คนเร่ร่อน ผู้คนส่วนใหญ่มักจะมองคนเหล่านี้เป็นปัญหาของสังคมที่แม้จะหาทางแก้อย่างไรก็ไม่มีวันหมดจากสังคมและปัญหาคนเร่ร่อนยังส่งผลกระทบหลายด้านต่อสังคม ยกตัวอย่างเช่น การทำให้เกิดปัญหาอาชญากรรมเพิ่มสูงขึ้นในสังคม เพราะ พวกเขาไม่มีงานทำไม่มีที่อยู่อาศัย ไม่มีเงินในการเลี้ยงชีพ พวกเขาเหล่านั้นจึงต้องหาเงินโดยวิธี ลัก วิ่ง ชิง ปล้น เป็นต้น และยังมีผู้คนอีกมากที่ที่เห็นบุคคลเร่ร่อนเหล่านี้เป็นสิ่งที่ดูน่าอับอายต่อสายตาชาวต่างชาติที่เข้ามาในประเทศไทย จึงทำให้บุคคลเร่ร่อนเหล่านั้นกลายเป็นคนดูไร้ค่าไม่มีตัวตนในสายตาคนทั่วไปซึ่งเห็นได้จากที่คนเร่ร่อนเหล่านั้นมักจะถูกเจ้าหน้าที่ของรัฐหรือบุคคลทั่วไปคอยขับไล่ออกจากพื้นที่สาธารณะต่างๆจึงเกิดคำถามว่า “ถ้าขับไล่พวกเค้าแล้วจะให้เขาไปอยู่ที่ไหนกัน ก็ถ้าเค้ามีที่นอนที่ดีกว่านี้เขาคงจะไม่มานอนที่ข้างถนนเป็นแน่” พวกเราจึงไม่ควรที่จะไปตอกย้ำซ้ำเติมบุคคลเหล่านั้นให้พวกเข้าดูไร้ค่าไม่มีตัวตนในสังคม เพราะถึงอย่างไรคนเร่ร่อนเหล่านั้นพวกเขาก็เป็นคนเหมือนกับเรา เราจึงควรเห็นคุณค่าของเพื่อนมนุษย์ด้วยกันโดยไม่แบ่งชนชั้นทางสังคมและช่วยเหลือเกื้อกูลกันเพื่อที่สังคมจะได้ลดความเหลื่อมล้ำทางสังคมและหาแนวทางแก้ไขปัญหานี้ให้หมดไปจากสังคมด้วยวิธีการที่เหมาะสมโดยไม่ผิดหลักมนุษยชน