในครัว ดื่มวิสกี้ตรงจากขวด และสั่นด้วยความกลัว เงียบๆ ผมมาข้างหลังเขาและใส่มือของฉันบนบ่าของเขาก็ร้อง ' อ๊ะ ! '
ลุงให้ชนิดของเสียร้องไห้ และล้มลงกับพื้น เหมือนคนตาย ใบหน้าของเขาเป็นสีฟ้า สีแปลกๆ และผมก็เริ่มคิดว่าเขาตายแล้ว ในที่สุด ตาเปิดเขาเงยหน้าขึ้นและเห็นฉัน โอ้ ท่านจะมีชีวิตอยู่หรือผี ? เขาร้องไห้ . . . เอายามาให้ฉันของฉัน เดวี่ มันคือหัวใจของฉัน ฉันได้พบขวดยา และให้เขาไปบ้าง ในไม่ช้าเขาก็เริ่มดูดีขึ้น .
ทำไมคุณต้องโกหกฉัน ? และทำไมคุณถึงพยายามจะฆ่าฉัน ? ตอบฉันมา !
" ฉันจะพรุ่งนี้ จงบอกเดวี่ ฉันสัญญา ช่วยฉันไปที่เตียงแล้วท่านจะ ? เขายังดูป่วยมาก ผมไม่อาจปฏิเสธได้แต่เวลาผมล็อคประตูห้องนอนของเขา และหลับไปในด้านหน้าของไฟห้องครัว .
เมื่อฉันตื่นขึ้นมาในตอนเช้า ผมรู้สึกยินดีมากกับตัวเอง . . . เขาคิดว่าเขาเป็น cleverer แล้วฉัน แต่เขาไม่ได้ ! ที่ผมคิดไว้ เมื่อฉันปล่อยให้คุณลุงออกจากห้อง ผมถามเขาอีกครั้ง สำหรับคำอธิบาย หลังจากนั้น , เขากล่าวว่า , ' เดวี่ ฉันมีธุระกับเรือของกัปตันที่ Queensferry . ตอนนี้เราสามารถเดินไปที่นั่น และเมื่อฉันเสร็จธุระของฉัน เราสามารถเยี่ยมชมทนายความ นาย rankeillor . เขาจะตอบคำถามของคุณทั้งหมด เขาเป็นคนซื่อสัตย์และเขารู้จักพ่อของคุณ สิ่งที่ท่านพูดอย่างนั้น ?